ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شری گرو گرانت صاحب
صفحه - 785
ਸਭ ਕੈ ਮਧਿ ਸਭ ਹੂ ਤੇ ਬਾਹਰਿ ਰਾਗ ਦੋਖ ਤੇ ਨਿਆਰੋ ॥
sabh kai madh sabh hoo te baahar raag dokh te niaaro |او در درون همه و خارج از همه است. او از عشق یا نفرت دست نخورده است.
ਨਾਨਕ ਦਾਸ ਗੋਬਿੰਦ ਸਰਣਾਈ ਹਰਿ ਪ੍ਰੀਤਮੁ ਮਨਹਿ ਸਧਾਰੋ ॥੩॥
naanak daas gobind saranaaee har preetam maneh sadhaaro |3|غلام نانک وارد حرم پروردگار عالم شده است. پروردگار عزیز تکیه گاه ذهن است. ||3||
ਮੈ ਖੋਜਤ ਖੋਜਤ ਜੀ ਹਰਿ ਨਿਹਚਲੁ ਸੁ ਘਰੁ ਪਾਇਆ ॥
mai khojat khojat jee har nihachal su ghar paaeaa |جستجو کردم و جستجو کردم و خانه ثابت و تغییر ناپذیر خداوند را یافتم.
ਸਭਿ ਅਧ੍ਰੁਵ ਡਿਠੇ ਜੀਉ ਤਾ ਚਰਨ ਕਮਲ ਚਿਤੁ ਲਾਇਆ ॥
sabh adhruv dditthe jeeo taa charan kamal chit laaeaa |من دیده ام که همه چیز گذرا و فناپذیر است و بنابراین آگاهی خود را به پای نیلوفر آبی پیوند داده ام.
ਪ੍ਰਭੁ ਅਬਿਨਾਸੀ ਹਉ ਤਿਸ ਕੀ ਦਾਸੀ ਮਰੈ ਨ ਆਵੈ ਜਾਏ ॥
prabh abinaasee hau tis kee daasee marai na aavai jaae |خدا ابدی و تغییر ناپذیر است و من فقط کنیز او هستم. او نمی میرد، یا در تناسخ نمی آید و می رود.
ਧਰਮ ਅਰਥ ਕਾਮ ਸਭਿ ਪੂਰਨ ਮਨਿ ਚਿੰਦੀ ਇਛ ਪੁਜਾਏ ॥
dharam arath kaam sabh pooran man chindee ichh pujaae |او سرشار از ایمان، ثروت و موفقیت است. او خواسته های ذهن را برآورده می کند.
ਸ੍ਰੁਤਿ ਸਿਮ੍ਰਿਤਿ ਗੁਨ ਗਾਵਹਿ ਕਰਤੇ ਸਿਧ ਸਾਧਿਕ ਮੁਨਿ ਜਨ ਧਿਆਇਆ ॥
srut simrit gun gaaveh karate sidh saadhik mun jan dhiaaeaa |وداها و سیمریت ها ستایش خالق را می خوانند، در حالی که سیدها، جویندگان و حکیمان ساکت در مورد او تأمل می کنند.
ਨਾਨਕ ਸਰਨਿ ਕ੍ਰਿਪਾ ਨਿਧਿ ਸੁਆਮੀ ਵਡਭਾਗੀ ਹਰਿ ਹਰਿ ਗਾਇਆ ॥੪॥੧॥੧੧॥
naanak saran kripaa nidh suaamee vaddabhaagee har har gaaeaa |4|1|11|نانک وارد حرم پروردگار و سرورش گنج رحمت شده است. او با اقبال فراوان، ستایش خداوند، حر، حر را می خواند. ||4||1||11||
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |خدای یکتا خالق جهانی. به لطف استاد واقعی:
ਵਾਰ ਸੂਹੀ ਕੀ ਸਲੋਕਾ ਨਾਲਿ ਮਹਲਾ ੩ ॥
vaar soohee kee salokaa naal mahalaa 3 |Vaar Of Soohee، با سالوکس از مهل سوم:
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |سالوک، مهل سوم:
ਸੂਹੈ ਵੇਸਿ ਦੋਹਾਗਣੀ ਪਰ ਪਿਰੁ ਰਾਵਣ ਜਾਇ ॥
soohai ves dohaaganee par pir raavan jaae |عروس دور انداخته با لباس قرمزش بیرون می رود تا با شوهر دیگری لذت ببرد.
