ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 1346
ਪ੍ਰਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੩ ਬਿਭਾਸ ॥
prabhaatee mahalaa 3 bibhaas |ಪ್ರಭಾತೀ, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್, ಬಿಭಾಸ್:
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |ಒಬ್ಬ ಸಾರ್ವತ್ರಿಕ ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತ ದೇವರು. ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಕೃಪೆಯಿಂದ:
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਵੇਖੁ ਤੂ ਹਰਿ ਮੰਦਰੁ ਤੇਰੈ ਨਾਲਿ ॥
guraparasaadee vekh too har mandar terai naal |ಗುರುವಿನ ಕೃಪೆಯಿಂದ ಭಗವಂತನ ಮಂದಿರವು ನಿಮ್ಮೊಳಗೆ ಇರುವಂತೆ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳಿ.
ਹਰਿ ਮੰਦਰੁ ਸਬਦੇ ਖੋਜੀਐ ਹਰਿ ਨਾਮੋ ਲੇਹੁ ਸਮੑਾਲਿ ॥੧॥
har mandar sabade khojeeai har naamo lehu samaal |1|ಭಗವಂತನ ದೇವಾಲಯವು ಶಾಬಾದ್ ಪದದ ಮೂಲಕ ಕಂಡುಬರುತ್ತದೆ; ಭಗವಂತನ ಹೆಸರನ್ನು ಆಲೋಚಿಸಿ. ||1||
ਮਨ ਮੇਰੇ ਸਬਦਿ ਰਪੈ ਰੰਗੁ ਹੋਇ ॥
man mere sabad rapai rang hoe |ಓ ನನ್ನ ಮನಸ್ಸೇ, ಶಾಬಾದ್ಗೆ ಸಂತೋಷದಿಂದ ಹೊಂದಿಕೊಳ್ಳು.
ਸਚੀ ਭਗਤਿ ਸਚਾ ਹਰਿ ਮੰਦਰੁ ਪ੍ਰਗਟੀ ਸਾਚੀ ਸੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
sachee bhagat sachaa har mandar pragattee saachee soe |1| rahaau |ಭಕ್ತಿಯ ಆರಾಧನೆ ನಿಜ, ಮತ್ತು ಭಗವಂತನ ದೇವಾಲಯ ನಿಜ; ನಿಜವೇ ಆತನ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷ ಮಹಿಮೆ. ||1||ವಿರಾಮ||
ਹਰਿ ਮੰਦਰੁ ਏਹੁ ਸਰੀਰੁ ਹੈ ਗਿਆਨਿ ਰਤਨਿ ਪਰਗਟੁ ਹੋਇ ॥
har mandar ehu sareer hai giaan ratan paragatt hoe |ಈ ದೇಹವು ಭಗವಂತನ ದೇವಾಲಯವಾಗಿದೆ, ಇದರಲ್ಲಿ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆಯ ಆಭರಣವನ್ನು ಬಹಿರಂಗಪಡಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.
ਮਨਮੁਖ ਮੂਲੁ ਨ ਜਾਣਨੀ ਮਾਣਸਿ ਹਰਿ ਮੰਦਰੁ ਨ ਹੋਇ ॥੨॥
manamukh mool na jaananee maanas har mandar na hoe |2|ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛೆಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖರಿಗೆ ಏನೂ ತಿಳಿದಿಲ್ಲ; ಭಗವಂತನ ದೇವಾಲಯವು ಒಳಗೆ ಇದೆ ಎಂದು ಅವರು ನಂಬುವುದಿಲ್ಲ. ||2||
ਹਰਿ ਮੰਦਰੁ ਹਰਿ ਜੀਉ ਸਾਜਿਆ ਰਖਿਆ ਹੁਕਮਿ ਸਵਾਰਿ ॥
har mandar har jeeo saajiaa rakhiaa hukam savaar |ಆತ್ಮೀಯ ಭಗವಂತನು ಭಗವಂತನ ದೇವಾಲಯವನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದನು; ಅವನು ತನ್ನ ಇಚ್ಛೆಯಿಂದ ಅದನ್ನು ಅಲಂಕರಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਧੁਰਿ ਲੇਖੁ ਲਿਖਿਆ ਸੁ ਕਮਾਵਣਾ ਕੋਇ ਨ ਮੇਟਣਹਾਰੁ ॥੩॥
dhur lekh likhiaa su kamaavanaa koe na mettanahaar |3|ಎಲ್ಲರೂ ತಮ್ಮ ಪೂರ್ವನಿರ್ಧರಿತ ವಿಧಿಯ ಪ್ರಕಾರ ವರ್ತಿಸುತ್ತಾರೆ; ಯಾರೂ ಅದನ್ನು ಅಳಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ||3||
ਸਬਦੁ ਚੀਨਿੑ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਸਚੈ ਨਾਇ ਪਿਆਰ ॥
sabad cheeni sukh paaeaa sachai naae piaar |ಶಬ್ದವನ್ನು ಆಲೋಚಿಸುವುದು, ಶಾಂತಿಯನ್ನು ಪಡೆಯುವುದು, ನಿಜವಾದ ಹೆಸರನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುವುದು.
