ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شری گرو گرانت صاحب
صفحه - 1279
ਮਨਮੁਖ ਦੂਜੀ ਤਰਫ ਹੈ ਵੇਖਹੁ ਨਦਰਿ ਨਿਹਾਲਿ ॥
manamukh doojee taraf hai vekhahu nadar nihaal |منمخ خودخواسته طرف باطل است. شما می توانید این را با چشمان خود ببینید.
ਫਾਹੀ ਫਾਥੇ ਮਿਰਗ ਜਿਉ ਸਿਰਿ ਦੀਸੈ ਜਮਕਾਲੁ ॥
faahee faathe mirag jiau sir deesai jamakaal |او مانند آهو در دام گرفتار شده است. رسول مرگ بالای سرش می چرخد.
ਖੁਧਿਆ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਨਿੰਦਾ ਬੁਰੀ ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਵਿਕਰਾਲੁ ॥
khudhiaa trisanaa nindaa buree kaam krodh vikaraal |گرسنگی، تشنگی و تهمت بد است. میل جنسی و خشم وحشتناک است.
ਏਨੀ ਅਖੀ ਨਦਰਿ ਨ ਆਵਈ ਜਿਚਰੁ ਸਬਦਿ ਨ ਕਰੇ ਬੀਚਾਰੁ ॥
enee akhee nadar na aavee jichar sabad na kare beechaar |اینها را نمی توان با چشمان تو دید، مگر اینکه در کلام شاباد فکر کنی.
ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਸੰਤੋਖੀਆਂ ਚੂਕੈ ਆਲ ਜੰਜਾਲੁ ॥
tudh bhaavai santokheean chookai aal janjaal |هر کس راضی تو باشد راضی است. تمام گرفتاری های او از بین رفته است.
ਮੂਲੁ ਰਹੈ ਗੁਰੁ ਸੇਵਿਐ ਗੁਰ ਪਉੜੀ ਬੋਹਿਥੁ ॥
mool rahai gur seviaai gur paurree bohith |در خدمت گورو، سرمایه او حفظ می شود. گورو نردبان و قایق است.
ਨਾਨਕ ਲਗੀ ਤਤੁ ਲੈ ਤੂੰ ਸਚਾ ਮਨਿ ਸਚੁ ॥੧॥
naanak lagee tat lai toon sachaa man sach |1|ای نانک، هر که به پروردگار دلبسته باشد، ذات را دریافت می کند. ای پروردگار واقعی، تو زمانی پیدا می شوی که عقل راست باشد. ||1||
ਮਹਲਾ ੧ ॥
mahalaa 1 |مهل اول:
ਹੇਕੋ ਪਾਧਰੁ ਹੇਕੁ ਦਰੁ ਗੁਰ ਪਉੜੀ ਨਿਜ ਥਾਨੁ ॥
heko paadhar hek dar gur paurree nij thaan |یک راه و یک در است. گورو نردبان رسیدن به جایگاه خود است.
ਰੂੜਉ ਠਾਕੁਰੁ ਨਾਨਕਾ ਸਭਿ ਸੁਖ ਸਾਚਉ ਨਾਮੁ ॥੨॥
roorrau tthaakur naanakaa sabh sukh saachau naam |2|پروردگار و استاد ما خیلی زیباست، ای نانک. همه آسایش و آرامش به نام پروردگار واقعی است. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |پاوری:
ਆਪੀਨੑੈ ਆਪੁ ਸਾਜਿ ਆਪੁ ਪਛਾਣਿਆ ॥
aapeenaai aap saaj aap pachhaaniaa |او خودش را آفرید. او خودش خودش را می فهمد.
ਅੰਬਰੁ ਧਰਤਿ ਵਿਛੋੜਿ ਚੰਦੋਆ ਤਾਣਿਆ ॥
anbar dharat vichhorr chandoaa taaniaa |آسمان و زمین را از هم جدا کرده و سایه بان خود را گسترانیده است.
ਵਿਣੁ ਥੰਮੑਾ ਗਗਨੁ ਰਹਾਇ ਸਬਦੁ ਨੀਸਾਣਿਆ ॥
vin thamaa gagan rahaae sabad neesaaniaa |او بدون هیچ ستونی، آسمان را به نشان شابادش حمایت می کند.
ਸੂਰਜੁ ਚੰਦੁ ਉਪਾਇ ਜੋਤਿ ਸਮਾਣਿਆ ॥
sooraj chand upaae jot samaaniaa |خورشید و ماه را آفرید و نور خود را در آنها دمید.
