ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شری گرو گرانت صاحب
صفحه - 89
ਜਿਨ ਕਉ ਹੋਆ ਕ੍ਰਿਪਾਲੁ ਹਰਿ ਸੇ ਸਤਿਗੁਰ ਪੈਰੀ ਪਾਹੀ ॥
jin kau hoaa kripaal har se satigur pairee paahee |کسانی که خداوند رحمت خود را بر آنها فرود میآورد، زیر پای مرشد راستین میافتند.
ਤਿਨ ਐਥੈ ਓਥੈ ਮੁਖ ਉਜਲੇ ਹਰਿ ਦਰਗਹ ਪੈਧੇ ਜਾਹੀ ॥੧੪॥
tin aaithai othai mukh ujale har daragah paidhe jaahee |14|در اینجا و آخرت، چهره هایشان درخشان است; آنها با لباس افتخار به بارگاه خداوند می روند. ||14||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੨ ॥
salok mahalaa 2 |سالوک، مهل دوم:
ਜੋ ਸਿਰੁ ਸਾਂਈ ਨਾ ਨਿਵੈ ਸੋ ਸਿਰੁ ਦੀਜੈ ਡਾਰਿ ॥
jo sir saanee naa nivai so sir deejai ddaar |آن سر را که به خداوند تعظیم نمی کند، جدا کنید.
ਨਾਨਕ ਜਿਸੁ ਪਿੰਜਰ ਮਹਿ ਬਿਰਹਾ ਨਹੀ ਸੋ ਪਿੰਜਰੁ ਲੈ ਜਾਰਿ ॥੧॥
naanak jis pinjar meh birahaa nahee so pinjar lai jaar |1|ای نانک، آن بدن انسانی که در آن درد جدایی از پروردگار نیست، آن بدن را بگیر و بسوزان. ||1||
ਮਃ ੫ ॥
mahalaa 5 |مهل پنجم:
ਮੁੰਢਹੁ ਭੁਲੀ ਨਾਨਕਾ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਜਨਮਿ ਮੁਈਆਸੁ ॥
mundtahu bhulee naanakaa fir fir janam mueeaas |با فراموشی پروردگار اولیه، ای ناناک، مردم بارها و بارها به دنیا می آیند و می میرند.
ਕਸਤੂਰੀ ਕੈ ਭੋਲੜੈ ਗੰਦੇ ਡੁੰਮਿ ਪਈਆਸੁ ॥੨॥
kasatooree kai bholarrai gande ddunm peeaas |2|با مشک اشتباه گرفته اند، در گودال متعفن پلیدی افتاده اند. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |پاوری:
ਸੋ ਐਸਾ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈਐ ਮਨ ਮੇਰੇ ਜੋ ਸਭਨਾ ਉਪਰਿ ਹੁਕਮੁ ਚਲਾਏ ॥
so aaisaa har naam dhiaaeeai man mere jo sabhanaa upar hukam chalaae |در نام خداوند تعمق کن، ای ذهن من، که فرمان او بر همه حاکم است.
ਸੋ ਐਸਾ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਜਪੀਐ ਮਨ ਮੇਰੇ ਜੋ ਅੰਤੀ ਅਉਸਰਿ ਲਏ ਛਡਾਏ ॥
so aaisaa har naam japeeai man mere jo antee aausar le chhaddaae |آن نام خداوند را بخوان، ای ذهن من، که تو را در آخرین لحظه نجات خواهد داد.
ਸੋ ਐਸਾ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਜਪੀਐ ਮਨ ਮੇਰੇ ਜੁ ਮਨ ਕੀ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਸਭ ਭੁਖ ਗਵਾਏ ॥
so aaisaa har naam japeeai man mere ju man kee trisanaa sabh bhukh gavaae |ای ذهن من آن نام خداوند را بخوان که تمام گرسنگی و هوس را از ذهن تو بیرون خواهد کرد.
