ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شری گرو گرانت صاحب
صفحه - 28
ਇਹੁ ਜਨਮੁ ਪਦਾਰਥੁ ਪਾਇ ਕੈ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਨ ਚੇਤੈ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
eihu janam padaarath paae kai har naam na chetai liv laae |برکت این زندگی بشری حاصل شده است، اما با این حال، مردم افکار خود را عاشقانه معطوف به نام خداوند نمی کنند.
ਪਗਿ ਖਿਸਿਐ ਰਹਣਾ ਨਹੀ ਆਗੈ ਠਉਰੁ ਨ ਪਾਇ ॥
pag khisiaai rahanaa nahee aagai tthaur na paae |پاهایشان می لغزد و دیگر نمی توانند اینجا بمانند. و در آخرت اصلاً جایی برای استراحت پیدا نمی کنند.
ਓਹ ਵੇਲਾ ਹਥਿ ਨ ਆਵਈ ਅੰਤਿ ਗਇਆ ਪਛੁਤਾਇ ॥
oh velaa hath na aavee ant geaa pachhutaae |این فرصت دیگر نخواهد آمد. در نهایت پشیمان و توبه می کنند.
ਜਿਸੁ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਸੋ ਉਬਰੈ ਹਰਿ ਸੇਤੀ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥੪॥
jis nadar kare so ubarai har setee liv laae |4|کسانی که خداوند با نگاه فیض خود برکت می دهد، نجات می یابند. آنها عاشقانه با خداوند هماهنگ هستند. ||4||
ਦੇਖਾ ਦੇਖੀ ਸਭ ਕਰੇ ਮਨਮੁਖਿ ਬੂਝ ਨ ਪਾਇ ॥
dekhaa dekhee sabh kare manamukh boojh na paae |همه خودنمایی می کنند و تظاهر می کنند، اما منمخ های خودخواه نمی فهمند.
ਜਿਨ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਿਰਦਾ ਸੁਧੁ ਹੈ ਸੇਵ ਪਈ ਤਿਨ ਥਾਇ ॥
jin guramukh hiradaa sudh hai sev pee tin thaae |آن گورمخ هایی که پاک دل هستند خدمتشان پذیرفته می شود.
ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵਹਿ ਹਰਿ ਨਿਤ ਪੜਹਿ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਇ ਸਮਾਇ ॥
har gun gaaveh har nit parreh har gun gaae samaae |آنها ستایش با شکوه خداوند را می خوانند. آنها هر روز در مورد خداوند می خوانند. با خواندن ستایش خداوند، آنها در جذب ادغام می شوند.
ਨਾਨਕ ਤਿਨ ਕੀ ਬਾਣੀ ਸਦਾ ਸਚੁ ਹੈ ਜਿ ਨਾਮਿ ਰਹੇ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥੫॥੪॥੩੭॥
naanak tin kee baanee sadaa sach hai ji naam rahe liv laae |5|4|37|ای نانک، سخنان کسانی که عاشقانه با نعم هماهنگ شده اند، برای همیشه صادق است. ||5||4||37||
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
sireeraag mahalaa 3 |Siree Raag، سوم مهل:
ਜਿਨੀ ਇਕ ਮਨਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ਗੁਰਮਤੀ ਵੀਚਾਰਿ ॥
jinee ik man naam dhiaaeaa guramatee veechaar |کسانی که به تنهایی در نعم تعمق می کنند و در آموزه های مرشد می اندیشند.
ਤਿਨ ਕੇ ਮੁਖ ਸਦ ਉਜਲੇ ਤਿਤੁ ਸਚੈ ਦਰਬਾਰਿ ॥
tin ke mukh sad ujale tith sachai darabaar |-چهره هایشان برای همیشه در صحن پروردگار حقیقی درخشان است.
ਓਇ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਵਹਿ ਸਦਾ ਸਦਾ ਸਚੈ ਨਾਮਿ ਪਿਆਰਿ ॥੧॥
oe amrit peeveh sadaa sadaa sachai naam piaar |1|آنها برای همیشه و همیشه در شهد آمبروسیال می نوشند و نام واقعی را دوست دارند. ||1||
ਭਾਈ ਰੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਦਾ ਪਤਿ ਹੋਇ ॥
bhaaee re guramukh sadaa pat hoe |ای خواهران و برادران سرنوشت ساز، گورمخ ها برای همیشه محترم هستند.