ਕੀਏ ਰਾਤਿ ਦਿਨੰਤੁ ਚੋਜ ਵਿਡਾਣਿਆ ॥
kee raat dinant choj viddaaniaa |شب و روز را آفرید; بازی های معجزه آسای او شگفت انگیز است.
ਤੀਰਥ ਧਰਮ ਵੀਚਾਰ ਨਾਵਣ ਪੁਰਬਾਣਿਆ ॥
teerath dharam veechaar naavan purabaaniaa |او حرم های مقدس زیارت را ایجاد کرد، جایی که مردم در مورد عدالت و دارما فکر می کنند و در مناسبت های خاص غسل های پاکی می گیرند.
ਤੁਧੁ ਸਰਿ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ਕਿ ਆਖਿ ਵਖਾਣਿਆ ॥
tudh sar avar na koe ki aakh vakhaaniaa |هیچ برابری با تو نیست; چگونه می توانیم صحبت کنیم و تو را توصیف کنیم؟
ਸਚੈ ਤਖਤਿ ਨਿਵਾਸੁ ਹੋਰ ਆਵਣ ਜਾਣਿਆ ॥੧॥
sachai takhat nivaas hor aavan jaaniaa |1|تو بر تخت حق نشسته ای. بقیه در تناسخ می آیند و می روند. ||1||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |سالوک، اول مهل:
ਨਾਨਕ ਸਾਵਣਿ ਜੇ ਵਸੈ ਚਹੁ ਓਮਾਹਾ ਹੋਇ ॥
naanak saavan je vasai chahu omaahaa hoe |اى نانك، هنگامى كه در ماه صعوان باران مى بارد، چهار نفر خوشحال مى شوند:
ਨਾਗਾਂ ਮਿਰਗਾਂ ਮਛੀਆਂ ਰਸੀਆਂ ਘਰਿ ਧਨੁ ਹੋਇ ॥੧॥
naagaan miragaan machheean raseean ghar dhan hoe |1|مار، آهو، ماهی و افراد ثروتمندی که به دنبال لذت هستند. ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |مهل اول:
ਨਾਨਕ ਸਾਵਣਿ ਜੇ ਵਸੈ ਚਹੁ ਵੇਛੋੜਾ ਹੋਇ ॥
naanak saavan je vasai chahu vechhorraa hoe |ای نانک، وقتی در ماه صعوان باران می بارد، چهار نفر به درد فراق می رسند:
ਗਾਈ ਪੁਤਾ ਨਿਰਧਨਾ ਪੰਥੀ ਚਾਕਰੁ ਹੋਇ ॥੨॥
gaaee putaa niradhanaa panthee chaakar hoe |2|گوساله های گاو، فقرا، مسافران و خدمتکاران. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |پاوری:
ਤੂ ਸਚਾ ਸਚਿਆਰੁ ਜਿਨਿ ਸਚੁ ਵਰਤਾਇਆ ॥
too sachaa sachiaar jin sach varataaeaa |تو راستی ای پروردگار حقیقی. شما عدالت واقعی را پخش می کنید.
ਬੈਠਾ ਤਾੜੀ ਲਾਇ ਕਵਲੁ ਛਪਾਇਆ ॥
baitthaa taarree laae kaval chhapaaeaa |مانند نیلوفر آبی، تو در خلسه آسمانی اولیه می نشینی. شما از نظر پنهان هستید.
ਬ੍ਰਹਮੈ ਵਡਾ ਕਹਾਇ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਇਆ ॥
brahamai vaddaa kahaae ant na paaeaa |برهما را بزرگ می نامند، اما او هم از حدود تو خبر ندارد.
ਨਾ ਤਿਸੁ ਬਾਪੁ ਨ ਮਾਇ ਕਿਨਿ ਤੂ ਜਾਇਆ ॥
naa tis baap na maae kin too jaaeaa |شما پدر و مادر ندارید. چه کسی تو را به دنیا آورد؟
ਨਾ ਤਿਸੁ ਰੂਪੁ ਨ ਰੇਖ ਵਰਨ ਸਬਾਇਆ ॥
naa tis roop na rekh varan sabaaeaa |شما هیچ فرم یا ویژگی ندارید. شما از همه طبقات اجتماعی فراتر هستید.
ਨਾ ਤਿਸੁ ਭੁਖ ਪਿਆਸ ਰਜਾ ਧਾਇਆ ॥
naa tis bhukh piaas rajaa dhaaeaa |شما هیچ گرسنگی یا تشنگی ندارید. شما راضی و سیر هستید.
ਗੁਰ ਮਹਿ ਆਪੁ ਸਮੋਇ ਸਬਦੁ ਵਰਤਾਇਆ ॥
gur meh aap samoe sabad varataaeaa |شما خود را در گورو ادغام کرده اید. شما در کلام شاباد خود نفوذ می کنید.
