ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್

ಪುಟ - 1112

ਅਨਦਿਨੁ ਰਤੜੀਏ ਸਹਜਿ ਮਿਲੀਜੈ ॥

anadin ratarree sahaj mileejai |

ರಾತ್ರಿ ಮತ್ತು ಹಗಲು, ಅವನ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ತುಂಬಿದ, ನೀವು ಅವನನ್ನು ಅರ್ಥಗರ್ಭಿತವಾಗಿ ಸುಲಭವಾಗಿ ಭೇಟಿಯಾಗುತ್ತೀರಿ.

ਸੁਖਿ ਸਹਜਿ ਮਿਲੀਜੈ ਰੋਸੁ ਨ ਕੀਜੈ ਗਰਬੁ ਨਿਵਾਰਿ ਸਮਾਣੀ ॥

sukh sahaj mileejai ros na keejai garab nivaar samaanee |

ಸ್ವರ್ಗೀಯ ಶಾಂತಿ ಮತ್ತು ಸಮತೋಲನದಲ್ಲಿ, ನೀವು ಅವನನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗುತ್ತೀರಿ; ಕೋಪವನ್ನು ಇಟ್ಟುಕೊಳ್ಳಬೇಡಿ - ನಿಮ್ಮ ಹೆಮ್ಮೆಯನ್ನು ನಿಗ್ರಹಿಸಿ!

ਸਾਚੈ ਰਾਤੀ ਮਿਲੈ ਮਿਲਾਈ ਮਨਮੁਖਿ ਆਵਣ ਜਾਣੀ ॥

saachai raatee milai milaaee manamukh aavan jaanee |

ಸತ್ಯದಿಂದ ತುಂಬಿರುವ ನಾನು ಅವರ ಒಕ್ಕೂಟದಲ್ಲಿ ಐಕ್ಯವಾಗಿದ್ದೇನೆ, ಆದರೆ ಸ್ವಯಂ-ಇಚ್ಛೆಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖರು ಬರುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಹೋಗುತ್ತಾರೆ.

ਜਬ ਨਾਚੀ ਤਬ ਘੂਘਟੁ ਕੈਸਾ ਮਟੁਕੀ ਫੋੜਿ ਨਿਰਾਰੀ ॥

jab naachee tab ghooghatt kaisaa mattukee forr niraaree |

ನೀವು ನೃತ್ಯ ಮಾಡುವಾಗ, ಯಾವ ಮುಸುಕು ನಿಮ್ಮನ್ನು ಆವರಿಸುತ್ತದೆ? ನೀರಿನ ಮಡಕೆಯನ್ನು ಒಡೆದು, ಮತ್ತು ಲಗತ್ತಿಸಬೇಡಿ.

ਨਾਨਕ ਆਪੈ ਆਪੁ ਪਛਾਣੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਤਤੁ ਬੀਚਾਰੀ ॥੪॥੪॥

naanak aapai aap pachhaanai guramukh tat beechaaree |4|4|

ಓ ನಾನಕ್, ನಿಮ್ಮ ಸ್ವಂತ ಆತ್ಮವನ್ನು ಅರಿತುಕೊಳ್ಳಿ; ಗುರುಮುಖನಾಗಿ, ವಾಸ್ತವದ ಸಾರವನ್ನು ಆಲೋಚಿಸಿ. ||4||4||

ਤੁਖਾਰੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥

tukhaaree mahalaa 1 |

ತುಖಾರಿ, ಮೊದಲ ಮೆಹಲ್:

ਮੇਰੇ ਲਾਲ ਰੰਗੀਲੇ ਹਮ ਲਾਲਨ ਕੇ ਲਾਲੇ ॥

mere laal rangeele ham laalan ke laale |

ಓ ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ಪ್ರಿಯರೇ, ನಾನು ನಿನ್ನ ಗುಲಾಮರ ಗುಲಾಮ.

