ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شری گرو گرانت صاحب
صفحه - 877
ਜਹ ਦੇਖਾ ਤਹ ਰਹਿਆ ਸਮਾਇ ॥੩॥
jah dekhaa tah rahiaa samaae |3|به هر کجا که نگاه می کنم، در آنجا او را در حال نفوذ می بینم. ||3||
ਅੰਤਰਿ ਸਹਸਾ ਬਾਹਰਿ ਮਾਇਆ ਨੈਣੀ ਲਾਗਸਿ ਬਾਣੀ ॥
antar sahasaa baahar maaeaa nainee laagas baanee |در درون من شک وجود دارد و مایا در بیرون است. مثل تیر به چشمانم می خورد
ਪ੍ਰਣਵਤਿ ਨਾਨਕੁ ਦਾਸਨਿ ਦਾਸਾ ਪਰਤਾਪਹਿਗਾ ਪ੍ਰਾਣੀ ॥੪॥੨॥
pranavat naanak daasan daasaa parataapahigaa praanee |4|2|ناناک، بنده بندگان پروردگار دعا می کند: چنین فانی به شدت رنج می برد. ||4||2||
ਰਾਮਕਲੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
raamakalee mahalaa 1 |رامکلی، اول مهل:
ਜਿਤੁ ਦਰਿ ਵਸਹਿ ਕਵਨੁ ਦਰੁ ਕਹੀਐ ਦਰਾ ਭੀਤਰਿ ਦਰੁ ਕਵਨੁ ਲਹੈ ॥
jit dar vaseh kavan dar kaheeai daraa bheetar dar kavan lahai |ای خداوند، آن در کجاست؟ اسم آن در چیست؟ در میان همه درها، چه کسی می تواند آن در را پیدا کند؟
ਜਿਸੁ ਦਰ ਕਾਰਣਿ ਫਿਰਾ ਉਦਾਸੀ ਸੋ ਦਰੁ ਕੋਈ ਆਇ ਕਹੈ ॥੧॥
jis dar kaaran firaa udaasee so dar koee aae kahai |1|به خاطر آن در، غمگین و جدا از دنیا سرگردانم. اگر کسی بیاید و از آن در به من بگوید. ||1||
ਕਿਨ ਬਿਧਿ ਸਾਗਰੁ ਤਰੀਐ ॥
kin bidh saagar tareeai |چگونه می توانم از اقیانوس جهانی عبور کنم؟
ਜੀਵਤਿਆ ਨਹ ਮਰੀਐ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jeevatiaa nah mareeai |1| rahaau |تا زمانی که زنده ام، نمی توانم مرده باشم. ||1||مکث||
ਦੁਖੁ ਦਰਵਾਜਾ ਰੋਹੁ ਰਖਵਾਲਾ ਆਸਾ ਅੰਦੇਸਾ ਦੁਇ ਪਟ ਜੜੇ ॥
dukh daravaajaa rohu rakhavaalaa aasaa andesaa due patt jarre |درد در است و خشم نگهبان است. امید و اضطراب دو دریچه هستند.
ਮਾਇਆ ਜਲੁ ਖਾਈ ਪਾਣੀ ਘਰੁ ਬਾਧਿਆ ਸਤ ਕੈ ਆਸਣਿ ਪੁਰਖੁ ਰਹੈ ॥੨॥
maaeaa jal khaaee paanee ghar baadhiaa sat kai aasan purakh rahai |2|مایا آب در خندق است. در میان این خندق خانه خود را ساخته است. پروردگار اولیه در صندلی حقیقت می نشیند. ||2||
ਕਿੰਤੇ ਨਾਮਾ ਅੰਤੁ ਨ ਜਾਣਿਆ ਤੁਮ ਸਰਿ ਨਾਹੀ ਅਵਰੁ ਹਰੇ ॥
kinte naamaa ant na jaaniaa tum sar naahee avar hare |تو نام های زیادی داری، پروردگارا، من حد آنها را نمی دانم. هیچ برابری با تو وجود ندارد.
