ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 125
ਗੁਰਮੁਖਿ ਜੀਵੈ ਮਰੈ ਪਰਵਾਣੁ ॥
guramukh jeevai marai paravaan |ಗುರುಮುಖರನ್ನು ಜೀವನ ಮತ್ತು ಮರಣದಲ್ಲಿ ಆಚರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.
ਆਰਜਾ ਨ ਛੀਜੈ ਸਬਦੁ ਪਛਾਣੁ ॥
aarajaa na chheejai sabad pachhaan |ಅವರ ಜೀವನ ವ್ಯರ್ಥವಾಗುವುದಿಲ್ಲ; ಅವರು ಶಬ್ದದ ಪದವನ್ನು ಅರಿತುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਰੈ ਨ ਕਾਲੁ ਨ ਖਾਏ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੨॥
guramukh marai na kaal na khaae guramukh sach samaavaniaa |2|ಗುರುಮುಖರು ಸಾಯುವುದಿಲ್ಲ; ಅವರು ಸಾವಿನಿಂದ ಸೇವಿಸಲ್ಪಡುವುದಿಲ್ಲ. ಗುರುಮುಖರು ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನಲ್ಲಿ ಲೀನವಾಗಿದ್ದಾರೆ. ||2||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਦਰਿ ਸੋਭਾ ਪਾਏ ॥
guramukh har dar sobhaa paae |ಗುರುಮುಖರನ್ನು ಭಗವಂತನ ಆಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ ಗೌರವಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਏ ॥
guramukh vichahu aap gavaae |ಗುರ್ಮುಖರು ಸ್ವಾರ್ಥ ಮತ್ತು ಅಹಂಕಾರವನ್ನು ಒಳಗಿನಿಂದ ನಿರ್ಮೂಲನೆ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ.
ਆਪਿ ਤਰੈ ਕੁਲ ਸਗਲੇ ਤਾਰੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਨਮੁ ਸਵਾਰਣਿਆ ॥੩॥
aap tarai kul sagale taare guramukh janam savaaraniaa |3|ಅವರು ತಮ್ಮನ್ನು ತಾವು ರಕ್ಷಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಅವರ ಎಲ್ಲಾ ಕುಟುಂಬಗಳು ಮತ್ತು ಪೂರ್ವಜರನ್ನು ಸಹ ಉಳಿಸುತ್ತಾರೆ. ಗುರುಮುಖರು ತಮ್ಮ ಪ್ರಾಣವನ್ನು ಉದ್ಧಾರ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ||3||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਦੁਖੁ ਕਦੇ ਨ ਲਗੈ ਸਰੀਰਿ ॥
guramukh dukh kade na lagai sareer |ಗುರುಮುಖರು ಎಂದಿಗೂ ದೈಹಿಕ ನೋವನ್ನು ಅನುಭವಿಸುವುದಿಲ್ಲ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਉਮੈ ਚੂਕੈ ਪੀਰ ॥
guramukh haumai chookai peer |ಗುರುಮುಖರು ಅಹಂಕಾರದ ನೋವನ್ನು ದೂರ ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਫਿਰਿ ਮੈਲੁ ਨ ਲਾਗੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਹਜਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੪॥
guramukh man niramal fir mail na laagai guramukh sahaj samaavaniaa |4|ಗುರುಮುಖರ ಮನಸ್ಸು ನಿರ್ಮಲ ಮತ್ತು ಶುದ್ಧ; ಯಾವ ಕೊಳೆಯೂ ಅವರಿಗೆ ಮತ್ತೆ ಅಂಟಿಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ. ಗುರುಮುಖರು ಸ್ವರ್ಗೀಯ ಶಾಂತಿಯಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ||4||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਮਿਲੈ ਵਡਿਆਈ ॥
guramukh naam milai vaddiaaee |ಗುರುಮುಖರು ನಾಮದ ಶ್ರೇಷ್ಠತೆಯನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਸੋਭਾ ਪਾਈ ॥
guramukh gun gaavai sobhaa paaee |ಗುರುಮುಖರು ಭಗವಂತನ ಅದ್ಭುತವಾದ ಸ್ತುತಿಗಳನ್ನು ಹಾಡುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಗೌರವವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ.
