ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್

ಪುಟ - 1026

ਛੋਡਿਹੁ ਨਿੰਦਾ ਤਾਤਿ ਪਰਾਈ ॥

chhoddihu nindaa taat paraaee |

ಇತರರ ಅಪನಿಂದೆ ಮತ್ತು ಅಸೂಯೆಯನ್ನು ತ್ಯಜಿಸಿ.

ਪੜਿ ਪੜਿ ਦਝਹਿ ਸਾਤਿ ਨ ਆਈ ॥

parr parr dajheh saat na aaee |

ಓದುವುದು ಮತ್ತು ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡುವುದು, ಅವರು ಸುಡುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಶಾಂತಿಯನ್ನು ಕಾಣುವುದಿಲ್ಲ.

ਮਿਲਿ ਸਤਸੰਗਤਿ ਨਾਮੁ ਸਲਾਹਹੁ ਆਤਮ ਰਾਮੁ ਸਖਾਈ ਹੇ ॥੭॥

mil satasangat naam salaahahu aatam raam sakhaaee he |7|

ಸತ್ ಸಂಗತ್, ನಿಜವಾದ ಸಭೆಯನ್ನು ಸೇರಿ, ಭಗವಂತನ ನಾಮವನ್ನು ಸ್ತುತಿಸಿ. ಭಗವಂತ, ಪರಮಾತ್ಮ, ನಿಮ್ಮ ಸಹಾಯಕ ಮತ್ತು ಒಡನಾಡಿಯಾಗಿರುತ್ತಾನೆ. ||7||

ਛੋਡਹੁ ਕਾਮ ਕ੍ਰੋਧੁ ਬੁਰਿਆਈ ॥

chhoddahu kaam krodh buriaaee |

ಲೈಂಗಿಕ ಬಯಕೆ, ಕೋಪ ಮತ್ತು ದುಷ್ಟತನವನ್ನು ತ್ಯಜಿಸಿ.

ਹਉਮੈ ਧੰਧੁ ਛੋਡਹੁ ਲੰਪਟਾਈ ॥

haumai dhandh chhoddahu lanpattaaee |

ಅಹಂಕಾರದ ವ್ಯವಹಾರಗಳು ಮತ್ತು ಘರ್ಷಣೆಗಳಲ್ಲಿ ನಿಮ್ಮ ಒಳಗೊಳ್ಳುವಿಕೆಯನ್ನು ತ್ಯಜಿಸಿ.

ਸਤਿਗੁਰ ਸਰਣਿ ਪਰਹੁ ਤਾ ਉਬਰਹੁ ਇਉ ਤਰੀਐ ਭਵਜਲੁ ਭਾਈ ਹੇ ॥੮॥

satigur saran parahu taa ubarahu iau tareeai bhavajal bhaaee he |8|

ನೀವು ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಅಭಯಾರಣ್ಯವನ್ನು ಹುಡುಕಿದರೆ, ನೀವು ಮೋಕ್ಷವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತೀರಿ. ಈ ರೀತಿಯಾಗಿ ನೀವು ಭಯಂಕರವಾದ ವಿಶ್ವ-ಸಾಗರವನ್ನು ದಾಟುತ್ತೀರಿ, ಓ ಡೆಸ್ಟಿನಿ ಸಹೋದರರೇ. ||8||

ਆਗੈ ਬਿਮਲ ਨਦੀ ਅਗਨਿ ਬਿਖੁ ਝੇਲਾ ॥

aagai bimal nadee agan bikh jhelaa |

ಪರಲೋಕದಲ್ಲಿ, ನೀವು ವಿಷಕಾರಿ ಜ್ವಾಲೆಯ ಉರಿಯುತ್ತಿರುವ ನದಿಯನ್ನು ದಾಟಬೇಕು.

ਤਿਥੈ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ਜੀਉ ਇਕੇਲਾ ॥

tithai avar na koee jeeo ikelaa |

ಅಲ್ಲಿ ಬೇರೆ ಯಾರೂ ಇರುವುದಿಲ್ಲ; ನಿಮ್ಮ ಆತ್ಮವು ಒಂಟಿಯಾಗಿರುತ್ತದೆ.

