ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شری گرو گرانت صاحب
صفحه - 150
ਦਯਿ ਵਿਗੋਏ ਫਿਰਹਿ ਵਿਗੁਤੇ ਫਿਟਾ ਵਤੈ ਗਲਾ ॥
day vigoe fireh vigute fittaa vatai galaa |آنها که توسط پروردگار مهربان ویران شده اند، با خواری سرگردان می شوند و تمام لشکریانشان آلوده می شوند.
ਜੀਆ ਮਾਰਿ ਜੀਵਾਲੇ ਸੋਈ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ਰਖੈ ॥
jeea maar jeevaale soee avar na koee rakhai |خداوند به تنهایی می کشد و به زندگی باز می گرداند. هیچ کس دیگری نمی تواند کسی را از او محافظت کند.
ਦਾਨਹੁ ਤੈ ਇਸਨਾਨਹੁ ਵੰਜੇ ਭਸੁ ਪਈ ਸਿਰਿ ਖੁਥੈ ॥
daanahu tai isanaanahu vanje bhas pee sir khuthai |بدون صدقه یا غسل پاکی می روند. سرهای تراشیده آنها با گرد و غبار پوشیده می شود.
ਪਾਣੀ ਵਿਚਹੁ ਰਤਨ ਉਪੰਨੇ ਮੇਰੁ ਕੀਆ ਮਾਧਾਣੀ ॥
paanee vichahu ratan upane mer keea maadhaanee |این جواهر زمانی از آب بیرون آمد که از کوه طلا برای خرد کردن آن استفاده شد.
ਅਠਸਠਿ ਤੀਰਥ ਦੇਵੀ ਥਾਪੇ ਪੁਰਬੀ ਲਗੈ ਬਾਣੀ ॥
atthasatth teerath devee thaape purabee lagai baanee |خدایان شصت و هشت زیارتگاه مقدس را تأسیس کردند که در آن جشن ها برگزار می شود و سرودها خوانده می شود.
ਨਾਇ ਨਿਵਾਜਾ ਨਾਤੈ ਪੂਜਾ ਨਾਵਨਿ ਸਦਾ ਸੁਜਾਣੀ ॥
naae nivaajaa naatai poojaa naavan sadaa sujaanee |مسلمانان پس از غسل دعای خود را می خوانند و پس از غسل، هندوها عبادت خود را انجام می دهند. خردمندان همیشه حمام پاک کننده می گیرند.
ਮੁਇਆ ਜੀਵਦਿਆ ਗਤਿ ਹੋਵੈ ਜਾਂ ਸਿਰਿ ਪਾਈਐ ਪਾਣੀ ॥
mueaa jeevadiaa gat hovai jaan sir paaeeai paanee |هنگام مرگ و هنگام تولد پاک می شوند که آب بر سرشان می ریزند.
ਨਾਨਕ ਸਿਰਖੁਥੇ ਸੈਤਾਨੀ ਏਨਾ ਗਲ ਨ ਭਾਣੀ ॥
naanak sirakhuthe saitaanee enaa gal na bhaanee |ای نانک سر تراشیده ها شیطانند. آنها از شنیدن این سخنان راضی نیستند.
ਵੁਠੈ ਹੋਇਐ ਹੋਇ ਬਿਲਾਵਲੁ ਜੀਆ ਜੁਗਤਿ ਸਮਾਣੀ ॥
vutthai hoeaai hoe bilaaval jeea jugat samaanee |وقتی باران می بارد، شادی وجود دارد. آب کلید تمام زندگی است.
ਵੁਠੈ ਅੰਨੁ ਕਮਾਦੁ ਕਪਾਹਾ ਸਭਸੈ ਪੜਦਾ ਹੋਵੈ ॥
vutthai an kamaad kapaahaa sabhasai parradaa hovai |وقتی باران میبارد، ذرت رشد میکند، نیشکر، و پنبه که برای همه لباس فراهم میکند.
ਵੁਠੈ ਘਾਹੁ ਚਰਹਿ ਨਿਤਿ ਸੁਰਹੀ ਸਾ ਧਨ ਦਹੀ ਵਿਲੋਵੈ ॥
vutthai ghaahu chareh nit surahee saa dhan dahee vilovai |وقتی باران میبارد، گاوها همیشه علفهایی برای چریدن دارند و زنان خانهدار میتوانند شیر را به کره تبدیل کنند.
ਤਿਤੁ ਘਿਇ ਹੋਮ ਜਗ ਸਦ ਪੂਜਾ ਪਇਐ ਕਾਰਜੁ ਸੋਹੈ ॥
tit ghie hom jag sad poojaa peaai kaaraj sohai |با آن قیمه، اعیاد و عبادات مقدس انجام می شود. همه این تلاش ها برکت است
ਗੁਰੂ ਸਮੁੰਦੁ ਨਦੀ ਸਭਿ ਸਿਖੀ ਨਾਤੈ ਜਿਤੁ ਵਡਿਆਈ ॥
guroo samund nadee sabh sikhee naatai jit vaddiaaee |گورو اقیانوس است و تمام تعالیم او رودخانه است. غسل در آن عظمت باشکوه حاصل می شود.