ਹਰਿ ਮੰਦਰੁ ਸਬਦੇ ਸੋਹਣਾ ਕੰਚਨੁ ਕੋਟੁ ਅਪਾਰ ॥੪॥
har mandar sabade sohanaa kanchan kott apaar |4|ಭಗವಂತನ ದೇವಾಲಯವು ಶಾಬಾದ್ನಿಂದ ಅಲಂಕರಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ; ಇದು ದೇವರ ಅನಂತ ಕೋಟೆಯಾಗಿದೆ. ||4||
ਹਰਿ ਮੰਦਰੁ ਏਹੁ ਜਗਤੁ ਹੈ ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਘੋਰੰਧਾਰ ॥
har mandar ehu jagat hai gur bin ghorandhaar |ಈ ಜಗತ್ತು ಭಗವಂತನ ದೇವಾಲಯ; ಗುರುವಿಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ಕತ್ತಲು ಮಾತ್ರ.
ਦੂਜਾ ਭਾਉ ਕਰਿ ਪੂਜਦੇ ਮਨਮੁਖ ਅੰਧ ਗਵਾਰ ॥੫॥
doojaa bhaau kar poojade manamukh andh gavaar |5|ಕುರುಡು ಮತ್ತು ಮೂರ್ಖ ಸ್ವಇಚ್ಛೆಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖರು ದ್ವೈತದ ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಪೂಜಿಸುತ್ತಾರೆ. ||5||
ਜਿਥੈ ਲੇਖਾ ਮੰਗੀਐ ਤਿਥੈ ਦੇਹ ਜਾਤਿ ਨ ਜਾਇ ॥
jithai lekhaa mangeeai tithai deh jaat na jaae |ಒಬ್ಬರ ದೇಹ ಮತ್ತು ಸಾಮಾಜಿಕ ಸ್ಥಾನಮಾನಗಳು ಆ ಸ್ಥಳಕ್ಕೆ ಹೋಗುವುದಿಲ್ಲ, ಅಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲರೂ ಖಾತೆಗೆ ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ.
ਸਾਚਿ ਰਤੇ ਸੇ ਉਬਰੇ ਦੁਖੀਏ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ॥੬॥
saach rate se ubare dukhee doojai bhaae |6|ಸತ್ಯಕ್ಕೆ ಹೊಂದಿಕೊಂಡವರು ರಕ್ಷಿಸಲ್ಪಡುತ್ತಾರೆ; ದ್ವಂದ್ವತೆಯ ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿರುವವರು ಶೋಚನೀಯರು. ||6||
ਹਰਿ ਮੰਦਰ ਮਹਿ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਹੈ ਨਾ ਬੂਝਹਿ ਮੁਗਧ ਗਵਾਰ ॥
har mandar meh naam nidhaan hai naa boojheh mugadh gavaar |ನಾಮದ ನಿಧಿಯು ಭಗವಂತನ ದೇವಾಲಯದಲ್ಲಿದೆ. ಅವಿವೇಕಿ ಮೂರ್ಖರಿಗೆ ಇದು ತಿಳಿದಿರುವುದಿಲ್ಲ.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਚੀਨਿੑਆ ਹਰਿ ਰਾਖਿਆ ਉਰਿ ਧਾਰਿ ॥੭॥
guraparasaadee cheeniaa har raakhiaa ur dhaar |7|ಗುರುಕೃಪೆಯಿಂದ ನಾನು ಇದನ್ನು ಅರಿತುಕೊಂಡೆ. ನಾನು ಭಗವಂತನನ್ನು ನನ್ನ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿಸಿರುತ್ತೇನೆ. ||7||
ਗੁਰ ਕੀ ਬਾਣੀ ਗੁਰ ਤੇ ਜਾਤੀ ਜਿ ਸਬਦਿ ਰਤੇ ਰੰਗੁ ਲਾਇ ॥
gur kee baanee gur te jaatee ji sabad rate rang laae |ಶಬ್ಧದ ಪ್ರೀತಿಗೆ ಹೊಂದಿಕೊಂಡವರು ಗುರುಗಳ ಬಾನಿಯ ಮೂಲಕ ಗುರುವನ್ನು ತಿಳಿಯುತ್ತಾರೆ.
