ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شری گرو گرانت صاحب
صفحه - 619
ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ ਜਪਿ ਸਦਾ ਨਿਹਾਲ ॥ ਰਹਾਉ ॥
paarabraham jap sadaa nihaal | rahaau |با تعمق در خداوند متعال، من برای همیشه در خلسه هستم. ||مکث||
ਅੰਤਰਿ ਬਾਹਰਿ ਥਾਨ ਥਨੰਤਰਿ ਜਤ ਕਤ ਪੇਖਉ ਸੋਈ ॥
antar baahar thaan thanantar jat kat pekhau soee |در باطن و ظاهر، در همه جاها و فضاها، به هر کجا که نگاه می کنم او آنجاست.
ਨਾਨਕ ਗੁਰੁ ਪਾਇਓ ਵਡਭਾਗੀ ਤਿਸੁ ਜੇਵਡੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ॥੨॥੧੧॥੩੯॥
naanak gur paaeio vaddabhaagee tis jevadd avar na koee |2|11|39|ناناک گورو را با خوش شانسی پیدا کرده است. هیچ کس به اندازه او بزرگ نیست. ||2||11||39||
ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੫ ॥
soratth mahalaa 5 |صراط، مهل پنجم:
ਸੂਖ ਮੰਗਲ ਕਲਿਆਣ ਸਹਜ ਧੁਨਿ ਪ੍ਰਭ ਕੇ ਚਰਣ ਨਿਹਾਰਿਆ ॥
sookh mangal kaliaan sahaj dhun prabh ke charan nihaariaa |من از آرامش و لذت و سعادت و جریان صوتی آسمانی برخوردارم که به پاهای خدا خیره شده ام.
ਰਾਖਨਹਾਰੈ ਰਾਖਿਓ ਬਾਰਿਕੁ ਸਤਿਗੁਰਿ ਤਾਪੁ ਉਤਾਰਿਆ ॥੧॥
raakhanahaarai raakhio baarik satigur taap utaariaa |1|ناجی فرزندش را نجات داده است و گورو واقعی تب او را درمان کرده است. ||1||
ਉਬਰੇ ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਸਰਣਾਈ ॥
aubare satigur kee saranaaee |من در پناهگاه گورو واقعی نجات یافته ام.
ਜਾ ਕੀ ਸੇਵ ਨ ਬਿਰਥੀ ਜਾਈ ॥ ਰਹਾਉ ॥
jaa kee sev na birathee jaaee | rahaau |خدمت به او بیهوده نیست. ||1||مکث||
ਘਰ ਮਹਿ ਸੂਖ ਬਾਹਰਿ ਫੁਨਿ ਸੂਖਾ ਪ੍ਰਭ ਅਪੁਨੇ ਭਏ ਦਇਆਲਾ ॥
ghar meh sookh baahar fun sookhaa prabh apune bhe deaalaa |وقتی خداوند مهربان و رحیم می شود، در خانه دل آدمی آرامش است و بیرون هم آرامش است.
ਨਾਨਕ ਬਿਘਨੁ ਨ ਲਾਗੈ ਕੋਊ ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਹੋਆ ਕਿਰਪਾਲਾ ॥੨॥੧੨॥੪੦॥
naanak bighan na laagai koaoo meraa prabh hoaa kirapaalaa |2|12|40|ای نانک، هیچ مانعی راه مرا نمی بندد. خدای من بر من بخشنده و مهربان شده است. ||2||12||40||
ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੫ ॥
soratth mahalaa 5 |صراط، مهل پنجم:
ਸਾਧੂ ਸੰਗਿ ਭਇਆ ਮਨਿ ਉਦਮੁ ਨਾਮੁ ਰਤਨੁ ਜਸੁ ਗਾਈ ॥
saadhoo sang bheaa man udam naam ratan jas gaaee |در سعد سنگات، گروه القدس، ذهنم به هیجان آمد و ستایش جواهر نعم را خواندم.
ਮਿਟਿ ਗਈ ਚਿੰਤਾ ਸਿਮਰਿ ਅਨੰਤਾ ਸਾਗਰੁ ਤਰਿਆ ਭਾਈ ॥੧॥
mitt gee chintaa simar anantaa saagar tariaa bhaaee |1|نگرانی من برطرف شد و به یاد پروردگار بیکران فکر کردم. من از اقیانوس جهان گذشتم ای خواهر و برادر سرنوشت. ||1||
ਹਿਰਦੈ ਹਰਿ ਕੇ ਚਰਣ ਵਸਾਈ ॥
hiradai har ke charan vasaaee |من پاهای خداوند را در قلبم ثبت می کنم.
ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਸਹਜ ਧੁਨਿ ਉਪਜੀ ਰੋਗਾ ਘਾਣਿ ਮਿਟਾਈ ॥ ਰਹਾਉ ॥
sukh paaeaa sahaj dhun upajee rogaa ghaan mittaaee | rahaau |آرامش یافته ام و جریان صدای آسمانی در درونم طنین انداز می شود. بیماری های بی شماری ریشه کن شده اند. ||مکث||
ਕਿਆ ਗੁਣ ਤੇਰੇ ਆਖਿ ਵਖਾਣਾ ਕੀਮਤਿ ਕਹਣੁ ਨ ਜਾਈ ॥
kiaa gun tere aakh vakhaanaa keemat kahan na jaaee |کدام یک از فضایل شکوهمند شما را می توانم بیان و توصیف کنم؟ ارزش شما قابل تخمین نیست.
ਨਾਨਕ ਭਗਤ ਭਏ ਅਬਿਨਾਸੀ ਅਪੁਨਾ ਪ੍ਰਭੁ ਭਇਆ ਸਹਾਈ ॥੨॥੧੩॥੪੧॥
naanak bhagat bhe abinaasee apunaa prabh bheaa sahaaee |2|13|41|ای نانک، فدائیان خداوند فنا ناپذیر و جاودانه می شوند. خدای آنها دوست و پشتیبان آنها می شود. ||2||13||41||
ਸੋਰਠਿ ਮਃ ੫ ॥
soratth mahalaa 5 |صراط، مهل پنجم:
ਗਏ ਕਲੇਸ ਰੋਗ ਸਭਿ ਨਾਸੇ ਪ੍ਰਭਿ ਅਪੁਨੈ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰੀ ॥
ge kales rog sabh naase prabh apunai kirapaa dhaaree |رنج های من به پایان رسیده است و همه بیماری ها ریشه کن شده اند.
ਆਠ ਪਹਰ ਆਰਾਧਹੁ ਸੁਆਮੀ ਪੂਰਨ ਘਾਲ ਹਮਾਰੀ ॥੧॥
aatth pahar aaraadhahu suaamee pooran ghaal hamaaree |1|خداوند مرا از رحمت خود نازل کرده است. بیست و چهار ساعت در روز، پروردگار و مولای خود را می پرستم و می پرستم. تلاش های من به نتیجه رسیده است ||1||
ਹਰਿ ਜੀਉ ਤੂ ਸੁਖ ਸੰਪਤਿ ਰਾਸਿ ॥
har jeeo too sukh sanpat raas |ای پروردگار عزیز، تو آرامش، ثروت و سرمایه منی.
ਰਾਖਿ ਲੈਹੁ ਭਾਈ ਮੇਰੇ ਕਉ ਪ੍ਰਭ ਆਗੈ ਅਰਦਾਸਿ ॥ ਰਹਾਉ ॥
raakh laihu bhaaee mere kau prabh aagai aradaas | rahaau |خواهش می کنم، ای محبوب من، مرا نجات بده! من این دعا را به خدای خود می خوانم. ||مکث||
ਜੋ ਮਾਗਉ ਸੋਈ ਸੋਈ ਪਾਵਉ ਅਪਨੇ ਖਸਮ ਭਰੋਸਾ ॥
jo maagau soee soee paavau apane khasam bharosaa |هر چه بخواهم، دریافت می کنم. من به استادم ایمان کامل دارم.
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ਭੇਟਿਓ ਮਿਟਿਓ ਸਗਲ ਅੰਦੇਸਾ ॥੨॥੧੪॥੪੨॥
kahu naanak gur pooraa bhettio mittio sagal andesaa |2|14|42|ناناک می گوید، من با گورو کامل ملاقات کرده ام و تمام ترس هایم برطرف شده است. ||2||14||42||
ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੫ ॥
soratth mahalaa 5 |صراط، مهل پنجم:
ਸਿਮਰਿ ਸਿਮਰਿ ਗੁਰੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਅਪਨਾ ਸਗਲਾ ਦੂਖੁ ਮਿਟਾਇਆ ॥
simar simar gur satigur apanaa sagalaa dookh mittaaeaa |مراقبه، مراقبه به یاد استاد من، گورو واقعی، همه دردها ریشه کن شده است.