ਸਦਾ ਅਨੰਦਿ ਰਹੈ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਬਦੁ ਕਰਾਵਣਿਆ ॥੫॥
sadaa anand rahai din raatee guramukh sabad karaavaniaa |5|ಅವರು ಹಗಲು ರಾತ್ರಿ ಎನ್ನದೆ ಸದಾ ಆನಂದದಲ್ಲಿ ಇರುತ್ತಾರೆ. ಗುರ್ಮುಖರು ಶಬ್ದದ ಪದವನ್ನು ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ||5||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਅਨਦਿਨੁ ਸਬਦੇ ਰਾਤਾ ॥
guramukh anadin sabade raataa |ಗುರ್ಮುಖರು ರಾತ್ರಿ ಮತ್ತು ಹಗಲು ಶಾಬಾದ್ಗೆ ಹೊಂದಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਜੁਗ ਚਾਰੇ ਹੈ ਜਾਤਾ ॥
guramukh jug chaare hai jaataa |ಗುರುಮುಖರು ನಾಲ್ಕು ಯುಗಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರಸಿದ್ಧರಾಗಿದ್ದಾರೆ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਸਦਾ ਨਿਰਮਲੁ ਸਬਦੇ ਭਗਤਿ ਕਰਾਵਣਿਆ ॥੬॥
guramukh gun gaavai sadaa niramal sabade bhagat karaavaniaa |6|ಗುರುಮುಖರು ಯಾವಾಗಲೂ ನಿರ್ಮಲ ಭಗವಂತನ ಮಹಿಮೆಯ ಸ್ತುತಿಗಳನ್ನು ಹಾಡುತ್ತಾರೆ. ಶಾಬಾದ್ ಮೂಲಕ, ಅವರು ಭಕ್ತಿ ಪೂಜೆಯನ್ನು ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ||6||
ਬਾਝੁ ਗੁਰੂ ਹੈ ਅੰਧ ਅੰਧਾਰਾ ॥
baajh guroo hai andh andhaaraa |ಗುರುವಿಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ಕಡು ಕತ್ತಲೆ ಮಾತ್ರ.
ਜਮਕਾਲਿ ਗਰਠੇ ਕਰਹਿ ਪੁਕਾਰਾ ॥
jamakaal garatthe kareh pukaaraa |ಸಾವಿನ ಸಂದೇಶವಾಹಕರಿಂದ ವಶಪಡಿಸಿಕೊಂಡ ಜನರು ಅಳುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಕಿರುಚುತ್ತಾರೆ.
ਅਨਦਿਨੁ ਰੋਗੀ ਬਿਸਟਾ ਕੇ ਕੀੜੇ ਬਿਸਟਾ ਮਹਿ ਦੁਖੁ ਪਾਵਣਿਆ ॥੭॥
anadin rogee bisattaa ke keerre bisattaa meh dukh paavaniaa |7|ರಾತ್ರಿ ಹಗಲು ರೋಗಗ್ರಸ್ತವಾಗಿದ್ದು, ಗೊಬ್ಬರದಲ್ಲಿ ಹುಳುಗಳಂತೆ, ಗೊಬ್ಬರದಲ್ಲಿ ಸಂಕಟವನ್ನು ಸಹಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತವೆ. ||7||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਪੇ ਕਰੇ ਕਰਾਏ ॥
guramukh aape kare karaae |ಭಗವಂತ ಮಾತ್ರ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಇತರರು ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ ಎಂದು ಗುರುಮುಖರಿಗೆ ತಿಳಿದಿದೆ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਿਰਦੈ ਵੁਠਾ ਆਪਿ ਆਏ ॥
guramukh hiradai vutthaa aap aae |ಗುರುಮುಖರ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಭಗವಂತನೇ ನೆಲೆಸುತ್ತಾನೆ.
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਮਿਲੈ ਵਡਿਆਈ ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਤੇ ਪਾਵਣਿਆ ॥੮॥੨੫॥੨੬॥
naanak naam milai vaddiaaee poore gur te paavaniaa |8|25|26|ಓ ನಾನಕ್, ನಾಮದ ಮೂಲಕ ಶ್ರೇಷ್ಠತೆ ದೊರೆಯುತ್ತದೆ. ಇದು ಪರಿಪೂರ್ಣ ಗುರುವಿನಿಂದ ಸ್ವೀಕರಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ. ||8||25||26||
ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੩ ॥
maajh mahalaa 3 |ಮಾಜ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹಲ್:
ਏਕਾ ਜੋਤਿ ਜੋਤਿ ਹੈ ਸਰੀਰਾ ॥
ekaa jot jot hai sareeraa |ಒಂದು ಬೆಳಕು ಎಲ್ಲಾ ದೇಹಗಳ ಬೆಳಕು.