ਪਿਰੁ ਛੋਡਿਆ ਘਰਿ ਆਪਣੈ ਮੋਹੀ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ॥
pir chhoddiaa ghar aapanai mohee doojai bhaae |او شوهر خانه خود را ترک می کند، که توسط عشق به دوگانگی فریفته شده است.
ਮਿਠਾ ਕਰਿ ਕੈ ਖਾਇਆ ਬਹੁ ਸਾਦਹੁ ਵਧਿਆ ਰੋਗੁ ॥
mitthaa kar kai khaaeaa bahu saadahu vadhiaa rog |او آن را شیرین می یابد و آن را می خورد. احساسات بیش از حد او فقط بیماری او را بدتر می کند.
ਸੁਧੁ ਭਤਾਰੁ ਹਰਿ ਛੋਡਿਆ ਫਿਰਿ ਲਗਾ ਜਾਇ ਵਿਜੋਗੁ ॥
sudh bhataar har chhoddiaa fir lagaa jaae vijog |او خداوند، همسر متعالی خود را رها می کند و بعداً درد جدایی از او را متحمل می شود.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੁ ਪਲਟਿਆ ਹਰਿ ਰਾਤੀ ਸਾਜਿ ਸੀਗਾਰਿ ॥
guramukh hovai su palattiaa har raatee saaj seegaar |اما او که گورمخ می شود، از فساد روی برمی گرداند و خود را زینت می دهد و با عشق پروردگار هماهنگ می شود.
ਸਹਜਿ ਸਚੁ ਪਿਰੁ ਰਾਵਿਆ ਹਰਿ ਨਾਮਾ ਉਰ ਧਾਰਿ ॥
sahaj sach pir raaviaa har naamaa ur dhaar |او از خداوند شوهر آسمانی خود لذت می برد و نام خداوند را در قلب خود ثبت می کند.
ਆਗਿਆਕਾਰੀ ਸਦਾ ਸੁੋਹਾਗਣਿ ਆਪਿ ਮੇਲੀ ਕਰਤਾਰਿ ॥
aagiaakaaree sadaa suohaagan aap melee karataar |او متواضع و مطیع است. او برای همیشه عروس با فضیلت اوست. خالق او را با خود متحد می کند.
ਨਾਨਕ ਪਿਰੁ ਪਾਇਆ ਹਰਿ ਸਾਚਾ ਸਦਾ ਸੁੋਹਾਗਣਿ ਨਾਰਿ ॥੧॥
naanak pir paaeaa har saachaa sadaa suohaagan naar |1|ای نانک، او که پروردگار واقعی را به عنوان شوهر خود به دست آورده است، تا ابد یک عروس روح شاد است. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |مهل سوم:
ਸੂਹਵੀਏ ਨਿਮਾਣੀਏ ਸੋ ਸਹੁ ਸਦਾ ਸਮੑਾਲਿ ॥
soohavee nimaanee so sahu sadaa samaal |ای عروس سرخپوش، همسرت را همیشه در اندیشه خود نگه دار.
ਨਾਨਕ ਜਨਮੁ ਸਵਾਰਹਿ ਆਪਣਾ ਕੁਲੁ ਭੀ ਛੁਟੀ ਨਾਲਿ ॥੨॥
naanak janam savaareh aapanaa kul bhee chhuttee naal |2|ای نانک، زندگی تو زینت خواهد شد و نسل های تو همراه با تو نجات خواهند یافت. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |پاوری:
ਆਪੇ ਤਖਤੁ ਰਚਾਇਓਨੁ ਆਕਾਸ ਪਤਾਲਾ ॥
aape takhat rachaaeion aakaas pataalaa |او خود تاج و تخت خود را در اترهای آکاشی و جهان های پایین مستقر کرد.
ਹੁਕਮੇ ਧਰਤੀ ਸਾਜੀਅਨੁ ਸਚੀ ਧਰਮਸਾਲਾ ॥
hukame dharatee saajeean sachee dharamasaalaa |او به فرمان او زمین را آفرید، خانه واقعی دارما.