ਨਾਨਕ ਜੇ ਸਿਰਖੁਥੇ ਨਾਵਨਿ ਨਾਹੀ ਤਾ ਸਤ ਚਟੇ ਸਿਰਿ ਛਾਈ ॥੧॥
naanak je sirakhuthe naavan naahee taa sat chatte sir chhaaee |1|ای نانک، اگر سر تراشیده ها غسل نکنند، هفت مشت خاکستر بر سرشان است. ||1||
ਮਃ ੨ ॥
mahalaa 2 |مهل دوم:
ਅਗੀ ਪਾਲਾ ਕਿ ਕਰੇ ਸੂਰਜ ਕੇਹੀ ਰਾਤਿ ॥
agee paalaa ki kare sooraj kehee raat |سرما با آتش چه کند؟ شب چگونه می تواند بر خورشید تأثیر بگذارد؟
ਚੰਦ ਅਨੇਰਾ ਕਿ ਕਰੇ ਪਉਣ ਪਾਣੀ ਕਿਆ ਜਾਤਿ ॥
chand aneraa ki kare paun paanee kiaa jaat |تاریکی با ماه چه کند؟ موقعیت اجتماعی می تواند با هوا و آب چه کند؟
ਧਰਤੀ ਚੀਜੀ ਕਿ ਕਰੇ ਜਿਸੁ ਵਿਚਿ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਹੋਇ ॥
dharatee cheejee ki kare jis vich sabh kichh hoe |دارایی های شخصی روی زمین چیست که همه چیز از آن تولید می شود؟
ਨਾਨਕ ਤਾ ਪਤਿ ਜਾਣੀਐ ਜਾ ਪਤਿ ਰਖੈ ਸੋਇ ॥੨॥
naanak taa pat jaaneeai jaa pat rakhai soe |2|ای نانک، تنها او را بزرگوار می دانند که خداوند حرمت او را حفظ می کند. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |پاوری:
ਤੁਧੁ ਸਚੇ ਸੁਬਹਾਨੁ ਸਦਾ ਕਲਾਣਿਆ ॥
tudh sache subahaan sadaa kalaaniaa |ای پروردگار واقعی و شگفت انگیز من از توست که تا ابد می سرایم.
ਤੂੰ ਸਚਾ ਦੀਬਾਣੁ ਹੋਰਿ ਆਵਣ ਜਾਣਿਆ ॥
toon sachaa deebaan hor aavan jaaniaa |دادگاه حق مال شماست. بقیه مشمول آمدن و رفتن هستند.
ਸਚੁ ਜਿ ਮੰਗਹਿ ਦਾਨੁ ਸਿ ਤੁਧੈ ਜੇਹਿਆ ॥
sach ji mangeh daan si tudhai jehiaa |کسانی که هدای نام حقیقی را طلب می کنند مانند تو هستند.
ਸਚੁ ਤੇਰਾ ਫੁਰਮਾਨੁ ਸਬਦੇ ਸੋਹਿਆ ॥
sach teraa furamaan sabade sohiaa |فرمان شما حق است. ما به کلام شاباد تو آراسته ایم.
ਮੰਨਿਐ ਗਿਆਨੁ ਧਿਆਨੁ ਤੁਧੈ ਤੇ ਪਾਇਆ ॥
maniaai giaan dhiaan tudhai te paaeaa |ما از طریق ایمان و اعتماد، حکمت معنوی و مراقبه را از شما دریافت می کنیم.
ਕਰਮਿ ਪਵੈ ਨੀਸਾਨੁ ਨ ਚਲੈ ਚਲਾਇਆ ॥
karam pavai neesaan na chalai chalaaeaa |به فضل شما بیرق افتخار به دست می آید. نمی توان آن را از دست داد یا از دست داد.
ਤੂੰ ਸਚਾ ਦਾਤਾਰੁ ਨਿਤ ਦੇਵਹਿ ਚੜਹਿ ਸਵਾਇਆ ॥
toon sachaa daataar nit deveh charreh savaaeaa |تو بخشنده واقعی هستی. شما مدام می دهید. هدایای شما همچنان در حال افزایش است.
