ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 89
ਜਿਨ ਕਉ ਹੋਆ ਕ੍ਰਿਪਾਲੁ ਹਰਿ ਸੇ ਸਤਿਗੁਰ ਪੈਰੀ ਪਾਹੀ ॥
jin kau hoaa kripaal har se satigur pairee paahee |ಯಾರ ಮೇಲೆ ಭಗವಂತ ತನ್ನ ಕರುಣೆಯನ್ನು ತೋರುತ್ತಾನೋ ಅವರು ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಪಾದದಲ್ಲಿ ಬೀಳುತ್ತಾರೆ.
ਤਿਨ ਐਥੈ ਓਥੈ ਮੁਖ ਉਜਲੇ ਹਰਿ ਦਰਗਹ ਪੈਧੇ ਜਾਹੀ ॥੧੪॥
tin aaithai othai mukh ujale har daragah paidhe jaahee |14|ಇಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಮುಂದೆ, ಅವರ ಮುಖಗಳು ಪ್ರಕಾಶಮಾನವಾಗಿವೆ; ಅವರು ಗೌರವದ ನಿಲುವಂಗಿಯಲ್ಲಿ ಲಾರ್ಡ್ಸ್ ಕೋರ್ಟ್ಗೆ ಹೋಗುತ್ತಾರೆ. ||14||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੨ ॥
salok mahalaa 2 |ಸಲೋಕ್, ಎರಡನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਜੋ ਸਿਰੁ ਸਾਂਈ ਨਾ ਨਿਵੈ ਸੋ ਸਿਰੁ ਦੀਜੈ ਡਾਰਿ ॥
jo sir saanee naa nivai so sir deejai ddaar |ಭಗವಂತನಿಗೆ ನಮಸ್ಕರಿಸದ ತಲೆಯನ್ನು ಕತ್ತರಿಸಿ.
ਨਾਨਕ ਜਿਸੁ ਪਿੰਜਰ ਮਹਿ ਬਿਰਹਾ ਨਹੀ ਸੋ ਪਿੰਜਰੁ ਲੈ ਜਾਰਿ ॥੧॥
naanak jis pinjar meh birahaa nahee so pinjar lai jaar |1|ಓ ನಾನಕ್, ಆ ಮಾನವ ದೇಹ, ಇದರಲ್ಲಿ ಭಗವಂತನಿಂದ ಪ್ರತ್ಯೇಕತೆಯ ನೋವು ಇರುವುದಿಲ್ಲ - ಆ ದೇಹವನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಸುಟ್ಟುಹಾಕು. ||1||
ਮਃ ੫ ॥
mahalaa 5 |ಐದನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਮੁੰਢਹੁ ਭੁਲੀ ਨਾਨਕਾ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਜਨਮਿ ਮੁਈਆਸੁ ॥
mundtahu bhulee naanakaa fir fir janam mueeaas |ಮೂಲ ಭಗವಂತನನ್ನು ಮರೆತು, ಓ ನಾನಕ್, ಜನರು ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಹುಟ್ಟುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಸಾಯುತ್ತಾರೆ.
ਕਸਤੂਰੀ ਕੈ ਭੋਲੜੈ ਗੰਦੇ ਡੁੰਮਿ ਪਈਆਸੁ ॥੨॥
kasatooree kai bholarrai gande ddunm peeaas |2|ಕಸ್ತೂರಿ ಎಂದು ತಪ್ಪಾಗಿ ಭಾವಿಸಿ ಗಬ್ಬು ನಾರುವ ಕೊಳಚೆ ಗುಂಡಿಗೆ ಬಿದ್ದಿದ್ದಾರೆ. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਸੋ ਐਸਾ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈਐ ਮਨ ਮੇਰੇ ਜੋ ਸਭਨਾ ਉਪਰਿ ਹੁਕਮੁ ਚਲਾਏ ॥
so aaisaa har naam dhiaaeeai man mere jo sabhanaa upar hukam chalaae |ಆ ಭಗವಂತನ ಹೆಸರನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸು, ಓ ನನ್ನ ಮನಸ್ಸೇ, ಯಾರ ಆಜ್ಞೆಯು ಎಲ್ಲವನ್ನು ಆಳುತ್ತದೆ.