ਊਚਾ ਨਹੀ ਕਹਣਾ ਮਨ ਮਹਿ ਰਹਣਾ ਆਪੇ ਜਾਣੈ ਆਪਿ ਕਰੇ ॥੩॥
aoochaa nahee kahanaa man meh rahanaa aape jaanai aap kare |3|با صدای بلند صحبت نکنید - در ذهن خود بمانید. خداوند خودش می داند و خودش عمل می کند. ||3||
ਜਬ ਆਸਾ ਅੰਦੇਸਾ ਤਬ ਹੀ ਕਿਉ ਕਰਿ ਏਕੁ ਕਹੈ ॥
jab aasaa andesaa tab hee kiau kar ek kahai |تا زمانی که امید وجود دارد، اضطراب وجود دارد. پس چگونه کسی می تواند از خداوند یکتا صحبت کند؟
ਆਸਾ ਭੀਤਰਿ ਰਹੈ ਨਿਰਾਸਾ ਤਉ ਨਾਨਕ ਏਕੁ ਮਿਲੈ ॥੪॥
aasaa bheetar rahai niraasaa tau naanak ek milai |4|در میان امید، از امید دست نخورده بمان. آنگاه ای ناناک، پروردگار یگانه را ملاقات خواهی کرد. ||4||
ਇਨ ਬਿਧਿ ਸਾਗਰੁ ਤਰੀਐ ॥
ein bidh saagar tareeai |به این ترتیب از اقیانوس جهانی عبور خواهید کرد.
ਜੀਵਤਿਆ ਇਉ ਮਰੀਐ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ਦੂਜਾ ॥੩॥
jeevatiaa iau mareeai |1| rahaau doojaa |3|این راهی برای مرده ماندن در حالی است که هنوز زنده است. ||1||مکث دوم||3||
ਰਾਮਕਲੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
raamakalee mahalaa 1 |رامکلی، اول مهل:
ਸੁਰਤਿ ਸਬਦੁ ਸਾਖੀ ਮੇਰੀ ਸਿੰਙੀ ਬਾਜੈ ਲੋਕੁ ਸੁਣੇ ॥
surat sabad saakhee meree singee baajai lok sune |آگاهی از شاباد و تعالیم شاخ من است. مردم صدای ارتعاشات آن را می شنوند.
ਪਤੁ ਝੋਲੀ ਮੰਗਣ ਕੈ ਤਾਈ ਭੀਖਿਆ ਨਾਮੁ ਪੜੇ ॥੧॥
pat jholee mangan kai taaee bheekhiaa naam parre |1|عزت کاسه التماس من است و نعم، نام خداوند، صدقه ای است که دریافت می کنم. ||1||
ਬਾਬਾ ਗੋਰਖੁ ਜਾਗੈ ॥
baabaa gorakh jaagai |ای بابا، گوراخ پروردگار عالم است. او همیشه بیدار و آگاه است.
ਗੋਰਖੁ ਸੋ ਜਿਨਿ ਗੋਇ ਉਠਾਲੀ ਕਰਤੇ ਬਾਰ ਨ ਲਾਗੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
gorakh so jin goe utthaalee karate baar na laagai |1| rahaau |او تنها گوراخ است که زمین را نگه می دارد. او آن را در یک لحظه خلق کرد. ||1||مکث||
ਪਾਣੀ ਪ੍ਰਾਣ ਪਵਣਿ ਬੰਧਿ ਰਾਖੇ ਚੰਦੁ ਸੂਰਜੁ ਮੁਖਿ ਦੀਏ ॥
paanee praan pavan bandh raakhe chand sooraj mukh dee |آب و هوا را به هم چسباند و نفس حیات را در بدن دمید و چراغهای خورشید و ماه را ساخت.
ਮਰਣ ਜੀਵਣ ਕਉ ਧਰਤੀ ਦੀਨੀ ਏਤੇ ਗੁਣ ਵਿਸਰੇ ॥੨॥
maran jeevan kau dharatee deenee ete gun visare |2|برای مردن و زنده ماندن، زمین را به ما داد، اما ما این نعمت ها را فراموش کرده ایم. ||2||
ਸਿਧ ਸਾਧਿਕ ਅਰੁ ਜੋਗੀ ਜੰਗਮ ਪੀਰ ਪੁਰਸ ਬਹੁਤੇਰੇ ॥
sidh saadhik ar jogee jangam peer puras bahutere |سیدها، سالکها، یوگیها، زائران سرگردان، معلمان روحانی و مردم خوب بسیارند.
ਜੇ ਤਿਨ ਮਿਲਾ ਤ ਕੀਰਤਿ ਆਖਾ ਤਾ ਮਨੁ ਸੇਵ ਕਰੇ ॥੩॥
je tin milaa ta keerat aakhaa taa man sev kare |3|اگر آنها را ملاقات کنم، تسبیحات خداوند را می خوانم، و سپس، ذهنم به او خدمت می کند. ||3||
ਕਾਗਦੁ ਲੂਣੁ ਰਹੈ ਘ੍ਰਿਤ ਸੰਗੇ ਪਾਣੀ ਕਮਲੁ ਰਹੈ ॥
kaagad loon rahai ghrit sange paanee kamal rahai |کاغذ و نمک، که توسط روغن روغنی محافظت میشوند، توسط آب دست نخورده باقی میمانند، زیرا نیلوفر آبی در آب بدون تأثیر باقی میماند.