ਸਚੇ ਹੀ ਪਤੀਆਇ ਸਚਿ ਸਮਾਇਆ ॥੨॥
sache hee pateeae sach samaaeaa |2|هنگامی که او برای پروردگار واقعی خشنود است، فانی در حقیقت در می آمیزد. ||2||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |سالوک، اول مهل:
ਵੈਦੁ ਬੁਲਾਇਆ ਵੈਦਗੀ ਪਕੜਿ ਢੰਢੋਲੇ ਬਾਂਹ ॥
vaid bulaaeaa vaidagee pakarr dtandtole baanh |پزشک را فراخواندند. بازویم را لمس کرد و نبضم را حس کرد.
ਭੋਲਾ ਵੈਦੁ ਨ ਜਾਣਈ ਕਰਕ ਕਲੇਜੇ ਮਾਹਿ ॥੧॥
bholaa vaid na jaanee karak kaleje maeh |1|طبیب احمق نمی دانست که درد در ذهن است. ||1||
ਮਃ ੨ ॥
mahalaa 2 |مهل دوم:
ਵੈਦਾ ਵੈਦੁ ਸੁਵੈਦੁ ਤੂ ਪਹਿਲਾਂ ਰੋਗੁ ਪਛਾਣੁ ॥
vaidaa vaid suvaid too pahilaan rog pachhaan |ای پزشک، اگر ابتدا بیماری را تشخیص دادی، تو طبیب توانمندی هستی.
ਐਸਾ ਦਾਰੂ ਲੋੜਿ ਲਹੁ ਜਿਤੁ ਵੰਞੈ ਰੋਗਾ ਘਾਣਿ ॥
aaisaa daaroo lorr lahu jit vanyai rogaa ghaan |چنین دارویی را تجویز کنید که با آن انواع بیماری ها قابل درمان است.
ਜਿਤੁ ਦਾਰੂ ਰੋਗ ਉਠਿਅਹਿ ਤਨਿ ਸੁਖੁ ਵਸੈ ਆਇ ॥
jit daaroo rog utthieh tan sukh vasai aae |آن دارو را مصرف کن، که بیماری را درمان می کند و آرامش را در بدن جا می دهد.
ਰੋਗੁ ਗਵਾਇਹਿ ਆਪਣਾ ਤ ਨਾਨਕ ਵੈਦੁ ਸਦਾਇ ॥੨॥
rog gavaaeihi aapanaa ta naanak vaid sadaae |2|ای ناناک، تنها زمانی که از بیماری خود خلاص شوی، به عنوان یک پزشک شناخته می شوی. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |پاوری:
ਬ੍ਰਹਮਾ ਬਿਸਨੁ ਮਹੇਸੁ ਦੇਵ ਉਪਾਇਆ ॥
brahamaa bisan mahes dev upaaeaa |برهما، ویشنو، شیوا و خدایان خلق شدند.
ਬ੍ਰਹਮੇ ਦਿਤੇ ਬੇਦ ਪੂਜਾ ਲਾਇਆ ॥
brahame dite bed poojaa laaeaa |وداها به برهما داده شد و به پرستش خدا دستور داده شد.
ਦਸ ਅਵਤਾਰੀ ਰਾਮੁ ਰਾਜਾ ਆਇਆ ॥
das avataaree raam raajaa aaeaa |ده تجسم و راما پادشاه به وجود آمدند.
ਦੈਤਾ ਮਾਰੇ ਧਾਇ ਹੁਕਮਿ ਸਬਾਇਆ ॥
daitaa maare dhaae hukam sabaaeaa |طبق وصیت او، آنها به سرعت تمام شیاطین را کشتند.
ਈਸ ਮਹੇਸੁਰੁ ਸੇਵ ਤਿਨੑੀ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਇਆ ॥
ees mahesur sev tinaee ant na paaeaa |شیوا به او خدمت می کند، اما نمی تواند محدودیت های او را پیدا کند.
ਸਚੀ ਕੀਮਤਿ ਪਾਇ ਤਖਤੁ ਰਚਾਇਆ ॥
sachee keemat paae takhat rachaaeaa |او تاج و تخت خود را بر اساس اصول حقیقت استوار کرد.
ਦੁਨੀਆ ਧੰਧੈ ਲਾਇ ਆਪੁ ਛਪਾਇਆ ॥
duneea dhandhai laae aap chhapaaeaa |او همه دنیا را به وظایفش سفارش کرد، در حالی که خود را از نظر پنهان نگه می دارد.