ਗੁਰਿ ਅਲਖੁ ਲਖਾਇਆ ਅਵਰੁ ਨ ਦੂਜਾ ਭਾਲੇ ॥

gur alakh lakhaaeaa avar na doojaa bhaale |

ಗುರುಗಳು ನನಗೆ ಕಾಣದ ಭಗವಂತನನ್ನು ತೋರಿಸಿದ್ದಾರೆ ಮತ್ತು ಈಗ ನಾನು ಬೇರೆಯವರನ್ನು ಹುಡುಕುವುದಿಲ್ಲ.

ਗੁਰਿ ਅਲਖੁ ਲਖਾਇਆ ਜਾ ਤਿਸੁ ਭਾਇਆ ਜਾ ਪ੍ਰਭਿ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰੀ ॥

gur alakh lakhaaeaa jaa tis bhaaeaa jaa prabh kirapaa dhaaree |

ಗುರುಗಳು ನನಗೆ ಅದೃಶ್ಯ ಭಗವಂತನನ್ನು ತೋರಿಸಿದರು, ಅದು ಅವನಿಗೆ ಸಂತೋಷವಾದಾಗ ಮತ್ತು ದೇವರು ತನ್ನ ಆಶೀರ್ವಾದವನ್ನು ಧಾರೆಯೆರೆದಾಗ.

ਜਗਜੀਵਨੁ ਦਾਤਾ ਪੁਰਖੁ ਬਿਧਾਤਾ ਸਹਜਿ ਮਿਲੇ ਬਨਵਾਰੀ ॥

jagajeevan daataa purakh bidhaataa sahaj mile banavaaree |

ಪ್ರಪಂಚದ ಜೀವನ, ಮಹಾನ್ ಕೊಡುವವನು, ಮೂಲ ಭಗವಂತ, ಡೆಸ್ಟಿನಿ ವಾಸ್ತುಶಿಲ್ಪಿ, ಕಾಡಿನ ಪ್ರಭು - ನಾನು ಅವನನ್ನು ಅರ್ಥಗರ್ಭಿತವಾಗಿ ಸುಲಭವಾಗಿ ಭೇಟಿಯಾದೆ.

ਨਦਰਿ ਕਰਹਿ ਤੂ ਤਾਰਹਿ ਤਰੀਐ ਸਚੁ ਦੇਵਹੁ ਦੀਨ ਦਇਆਲਾ ॥

nadar kareh too taareh tareeai sach devahu deen deaalaa |

ನಿಮ್ಮ ಕೃಪೆಯ ನೋಟವನ್ನು ನೀಡಿ ಮತ್ತು ನನ್ನನ್ನು ಉಳಿಸಲು ನನ್ನನ್ನು ಸಾಗಿಸಿ. ದಯಮಾಡಿ ನನಗೆ ಸತ್ಯವನ್ನು ಅನುಗ್ರಹಿಸು, ಓ ಕರ್ತನೇ, ಸೌಮ್ಯರಿಗೆ ಕರುಣಾಮಯಿ.

ਪ੍ਰਣਵਤਿ ਨਾਨਕ ਦਾਸਨਿ ਦਾਸਾ ਤੂ ਸਰਬ ਜੀਆ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲਾ ॥੧॥

pranavat naanak daasan daasaa too sarab jeea pratipaalaa |1|

ನಾನಕ್ ಪ್ರಾರ್ಥಿಸುತ್ತಾನೆ, ನಾನು ನಿನ್ನ ಗುಲಾಮರ ಗುಲಾಮ. ನೀವು ಎಲ್ಲಾ ಆತ್ಮಗಳ ಪಾಲಕರಾಗಿದ್ದೀರಿ. ||1||

ਭਰਿਪੁਰਿ ਧਾਰਿ ਰਹੇ ਅਤਿ ਪਿਆਰੇ ॥

bharipur dhaar rahe at piaare |

ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ಪ್ರಿಯತಮೆಯನ್ನು ವಿಶ್ವಾದ್ಯಂತ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿಸಲಾಗಿದೆ.

ਸਬਦੇ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਗੁਰ ਰੂਪਿ ਮੁਰਾਰੇ ॥

sabade rav rahiaa gur roop muraare |

ಭಗವಂತನ ಮೂರ್ತರೂಪವಾದ ಗುರುವಿನ ಮೂಲಕ ಶಬ್ದವು ವ್ಯಾಪಿಸಿದೆ.

ਗੁਰ ਰੂਪ ਮੁਰਾਰੇ ਤ੍ਰਿਭਵਣ ਧਾਰੇ ਤਾ ਕਾ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਇਆ ॥

gur roop muraare tribhavan dhaare taa kaa ant na paaeaa |

ಭಗವಂತನ ಮೂರ್ತರೂಪವಾದ ಗುರುವು ಮೂರು ಲೋಕಗಳಲ್ಲಿಯೂ ನೆಲೆಸಿದ್ದಾನೆ; ಅವನ ಮಿತಿಗಳನ್ನು ಕಂಡುಹಿಡಿಯಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ.

ਰੰਗੀ ਜਿਨਸੀ ਜੰਤ ਉਪਾਏ ਨਿਤ ਦੇਵੈ ਚੜੈ ਸਵਾਇਆ ॥

rangee jinasee jant upaae nit devai charrai savaaeaa |

ಅವರು ವಿವಿಧ ಬಣ್ಣಗಳು ಮತ್ತು ರೀತಿಯ ಜೀವಿಗಳನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದರು; ಅವರ ಆಶೀರ್ವಾದ ದಿನದಿಂದ ದಿನಕ್ಕೆ ಹೆಚ್ಚುತ್ತಿದೆ.

ਅਪਰੰਪਰੁ ਆਪੇ ਥਾਪਿ ਉਥਾਪੇ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੋ ਹੋਵੈ ॥

aparanpar aape thaap uthaape tis bhaavai so hovai |

ಅನಂತ ಭಗವಂತನೇ ಸ್ಥಾಪಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅಸ್ಥಿರಗೊಳಿಸುತ್ತಾನೆ; ಅವನಿಗೆ ಏನು ಇಷ್ಟವೋ ಅದು ಸಂಭವಿಸುತ್ತದೆ.

ਨਾਨਕ ਹੀਰਾ ਹੀਰੈ ਬੇਧਿਆ ਗੁਣ ਕੈ ਹਾਰਿ ਪਰੋਵੈ ॥੨॥

naanak heeraa heerai bedhiaa gun kai haar parovai |2|

ಓ ನಾನಕ್, ಮನಸ್ಸಿನ ವಜ್ರವು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆಯ ವಜ್ರದಿಂದ ಚುಚ್ಚಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ. ಪುಣ್ಯದ ಮಾಲೆಯನ್ನು ಕಟ್ಟಲಾಗುತ್ತದೆ. ||2||

ਗੁਣ ਗੁਣਹਿ ਸਮਾਣੇ ਮਸਤਕਿ ਨਾਮ ਨੀਸਾਣੋ ॥

gun guneh samaane masatak naam neesaano |

ಸದ್ಗುಣವಂತನು ಸದ್ಗುಣಿಯಾದ ಭಗವಂತನಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ; ಅವನ ಹಣೆಯು ಭಗವಂತನ ನಾಮದ ಲಾಂಛನವನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ.

ਸਚੁ ਸਾਚਿ ਸਮਾਇਆ ਚੂਕਾ ਆਵਣ ਜਾਣੋ ॥

sach saach samaaeaa chookaa aavan jaano |

ನಿಜವಾದ ವ್ಯಕ್ತಿ ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ; ಅವನ ಬರುವಿಕೆಗಳು ಮುಗಿದಿವೆ.

