ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 1059
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੁ ਸੋਝੀ ਪਾਏ ॥
guramukh hovai su sojhee paae |ಗುರುಮುಖನಾದವನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ.
ਹਉਮੈ ਮਾਇਆ ਭਰਮੁ ਗਵਾਏ ॥
haumai maaeaa bharam gavaae |ಅವನು ಅಹಂಕಾರ, ಮಾಯೆ ಮತ್ತು ಸಂದೇಹವನ್ನು ತೊಡೆದುಹಾಕುತ್ತಾನೆ.
ਗੁਰ ਕੀ ਪਉੜੀ ਊਤਮ ਊਚੀ ਦਰਿ ਸਚੈ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਇਦਾ ॥੭॥
gur kee paurree aootam aoochee dar sachai har gun gaaeidaa |7|ಅವನು ಗುರುವಿನ ಭವ್ಯವಾದ, ಉನ್ನತವಾದ ಏಣಿಯನ್ನು ಏರುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅವನು ತನ್ನ ನಿಜವಾದ ಬಾಗಿಲಲ್ಲಿ ಭಗವಂತನ ಅದ್ಭುತವಾದ ಸ್ತುತಿಗಳನ್ನು ಹಾಡುತ್ತಾನೆ. ||7||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚੁ ਸੰਜਮੁ ਕਰਣੀ ਸਾਰੁ ॥
guramukh sach sanjam karanee saar |ಗುರುಮುಖ್ ನಿಜವಾದ ಸ್ವಯಂ ನಿಯಂತ್ರಣವನ್ನು ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅತ್ಯುತ್ತಮವಾಗಿ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਏ ਮੋਖ ਦੁਆਰੁ ॥
guramukh paae mokh duaar |ಗುರುಮುಖನು ಮೋಕ್ಷದ ದ್ವಾರವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾನೆ.
ਭਾਇ ਭਗਤਿ ਸਦਾ ਰੰਗਿ ਰਾਤਾ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ਸਮਾਇਦਾ ॥੮॥
bhaae bhagat sadaa rang raataa aap gavaae samaaeidaa |8|ಪ್ರೀತಿಯ ಭಕ್ತಿಯ ಮೂಲಕ, ಅವನು ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಭಗವಂತನ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ತುಂಬಿರುತ್ತಾನೆ; ಅಹಂಕಾರವನ್ನು ನಿರ್ಮೂಲನೆ ಮಾಡಿ, ಅವನು ಭಗವಂತನಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ||8||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਮਨੁ ਖੋਜਿ ਸੁਣਾਏ ॥
guramukh hovai man khoj sunaae |ಗುರುಮುಖನಾಗುವವನು ತನ್ನ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಪರೀಕ್ಷಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಇತರರಿಗೆ ಸೂಚನೆ ನೀಡುತ್ತಾನೆ.
ਸਚੈ ਨਾਮਿ ਸਦਾ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥
sachai naam sadaa liv laae |ಅವರು ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ನಿಜವಾದ ಹೆಸರಿಗೆ ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಹೊಂದಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.
ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੋਈ ਕਰਸੀ ਜੋ ਸਚੇ ਮਨਿ ਭਾਇਦਾ ॥੯॥
jo tis bhaavai soee karasee jo sache man bhaaeidaa |9|ಅವರು ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನ ಮನಸ್ಸಿನೊಂದಿಗೆ ಸಾಮರಸ್ಯದಿಂದ ವರ್ತಿಸುತ್ತಾರೆ. ||9||
ਜਾ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸਤਿਗੁਰੂ ਮਿਲਾਏ ॥
jaa tis bhaavai satiguroo milaae |ಆತನ ಇಚ್ಛೆಯಂತೆ ಆತನು ನಮ್ಮನ್ನು ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನೊಂದಿಗೆ ಸೇರಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਜਾ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਤਾ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥
jaa tis bhaavai taa man vasaae |ಅವನ ಇಚ್ಛೆಯಂತೆ, ಅವನು ಮನಸ್ಸಿನೊಳಗೆ ವಾಸಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਆਪਣੈ ਭਾਣੈ ਸਦਾ ਰੰਗਿ ਰਾਤਾ ਭਾਣੈ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇਦਾ ॥੧੦॥
aapanai bhaanai sadaa rang raataa bhaanai man vasaaeidaa |10|ಆತನ ಇಚ್ಛೆಯಂತೆ, ಆತನು ತನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ನಮ್ಮನ್ನು ತುಂಬುತ್ತಾನೆ; ಅದು ಅವನ ಇಚ್ಛೆಯಂತೆ, ಅವನು ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸುತ್ತಾನೆ. ||10||
ਮਨਹਠਿ ਕਰਮ ਕਰੇ ਸੋ ਛੀਜੈ ॥
manahatth karam kare so chheejai |ಮೊಂಡುತನದಿಂದ ವರ್ತಿಸುವವರು ನಾಶವಾಗುತ್ತಾರೆ.