ਪਵਿਤੁ ਪਾਵਨ ਸੇ ਜਨ ਨਿਰਮਲ ਹਰਿ ਕੈ ਨਾਮਿ ਸਮਾਇ ॥੮॥
pavit paavan se jan niramal har kai naam samaae |8|ಭಗವಂತನ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಲೀನವಾದ ವಿನಮ್ರ ಜೀವಿಗಳು ಪವಿತ್ರ, ಶುದ್ಧ ಮತ್ತು ನಿರ್ಮಲ. ||8||
ਹਰਿ ਮੰਦਰੁ ਹਰਿ ਕਾ ਹਾਟੁ ਹੈ ਰਖਿਆ ਸਬਦਿ ਸਵਾਰਿ ॥
har mandar har kaa haatt hai rakhiaa sabad savaar |ಭಗವಂತನ ದೇವಾಲಯವು ಭಗವಂತನ ಅಂಗಡಿಯಾಗಿದೆ; ಅವನು ಅದನ್ನು ತನ್ನ ಶಬ್ದದ ಪದದಿಂದ ಅಲಂಕರಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਤਿਸੁ ਵਿਚਿ ਸਉਦਾ ਏਕੁ ਨਾਮੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਲੈਨਿ ਸਵਾਰਿ ॥੯॥
tis vich saudaa ek naam guramukh lain savaar |9|ಆ ಅಂಗಡಿಯಲ್ಲಿ ಒಂದು ಹೆಸರಿನ ಸರಕು ಇದೆ; ಗುರುಮುಖರು ಅದರೊಂದಿಗೆ ತಮ್ಮನ್ನು ಅಲಂಕರಿಸುತ್ತಾರೆ. ||9||
ਹਰਿ ਮੰਦਰ ਮਹਿ ਮਨੁ ਲੋਹਟੁ ਹੈ ਮੋਹਿਆ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ॥
har mandar meh man lohatt hai mohiaa doojai bhaae |ಮನಸ್ಸು ಕಬ್ಬಿಣದ ಗಸಿಯಂತೆ, ಭಗವಂತನ ದೇವಾಲಯದೊಳಗೆ; ಇದು ದ್ವಂದ್ವತೆಯ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಆಕರ್ಷಿತವಾಗಿದೆ.
ਪਾਰਸਿ ਭੇਟਿਐ ਕੰਚਨੁ ਭਇਆ ਕੀਮਤਿ ਕਹੀ ਨ ਜਾਇ ॥੧੦॥
paaras bhettiaai kanchan bheaa keemat kahee na jaae |10|ಗುರುವಿನ ಭೇಟಿ, ತತ್ವಜ್ಞಾನಿಗಳ ಕಲ್ಲು, ಮನಸ್ಸು ಚಿನ್ನವಾಗಿ ರೂಪಾಂತರಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಅದರ ಮೌಲ್ಯವನ್ನು ವಿವರಿಸಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ||10||
ਹਰਿ ਮੰਦਰ ਮਹਿ ਹਰਿ ਵਸੈ ਸਰਬ ਨਿਰੰਤਰਿ ਸੋਇ ॥
har mandar meh har vasai sarab nirantar soe |ಭಗವಂತನ ದೇವಾಲಯದಲ್ಲಿ ಭಗವಂತ ನೆಲೆಸಿದ್ದಾನೆ. ಅವನು ಎಲ್ಲದರಲ್ಲೂ ವ್ಯಾಪಿಸಿದ್ದಾನೆ.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਣਜੀਐ ਸਚਾ ਸਉਦਾ ਹੋਇ ॥੧੧॥੧॥
naanak guramukh vanajeeai sachaa saudaa hoe |11|1|ಓ ನಾನಕ್, ಗುರುಮುಖರು ಸತ್ಯದ ವ್ಯಾಪಾರದಲ್ಲಿ ವ್ಯಾಪಾರ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ||11||1||
ਪ੍ਰਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥
prabhaatee mahalaa 3 |ಪ್ರಭಾತೀ, ಮೂರನೇ ಮೆಹಲ್:
ਭੈ ਭਾਇ ਜਾਗੇ ਸੇ ਜਨ ਜਾਗ੍ਰਣ ਕਰਹਿ ਹਉਮੈ ਮੈਲੁ ਉਤਾਰਿ ॥
bhai bhaae jaage se jan jaagran kareh haumai mail utaar |ದೇವರ ಪ್ರೀತಿ ಮತ್ತು ಭಯದಲ್ಲಿ ಎಚ್ಚರವಾಗಿ ಮತ್ತು ಜಾಗೃತರಾಗಿರುವವರು, ಅಹಂಕಾರದ ಕೊಳಕು ಮತ್ತು ಮಾಲಿನ್ಯವನ್ನು ತೊಡೆದುಹಾಕುತ್ತಾರೆ.