ਸਚੁ ਸਾਚਿ ਪਛਾਤਾ ਸਾਚੈ ਰਾਤਾ ਸਾਚੁ ਮਿਲੈ ਮਨਿ ਭਾਵੈ ॥

sach saach pachhaataa saachai raataa saach milai man bhaavai |

ನಿಜವಾದ ವ್ಯಕ್ತಿಯು ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನನ್ನು ಅರಿತುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಸತ್ಯದಿಂದ ತುಂಬಿರುತ್ತಾನೆ. ಅವರು ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಭಗವಂತನ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಸಂತೋಷಪಡುತ್ತಾರೆ.

ਸਾਚੇ ਊਪਰਿ ਅਵਰੁ ਨ ਦੀਸੈ ਸਾਚੇ ਸਾਚਿ ਸਮਾਵੈ ॥

saache aoopar avar na deesai saache saach samaavai |

ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನಿಗಿಂತ ಬೇರೆ ಯಾರೂ ಕಾಣುವುದಿಲ್ಲ; ನಿಜವಾದ ವ್ಯಕ್ತಿ ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ.

ਮੋਹਨਿ ਮੋਹਿ ਲੀਆ ਮਨੁ ਮੇਰਾ ਬੰਧਨ ਖੋਲਿ ਨਿਰਾਰੇ ॥

mohan mohi leea man meraa bandhan khol niraare |

ಆಕರ್ಷಕ ಭಗವಂತ ನನ್ನ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಆಕರ್ಷಿಸಿದ್ದಾನೆ; ನನ್ನನ್ನು ಬಂಧನದಿಂದ ಬಿಡುಗಡೆಗೊಳಿಸಿ, ನನ್ನನ್ನು ಬಿಡುಗಡೆಗೊಳಿಸಿದ್ದಾನೆ.

ਨਾਨਕ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਸਮਾਣੀ ਜਾ ਮਿਲਿਆ ਅਤਿ ਪਿਆਰੇ ॥੩॥

naanak jotee jot samaanee jaa miliaa at piaare |3|

ಓ ನಾನಕ್, ನಾನು ನನ್ನ ಅತ್ಯಂತ ಪ್ರಿಯತಮೆಯನ್ನು ಭೇಟಿಯಾದಾಗ ನನ್ನ ಬೆಳಕು ಬೆಳಕಿನಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಂಡಿತು. ||3||

ਸਚ ਘਰੁ ਖੋਜਿ ਲਹੇ ਸਾਚਾ ਗੁਰ ਥਾਨੋ ॥

sach ghar khoj lahe saachaa gur thaano |

ಹುಡುಕಿದರೆ ನಿಜವಾದ ಮನೆ, ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಸ್ಥಾನ ಸಿಗುತ್ತದೆ.

ਮਨਮੁਖਿ ਨਹ ਪਾਈਐ ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਿਆਨੋ ॥

manamukh nah paaeeai guramukh giaano |

ಗುರುಮುಖ್ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆಯನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾನೆ, ಆದರೆ ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛೆಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖನು ಪಡೆಯುವುದಿಲ್ಲ.

ਦੇਵੈ ਸਚੁ ਦਾਨੋ ਸੋ ਪਰਵਾਨੋ ਸਦ ਦਾਤਾ ਵਡ ਦਾਣਾ ॥

devai sach daano so paravaano sad daataa vadd daanaa |

ಯಾರು ಭಗವಂತನು ಸತ್ಯದ ವರವನ್ನು ಅನುಗ್ರಹಿಸುತ್ತಾನೋ ಅವರನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ; ಪರಮ ಜ್ಞಾನಿಯಾದ ಭಗವಂತ ಎಂದೆಂದಿಗೂ ಮಹಾ ದಾತ.