ਸੋ ਐਸਾ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਜਪੀਐ ਮਨ ਮੇਰੇ ਜੋ ਅੰਤੀ ਅਉਸਰਿ ਲਏ ਛਡਾਏ ॥
so aaisaa har naam japeeai man mere jo antee aausar le chhaddaae |ನನ್ನ ಮನಸ್ಸೇ, ಕೊನೆಯ ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ನಿನ್ನನ್ನು ರಕ್ಷಿಸುವ ಭಗವಂತನ ನಾಮವನ್ನು ಜಪಿಸು.
ਸੋ ਐਸਾ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਜਪੀਐ ਮਨ ਮੇਰੇ ਜੁ ਮਨ ਕੀ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਸਭ ਭੁਖ ਗਵਾਏ ॥
so aaisaa har naam japeeai man mere ju man kee trisanaa sabh bhukh gavaae |ನನ್ನ ಮನಸ್ಸೇ, ಆ ಭಗವಂತನ ಹೆಸರನ್ನು ಜಪಿಸು, ಅದು ನಿಮ್ಮ ಮನಸ್ಸಿನಿಂದ ಎಲ್ಲಾ ಹಸಿವು ಮತ್ತು ಬಯಕೆಯನ್ನು ಹೊರಹಾಕುತ್ತದೆ.
ਸੋ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਜਪਿਆ ਵਡਭਾਗੀ ਤਿਨ ਨਿੰਦਕ ਦੁਸਟ ਸਭਿ ਪੈਰੀ ਪਾਏ ॥
so guramukh naam japiaa vaddabhaagee tin nindak dusatt sabh pairee paae |ನಾಮವನ್ನು ಪಠಿಸುವ ಗುರುಮುಖನು ಅತ್ಯಂತ ಅದೃಷ್ಟಶಾಲಿ ಮತ್ತು ಆಶೀರ್ವದಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದಾನೆ; ಇದು ಎಲ್ಲಾ ದೂಷಕರನ್ನು ಮತ್ತು ದುಷ್ಟ ಶತ್ರುಗಳನ್ನು ಅವನ ಪಾದಗಳಿಗೆ ಬೀಳುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਅਰਾਧਿ ਸਭਨਾ ਤੇ ਵਡਾ ਸਭਿ ਨਾਵੈ ਅਗੈ ਆਣਿ ਨਿਵਾਏ ॥੧੫॥
naanak naam araadh sabhanaa te vaddaa sabh naavai agai aan nivaae |15|ಓ ನಾನಕ್, ಎಲ್ಲಕ್ಕಿಂತ ಶ್ರೇಷ್ಠವಾದ ನಾಮವನ್ನು ಪೂಜಿಸಿ ಮತ್ತು ಆರಾಧಿಸಿ, ಅದರ ಮುಂದೆ ಎಲ್ಲರೂ ಬಂದು ನಮಸ್ಕರಿಸುತ್ತಾರೆ. ||15||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |ಸಲೋಕ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਵੇਸ ਕਰੇ ਕੁਰੂਪਿ ਕੁਲਖਣੀ ਮਨਿ ਖੋਟੈ ਕੂੜਿਆਰਿ ॥
ves kare kuroop kulakhanee man khottai koorriaar |ಅವಳು ಒಳ್ಳೆಯ ಬಟ್ಟೆಗಳನ್ನು ಧರಿಸಬಹುದು, ಆದರೆ ವಧು ಕೊಳಕು ಮತ್ತು ಅಸಭ್ಯ; ಅವಳ ಮನಸ್ಸು ಸುಳ್ಳು ಮತ್ತು ಅಶುದ್ಧವಾಗಿದೆ.
