ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شری گرو گرانت صاحب
صفحه - 1095
ਤੁਧੁ ਥਾਪੇ ਚਾਰੇ ਜੁਗ ਤੂ ਕਰਤਾ ਸਗਲ ਧਰਣ ॥
tudh thaape chaare jug too karataa sagal dharan |شما چهار عصر را ایجاد کردید. تو خالق همه جهان هستی.
ਤੁਧੁ ਆਵਣ ਜਾਣਾ ਕੀਆ ਤੁਧੁ ਲੇਪੁ ਨ ਲਗੈ ਤ੍ਰਿਣ ॥
tudh aavan jaanaa keea tudh lep na lagai trin |آمدن و رفتن تناسخ را آفریدی. حتی ذره ای پلیدی به تو نمی چسبد.
ਜਿਸੁ ਹੋਵਹਿ ਆਪਿ ਦਇਆਲੁ ਤਿਸੁ ਲਾਵਹਿ ਸਤਿਗੁਰ ਚਰਣ ॥
jis hoveh aap deaal tis laaveh satigur charan |همانطور که شما مهربان هستید، ما را به پاهای گورو واقعی متصل می کنید.
ਤੂ ਹੋਰਤੁ ਉਪਾਇ ਨ ਲਭਹੀ ਅਬਿਨਾਸੀ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਕਰਣ ॥੨॥
too horat upaae na labhahee abinaasee srisatt karan |2|شما را با هیچ تلاش دیگری نمی توان یافت. تو خالق ابدی و فنا ناپذیر جهان هستی. ||2||
ਡਖਣੇ ਮਃ ੫ ॥
ddakhane mahalaa 5 |داخانای، مهل پنجم:
ਜੇ ਤੂ ਵਤਹਿ ਅੰਙਣੇ ਹਭ ਧਰਤਿ ਸੁਹਾਵੀ ਹੋਇ ॥
je too vateh angane habh dharat suhaavee hoe |اگر به حیاط من بیایی، تمام زمین زیبا می شود.
ਹਿਕਸੁ ਕੰਤੈ ਬਾਹਰੀ ਮੈਡੀ ਵਾਤ ਨ ਪੁਛੈ ਕੋਇ ॥੧॥
hikas kantai baaharee maiddee vaat na puchhai koe |1|غیر از خداوند یگانه، شوهرم، هیچ کس دیگری به من اهمیت نمی دهد. ||1||
ਮਃ ੫ ॥
mahalaa 5 |مهل پنجم:
ਹਭੇ ਟੋਲ ਸੁਹਾਵਣੇ ਸਹੁ ਬੈਠਾ ਅੰਙਣੁ ਮਲਿ ॥
habhe ttol suhaavane sahu baitthaa angan mal |همه زینت های من زیبا می شود، آنگاه که تو ای پروردگار، در صحن من بنشینی و آن را از آن خود کنی.
ਪਹੀ ਨ ਵੰਞੈ ਬਿਰਥੜਾ ਜੋ ਘਰਿ ਆਵੈ ਚਲਿ ॥੨॥
pahee na vanyai biratharraa jo ghar aavai chal |2|آن وقت هیچ مسافری که به خانه من می آید دست خالی ترک نمی کند. ||2||
ਮਃ ੫ ॥
mahalaa 5 |مهل پنجم:
ਸੇਜ ਵਿਛਾਈ ਕੰਤ ਕੂ ਕੀਆ ਹਭੁ ਸੀਗਾਰੁ ॥
sej vichhaaee kant koo keea habh seegaar |ای مولای شوهرم بسترم را برای تو گسترانده ام و همه زینت هایم را به کار برده ام.
ਇਤੀ ਮੰਝਿ ਨ ਸਮਾਵਈ ਜੇ ਗਲਿ ਪਹਿਰਾ ਹਾਰੁ ॥੩॥
eitee manjh na samaavee je gal pahiraa haar |3|اما حتی این هم برای من خوشایند نیست که یک حلقه گل به گردنم ببندم. ||3||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |پاوری:
ਤੂ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ ਪਰਮੇਸਰੁ ਜੋਨਿ ਨ ਆਵਹੀ ॥
too paarabraham paramesar jon na aavahee |ای پروردگار متعال خدا، ای پروردگار متعال، تو نمی زایید.
ਤੂ ਹੁਕਮੀ ਸਾਜਹਿ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਸਾਜਿ ਸਮਾਵਹੀ ॥
too hukamee saajeh srisatt saaj samaavahee |به حکم فرمانت، جهان را پدید آوردی. با تشکیل آن، در آن ادغام می شوید.