ਤਾਪ ਰੋਗ ਗਏ ਗੁਰ ਬਚਨੀ ਮਨ ਇਛੇ ਫਲ ਪਾਇਆ ॥੧॥
taap rog ge gur bachanee man ichhe fal paaeaa |1|تب و بیماری از طریق کلام تعالیم گورو از بین رفته است و من ثمره آرزوهای ذهنم را به دست آورده ام. ||1||
ਮੇਰਾ ਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ਸੁਖਦਾਤਾ ॥
meraa gur pooraa sukhadaataa |گورو کامل من بخشنده صلح است.
ਕਰਣ ਕਾਰਣ ਸਮਰਥ ਸੁਆਮੀ ਪੂਰਨ ਪੁਰਖੁ ਬਿਧਾਤਾ ॥ ਰਹਾਉ ॥
karan kaaran samarath suaamee pooran purakh bidhaataa | rahaau |او فاعل، مسبب اسباب، پروردگار و استاد توانا، پروردگار اولیه کامل، معمار سرنوشت است. ||مکث||
ਅਨੰਦ ਬਿਨੋਦ ਮੰਗਲ ਗੁਣ ਗਾਵਹੁ ਗੁਰ ਨਾਨਕ ਭਏ ਦਇਆਲਾ ॥
anand binod mangal gun gaavahu gur naanak bhe deaalaa |ستایش های با شکوه خداوند را در شادی، شادی و وجد بخوان. گورو ناناک مهربان و دلسوز شده است.
ਜੈ ਜੈ ਕਾਰ ਭਏ ਜਗ ਭੀਤਰਿ ਹੋਆ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ ਰਖਵਾਲਾ ॥੨॥੧੫॥੪੩॥
jai jai kaar bhe jag bheetar hoaa paarabraham rakhavaalaa |2|15|43|فریادهای تشویق و تبریک در سراسر جهان به صدا درآمده است. خداوند متعال، نجات دهنده و محافظ من شده است. ||2||15||43||
ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੫ ॥
soratth mahalaa 5 |صراط، مهل پنجم:
ਹਮਰੀ ਗਣਤ ਨ ਗਣੀਆ ਕਾਈ ਅਪਣਾ ਬਿਰਦੁ ਪਛਾਣਿ ॥
hamaree ganat na ganeea kaaee apanaa birad pachhaan |او حساب های من را در نظر نگرفت. فطرت بخشنده او چنین است.
ਹਾਥ ਦੇਇ ਰਾਖੇ ਕਰਿ ਅਪੁਨੇ ਸਦਾ ਸਦਾ ਰੰਗੁ ਮਾਣਿ ॥੧॥
haath dee raakhe kar apune sadaa sadaa rang maan |1|او دست خود را به من داد و مرا نجات داد و از آن خود ساخت. برای همیشه و همیشه، از عشق او لذت می برم. ||1||
ਸਾਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਸਦ ਮਿਹਰਵਾਣ ॥
saachaa saahib sad miharavaan |پروردگار و سرور واقعی همیشه مهربان و آمرزنده است.
ਬੰਧੁ ਪਾਇਆ ਮੇਰੈ ਸਤਿਗੁਰਿ ਪੂਰੈ ਹੋਈ ਸਰਬ ਕਲਿਆਣ ॥ ਰਹਾਉ ॥
bandh paaeaa merai satigur poorai hoee sarab kaliaan | rahaau |گورو کامل من مرا به خود پیوند داده است و اکنون در خلسه مطلق هستم. ||مکث||
ਜੀਉ ਪਾਇ ਪਿੰਡੁ ਜਿਨਿ ਸਾਜਿਆ ਦਿਤਾ ਪੈਨਣੁ ਖਾਣੁ ॥
jeeo paae pindd jin saajiaa ditaa painan khaan |همان کسی که بدن را شکل داد و روح را در درون نهاد و به تو لباس و غذا داد
ਅਪਣੇ ਦਾਸ ਕੀ ਆਪਿ ਪੈਜ ਰਾਖੀ ਨਾਨਕ ਸਦ ਕੁਰਬਾਣੁ ॥੨॥੧੬॥੪੪॥
apane daas kee aap paij raakhee naanak sad kurabaan |2|16|44|- او خودش آبروی بندگانش را حفظ می کند. نانک برای همیشه قربانی اوست. ||2||16||44||