ਸੋ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਜਪਿਆ ਵਡਭਾਗੀ ਤਿਨ ਨਿੰਦਕ ਦੁਸਟ ਸਭਿ ਪੈਰੀ ਪਾਏ ॥
so guramukh naam japiaa vaddabhaagee tin nindak dusatt sabh pairee paae |بسیار خوشبخت و خوشا به حال آن گورمخ که نعم می خواند. همه تهمتزنان و دشمنان شریر را به پای او خواهد انداخت.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਅਰਾਧਿ ਸਭਨਾ ਤੇ ਵਡਾ ਸਭਿ ਨਾਵੈ ਅਗੈ ਆਣਿ ਨਿਵਾਏ ॥੧੫॥
naanak naam araadh sabhanaa te vaddaa sabh naavai agai aan nivaae |15|ای نانک، نعم را پرستش و پرستش کن، نام بزرگ ترین نام، که همه در برابر آن می آیند و تعظیم می کنند. ||15||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |سالوک، مهل سوم:
ਵੇਸ ਕਰੇ ਕੁਰੂਪਿ ਕੁਲਖਣੀ ਮਨਿ ਖੋਟੈ ਕੂੜਿਆਰਿ ॥
ves kare kuroop kulakhanee man khottai koorriaar |او ممکن است لباس خوب بپوشد، اما عروس زشت و بی ادب است. ذهن او دروغین و ناپاک است.
ਪਿਰ ਕੈ ਭਾਣੈ ਨਾ ਚਲੈ ਹੁਕਮੁ ਕਰੇ ਗਾਵਾਰਿ ॥
pir kai bhaanai naa chalai hukam kare gaavaar |او با اراده پروردگار شوهرش هماهنگی ندارد. در عوض، او احمقانه به او دستور می دهد.
ਗੁਰ ਕੈ ਭਾਣੈ ਜੋ ਚਲੈ ਸਭਿ ਦੁਖ ਨਿਵਾਰਣਹਾਰਿ ॥
gur kai bhaanai jo chalai sabh dukh nivaaranahaar |اما کسی که در هماهنگی با اراده گورو قدم می زند، از همه دردها و رنج ها در امان خواهد بود.
ਲਿਖਿਆ ਮੇਟਿ ਨ ਸਕੀਐ ਜੋ ਧੁਰਿ ਲਿਖਿਆ ਕਰਤਾਰਿ ॥
likhiaa mett na sakeeai jo dhur likhiaa karataar |سرنوشتی که خالق از قبل تعیین کرده است، محو نمی شود.
ਮਨੁ ਤਨੁ ਸਉਪੇ ਕੰਤ ਕਉ ਸਬਦੇ ਧਰੇ ਪਿਆਰੁ ॥
man tan saupe kant kau sabade dhare piaar |او باید ذهن و بدن خود را وقف پروردگار شوهرش کند و عشق به کلام شاباد را در خود جای دهد.
ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਆ ਦੇਖਹੁ ਰਿਦੈ ਬੀਚਾਰਿ ॥
bin naavai kinai na paaeaa dekhahu ridai beechaar |بدون نام او، هیچ کس او را پیدا نکرده است. این را ببینید و در دل خود به آن فکر کنید.
ਨਾਨਕ ਸਾ ਸੁਆਲਿਓ ਸੁਲਖਣੀ ਜਿ ਰਾਵੀ ਸਿਰਜਨਹਾਰਿ ॥੧॥
naanak saa suaalio sulakhanee ji raavee sirajanahaar |1|ای نانک، او زیبا و برازنده است. خداوند خالق او را به وجد می آورد و از او لذت می برد. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |مهل سوم:
ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਗੁਬਾਰੁ ਹੈ ਤਿਸ ਦਾ ਨ ਦਿਸੈ ਉਰਵਾਰੁ ਨ ਪਾਰੁ ॥
maaeaa mohu gubaar hai tis daa na disai uravaar na paar |دلبستگی به مایا اقیانوسی از تاریکی است. نه این ساحل دیده می شود و نه آن سوی آن.
ਮਨਮੁਖ ਅਗਿਆਨੀ ਮਹਾ ਦੁਖੁ ਪਾਇਦੇ ਡੁਬੇ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿ ॥
manamukh agiaanee mahaa dukh paaeide ddube har naam visaar |منمخ های نادان و خودخواه از درد وحشتناکی رنج می برند. آنها نام خداوند را فراموش می کنند و غرق می شوند.