ਅਮਰੁ ਅਜੋਨੀ ਅਸਥਿਰੁ ਜਾਪੈ ਸਾਚਾ ਮਹਲੁ ਚਿਰਾਣਾ ॥

amar ajonee asathir jaapai saachaa mahal chiraanaa |

ಅವನು ಅಮರ, ಜನ್ಮವಿಲ್ಲದ ಮತ್ತು ಶಾಶ್ವತ ಎಂದು ತಿಳಿದುಬಂದಿದೆ; ಅವರ ಉಪಸ್ಥಿತಿಯ ನಿಜವಾದ ಮಹಲು ಶಾಶ್ವತವಾಗಿದೆ.

ਦੋਤਿ ਉਚਾਪਤਿ ਲੇਖੁ ਨ ਲਿਖੀਐ ਪ੍ਰਗਟੀ ਜੋਤਿ ਮੁਰਾਰੀ ॥

dot uchaapat lekh na likheeai pragattee jot muraaree |

ಭಗವಂತನ ದಿವ್ಯ ಬೆಳಕಿನ ಪ್ರಕಾಶವನ್ನು ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸುವ ವ್ಯಕ್ತಿಗೆ ಕಾರ್ಯಗಳ ದೈನಂದಿನ ಖಾತೆಯನ್ನು ದಾಖಲಿಸಲಾಗಿಲ್ಲ.

ਨਾਨਕ ਸਾਚਾ ਸਾਚੈ ਰਾਚਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਤਰੀਐ ਤਾਰੀ ॥੪॥੫॥

naanak saachaa saachai raachaa guramukh tareeai taaree |4|5|

ಓ ನಾನಕ್, ನಿಜವಾದ ವ್ಯಕ್ತಿ ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನಲ್ಲಿ ಲೀನವಾಗಿದ್ದಾನೆ; ಗುರುಮುಖ ಇನ್ನೊಂದು ಬದಿಗೆ ದಾಟುತ್ತಾನೆ. ||4||5||

ਤੁਖਾਰੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥

tukhaaree mahalaa 1 |

ತುಖಾರಿ, ಮೊದಲ ಮೆಹಲ್:

ਏ ਮਨ ਮੇਰਿਆ ਤੂ ਸਮਝੁ ਅਚੇਤ ਇਆਣਿਆ ਰਾਮ ॥

e man meriaa too samajh achet eaaniaa raam |

ಓ ನನ್ನ ಅಜ್ಞಾನಿ, ಪ್ರಜ್ಞಾಹೀನ ಮನಸ್ಸು, ನಿಮ್ಮನ್ನು ಸುಧಾರಿಸಿಕೊಳ್ಳಿ.

ਏ ਮਨ ਮੇਰਿਆ ਛਡਿ ਅਵਗਣ ਗੁਣੀ ਸਮਾਣਿਆ ਰਾਮ ॥

e man meriaa chhadd avagan gunee samaaniaa raam |

ಓ ನನ್ನ ಮನಸ್ಸೇ, ನಿನ್ನ ತಪ್ಪು ದೋಷಗಳನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಪುಣ್ಯದಲ್ಲಿ ಮಗ್ನನಾಗಿರು.

ਬਹੁ ਸਾਦ ਲੁਭਾਣੇ ਕਿਰਤ ਕਮਾਣੇ ਵਿਛੁੜਿਆ ਨਹੀ ਮੇਲਾ ॥

bahu saad lubhaane kirat kamaane vichhurriaa nahee melaa |

ನೀವು ಅನೇಕ ಸುವಾಸನೆ ಮತ್ತು ಸಂತೋಷಗಳಿಂದ ಭ್ರಮೆಗೊಂಡಿದ್ದೀರಿ ಮತ್ತು ನೀವು ಅಂತಹ ಗೊಂದಲದಲ್ಲಿ ವರ್ತಿಸುತ್ತೀರಿ. ನೀವು ಬೇರ್ಪಟ್ಟಿದ್ದೀರಿ, ಮತ್ತು ನೀವು ನಿಮ್ಮ ಭಗವಂತನನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗುವುದಿಲ್ಲ.