ਹਰਿ ਹਰਿ ਸਦਾ ਧਿਆਈਐ ਮਲੁ ਹਉਮੈ ਕਢੈ ਧੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
har har sadaa dhiaaeeai mal haumai kadtai dhoe |1| rahaau |آنها برای همیشه در مورد خداوند، حر، حر، تعمق می کنند و پلیدی خودپرستی را می شویند. ||1||مکث||
ਮਨਮੁਖ ਨਾਮੁ ਨ ਜਾਣਨੀ ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਪਤਿ ਜਾਇ ॥
manamukh naam na jaananee vin naavai pat jaae |منمخ های خودخواه نعم را نمی شناسند. بدون نام، آبروی خود را از دست می دهند.
ਸਬਦੈ ਸਾਦੁ ਨ ਆਇਓ ਲਾਗੇ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ॥
sabadai saad na aaeio laage doojai bhaae |آنها طعم شاباد را نمی چشند. آنها به عشق دوگانگی دلبسته اند.
ਵਿਸਟਾ ਕੇ ਕੀੜੇ ਪਵਹਿ ਵਿਚਿ ਵਿਸਟਾ ਸੇ ਵਿਸਟਾ ਮਾਹਿ ਸਮਾਇ ॥੨॥
visattaa ke keerre paveh vich visattaa se visattaa maeh samaae |2|آنها کرم هستند در چرک کود. در کود می افتند و در کود جذب می شوند. ||2||
ਤਿਨ ਕਾ ਜਨਮੁ ਸਫਲੁ ਹੈ ਜੋ ਚਲਹਿ ਸਤਗੁਰ ਭਾਇ ॥
tin kaa janam safal hai jo chaleh satagur bhaae |زندگی کسانی که در هماهنگی با اراده گورو واقعی قدم برمی دارند، مثمر ثمر است.
ਕੁਲੁ ਉਧਾਰਹਿ ਆਪਣਾ ਧੰਨੁ ਜਣੇਦੀ ਮਾਇ ॥
kul udhaareh aapanaa dhan janedee maae |خانواده های آنها نجات یافته اند. خوشا به حال مادرانی که آنها را به دنیا آوردند.
ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈਐ ਜਿਸ ਨਉ ਕਿਰਪਾ ਕਰੇ ਰਜਾਇ ॥੩॥
har har naam dhiaaeeai jis nau kirapaa kare rajaae |3|او به خواست خود فضل خود را عطا می کند. کسانی که اینقدر برکت دارند، در نام خداوند، حر، حر، تعمق کنند. ||3||
ਜਿਨੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ॥
jinee guramukh naam dhiaaeaa vichahu aap gavaae |گورمخ ها در نعم تعمق می کنند. آنها خودخواهی و خودپسندی را از درون ریشه کن می کنند.
ਓਇ ਅੰਦਰਹੁ ਬਾਹਰਹੁ ਨਿਰਮਲੇ ਸਚੇ ਸਚਿ ਸਮਾਇ ॥
oe andarahu baaharahu niramale sache sach samaae |آنها باطن و ظاهر پاکند; آنها در Truest of True ادغام می شوند.
ਨਾਨਕ ਆਏ ਸੇ ਪਰਵਾਣੁ ਹਹਿ ਜਿਨ ਗੁਰਮਤੀ ਹਰਿ ਧਿਆਇ ॥੪॥੫॥੩੮॥
naanak aae se paravaan heh jin guramatee har dhiaae |4|5|38|ای ناناک، آمدن کسانی که از تعالیم گورو پیروی می کنند و در مورد خداوند تعمق می کنند مبارک باد. ||4||5||38||
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
sireeraag mahalaa 3 |Siree Raag، سوم مهل:
ਹਰਿ ਭਗਤਾ ਹਰਿ ਧਨੁ ਰਾਸਿ ਹੈ ਗੁਰ ਪੂਛਿ ਕਰਹਿ ਵਾਪਾਰੁ ॥
har bhagataa har dhan raas hai gur poochh kareh vaapaar |بندگان پروردگار دارای مال و سرمایه پروردگار هستند. با مشاوره گورو، آنها تجارت خود را ادامه می دهند.