ਐਸੇ ਭਗਤ ਮਿਲਹਿ ਜਨ ਨਾਨਕ ਤਿਨ ਜਮੁ ਕਿਆ ਕਰੈ ॥੪॥੪॥
aaise bhagat mileh jan naanak tin jam kiaa karai |4|4|ای بنده نانک که با چنین فدایی ملاقات می کنند مرگ با آنها چه می کند؟ ||4||4||
ਰਾਮਕਲੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
raamakalee mahalaa 1 |رامکلی، اول مهل:
ਸੁਣਿ ਮਾਛਿੰਦ੍ਰਾ ਨਾਨਕੁ ਬੋਲੈ ॥
sun maachhindraa naanak bolai |به آنچه ناناک می گوید گوش کن، ماچیندرا.
ਵਸਗਤਿ ਪੰਚ ਕਰੇ ਨਹ ਡੋਲੈ ॥
vasagat panch kare nah ddolai |کسی که شهوت های پنج گانه را تسخیر می کند، تزلزل نمی کند.
ਐਸੀ ਜੁਗਤਿ ਜੋਗ ਕਉ ਪਾਲੇ ॥
aaisee jugat jog kau paale |کسی که یوگا را به این شکل تمرین می کند،
ਆਪਿ ਤਰੈ ਸਗਲੇ ਕੁਲ ਤਾਰੇ ॥੧॥
aap tarai sagale kul taare |1|خود را نجات می دهد و همه نسل های خود را نجات می دهد. ||1||
ਸੋ ਅਉਧੂਤੁ ਐਸੀ ਮਤਿ ਪਾਵੈ ॥
so aaudhoot aaisee mat paavai |او تنها یک گوشه نشین است که به چنین فهمی دست می یابد.
ਅਹਿਨਿਸਿ ਸੁੰਨਿ ਸਮਾਧਿ ਸਮਾਵੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ahinis sun samaadh samaavai |1| rahaau |روز و شب، او در عمیق ترین سماعدی غرق می شود. ||1||مکث||
ਭਿਖਿਆ ਭਾਇ ਭਗਤਿ ਭੈ ਚਲੈ ॥
bhikhiaa bhaae bhagat bhai chalai |او برای ارادت عاشقانه به خداوند التماس می کند و در ترس از خدا زندگی می کند.
ਹੋਵੈ ਸੁ ਤ੍ਰਿਪਤਿ ਸੰਤੋਖਿ ਅਮੁਲੈ ॥
hovai su tripat santokh amulai |او از موهبت گرانبها رضایت راضی است.
ਧਿਆਨ ਰੂਪਿ ਹੋਇ ਆਸਣੁ ਪਾਵੈ ॥
dhiaan roop hoe aasan paavai |با تبدیل شدن به تجسم مدیتیشن، او به وضعیت یوگی واقعی دست می یابد.
ਸਚਿ ਨਾਮਿ ਤਾੜੀ ਚਿਤੁ ਲਾਵੈ ॥੨॥
sach naam taarree chit laavai |2|او آگاهی خود را در خلسه عمیق نام واقعی متمرکز می کند. ||2||
ਨਾਨਕੁ ਬੋਲੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣੀ ॥
naanak bolai amrit baanee |نانک آمبروسیال بنی می خواند.
ਸੁਣਿ ਮਾਛਿੰਦ੍ਰਾ ਅਉਧੂ ਨੀਸਾਣੀ ॥
sun maachhindraa aaudhoo neesaanee |گوش کن، ای ماچیندرا: این نشان زاهد واقعی است.
ਆਸਾ ਮਾਹਿ ਨਿਰਾਸੁ ਵਲਾਏ ॥
aasaa maeh niraas valaae |کسی که در میان امید، از امید دست نخورده می ماند،
ਨਿਹਚਉ ਨਾਨਕ ਕਰਤੇ ਪਾਏ ॥੩॥
nihchau naanak karate paae |3|واقعاً خداوند خالق را خواهد یافت. ||3||
ਪ੍ਰਣਵਤਿ ਨਾਨਕੁ ਅਗਮੁ ਸੁਣਾਏ ॥
pranavat naanak agam sunaae |دعا می کند ناناک، رازهای اسرارآمیز خدا را در میان می گذارم.
ਗੁਰ ਚੇਲੇ ਕੀ ਸੰਧਿ ਮਿਲਾਏ ॥
gur chele kee sandh milaae |گورو و شاگردش به هم پیوستند!
ਦੀਖਿਆ ਦਾਰੂ ਭੋਜਨੁ ਖਾਇ ॥
deekhiaa daaroo bhojan khaae |کسی که این غذا، این داروی تعالیم را بخورد،