ਪਿਰ ਕੈ ਭਾਣੈ ਨਾ ਚਲੈ ਹੁਕਮੁ ਕਰੇ ਗਾਵਾਰਿ ॥
pir kai bhaanai naa chalai hukam kare gaavaar |ಅವಳು ತನ್ನ ಪತಿ ಭಗವಂತನ ಇಚ್ಛೆಗೆ ಅನುಗುಣವಾಗಿ ನಡೆಯುವುದಿಲ್ಲ. ಬದಲಾಗಿ, ಅವಳು ಮೂರ್ಖತನದಿಂದ ಅವನಿಗೆ ಆದೇಶಗಳನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾಳೆ.
ਗੁਰ ਕੈ ਭਾਣੈ ਜੋ ਚਲੈ ਸਭਿ ਦੁਖ ਨਿਵਾਰਣਹਾਰਿ ॥
gur kai bhaanai jo chalai sabh dukh nivaaranahaar |ಆದರೆ ಗುರುವಿನ ಇಚ್ಛೆಗೆ ಅನುಗುಣವಾಗಿ ನಡೆಯುವವಳು ಎಲ್ಲಾ ನೋವು ಮತ್ತು ಸಂಕಟಗಳಿಂದ ಪಾರಾಗುತ್ತಾಳೆ.
ਲਿਖਿਆ ਮੇਟਿ ਨ ਸਕੀਐ ਜੋ ਧੁਰਿ ਲਿਖਿਆ ਕਰਤਾਰਿ ॥
likhiaa mett na sakeeai jo dhur likhiaa karataar |ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತನು ಮೊದಲೇ ನಿಗದಿಪಡಿಸಿದ ಆ ಗಮ್ಯವನ್ನು ಅಳಿಸಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ.
ਮਨੁ ਤਨੁ ਸਉਪੇ ਕੰਤ ਕਉ ਸਬਦੇ ਧਰੇ ਪਿਆਰੁ ॥
man tan saupe kant kau sabade dhare piaar |ಅವಳು ತನ್ನ ಮನಸ್ಸು ಮತ್ತು ದೇಹವನ್ನು ತನ್ನ ಪತಿ ಭಗವಂತನಿಗೆ ಅರ್ಪಿಸಬೇಕು ಮತ್ತು ಶಬಾದ್ ಪದಕ್ಕಾಗಿ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿಸಬೇಕು.
ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਆ ਦੇਖਹੁ ਰਿਦੈ ਬੀਚਾਰਿ ॥
bin naavai kinai na paaeaa dekhahu ridai beechaar |ಅವನ ಹೆಸರಿಲ್ಲದೆ, ಯಾರೂ ಅವನನ್ನು ಕಂಡುಕೊಂಡಿಲ್ಲ; ಇದನ್ನು ನೋಡಿ ಮತ್ತು ನಿಮ್ಮ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಬಿಂಬಿಸಿ.
ਨਾਨਕ ਸਾ ਸੁਆਲਿਓ ਸੁਲਖਣੀ ਜਿ ਰਾਵੀ ਸਿਰਜਨਹਾਰਿ ॥੧॥
naanak saa suaalio sulakhanee ji raavee sirajanahaar |1|ಓ ನಾನಕ್, ಅವಳು ಸುಂದರ ಮತ್ತು ಆಕರ್ಷಕಳು; ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತನಾದ ಭಗವಂತ ಅವಳನ್ನು ಮೋಹಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಆನಂದಿಸುತ್ತಾನೆ. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਗੁਬਾਰੁ ਹੈ ਤਿਸ ਦਾ ਨ ਦਿਸੈ ਉਰਵਾਰੁ ਨ ਪਾਰੁ ॥
maaeaa mohu gubaar hai tis daa na disai uravaar na paar |ಮಾಯೆಯ ಬಾಂಧವ್ಯವು ಕತ್ತಲೆಯ ಸಾಗರವಾಗಿದೆ; ಈ ದಡವಾಗಲೀ, ಆಚೆಗಾಗಲೀ ಕಾಣಿಸುವುದಿಲ್ಲ.
