شری گرو گرانت صاحب

صفحه - 970

ਪੂਰਬ ਜਨਮ ਹਮ ਤੁਮੑਰੇ ਸੇਵਕ ਅਬ ਤਉ ਮਿਟਿਆ ਨ ਜਾਈ ॥

poorab janam ham tumare sevak ab tau mittiaa na jaaee |

در زندگی گذشته، بنده تو بودم. اکنون، من نمی توانم تو را ترک کنم

ਤੇਰੇ ਦੁਆਰੈ ਧੁਨਿ ਸਹਜ ਕੀ ਮਾਥੈ ਮੇਰੇ ਦਗਾਈ ॥੨॥

tere duaarai dhun sahaj kee maathai mere dagaaee |2|

جریان صدای آسمانی در درب شما طنین انداز می شود. نشان تو بر پیشانی من نقش بسته است. ||2||

ਦਾਗੇ ਹੋਹਿ ਸੁ ਰਨ ਮਹਿ ਜੂਝਹਿ ਬਿਨੁ ਦਾਗੇ ਭਗਿ ਜਾਈ ॥

daage hohi su ran meh joojheh bin daage bhag jaaee |

کسانی که با نام تجاری شما شناخته می شوند در جنگ شجاعانه می جنگند. کسانی که برند شما را ندارند فرار می کنند.

ਸਾਧੂ ਹੋਇ ਸੁ ਭਗਤਿ ਪਛਾਨੈ ਹਰਿ ਲਏ ਖਜਾਨੈ ਪਾਈ ॥੩॥

saadhoo hoe su bhagat pachhaanai har le khajaanai paaee |3|

کسی که تبدیل به یک شخص مقدس می شود، ارزش عبادت خدا را درک می کند. خداوند او را در خزانه خود قرار می دهد. ||3||

ਕੋਠਰੇ ਮਹਿ ਕੋਠਰੀ ਪਰਮ ਕੋਠੀ ਬੀਚਾਰਿ ॥

kotthare meh kottharee param kotthee beechaar |

در قلعه اتاق است. با مدیتیشن متفکرانه به اتاق عالی تبدیل می شود.

ਗੁਰਿ ਦੀਨੀ ਬਸਤੁ ਕਬੀਰ ਕਉ ਲੇਵਹੁ ਬਸਤੁ ਸਮੑਾਰਿ ॥੪॥

gur deenee basat kabeer kau levahu basat samaar |4|

مرشد کالا را به کبیر برکت داده و می‌گوید: «این کالا را بگیرید، آن را گرامی بدارید و امن نگه دارید». ||4||

ਕਬੀਰਿ ਦੀਈ ਸੰਸਾਰ ਕਉ ਲੀਨੀ ਜਿਸੁ ਮਸਤਕਿ ਭਾਗੁ ॥

kabeer deeee sansaar kau leenee jis masatak bhaag |

کبیر آن را به دنیا می‌دهد، اما تنها او دریافت می‌کند که چنین سرنوشتی بر پیشانی او ثبت شده است.

ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਰਸੁ ਜਿਨਿ ਪਾਇਆ ਥਿਰੁ ਤਾ ਕਾ ਸੋਹਾਗੁ ॥੫॥੪॥

amrit ras jin paaeaa thir taa kaa sohaag |5|4|

دایمی ازدواج کسی است که این جوهر را دریافت می کند. ||5||4||

ਜਿਹ ਮੁਖ ਬੇਦੁ ਗਾਇਤ੍ਰੀ ਨਿਕਸੈ ਸੋ ਕਿਉ ਬ੍ਰਹਮਨੁ ਬਿਸਰੁ ਕਰੈ ॥

jih mukh bed gaaeitree nikasai so kiau brahaman bisar karai |

ای برهمن، چگونه می توانی کسی را که وداها و دعای گیتری از دهان او صادر شده است، فراموش کنی؟

ਜਾ ਕੈ ਪਾਇ ਜਗਤੁ ਸਭੁ ਲਾਗੈ ਸੋ ਕਿਉ ਪੰਡਿਤੁ ਹਰਿ ਨ ਕਹੈ ॥੧॥

jaa kai paae jagat sabh laagai so kiau panddit har na kahai |1|

تمام دنیا به پای او می افتد. چرا نام آن پروردگار را نمی خوانی ای پاندیت؟ ||1||

ਕਾਹੇ ਮੇਰੇ ਬਾਮੑਨ ਹਰਿ ਨ ਕਹਹਿ ॥

kaahe mere baaman har na kaheh |

ای برهمن من چرا نام خداوند را نمی خوانی؟

ਰਾਮੁ ਨ ਬੋਲਹਿ ਪਾਡੇ ਦੋਜਕੁ ਭਰਹਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

raam na boleh paadde dojak bhareh |1| rahaau |

اگر نام خداوند را نخوانی، ای پاندیت، فقط در جهنم رنج خواهی برد. ||1||مکث||

ਆਪਨ ਊਚ ਨੀਚ ਘਰਿ ਭੋਜਨੁ ਹਠੇ ਕਰਮ ਕਰਿ ਉਦਰੁ ਭਰਹਿ ॥

aapan aooch neech ghar bhojan hatthe karam kar udar bhareh |

شما فکر می کنید که بلند مرتبه هستید، اما از خانه های فرومایه غذا می گیرید. شما با انجام اجبار تشریفات خود شکم خود را پر می کنید.