ਨਾਨਕੁ ਮੰਗੈ ਦਾਨੁ ਜੋ ਤੁਧੁ ਭਾਇਆ ॥੨੬॥
naanak mangai daan jo tudh bhaaeaa |26|نانک برای آن هدیه ای که مورد پسند توست التماس می کند. ||26||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੨ ॥
salok mahalaa 2 |سالوک، مهل دوم:
ਦੀਖਿਆ ਆਖਿ ਬੁਝਾਇਆ ਸਿਫਤੀ ਸਚਿ ਸਮੇਉ ॥
deekhiaa aakh bujhaaeaa sifatee sach sameo |کسانی که آموزههای گورو را پذیرفتهاند و راه را یافتهاند، در ستایشهای پروردگار حقیقی غرق میمانند.
ਤਿਨ ਕਉ ਕਿਆ ਉਪਦੇਸੀਐ ਜਿਨ ਗੁਰੁ ਨਾਨਕ ਦੇਉ ॥੧॥
tin kau kiaa upadeseeai jin gur naanak deo |1|چه آموزه هایی را می توان به کسانی داد که گورو الهی ناناک را به عنوان استاد خود دارند؟ ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |مهل اول:
ਆਪਿ ਬੁਝਾਏ ਸੋਈ ਬੂਝੈ ॥
aap bujhaae soee boojhai |ما خداوند را تنها زمانی درک می کنیم که خود او به ما الهام کند که او را درک کنیم.
ਜਿਸੁ ਆਪਿ ਸੁਝਾਏ ਤਿਸੁ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਸੂਝੈ ॥
jis aap sujhaae tis sabh kichh soojhai |تنها او همه چیز را می داند که خداوند خود به او علم می دهد.
ਕਹਿ ਕਹਿ ਕਥਨਾ ਮਾਇਆ ਲੂਝੈ ॥
keh keh kathanaa maaeaa loojhai |ممکن است کسی صحبت کند و موعظه کند و موعظه کند، اما همچنان مشتاق مایا باشد.
ਹੁਕਮੀ ਸਗਲ ਕਰੇ ਆਕਾਰ ॥
hukamee sagal kare aakaar |خداوند به حکم فرمان خود، کل خلقت را آفریده است.
ਆਪੇ ਜਾਣੈ ਸਰਬ ਵੀਚਾਰ ॥
aape jaanai sarab veechaar |او خودش ماهیت درونی همه را می داند.
ਅਖਰ ਨਾਨਕ ਅਖਿਓ ਆਪਿ ॥
akhar naanak akhio aap |ای نانک، خودش کلام را بر زبان آورد.
ਲਹੈ ਭਰਾਤਿ ਹੋਵੈ ਜਿਸੁ ਦਾਤਿ ॥੨॥
lahai bharaat hovai jis daat |2|شک از کسی که این هدیه را دریافت می کند دور می شود. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |پاوری:
ਹਉ ਢਾਢੀ ਵੇਕਾਰੁ ਕਾਰੈ ਲਾਇਆ ॥
hau dtaadtee vekaar kaarai laaeaa |زمانی که خداوند مرا به خدمت خود برد، من یک منکر بودم و بیکار بودم.
ਰਾਤਿ ਦਿਹੈ ਕੈ ਵਾਰ ਧੁਰਹੁ ਫੁਰਮਾਇਆ ॥
raat dihai kai vaar dhurahu furamaaeaa |برای خواندن ستایش او در روز و شب، او دستور خود را از همان ابتدا به من داد.
ਢਾਢੀ ਸਚੈ ਮਹਲਿ ਖਸਮਿ ਬੁਲਾਇਆ ॥
dtaadtee sachai mahal khasam bulaaeaa |پروردگار و مولای من، من خدمتکار خود را به عمارت واقعی حضور خود فراخوانده است.
ਸਚੀ ਸਿਫਤਿ ਸਾਲਾਹ ਕਪੜਾ ਪਾਇਆ ॥
sachee sifat saalaah kaparraa paaeaa |او مرا جامه ستایش و جلال واقعی خود پوشیده است.
ਸਚਾ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਭੋਜਨੁ ਆਇਆ ॥
sachaa amrit naam bhojan aaeaa |شهد آمبروسیال نام واقعی غذای من شده است.
ਗੁਰਮਤੀ ਖਾਧਾ ਰਜਿ ਤਿਨਿ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥
guramatee khaadhaa raj tin sukh paaeaa |کسانی که از آموزه های گورو پیروی می کنند و این غذا را می خورند و سیر می شوند، آرامش پیدا می کنند.
ਢਾਢੀ ਕਰੇ ਪਸਾਉ ਸਬਦੁ ਵਜਾਇਆ ॥
dtaadtee kare pasaau sabad vajaaeaa |خنیاگر او جلال خود را پخش می کند و کلام شابادش را می خواند و می لرزاند.
ਨਾਨਕ ਸਚੁ ਸਾਲਾਹਿ ਪੂਰਾ ਪਾਇਆ ॥੨੭॥ ਸੁਧੁ
naanak sach saalaeh pooraa paaeaa |27| sudhuای نانک، ستایش پروردگار حقیقی، کمال او را به دست آوردم. ||27||سود||