ਮਨਮੁਖ ਅਗਿਆਨੀ ਮਹਾ ਦੁਖੁ ਪਾਇਦੇ ਡੁਬੇ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿ ॥
manamukh agiaanee mahaa dukh paaeide ddube har naam visaar |ಅಜ್ಞಾನಿಗಳು, ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛೆಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖರು ಭಯಾನಕ ನೋವಿನಿಂದ ಬಳಲುತ್ತಿದ್ದಾರೆ; ಅವರು ಭಗವಂತನ ಹೆಸರನ್ನು ಮರೆತು ಮುಳುಗುತ್ತಾರೆ.
ਭਲਕੇ ਉਠਿ ਬਹੁ ਕਰਮ ਕਮਾਵਹਿ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਪਿਆਰੁ ॥
bhalake utth bahu karam kamaaveh doojai bhaae piaar |ಅವರು ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಎದ್ದು ಎಲ್ಲಾ ರೀತಿಯ ಆಚರಣೆಗಳನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಾರೆ, ಆದರೆ ಅವರು ದ್ವಂದ್ವತೆಯ ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕಿಹಾಕಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਹਿ ਆਪਣਾ ਭਉਜਲੁ ਉਤਰੇ ਪਾਰਿ ॥
satigur seveh aapanaa bhaujal utare paar |ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಸೇವೆ ಮಾಡುವವರು ಭಯಂಕರವಾದ ವಿಶ್ವ ಸಾಗರವನ್ನು ದಾಟುತ್ತಾರೆ.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚਿ ਸਮਾਵਹਿ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਉਰ ਧਾਰਿ ॥੨॥
naanak guramukh sach samaaveh sach naam ur dhaar |2|ಓ ನಾನಕ್, ಗುರುಮುಖರು ತಮ್ಮ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ನಿಜವಾದ ಹೆಸರನ್ನು ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿಸುತ್ತಾರೆ; ಅವರು ಸತ್ಯದಲ್ಲಿ ಲೀನವಾಗುತ್ತಾರೆ. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਹਰਿ ਜਲਿ ਥਲਿ ਮਹੀਅਲਿ ਭਰਪੂਰਿ ਦੂਜਾ ਨਾਹਿ ਕੋਇ ॥
har jal thal maheeal bharapoor doojaa naeh koe |ಭಗವಂತ ನೀರು, ಭೂಮಿ ಮತ್ತು ಆಕಾಶವನ್ನು ವ್ಯಾಪಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ವ್ಯಾಪಿಸುತ್ತಾನೆ; ಬೇರೆ ಯಾರೂ ಇಲ್ಲ.