ਭਲਕੇ ਉਠਿ ਬਹੁ ਕਰਮ ਕਮਾਵਹਿ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਪਿਆਰੁ ॥
bhalake utth bahu karam kamaaveh doojai bhaae piaar |آنها صبح برمی خیزند و انواع مراسم را انجام می دهند، اما در عشق دوگانگی گرفتار می شوند.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਹਿ ਆਪਣਾ ਭਉਜਲੁ ਉਤਰੇ ਪਾਰਿ ॥
satigur seveh aapanaa bhaujal utare paar |کسانی که به گورو واقعی خدمت می کنند از اقیانوس وحشتناک جهانی عبور می کنند.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚਿ ਸਮਾਵਹਿ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਉਰ ਧਾਰਿ ॥੨॥
naanak guramukh sach samaaveh sach naam ur dhaar |2|ای نانک، گورمخ ها نام واقعی را در دل خود نگه می دارند. آنها جذب حقیقت واقعی می شوند. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |پاوری:
ਹਰਿ ਜਲਿ ਥਲਿ ਮਹੀਅਲਿ ਭਰਪੂਰਿ ਦੂਜਾ ਨਾਹਿ ਕੋਇ ॥
har jal thal maheeal bharapoor doojaa naeh koe |خداوند در آب و زمین و آسمان نفوذ می کند و نفوذ می کند. اصلا دیگری وجود ندارد
ਹਰਿ ਆਪਿ ਬਹਿ ਕਰੇ ਨਿਆਉ ਕੂੜਿਆਰ ਸਭ ਮਾਰਿ ਕਢੋਇ ॥
har aap beh kare niaau koorriaar sabh maar kadtoe |خداوند خود بر عرش می نشیند و عدالت را اجرا می کند. دل باطل را می زند و بیرون می کند.
ਸਚਿਆਰਾ ਦੇਇ ਵਡਿਆਈ ਹਰਿ ਧਰਮ ਨਿਆਉ ਕੀਓਇ ॥
sachiaaraa dee vaddiaaee har dharam niaau keeoe |خداوند به راستگویان عظمت عظمت می بخشد. او عدالت عادلانه را اجرا می کند.
ਸਭ ਹਰਿ ਕੀ ਕਰਹੁ ਉਸਤਤਿ ਜਿਨਿ ਗਰੀਬ ਅਨਾਥ ਰਾਖਿ ਲੀਓਇ ॥
sabh har kee karahu usatat jin gareeb anaath raakh leeoe |پس همگی خداوند را ستایش کنید. او از افراد فقیر و از دست رفته محافظت می کند.
ਜੈਕਾਰੁ ਕੀਓ ਧਰਮੀਆ ਕਾ ਪਾਪੀ ਕਉ ਡੰਡੁ ਦੀਓਇ ॥੧੬॥
jaikaar keeo dharameea kaa paapee kau ddandd deeoe |16|نیکوکاران را گرامی می دارد و گناهکاران را مجازات می کند. ||16||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |سالوک، مهل سوم:
ਮਨਮੁਖ ਮੈਲੀ ਕਾਮਣੀ ਕੁਲਖਣੀ ਕੁਨਾਰਿ ॥
manamukh mailee kaamanee kulakhanee kunaar |منموک خودخواه، عروس احمق، زن کثیف، گستاخ و خبیث است.
ਪਿਰੁ ਛੋਡਿਆ ਘਰਿ ਆਪਣਾ ਪਰ ਪੁਰਖੈ ਨਾਲਿ ਪਿਆਰੁ ॥
pir chhoddiaa ghar aapanaa par purakhai naal piaar |او با ترک همسرش و ترک خانه خود، عشق خود را به دیگری می بخشد.
ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਕਦੇ ਨ ਚੁਕਈ ਜਲਦੀ ਕਰੇ ਪੂਕਾਰ ॥
trisanaa kade na chukee jaladee kare pookaar |آرزوهایش هرگز برآورده نمی شود و از درد می سوزد و فریاد می زند.
ਨਾਨਕ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਕੁਰੂਪਿ ਕੁਸੋਹਣੀ ਪਰਹਰਿ ਛੋਡੀ ਭਤਾਰਿ ॥੧॥
naanak bin naavai kuroop kusohanee parahar chhoddee bhataar |1|ای نانک، بی نام، زشت و ناپسند است. او توسط پروردگار شوهرش رها شده و رها شده است. ||1||