ਆਪਿ ਉਪਾਇ ਖਪਾਇਦਾ ਸਚੇ ਦੀਨ ਦਇਆਲਾ ॥
aap upaae khapaaeidaa sache deen deaalaa |او خود آفرید و نابود می کند; او پروردگار حقيقي است كه نسبت به حليمان مهربان است.
ਸਭਨਾ ਰਿਜਕੁ ਸੰਬਾਹਿਦਾ ਤੇਰਾ ਹੁਕਮੁ ਨਿਰਾਲਾ ॥
sabhanaa rijak sanbaahidaa teraa hukam niraalaa |تو به همه روزی می دهی; چه شگفت انگیز و بی نظیر است حکم فرمان تو!
ਆਪੇ ਆਪਿ ਵਰਤਦਾ ਆਪੇ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲਾ ॥੧॥
aape aap varatadaa aape pratipaalaa |1|شما خود در حال نفوذ و نفوذ هستید. شما خود شما گرانقدر هستید. ||1||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |سالوک، مهل سوم:
ਸੂਹਬ ਤਾ ਸੋਹਾਗਣੀ ਜਾ ਮੰਨਿ ਲੈਹਿ ਸਚੁ ਨਾਉ ॥
soohab taa sohaaganee jaa man laihi sach naau |زن سرخپوش تنها زمانی که نام واقعی را بپذیرد به یک عروس روح شاد تبدیل می شود.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਅਪਣਾ ਮਨਾਇ ਲੈ ਰੂਪੁ ਚੜੀ ਤਾ ਅਗਲਾ ਦੂਜਾ ਨਾਹੀ ਥਾਉ ॥
satigur apanaa manaae lai roop charree taa agalaa doojaa naahee thaau |برای استاد واقعی خود خشنود شوید و کاملاً زیبا خواهید شد. وگرنه جای استراحتی نیست
ਐਸਾ ਸੀਗਾਰੁ ਬਣਾਇ ਤੂ ਮੈਲਾ ਕਦੇ ਨ ਹੋਵਈ ਅਹਿਨਿਸਿ ਲਾਗੈ ਭਾਉ ॥
aaisaa seegaar banaae too mailaa kade na hovee ahinis laagai bhaau |پس خود را با تزییناتی که هرگز لکه نخواهند کرد تزئین کنید و روز و شب پروردگار را دوست بدارید.
ਨਾਨਕ ਸੋਹਾਗਣਿ ਕਾ ਕਿਆ ਚਿਹਨੁ ਹੈ ਅੰਦਰਿ ਸਚੁ ਮੁਖੁ ਉਜਲਾ ਖਸਮੈ ਮਾਹਿ ਸਮਾਇ ॥੧॥
naanak sohaagan kaa kiaa chihan hai andar sach mukh ujalaa khasamai maeh samaae |1|ای نانک، شخصیت شاد روح عروس چیست؟ در درون او، حقیقت است. صورتش نورانی و درخشنده است و در مولای خود غرق شده است. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |مهل سوم:
ਲੋਕਾ ਵੇ ਹਉ ਸੂਹਵੀ ਸੂਹਾ ਵੇਸੁ ਕਰੀ ॥
lokaa ve hau soohavee soohaa ves karee |ای مردم: من سرخ پوشم، جامه سرخ پوشیده ام.
ਵੇਸੀ ਸਹੁ ਨ ਪਾਈਐ ਕਰਿ ਕਰਿ ਵੇਸ ਰਹੀ ॥
vesee sahu na paaeeai kar kar ves rahee |اما پروردگار شوهر من با هیچ لباسی به دست نمی آید. من تلاش کرده ام و تلاش کرده ام و از پوشیدن روپوش صرف نظر کرده ام.
ਨਾਨਕ ਤਿਨੀ ਸਹੁ ਪਾਇਆ ਜਿਨੀ ਗੁਰ ਕੀ ਸਿਖ ਸੁਣੀ ॥
naanak tinee sahu paaeaa jinee gur kee sikh sunee |ای ناناک، آنها به تنهایی خداوند شوهر خود را به دست می آورند که به تعالیم گورو گوش می دهد.
ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੋ ਥੀਐ ਇਨ ਬਿਧਿ ਕੰਤ ਮਿਲੀ ॥੨॥
jo tis bhaavai so theeai in bidh kant milee |2|هر چه او را خشنود می کند، اتفاق می افتد. به این ترتیب پروردگار شوهر ملاقات می کند. ||2||