ਸਦਾ ਜਾਗਹਿ ਘਰੁ ਅਪਣਾ ਰਾਖਹਿ ਪੰਚ ਤਸਕਰ ਕਾਢਹਿ ਮਾਰਿ ॥੧॥
sadaa jaageh ghar apanaa raakheh panch tasakar kaadteh maar |1|ಅವರು ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಎಚ್ಚರವಾಗಿರುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಜಾಗೃತರಾಗಿರುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಐದು ಕಳ್ಳರನ್ನು ಹೊಡೆದು ಓಡಿಸುವ ಮೂಲಕ ತಮ್ಮ ಮನೆಗಳನ್ನು ರಕ್ಷಿಸುತ್ತಾರೆ. ||1||
ਮਨ ਮੇਰੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇ ॥
man mere guramukh naam dhiaae |ಓ ನನ್ನ ಮನಸ್ಸೇ, ಗುರುಮುಖನಾಗಿ, ಭಗವಂತನ ನಾಮವನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸಿ.
ਜਿਤੁ ਮਾਰਗਿ ਹਰਿ ਪਾਈਐ ਮਨ ਸੇਈ ਕਰਮ ਕਮਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jit maarag har paaeeai man seee karam kamaae |1| rahaau |ಓ ಮನಸ್ಸೇ, ನಿಮ್ಮನ್ನು ಭಗವಂತನ ಮಾರ್ಗಕ್ಕೆ ಕರೆದೊಯ್ಯುವ ಕಾರ್ಯಗಳನ್ನು ಮಾತ್ರ ಮಾಡಿ. ||1||ವಿರಾಮ||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਹਜ ਧੁਨਿ ਊਪਜੈ ਦੁਖੁ ਹਉਮੈ ਵਿਚਹੁ ਜਾਇ ॥
guramukh sahaj dhun aoopajai dukh haumai vichahu jaae |ಗುರುಮುಖದಲ್ಲಿ ಆಕಾಶದ ಮಾಧುರ್ಯವು ಹೊರಹೊಮ್ಮುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅಹಂಕಾರದ ನೋವುಗಳು ದೂರವಾಗುತ್ತವೆ.
ਹਰਿ ਨਾਮਾ ਹਰਿ ਮਨਿ ਵਸੈ ਸਹਜੇ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਇ ॥੨॥
har naamaa har man vasai sahaje har gun gaae |2|ಭಗವಂತನ ಮಹಿಮೆಯ ಸ್ತುತಿಗಳನ್ನು ಅಂತರ್ಬೋಧೆಯಿಂದ ಹಾಡುವುದರಿಂದ ಭಗವಂತನ ನಾಮವು ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ನೆಲೆಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ||2||
ਗੁਰਮਤੀ ਮੁਖ ਸੋਹਣੇ ਹਰਿ ਰਾਖਿਆ ਉਰਿ ਧਾਰਿ ॥
guramatee mukh sohane har raakhiaa ur dhaar |ಗುರುವಿನ ಉಪದೇಶವನ್ನು ಅನುಸರಿಸುವವರು - ಅವರ ಮುಖಗಳು ಕಾಂತಿಯುತ ಮತ್ತು ಸುಂದರವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಅವರು ತಮ್ಮ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಭಗವಂತನನ್ನು ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਐਥੈ ਓਥੈ ਸੁਖੁ ਘਣਾ ਜਪਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਉਤਰੇ ਪਾਰਿ ॥੩॥
aaithai othai sukh ghanaa jap har har utare paar |3|ಇಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಮುಂದೆ, ಅವರು ಸಂಪೂರ್ಣ ಶಾಂತಿಯನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ; ಭಗವಂತನ ಹೆಸರನ್ನು ಜಪಿಸುತ್ತಾ, ಹರ್, ಹರ್, ಅವುಗಳನ್ನು ಇನ್ನೊಂದು ದಡಕ್ಕೆ ಒಯ್ಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ||3||