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਸਲਾਹਨਿ ਸਦਾ ਸਦਾ ਵਖਰੁ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਅਧਾਰੁ ॥
har naam salaahan sadaa sadaa vakhar har naam adhaar |آنها نام خداوند را تا ابدالاباد ستایش می کنند. نام پروردگار، کالا و تکیه گاه آنهاست.
ਗੁਰਿ ਪੂਰੈ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਦ੍ਰਿੜਾਇਆ ਹਰਿ ਭਗਤਾ ਅਤੁਟੁ ਭੰਡਾਰੁ ॥੧॥
gur poorai har naam drirraaeaa har bhagataa atutt bhanddaar |1|گورو کامل نام خداوند را در فدائیان خداوند کاشته است. این یک گنج پایان ناپذیر است. ||1||
ਭਾਈ ਰੇ ਇਸੁ ਮਨ ਕਉ ਸਮਝਾਇ ॥
bhaaee re is man kau samajhaae |ای خواهران و برادران سرنوشت ساز، ذهن خود را این گونه آموزش دهید.
ਏ ਮਨ ਆਲਸੁ ਕਿਆ ਕਰਹਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
e man aalas kiaa kareh guramukh naam dhiaae |1| rahaau |ای عقل چرا اینقدر تنبلی؟ گورموک شوید و در نعم تعمق کنید. ||1||مکث||
ਹਰਿ ਭਗਤਿ ਹਰਿ ਕਾ ਪਿਆਰੁ ਹੈ ਜੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਰੇ ਬੀਚਾਰੁ ॥
har bhagat har kaa piaar hai je guramukh kare beechaar |ارادت به پروردگار عشق به پروردگار است. گورمخ عمیقاً تأمل می کند و می اندیشد.
ਪਾਖੰਡਿ ਭਗਤਿ ਨ ਹੋਵਈ ਦੁਬਿਧਾ ਬੋਲੁ ਖੁਆਰੁ ॥
paakhandd bhagat na hovee dubidhaa bol khuaar |نفاق سخنان دوگانگی نیست که فقط به بدبختی منجر می شود.
ਸੋ ਜਨੁ ਰਲਾਇਆ ਨਾ ਰਲੈ ਜਿਸੁ ਅੰਤਰਿ ਬਿਬੇਕ ਬੀਚਾਰੁ ॥੨॥
so jan ralaaeaa naa ralai jis antar bibek beechaar |2|آن موجودات فروتنی که سرشار از درک دقیق و تفکر مراقبه هستند - حتی اگر با دیگران آمیخته شوند، متمایز می مانند. ||2||
ਸੋ ਸੇਵਕੁ ਹਰਿ ਆਖੀਐ ਜੋ ਹਰਿ ਰਾਖੈ ਉਰਿ ਧਾਰਿ ॥
so sevak har aakheeai jo har raakhai ur dhaar |گفته می شود کسانی که خداوند را در دل خود محفوظ می دارند، بندگان خداوند هستند.
ਮਨੁ ਤਨੁ ਸਉਪੇ ਆਗੈ ਧਰੇ ਹਉਮੈ ਵਿਚਹੁ ਮਾਰਿ ॥
man tan saupe aagai dhare haumai vichahu maar |آنها با قرار دادن ذهن و بدن در ارائه در برابر خداوند، خودپرستی را از درون غلبه کرده و ریشه کن می کنند.
ਧਨੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੋ ਪਰਵਾਣੁ ਹੈ ਜਿ ਕਦੇ ਨ ਆਵੈ ਹਾਰਿ ॥੩॥
dhan guramukh so paravaan hai ji kade na aavai haar |3|خوشا و ستوده آن گورمخ که هرگز شکست نخواهد خورد. ||3||
ਕਰਮਿ ਮਿਲੈ ਤਾ ਪਾਈਐ ਵਿਣੁ ਕਰਮੈ ਪਾਇਆ ਨ ਜਾਇ ॥
karam milai taa paaeeai vin karamai paaeaa na jaae |کسانی که فیض او را دریافت می کنند او را می یابند. بدون فیض او، او را نمی توان یافت.