ਹਰਿ ਆਪਿ ਬਹਿ ਕਰੇ ਨਿਆਉ ਕੂੜਿਆਰ ਸਭ ਮਾਰਿ ਕਢੋਇ ॥
har aap beh kare niaau koorriaar sabh maar kadtoe |ಭಗವಂತನು ತನ್ನ ಸಿಂಹಾಸನದ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತು ನ್ಯಾಯವನ್ನು ನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತಾನೆ. ಅವನು ಸುಳ್ಳು ಹೃದಯದವರನ್ನು ಹೊಡೆದು ಓಡಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਸਚਿਆਰਾ ਦੇਇ ਵਡਿਆਈ ਹਰਿ ਧਰਮ ਨਿਆਉ ਕੀਓਇ ॥
sachiaaraa dee vaddiaaee har dharam niaau keeoe |ಸತ್ಯವಂತರಿಗೆ ಭಗವಂತನು ಮಹಿಮೆಯ ಶ್ರೇಷ್ಠತೆಯನ್ನು ದಯಪಾಲಿಸುತ್ತಾನೆ. ಅವನು ನ್ಯಾಯದ ನ್ಯಾಯವನ್ನು ನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਸਭ ਹਰਿ ਕੀ ਕਰਹੁ ਉਸਤਤਿ ਜਿਨਿ ਗਰੀਬ ਅਨਾਥ ਰਾਖਿ ਲੀਓਇ ॥
sabh har kee karahu usatat jin gareeb anaath raakh leeoe |ಆದ್ದರಿಂದ ಎಲ್ಲರೂ ಭಗವಂತನನ್ನು ಸ್ತುತಿಸಿರಿ; ಅವನು ಬಡವರನ್ನು ಮತ್ತು ಕಳೆದುಹೋದ ಆತ್ಮಗಳನ್ನು ರಕ್ಷಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਜੈਕਾਰੁ ਕੀਓ ਧਰਮੀਆ ਕਾ ਪਾਪੀ ਕਉ ਡੰਡੁ ਦੀਓਇ ॥੧੬॥
jaikaar keeo dharameea kaa paapee kau ddandd deeoe |16|ಅವನು ನೀತಿವಂತರನ್ನು ಗೌರವಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಪಾಪಿಗಳನ್ನು ಶಿಕ್ಷಿಸುತ್ತಾನೆ. ||16||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |ಸಲೋಕ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਮਨਮੁਖ ਮੈਲੀ ਕਾਮਣੀ ਕੁਲਖਣੀ ਕੁਨਾਰਿ ॥
manamukh mailee kaamanee kulakhanee kunaar |ಸ್ವಯಂ-ಇಚ್ಛೆಯ ಮನ್ಮುಖ, ಮೂರ್ಖ ವಧು, ಕೊಳಕು, ಅಸಭ್ಯ ಮತ್ತು ದುಷ್ಟ ಹೆಂಡತಿ.
ਪਿਰੁ ਛੋਡਿਆ ਘਰਿ ਆਪਣਾ ਪਰ ਪੁਰਖੈ ਨਾਲਿ ਪਿਆਰੁ ॥
pir chhoddiaa ghar aapanaa par purakhai naal piaar |ತನ್ನ ಪತಿ ಭಗವಂತನನ್ನು ತೊರೆದು ತನ್ನ ಸ್ವಂತ ಮನೆಯನ್ನು ತೊರೆದು ತನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಇನ್ನೊಬ್ಬರಿಗೆ ನೀಡುತ್ತಾಳೆ.
ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਕਦੇ ਨ ਚੁਕਈ ਜਲਦੀ ਕਰੇ ਪੂਕਾਰ ॥
trisanaa kade na chukee jaladee kare pookaar |ಅವಳ ಆಸೆಗಳು ಎಂದಿಗೂ ತೃಪ್ತಿಯಾಗುವುದಿಲ್ಲ, ಮತ್ತು ಅವಳು ಸುಟ್ಟು ನೋವಿನಿಂದ ಅಳುತ್ತಾಳೆ.
ਨਾਨਕ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਕੁਰੂਪਿ ਕੁਸੋਹਣੀ ਪਰਹਰਿ ਛੋਡੀ ਭਤਾਰਿ ॥੧॥
naanak bin naavai kuroop kusohanee parahar chhoddee bhataar |1|ಓ ನಾನಕ್, ಹೆಸರಿಲ್ಲದೆ, ಅವಳು ಕೊಳಕು ಮತ್ತು ಸುಂದರವಲ್ಲದವಳು. ಅವಳು ತನ್ನ ಪತಿ ಭಗವಂತನಿಂದ ಕೈಬಿಡಲ್ಪಟ್ಟಳು ಮತ್ತು ಬಿಟ್ಟು ಹೋಗುತ್ತಾಳೆ. ||1||