ਭੜ ਭੜ ਅਗਨਿ ਸਾਗਰੁ ਦੇ ਲਹਰੀ ਪੜਿ ਦਝਹਿ ਮਨਮੁਖ ਤਾਈ ਹੇ ॥੯॥

bharr bharr agan saagar de laharee parr dajheh manamukh taaee he |9|

ಬೆಂಕಿಯ ಸಾಗರವು ಸುಡುವ ಜ್ವಾಲೆಗಳ ಅಲೆಗಳನ್ನು ಉಗುಳುತ್ತದೆ; ಸ್ವ-ಇಚ್ಛೆಯ ಮನ್ಮುಖರು ಅದರಲ್ಲಿ ಬೀಳುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಅಲ್ಲಿ ಹುರಿಯುತ್ತಾರೆ. ||9||

ਗੁਰ ਪਹਿ ਮੁਕਤਿ ਦਾਨੁ ਦੇ ਭਾਣੈ ॥

gur peh mukat daan de bhaanai |

ಗುರುವಿನಿಂದ ಮುಕ್ತಿ; ಅವನು ತನ್ನ ಇಚ್ಛೆಯ ಸಂತೋಷದಿಂದ ಈ ಆಶೀರ್ವಾದವನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾನೆ.

ਜਿਨਿ ਪਾਇਆ ਸੋਈ ਬਿਧਿ ਜਾਣੈ ॥

jin paaeaa soee bidh jaanai |

ಅವನಿಗೆ ಮಾತ್ರ ದಾರಿ ತಿಳಿದಿದೆ, ಯಾರು ಅದನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ.

ਜਿਨ ਪਾਇਆ ਤਿਨ ਪੂਛਹੁ ਭਾਈ ਸੁਖੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵ ਕਮਾਈ ਹੇ ॥੧੦॥

jin paaeaa tin poochhahu bhaaee sukh satigur sev kamaaee he |10|

ಆದ್ದರಿಂದ ಅದನ್ನು ಪಡೆದ ಒಬ್ಬನನ್ನು ಕೇಳಿ, ಓ ವಿಧಿಯ ಒಡಹುಟ್ಟಿದವರೇ. ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಸೇವೆ ಮಾಡಿ, ಶಾಂತಿಯನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳಿ. ||10||

ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਉਰਝਿ ਮਰਹਿ ਬੇਕਾਰਾ ॥

gur bin urajh mareh bekaaraa |

ಗುರುವಿಲ್ಲದೆ, ಅವನು ಪಾಪ ಮತ್ತು ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರದಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕಿ ಸಾಯುತ್ತಾನೆ.

ਜਮੁ ਸਿਰਿ ਮਾਰੇ ਕਰੇ ਖੁਆਰਾ ॥

jam sir maare kare khuaaraa |

ಸಾವಿನ ಸಂದೇಶವಾಹಕನು ಅವನ ತಲೆಯನ್ನು ಒಡೆದು ಅವಮಾನಿಸುತ್ತಾನೆ.

ਬਾਧੇ ਮੁਕਤਿ ਨਾਹੀ ਨਰ ਨਿੰਦਕ ਡੂਬਹਿ ਨਿੰਦ ਪਰਾਈ ਹੇ ॥੧੧॥

baadhe mukat naahee nar nindak ddoobeh nind paraaee he |11|

ಅಪಪ್ರಚಾರ ಮಾಡುವವನು ತನ್ನ ಬಂಧಗಳಿಂದ ಮುಕ್ತನಾಗುವುದಿಲ್ಲ; ಅವನು ಮುಳುಗುತ್ತಾನೆ, ಇತರರನ್ನು ನಿಂದಿಸುತ್ತಾನೆ. ||11||

ਬੋਲਹੁ ਸਾਚੁ ਪਛਾਣਹੁ ਅੰਦਰਿ ॥

bolahu saach pachhaanahu andar |

ಆದ್ದರಿಂದ ಸತ್ಯವನ್ನು ಮಾತನಾಡಿ, ಮತ್ತು ಭಗವಂತನನ್ನು ಆಳವಾಗಿ ಅರಿತುಕೊಳ್ಳಿ.

ਦੂਰਿ ਨਾਹੀ ਦੇਖਹੁ ਕਰਿ ਨੰਦਰਿ ॥

door naahee dekhahu kar nandar |

ಅವನು ದೂರವಿಲ್ಲ; ನೋಡಿ, ಮತ್ತು ಅವನನ್ನು ನೋಡಿ.

ਬਿਘਨੁ ਨਾਹੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਤਰੁ ਤਾਰੀ ਇਉ ਭਵਜਲੁ ਪਾਰਿ ਲੰਘਾਈ ਹੇ ॥੧੨॥

bighan naahee guramukh tar taaree iau bhavajal paar langhaaee he |12|

ಯಾವುದೇ ಅಡೆತಡೆಗಳು ನಿಮ್ಮ ದಾರಿಯನ್ನು ತಡೆಯುವುದಿಲ್ಲ; ಗುರುಮುಖರಾಗಿ, ಮತ್ತು ಇನ್ನೊಂದು ಬದಿಗೆ ದಾಟಿ. ಇದು ಭಯಾನಕ ವಿಶ್ವ ಸಾಗರವನ್ನು ದಾಟುವ ಮಾರ್ಗವಾಗಿದೆ. ||12||

ਦੇਹੀ ਅੰਦਰਿ ਨਾਮੁ ਨਿਵਾਸੀ ॥

dehee andar naam nivaasee |

ನಾಮ, ಭಗವಂತನ ಹೆಸರು, ದೇಹದೊಳಗೆ ಆಳವಾಗಿ ನೆಲೆಸಿದೆ.

ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਹੈ ਅਬਿਨਾਸੀ ॥

aape karataa hai abinaasee |

ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತ ಭಗವಂತ ಶಾಶ್ವತ ಮತ್ತು ನಾಶವಾಗುವುದಿಲ್ಲ.

ਨਾ ਜੀਉ ਮਰੈ ਨ ਮਾਰਿਆ ਜਾਈ ਕਰਿ ਦੇਖੈ ਸਬਦਿ ਰਜਾਈ ਹੇ ॥੧੩॥

naa jeeo marai na maariaa jaaee kar dekhai sabad rajaaee he |13|

ಆತ್ಮವು ಸಾಯುವುದಿಲ್ಲ, ಮತ್ತು ಅದನ್ನು ಕೊಲ್ಲಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ; ದೇವರು ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಸೃಷ್ಟಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ನೋಡುತ್ತಾನೆ. ಶಾಬಾದ್ ಪದದ ಮೂಲಕ, ಅವನ ಇಚ್ಛೆಯು ಪ್ರಕಟವಾಗುತ್ತದೆ. ||13||

ਓਹੁ ਨਿਰਮਲੁ ਹੈ ਨਾਹੀ ਅੰਧਿਆਰਾ ॥

ohu niramal hai naahee andhiaaraa |

ಅವನು ನಿರ್ಮಲ, ಮತ್ತು ಕತ್ತಲೆಯಿಲ್ಲ.

ਓਹੁ ਆਪੇ ਤਖਤਿ ਬਹੈ ਸਚਿਆਰਾ ॥

ohu aape takhat bahai sachiaaraa |

ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನು ತನ್ನ ಸಿಂಹಾಸನದ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತಿದ್ದಾನೆ.

ਸਾਕਤ ਕੂੜੇ ਬੰਧਿ ਭਵਾਈਅਹਿ ਮਰਿ ਜਨਮਹਿ ਆਈ ਜਾਈ ਹੇ ॥੧੪॥

saakat koorre bandh bhavaaeeeh mar janameh aaee jaaee he |14|

ನಂಬಿಕೆಯಿಲ್ಲದ ಸಿನಿಕರನ್ನು ಬಂಧಿಸಲಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಬಾಯಿ ಮುಚ್ಚಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಪುನರ್ಜನ್ಮದಲ್ಲಿ ಅಲೆದಾಡುವಂತೆ ಒತ್ತಾಯಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಅವರು ಸಾಯುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಮರುಜನ್ಮ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಬರುತ್ತಾ ಹೋಗುತ್ತಾರೆ. ||14||

ਗੁਰ ਕੇ ਸੇਵਕ ਸਤਿਗੁਰ ਪਿਆਰੇ ॥

gur ke sevak satigur piaare |

ಗುರುವಿನ ಸೇವಕರು ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿಗೆ ಪ್ರಿಯರು.

ਓਇ ਬੈਸਹਿ ਤਖਤਿ ਸੁ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰੇ ॥

oe baiseh takhat su sabad veechaare |

ಶಾಬಾದ್ ಅನ್ನು ಆಲೋಚಿಸುತ್ತಾ, ಅವರು ಅವನ ಸಿಂಹಾಸನದ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.

ਤਤੁ ਲਹਹਿ ਅੰਤਰ ਗਤਿ ਜਾਣਹਿ ਸਤਸੰਗਤਿ ਸਾਚੁ ਵਡਾਈ ਹੇ ॥੧੫॥

tat laheh antar gat jaaneh satasangat saach vaddaaee he |15|

ಅವರು ವಾಸ್ತವದ ಸಾರವನ್ನು ಅರಿತುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಅವರ ಆಂತರಿಕ ಅಸ್ತಿತ್ವದ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ತಿಳಿದಿದ್ದಾರೆ. ಇದು ಸತ್ ಸಂಗತದಲ್ಲಿ ಸೇರುವವರ ನಿಜವಾದ ಮಹಿಮೆಯ ಶ್ರೇಷ್ಠತೆಯಾಗಿದೆ. ||15||