ਚਉਦਸ ਅਮਾਵਸ ਰਚਿ ਰਚਿ ਮਾਂਗਹਿ ਕਰ ਦੀਪਕੁ ਲੈ ਕੂਪਿ ਪਰਹਿ ॥੨॥

chaudas amaavas rach rach maangeh kar deepak lai koop pareh |2|

در روز چهاردهم و شب ماه نو، برای گدایی بیرون می روی. با وجود اینکه چراغ را در دستان خود می گیرید، باز هم در گودال می افتید. ||2||

ਤੂੰ ਬ੍ਰਹਮਨੁ ਮੈ ਕਾਸੀਕ ਜੁਲਹਾ ਮੁਹਿ ਤੋਹਿ ਬਰਾਬਰੀ ਕੈਸੇ ਕੈ ਬਨਹਿ ॥

toon brahaman mai kaaseek julahaa muhi tohi baraabaree kaise kai baneh |

تو برهمنی و من فقط بافنده ای از بنارس. چگونه می توانم با شما مقایسه کنم؟

ਹਮਰੇ ਰਾਮ ਨਾਮ ਕਹਿ ਉਬਰੇ ਬੇਦ ਭਰੋਸੇ ਪਾਂਡੇ ਡੂਬਿ ਮਰਹਿ ॥੩॥੫॥

hamare raam naam keh ubare bed bharose paandde ddoob mareh |3|5|

با خواندن نام خداوند، نجات یافته ام. با تکیه بر وداها، ای برهمن، غرق می‌شوی و می‌میری. ||3||5||

ਤਰਵਰੁ ਏਕੁ ਅਨੰਤ ਡਾਰ ਸਾਖਾ ਪੁਹਪ ਪਤ੍ਰ ਰਸ ਭਰੀਆ ॥

taravar ek anant ddaar saakhaa puhap patr ras bhareea |

یک درخت وجود دارد، با شاخه ها و شاخه های بی شماری. گلها و برگهایش از آب آن پر شده است.

ਇਹ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਕੀ ਬਾੜੀ ਹੈ ਰੇ ਤਿਨਿ ਹਰਿ ਪੂਰੈ ਕਰੀਆ ॥੧॥

eih amrit kee baarree hai re tin har poorai kareea |1|

این دنیا باغی از شهد آمبروسیال است. پروردگار کامل آن را آفرید. ||1||

ਜਾਨੀ ਜਾਨੀ ਰੇ ਰਾਜਾ ਰਾਮ ਕੀ ਕਹਾਨੀ ॥

jaanee jaanee re raajaa raam kee kahaanee |

من با داستان پروردگارم آشنا شدم.

ਅੰਤਰਿ ਜੋਤਿ ਰਾਮ ਪਰਗਾਸਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬਿਰਲੈ ਜਾਨੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

antar jot raam paragaasaa guramukh biralai jaanee |1| rahaau |

چه نادر است آن گورمخ که می داند و باطنش را نور پروردگار روشن می کند. ||1||مکث||

ਭਵਰੁ ਏਕੁ ਪੁਹਪ ਰਸ ਬੀਧਾ ਬਾਰਹ ਲੇ ਉਰ ਧਰਿਆ ॥

bhavar ek puhap ras beedhaa baarah le ur dhariaa |

زنبور عسل، معتاد به شهد گلهای دوازده گلبرگ، آن را در دل جای می دهد.

ਸੋਰਹ ਮਧੇ ਪਵਨੁ ਝਕੋਰਿਆ ਆਕਾਸੇ ਫਰੁ ਫਰਿਆ ॥੨॥

sorah madhe pavan jhakoriaa aakaase far fariaa |2|

او نفس خود را در آسمان شانزده گلبرگ اترهای آکااشیک معلق حبس می کند و بال هایش را به وجد می زند. ||2||

ਸਹਜ ਸੁੰਨਿ ਇਕੁ ਬਿਰਵਾ ਉਪਜਿਆ ਧਰਤੀ ਜਲਹਰੁ ਸੋਖਿਆ ॥

sahaj sun ik biravaa upajiaa dharatee jalahar sokhiaa |

در خلاء عمیق سماعدی شهودی، درخت واحد برمی خیزد. آب آرزو را از زمین می گیرد.