ਸਬਦਿ ਦਿਖਾਏ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ॥
sabad dikhaae satigur pooraa |ಪರ್ಫೆಕ್ಟ್ ಟ್ರೂ ಗುರು ಶಬ್ದದ ಮೂಲಕ ಅದನ್ನು ಬಹಿರಂಗಪಡಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਆਪੇ ਫਰਕੁ ਕੀਤੋਨੁ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਆਪੇ ਬਣਤ ਬਣਾਵਣਿਆ ॥੧॥
aape farak keeton ghatt antar aape banat banaavaniaa |1|ಅವನೇ ನಮ್ಮ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಪ್ರತ್ಯೇಕತೆಯ ಭಾವವನ್ನು ಹುಟ್ಟಿಸುತ್ತಾನೆ; ಅವನೇ ಸೃಷ್ಟಿಯನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದನು. ||1||
ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਹਰਿ ਸਚੇ ਕੇ ਗੁਣ ਗਾਵਣਿਆ ॥
hau vaaree jeeo vaaree har sache ke gun gaavaniaa |ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನ ಮಹಿಮೆಯನ್ನು ಹಾಡುವವರಿಗೆ ನಾನು ತ್ಯಾಗ, ನನ್ನ ಆತ್ಮವು ತ್ಯಾಗ.
ਬਾਝੁ ਗੁਰੂ ਕੋ ਸਹਜੁ ਨ ਪਾਏ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਹਜਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
baajh guroo ko sahaj na paae guramukh sahaj samaavaniaa |1| rahaau |ಗುರುವಿಲ್ಲದೆ, ಯಾರೂ ಅರ್ಥಗರ್ಭಿತ ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆಯನ್ನು ಪಡೆಯುವುದಿಲ್ಲ; ಗುರುಮುಖ್ ಅರ್ಥಗರ್ಭಿತ ಶಾಂತಿಯಲ್ಲಿ ಲೀನವಾಗುತ್ತಾನೆ. ||1||ವಿರಾಮ||
ਤੂੰ ਆਪੇ ਸੋਹਹਿ ਆਪੇ ਜਗੁ ਮੋਹਹਿ ॥
toon aape soheh aape jag moheh |ನೀವೇ ಸುಂದರವಾಗಿದ್ದೀರಿ, ಮತ್ತು ನೀವೇ ಜಗತ್ತನ್ನು ಆಕರ್ಷಿಸುತ್ತೀರಿ.
ਤੂੰ ਆਪੇ ਨਦਰੀ ਜਗਤੁ ਪਰੋਵਹਿ ॥
toon aape nadaree jagat paroveh |ನೀವೇ, ನಿಮ್ಮ ಕರುಣೆಯಿಂದ, ಪ್ರಪಂಚದ ದಾರವನ್ನು ನೇಯ್ಗೆ ಮಾಡಿ.
ਤੂੰ ਆਪੇ ਦੁਖੁ ਸੁਖੁ ਦੇਵਹਿ ਕਰਤੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਦੇਖਾਵਣਿਆ ॥੨॥
toon aape dukh sukh deveh karate guramukh har dekhaavaniaa |2|ಓ ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತನೇ, ನೀವೇ ನೋವು ಮತ್ತು ಸಂತೋಷವನ್ನು ನೀಡುತ್ತೀರಿ. ಭಗವಂತ ತನ್ನನ್ನು ಗುರುಮುಖನಿಗೆ ಬಹಿರಂಗಪಡಿಸುತ್ತಾನೆ. ||2||
ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਕਰੇ ਕਰਾਏ ॥
aape karataa kare karaae |ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತನು ಸ್ವತಃ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಇತರರು ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ.
ਆਪੇ ਸਬਦੁ ਗੁਰ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥
aape sabad gur man vasaae |ಅವರ ಮೂಲಕ ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದವು ಮನಸ್ಸಿನೊಳಗೆ ನೆಲೆಗೊಂಡಿದೆ.
ਸਬਦੇ ਉਪਜੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਖਿ ਸੁਣਾਵਣਿਆ ॥੩॥
sabade upajai amrit baanee guramukh aakh sunaavaniaa |3|ಗುರುವಿನ ಬಾನಿಯ ಅಮೃತ ಪದವು ಶಬ್ದದ ಪದದಿಂದ ಹೊರಹೊಮ್ಮುತ್ತದೆ. ಗುರುಮುಖ ಅದನ್ನು ಮಾತನಾಡುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಕೇಳುತ್ತಾನೆ. ||3||
ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਆਪੇ ਭੁਗਤਾ ॥
aape karataa aape bhugataa |ಅವನೇ ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತ, ಮತ್ತು ಅವನೇ ಆನಂದಿಸುವವನು.