ਤੇਰਾ ਰੂਪੁ ਨ ਜਾਈ ਲਖਿਆ ਕਿਉ ਤੁਝਹਿ ਧਿਆਵਹੀ ॥
teraa roop na jaaee lakhiaa kiau tujheh dhiaavahee |فرم شما نمی تواند شناخته شود. چگونه می توان روی تو مدیتیشن کرد؟
ਤੂ ਸਭ ਮਹਿ ਵਰਤਹਿ ਆਪਿ ਕੁਦਰਤਿ ਦੇਖਾਵਹੀ ॥
too sabh meh varateh aap kudarat dekhaavahee |تو در همه جا نفوذ می کنی و نفوذ می کنی. شما خودتان قدرت خلاقیت خود را آشکار می کنید.
ਤੇਰੀ ਭਗਤਿ ਭਰੇ ਭੰਡਾਰ ਤੋਟਿ ਨ ਆਵਹੀ ॥
teree bhagat bhare bhanddaar tott na aavahee |گنجینه های عبادت شما لبریز است. آنها هرگز کاهش نمی یابند.
ਏਹਿ ਰਤਨ ਜਵੇਹਰ ਲਾਲ ਕੀਮ ਨ ਪਾਵਹੀ ॥
ehi ratan javehar laal keem na paavahee |این جواهرات، جواهرات و الماس ها - ارزش آنها را نمی توان تخمین زد.
ਜਿਸੁ ਹੋਵਹਿ ਆਪਿ ਦਇਆਲੁ ਤਿਸੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵਾ ਲਾਵਹੀ ॥
jis hoveh aap deaal tis satigur sevaa laavahee |همانطور که خودت مهربان می شوی، خداوند، ما را به خدمت استاد واقعی پیوند می دهی.
ਤਿਸੁ ਕਦੇ ਨ ਆਵੈ ਤੋਟਿ ਜੋ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵਹੀ ॥੩॥
tis kade na aavai tott jo har gun gaavahee |3|کسی که حمد و ثنای خداوند را می خواند، هرگز دچار کمبود نمی شود. ||3||
ਡਖਣੇ ਮਃ ੫ ॥
ddakhane mahalaa 5 |داخانای، مهل پنجم:
ਜਾ ਮੂ ਪਸੀ ਹਠ ਮੈ ਪਿਰੀ ਮਹਿਜੈ ਨਾਲਿ ॥
jaa moo pasee hatth mai piree mahijai naal |وقتی به درون وجودم نگاه می کنم، می بینم که معشوق با من است.
ਹਭੇ ਡੁਖ ਉਲਾਹਿਅਮੁ ਨਾਨਕ ਨਦਰਿ ਨਿਹਾਲਿ ॥੧॥
habhe ddukh ulaahiam naanak nadar nihaal |1|ای نانک، آنگاه که نظر لطف خود را می دهد، همه دردها تسکین می یابد. ||1||
ਮਃ ੫ ॥
mahalaa 5 |مهل پنجم:
ਨਾਨਕ ਬੈਠਾ ਭਖੇ ਵਾਉ ਲੰਮੇ ਸੇਵਹਿ ਦਰੁ ਖੜਾ ॥
naanak baitthaa bhakhe vaau lame seveh dar kharraa |ناناک می نشیند و منتظر خبر خداوند است و بر درگاه خداوند می ایستد. خدمت به او برای مدت طولانی
ਪਿਰੀਏ ਤੂ ਜਾਣੁ ਮਹਿਜਾ ਸਾਉ ਜੋਈ ਸਾਈ ਮੁਹੁ ਖੜਾ ॥੨॥
piree too jaan mahijaa saau joee saaee muhu kharraa |2|ای محبوب من، تنها تو هدف مرا می دانی. من ایستاده ام و منتظر دیدن چهره خداوند هستم. ||2||
ਮਃ ੫ ॥
mahalaa 5 |مهل پنجم:
ਕਿਆ ਗਾਲਾਇਓ ਭੂਛ ਪਰ ਵੇਲਿ ਨ ਜੋਹੇ ਕੰਤ ਤੂ ॥
kiaa gaalaaeio bhoochh par vel na johe kant too |بهت چی بگم احمق؟ به درخت انگور دیگران نگاه نکنید - یک شوهر واقعی باشید.
ਨਾਨਕ ਫੁਲਾ ਸੰਦੀ ਵਾੜਿ ਖਿੜਿਆ ਹਭੁ ਸੰਸਾਰੁ ਜਿਉ ॥੩॥
naanak fulaa sandee vaarr khirriaa habh sansaar jiau |3|ای نانک، همه دنیا شکوفا شده، مثل باغ گل. ||3||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |پاوری:
ਸੁਘੜੁ ਸੁਜਾਣੁ ਸਰੂਪੁ ਤੂ ਸਭ ਮਹਿ ਵਰਤੰਤਾ ॥
sugharr sujaan saroop too sabh meh varatantaa |تو حکیم و دانا و زیبا هستی. شما در همه جا نفوذ می کنید و نفوذ می کنید.