ਕਹਿ ਕਬੀਰ ਹਉ ਤਾ ਕਾ ਸੇਵਕੁ ਜਿਨਿ ਇਹੁ ਬਿਰਵਾ ਦੇਖਿਆ ॥੩॥੬॥

keh kabeer hau taa kaa sevak jin ihu biravaa dekhiaa |3|6|

کبیر می گوید من بنده کسانی هستم که این درخت آسمانی را دیده اند. ||3||6||

ਮੁੰਦ੍ਰਾ ਮੋਨਿ ਦਇਆ ਕਰਿ ਝੋਲੀ ਪਤ੍ਰ ਕਾ ਕਰਹੁ ਬੀਚਾਰੁ ਰੇ ॥

mundraa mon deaa kar jholee patr kaa karahu beechaar re |

گوشواره هایت را ساکت کن و کیف پولت را مهربان کن. بگذارید مدیتیشن کاسه التماس شما باشد.

ਖਿੰਥਾ ਇਹੁ ਤਨੁ ਸੀਅਉ ਅਪਨਾ ਨਾਮੁ ਕਰਉ ਆਧਾਰੁ ਰੇ ॥੧॥

khinthaa ihu tan seeo apanaa naam krau aadhaar re |1|

این تن را به عنوان کت وصله دار خود بدوزید و نام خداوند را تکیه گاه خود بگیرید. ||1||

ਐਸਾ ਜੋਗੁ ਕਮਾਵਹੁ ਜੋਗੀ ॥

aaisaa jog kamaavahu jogee |

چنین یوگای را تمرین کن، ای یوگی.

ਜਪ ਤਪ ਸੰਜਮੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਭੋਗੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

jap tap sanjam guramukh bhogee |1| rahaau |

به عنوان گورموک، از مراقبه، ریاضت و انضباط شخصی لذت ببرید. ||1||مکث||

ਬੁਧਿ ਬਿਭੂਤਿ ਚਢਾਵਉ ਅਪੁਨੀ ਸਿੰਗੀ ਸੁਰਤਿ ਮਿਲਾਈ ॥

budh bibhoot chadtaavau apunee singee surat milaaee |

خاکستر خرد را به بدن خود بمالید. بگذارید شاخ شما آگاهی متمرکز شما باشد.

ਕਰਿ ਬੈਰਾਗੁ ਫਿਰਉ ਤਨਿ ਨਗਰੀ ਮਨ ਕੀ ਕਿੰਗੁਰੀ ਬਜਾਈ ॥੨॥

kar bairaag firau tan nagaree man kee kinguree bajaaee |2|

جدا شوید و در شهر بدنتان سرگردان شوید. چنگ ذهنت را بزن ||2||

ਪੰਚ ਤਤੁ ਲੈ ਹਿਰਦੈ ਰਾਖਹੁ ਰਹੈ ਨਿਰਾਲਮ ਤਾੜੀ ॥

panch tat lai hiradai raakhahu rahai niraalam taarree |

پنج تاتوا - پنج عنصر را در قلب خود ثبت کنید. بگذارید خلسه عمیق مراقبه شما مزاحم نباشد.

ਕਹਤੁ ਕਬੀਰੁ ਸੁਨਹੁ ਰੇ ਸੰਤਹੁ ਧਰਮੁ ਦਇਆ ਕਰਿ ਬਾੜੀ ॥੩॥੭॥

kahat kabeer sunahu re santahu dharam deaa kar baarree |3|7|

کبیر می‌گوید: ای مقدسین گوش فرا دهید: عدالت و شفقت را باغ خود قرار دهید. ||3||7||

ਕਵਨ ਕਾਜ ਸਿਰਜੇ ਜਗ ਭੀਤਰਿ ਜਨਮਿ ਕਵਨ ਫਲੁ ਪਾਇਆ ॥

kavan kaaj siraje jag bheetar janam kavan fal paaeaa |

برای چه هدفی خلق شده و به دنیا آورده شده اید؟ چه پاداش هایی در این زندگی دریافت کرده اید؟

ਭਵ ਨਿਧਿ ਤਰਨ ਤਾਰਨ ਚਿੰਤਾਮਨਿ ਇਕ ਨਿਮਖ ਨ ਇਹੁ ਮਨੁ ਲਾਇਆ ॥੧॥

bhav nidh taran taaran chintaaman ik nimakh na ihu man laaeaa |1|

خدا قایقی است که شما را از اقیانوس جهانی وحشتناک عبور می دهد. او برآورده کننده خواسته های ذهن است. شما حتی برای یک لحظه ذهن خود را روی او متمرکز نکرده اید. ||1||