ਬੰਧਨ ਤੋੜੇ ਸਦਾ ਹੈ ਮੁਕਤਾ ॥
bandhan torre sadaa hai mukataa |ಬಂಧನದಿಂದ ಹೊರಬರುವವನು ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಮುಕ್ತನಾಗುತ್ತಾನೆ.
ਸਦਾ ਮੁਕਤੁ ਆਪੇ ਹੈ ਸਚਾ ਆਪੇ ਅਲਖੁ ਲਖਾਵਣਿਆ ॥੪॥
sadaa mukat aape hai sachaa aape alakh lakhaavaniaa |4|ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತ ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಮುಕ್ತನಾಗಿದ್ದಾನೆ. ಕಾಣದ ಭಗವಂತ ತನ್ನನ್ನು ಕಾಣುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ. ||4||
ਆਪੇ ਮਾਇਆ ਆਪੇ ਛਾਇਆ ॥
aape maaeaa aape chhaaeaa |ಅವನೇ ಮಾಯೆ, ಮತ್ತು ಅವನೇ ಭ್ರಮೆ.
ਆਪੇ ਮੋਹੁ ਸਭੁ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇਆ ॥
aape mohu sabh jagat upaaeaa |ಅವನೇ ಇಡೀ ವಿಶ್ವದಲ್ಲಿ ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಬಾಂಧವ್ಯವನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದ್ದಾನೆ.
ਆਪੇ ਗੁਣਦਾਤਾ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਆਪੇ ਆਖਿ ਸੁਣਾਵਣਿਆ ॥੫॥
aape gunadaataa gun gaavai aape aakh sunaavaniaa |5|ಅವನೇ ಪುಣ್ಯ ಕೊಡುವವನು; ಅವನೇ ಭಗವಂತನ ಮಹಿಮೆಯ ಸ್ತುತಿಗಳನ್ನು ಹಾಡುತ್ತಾನೆ. ಅವನು ಅವುಗಳನ್ನು ಜಪಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅವುಗಳನ್ನು ಕೇಳುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ. ||5||
ਆਪੇ ਕਰੇ ਕਰਾਏ ਆਪੇ ॥
aape kare karaae aape |ಅವನು ಸ್ವತಃ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಇತರರು ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ.
ਆਪੇ ਥਾਪਿ ਉਥਾਪੇ ਆਪੇ ॥
aape thaap uthaape aape |ಅವನೇ ಸ್ಥಾಪಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅಸ್ಥಿರಗೊಳಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਤੁਝ ਤੇ ਬਾਹਰਿ ਕਛੂ ਨ ਹੋਵੈ ਤੂੰ ਆਪੇ ਕਾਰੈ ਲਾਵਣਿਆ ॥੬॥
tujh te baahar kachhoo na hovai toon aape kaarai laavaniaa |6|ನೀನಿಲ್ಲದೆ ಏನನ್ನೂ ಮಾಡಲಾಗದು. ನೀವೇ ಅವರೆಲ್ಲರ ಕಾರ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದೀರಿ. ||6||
ਆਪੇ ਮਾਰੇ ਆਪਿ ਜੀਵਾਏ ॥
aape maare aap jeevaae |ಅವನೇ ಕೊಲ್ಲುತ್ತಾನೆ, ಮತ್ತು ಅವನೇ ಪುನರುಜ್ಜೀವನಗೊಳಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਆਪੇ ਮੇਲੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਏ ॥
aape mele mel milaae |ಆತನೇ ನಮ್ಮನ್ನು ಒಗ್ಗೂಡಿಸುತ್ತಾನೆ, ಮತ್ತು ತನ್ನೊಂದಿಗೆ ಒಕ್ಕೂಟದಲ್ಲಿ ನಮ್ಮನ್ನು ಒಂದುಗೂಡಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਸੇਵਾ ਤੇ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਹਜਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੭॥
sevaa te sadaa sukh paaeaa guramukh sahaj samaavaniaa |7|ನಿಸ್ವಾರ್ಥ ಸೇವೆಯಿಂದ ಶಾಶ್ವತ ಶಾಂತಿ ಸಿಗುತ್ತದೆ. ಗುರುಮುಖ್ ಅರ್ಥಗರ್ಭಿತ ಶಾಂತಿಯಲ್ಲಿ ಲೀನವಾಗಿದೆ. ||7||