ਤੂ ਆਪੇ ਠਾਕੁਰੁ ਸੇਵਕੋ ਆਪੇ ਪੂਜੰਤਾ ॥
too aape tthaakur sevako aape poojantaa |تو خود پروردگار و سرور و بنده هستی. شما خود را می پرستید و می پرستید.
ਦਾਨਾ ਬੀਨਾ ਆਪਿ ਤੂ ਆਪੇ ਸਤਵੰਤਾ ॥
daanaa beenaa aap too aape satavantaa |تو حکیم و بینا هستی. شما خود واقعی و خالص هستید.
ਜਤੀ ਸਤੀ ਪ੍ਰਭੁ ਨਿਰਮਲਾ ਮੇਰੇ ਹਰਿ ਭਗਵੰਤਾ ॥
jatee satee prabh niramalaa mere har bhagavantaa |پروردگار پاک، پروردگار من، مجرد و حق است.
ਸਭੁ ਬ੍ਰਹਮ ਪਸਾਰੁ ਪਸਾਰਿਓ ਆਪੇ ਖੇਲੰਤਾ ॥
sabh braham pasaar pasaario aape khelantaa |خداوند وسعت تمام هستی را می گستراند و خودش در آن بازی می کند.
ਇਹੁ ਆਵਾ ਗਵਣੁ ਰਚਾਇਓ ਕਰਿ ਚੋਜ ਦੇਖੰਤਾ ॥
eihu aavaa gavan rachaaeio kar choj dekhantaa |او این آمدن و رفتن تناسخ را آفرید. با خلق بازی شگفت انگیز، به آن خیره می شود.
ਤਿਸੁ ਬਾਹੁੜਿ ਗਰਭਿ ਨ ਪਾਵਹੀ ਜਿਸੁ ਦੇਵਹਿ ਗੁਰ ਮੰਤਾ ॥
tis baahurr garabh na paavahee jis deveh gur mantaa |کسی که از آموزه های گورو برخوردار باشد، هرگز به رحم تناسخ سپرده نمی شود.
ਜਿਉ ਆਪਿ ਚਲਾਵਹਿ ਤਿਉ ਚਲਦੇ ਕਿਛੁ ਵਸਿ ਨ ਜੰਤਾ ॥੪॥
jiau aap chalaaveh tiau chalade kichh vas na jantaa |4|همه همان گونه راه می روند که او آنها را به راه می اندازد. هیچ چیز تحت کنترل مخلوقات نیست. ||4||
ਡਖਣੇ ਮਃ ੫ ॥
ddakhane mahalaa 5 |داخانای، مهل پنجم:
ਕੁਰੀਏ ਕੁਰੀਏ ਵੈਦਿਆ ਤਲਿ ਗਾੜਾ ਮਹਰੇਰੁ ॥
kuree kuree vaidiaa tal gaarraa maharer |شما در امتداد ساحل رودخانه قدم می زنید، اما زمین در زیر شما راه می دهد.
ਵੇਖੇ ਛਿਟੜਿ ਥੀਵਦੋ ਜਾਮਿ ਖਿਸੰਦੋ ਪੇਰੁ ॥੧॥
vekhe chhittarr theevado jaam khisando per |1|مراقب باشید! ممکن است پای شما بلغزد و در آن بیفتید و بمیرید. ||1||
ਮਃ ੫ ॥
mahalaa 5 |مهل پنجم:
ਸਚੁ ਜਾਣੈ ਕਚੁ ਵੈਦਿਓ ਤੂ ਆਘੂ ਆਘੇ ਸਲਵੇ ॥
sach jaanai kach vaidio too aaghoo aaghe salave |شما آنچه را که نادرست و موقتی است درست میدانید و بنابراین مدام میدوید.
ਨਾਨਕ ਆਤਸੜੀ ਮੰਝਿ ਨੈਣੂ ਬਿਆ ਢਲਿ ਪਬਣਿ ਜਿਉ ਜੁੰਮਿਓ ॥੨॥
naanak aatasarree manjh nainoo biaa dtal paban jiau junmio |2|ای نانک، مثل کره در آتش، آب می شود. مانند نیلوفر آبی محو خواهد شد. ||2||
ਮਃ ੫ ॥
mahalaa 5 |مهل پنجم:
ਭੋਰੇ ਭੋਰੇ ਰੂਹੜੇ ਸੇਵੇਦੇ ਆਲਕੁ ॥
bhore bhore rooharre sevede aalak |ای جان احمق و احمق من چرا تنبلی در خدمت؟
ਮੁਦਤਿ ਪਈ ਚਿਰਾਣੀਆ ਫਿਰਿ ਕਡੂ ਆਵੈ ਰੁਤਿ ॥੩॥
mudat pee chiraaneea fir kaddoo aavai rut |3|چنین مدت طولانی گذشته است. این فرصت دوباره کی خواهد آمد؟ ||3||