ਬਹੁਤੇ ਭੇਖ ਕਰੇ ਨਹੀ ਭੀਜੈ ॥
bahute bhekh kare nahee bheejai |ಎಲ್ಲಾ ರೀತಿಯ ಧಾರ್ಮಿಕ ವಸ್ತ್ರಗಳನ್ನು ಧರಿಸಿ, ಅವರು ಭಗವಂತನನ್ನು ಮೆಚ್ಚಿಸುವುದಿಲ್ಲ.
ਬਿਖਿਆ ਰਾਤੇ ਦੁਖੁ ਕਮਾਵਹਿ ਦੁਖੇ ਦੁਖਿ ਸਮਾਇਦਾ ॥੧੧॥
bikhiaa raate dukh kamaaveh dukhe dukh samaaeidaa |11|ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರದ ಛಾಯೆ, ಅವರು ನೋವು ಮಾತ್ರ ಗಳಿಸುತ್ತಾರೆ; ಅವರು ನೋವಿನಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿದ್ದಾರೆ. ||11||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੁ ਸੁਖੁ ਕਮਾਏ ॥
guramukh hovai su sukh kamaae |ಗುರುಮುಖನಾಗುವವನು ಶಾಂತಿಯನ್ನು ಗಳಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਮਰਣ ਜੀਵਣ ਕੀ ਸੋਝੀ ਪਾਏ ॥
maran jeevan kee sojhee paae |ಅವನು ಸಾವು ಮತ್ತು ಜನ್ಮವನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ.
ਮਰਣੁ ਜੀਵਣੁ ਜੋ ਸਮ ਕਰਿ ਜਾਣੈ ਸੋ ਮੇਰੇ ਪ੍ਰਭ ਭਾਇਦਾ ॥੧੨॥
maran jeevan jo sam kar jaanai so mere prabh bhaaeidaa |12|ಸಾವು ಮತ್ತು ಹುಟ್ಟಿನ ಮೇಲೆ ಸಮಾನವಾಗಿ ಕಾಣುವವನು ನನ್ನ ದೇವರಿಗೆ ಇಷ್ಟವಾಗುತ್ತಾನೆ. ||12||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਰਹਿ ਸੁ ਹਹਿ ਪਰਵਾਣੁ ॥
guramukh mareh su heh paravaan |ಗುರುಮುಖ್, ಸತ್ತಿರುವಾಗ, ಗೌರವಾನ್ವಿತ ಮತ್ತು ಅನುಮೋದನೆ.
ਆਵਣ ਜਾਣਾ ਸਬਦੁ ਪਛਾਣੁ ॥
aavan jaanaa sabad pachhaan |ಬರುವುದು ಹೋಗುವುದು ಭಗವಂತನ ಇಚ್ಛೆಯಂತೆ ಎಂದು ಅರಿವಾಗುತ್ತದೆ.
ਮਰੈ ਨ ਜੰਮੈ ਨਾ ਦੁਖੁ ਪਾਏ ਮਨ ਹੀ ਮਨਹਿ ਸਮਾਇਦਾ ॥੧੩॥
marai na jamai naa dukh paae man hee maneh samaaeidaa |13|ಅವನು ಸಾಯುವುದಿಲ್ಲ, ಅವನು ಮತ್ತೆ ಹುಟ್ಟುವುದಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ಅವನು ನೋವಿನಿಂದ ಬಳಲುವುದಿಲ್ಲ; ಅವನ ಮನಸ್ಸು ದೇವರ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ||13||
ਸੇ ਵਡਭਾਗੀ ਜਿਨੀ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਾਇਆ ॥
se vaddabhaagee jinee satigur paaeaa |ನಿಜವಾದ ಗುರುವನ್ನು ಕಂಡುಕೊಂಡವರು ಬಹಳ ಅದೃಷ್ಟವಂತರು.
ਹਉਮੈ ਵਿਚਹੁ ਮੋਹੁ ਚੁਕਾਇਆ ॥
haumai vichahu mohu chukaaeaa |ಅವರು ಒಳಗಿನಿಂದ ಅಹಂಕಾರ ಮತ್ತು ಬಾಂಧವ್ಯವನ್ನು ನಿರ್ಮೂಲನೆ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ.
ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਫਿਰਿ ਮੈਲੁ ਨ ਲਾਗੈ ਦਰਿ ਸਚੈ ਸੋਭਾ ਪਾਇਦਾ ॥੧੪॥
man niramal fir mail na laagai dar sachai sobhaa paaeidaa |14|ಅವರ ಮನಸ್ಸುಗಳು ನಿರ್ಮಲವಾಗಿವೆ, ಮತ್ತು ಅವರು ಎಂದಿಗೂ ಕೊಳಕಿನಿಂದ ಕಲೆಯಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಅವರನ್ನು ನಿಜವಾದ ನ್ಯಾಯಾಲಯದ ಬಾಗಿಲಲ್ಲಿ ಗೌರವಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ||14||
ਆਪੇ ਕਰੇ ਕਰਾਏ ਆਪੇ ॥
aape kare karaae aape |ಅವನು ತಾನೇ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸಲು ಪ್ರೇರೇಪಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਆਪੇ ਵੇਖੈ ਥਾਪਿ ਉਥਾਪੇ ॥
aape vekhai thaap uthaape |ಅವನೇ ಎಲ್ಲವನ್ನು ಗಮನಿಸುತ್ತಾನೆ; ಅವನು ಸ್ಥಾಪಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ನಿಷ್ಕ್ರಿಯಗೊಳಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੇਵਾ ਮੇਰੇ ਪ੍ਰਭ ਭਾਵੈ ਸਚੁ ਸੁਣਿ ਲੇਖੈ ਪਾਇਦਾ ॥੧੫॥
guramukh sevaa mere prabh bhaavai sach sun lekhai paaeidaa |15|ಗುರುಮುಖನ ಸೇವೆಯು ನನ್ನ ದೇವರಿಗೆ ಇಷ್ಟವಾಗಿದೆ; ಸತ್ಯವನ್ನು ಕೇಳುವವನು ಅನುಮೋದಿಸಲ್ಪಡುತ್ತಾನೆ. ||15||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚੋ ਸਚੁ ਕਮਾਵੈ ॥
guramukh sacho sach kamaavai |ಗುರುಮುಖ್ ಸತ್ಯವನ್ನು ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ, ಮತ್ತು ಸತ್ಯವನ್ನು ಮಾತ್ರ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਿਰਮਲੁ ਮੈਲੁ ਨ ਲਾਵੈ ॥
guramukh niramal mail na laavai |ಗುರುಮುಖನು ನಿರ್ಮಲ; ಯಾವುದೇ ಕೊಳಕು ಅವನಿಗೆ ಅಂಟಿಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ.
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਵੀਚਾਰੀ ਨਾਮੇ ਨਾਮਿ ਸਮਾਇਦਾ ॥੧੬॥੧॥੧੫॥
naanak naam rate veechaaree naame naam samaaeidaa |16|1|15|ಓ ನಾನಕ್, ನಾಮ್ ಅನ್ನು ಆಲೋಚಿಸುವವರು ಅದರಲ್ಲಿ ತುಂಬಿರುತ್ತಾರೆ. ಅವರು ಭಗವಂತನ ನಾಮದಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ||16||1||15||
ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੩ ॥
maaroo mahalaa 3 |ಮಾರೂ, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਆਪੇ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਹੁਕਮਿ ਸਭ ਸਾਜੀ ॥
aape srisatt hukam sabh saajee |ಅವನ ಆಜ್ಞೆಯ ಹುಕಮ್ ಮೂಲಕ ಅವನೇ ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡವನ್ನು ರೂಪಿಸಿದನು.
ਆਪੇ ਥਾਪਿ ਉਥਾਪਿ ਨਿਵਾਜੀ ॥
aape thaap uthaap nivaajee |ಅವನೇ ಸ್ಥಾಪಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಸ್ಥಾಪಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅನುಗ್ರಹದಿಂದ ಅಲಂಕರಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਆਪੇ ਨਿਆਉ ਕਰੇ ਸਭੁ ਸਾਚਾ ਸਾਚੇ ਸਾਚਿ ਮਿਲਾਇਦਾ ॥੧॥
aape niaau kare sabh saachaa saache saach milaaeidaa |1|ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನೇ ಎಲ್ಲಾ ನ್ಯಾಯವನ್ನು ನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತಾನೆ; ಸತ್ಯದ ಮೂಲಕ, ನಾವು ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ. ||1||
ਕਾਇਆ ਕੋਟੁ ਹੈ ਆਕਾਰਾ ॥
kaaeaa kott hai aakaaraa |ದೇಹವು ಕೋಟೆಯ ರೂಪವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತದೆ.
ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਪਸਰਿਆ ਪਾਸਾਰਾ ॥
maaeaa mohu pasariaa paasaaraa |ಮಾಯೆಯೊಂದಿಗಿನ ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಬಾಂಧವ್ಯವು ಅದರ ವಿಸ್ತಾರದ ಉದ್ದಕ್ಕೂ ವಿಸ್ತರಿಸಿದೆ.
ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਭਸਮੈ ਕੀ ਢੇਰੀ ਖੇਹੂ ਖੇਹ ਰਲਾਇਦਾ ॥੨॥
bin sabadai bhasamai kee dteree khehoo kheh ralaaeidaa |2|ಶಾಬಾದ್ ಪದವಿಲ್ಲದೆ, ದೇಹವು ಬೂದಿಯ ರಾಶಿಗೆ ಇಳಿಯುತ್ತದೆ; ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ, ಧೂಳು ಧೂಳಿನೊಂದಿಗೆ ಬೆರೆಯುತ್ತದೆ. ||2||
ਕਾਇਆ ਕੰਚਨ ਕੋਟੁ ਅਪਾਰਾ ॥
kaaeaa kanchan kott apaaraa |ದೇಹವು ಚಿನ್ನದ ಅನಂತ ಕೋಟೆಯಾಗಿದೆ;
ਜਿਸੁ ਵਿਚਿ ਰਵਿਆ ਸਬਦੁ ਅਪਾਰਾ ॥
jis vich raviaa sabad apaaraa |ಇದು ಶಬ್ದದ ಅನಂತ ಪದದಿಂದ ವ್ಯಾಪಿಸಿದೆ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਾਵੈ ਸਦਾ ਗੁਣ ਸਾਚੇ ਮਿਲਿ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸੁਖੁ ਪਾਇਦਾ ॥੩॥
guramukh gaavai sadaa gun saache mil preetam sukh paaeidaa |3|ಗುರುಮುಖನು ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನ ಮಹಿಮೆಯ ಸ್ತುತಿಗಳನ್ನು ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಹಾಡುತ್ತಾನೆ; ತನ್ನ ಪ್ರಿಯತಮೆಯನ್ನು ಭೇಟಿಯಾದಾಗ ಅವನು ಶಾಂತಿಯನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ||3||
ਕਾਇਆ ਹਰਿ ਮੰਦਰੁ ਹਰਿ ਆਪਿ ਸਵਾਰੇ ॥
kaaeaa har mandar har aap savaare |ದೇಹವು ಭಗವಂತನ ದೇವಾಲಯವಾಗಿದೆ; ಭಗವಂತನೇ ಅದನ್ನು ಅಲಂಕರಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਤਿਸੁ ਵਿਚਿ ਹਰਿ ਜੀਉ ਵਸੈ ਮੁਰਾਰੇ ॥
tis vich har jeeo vasai muraare |ಆತ್ಮೀಯ ಭಗವಂತ ಅದರೊಳಗೆ ನೆಲೆಸಿದ್ದಾನೆ.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਵਣਜਨਿ ਵਾਪਾਰੀ ਨਦਰੀ ਆਪਿ ਮਿਲਾਇਦਾ ॥੪॥
gur kai sabad vanajan vaapaaree nadaree aap milaaeidaa |4|ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದದ ಮೂಲಕ, ವ್ಯಾಪಾರಿಗಳು ವ್ಯಾಪಾರ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಅವರ ಕೃಪೆಯಲ್ಲಿ, ಭಗವಂತ ಅವರನ್ನು ತನ್ನೊಂದಿಗೆ ವಿಲೀನಗೊಳಿಸುತ್ತಾನೆ. ||4||
ਸੋ ਸੂਚਾ ਜਿ ਕਰੋਧੁ ਨਿਵਾਰੇ ॥
so soochaa ji karodh nivaare |ಅವನು ಮಾತ್ರ ಶುದ್ಧ, ಕೋಪವನ್ನು ನಿರ್ಮೂಲನೆ ಮಾಡುವವನು.
ਸਬਦੇ ਬੂਝੈ ਆਪੁ ਸਵਾਰੇ ॥
sabade boojhai aap savaare |ಅವನು ಶಬ್ದವನ್ನು ಅರಿತು ತನ್ನನ್ನು ತಾನು ಸುಧಾರಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ.
ਆਪੇ ਕਰੇ ਕਰਾਏ ਕਰਤਾ ਆਪੇ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇਦਾ ॥੫॥
aape kare karaae karataa aape man vasaaeidaa |5|ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತನು ಸ್ವತಃ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸಲು ಪ್ರೇರೇಪಿಸುತ್ತಾನೆ; ಅವನೇ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿದ್ದಾನೆ. ||5||
ਨਿਰਮਲ ਭਗਤਿ ਹੈ ਨਿਰਾਲੀ ॥
niramal bhagat hai niraalee |ಶುದ್ಧ ಮತ್ತು ಅನನ್ಯ ಭಕ್ತಿ ಪೂಜೆ.
ਮਨੁ ਤਨੁ ਧੋਵਹਿ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰੀ ॥
man tan dhoveh sabad veechaaree |ಮನಸ್ಸು ಮತ್ತು ದೇಹವನ್ನು ಶುದ್ಧವಾಗಿ ತೊಳೆದುಕೊಳ್ಳಲಾಗುತ್ತದೆ, ಶಬ್ದವನ್ನು ಆಲೋಚಿಸುತ್ತದೆ.