ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شری گرو گرانت صاحب
صفحه - 1344
ਪ੍ਰਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੧ ਦਖਣੀ ॥
prabhaatee mahalaa 1 dakhanee |پرابهاتی، اول مهل، دخنی:
ਗੋਤਮੁ ਤਪਾ ਅਹਿਲਿਆ ਇਸਤ੍ਰੀ ਤਿਸੁ ਦੇਖਿ ਇੰਦ੍ਰੁ ਲੁਭਾਇਆ ॥
gotam tapaa ahiliaa isatree tis dekh indru lubhaaeaa |آهالیا همسر گوتام پیشگو بود. ایندرا با دیدن او فریفته شد.
ਸਹਸ ਸਰੀਰ ਚਿਹਨ ਭਗ ਹੂਏ ਤਾ ਮਨਿ ਪਛੋਤਾਇਆ ॥੧॥
sahas sareer chihan bhag hooe taa man pachhotaaeaa |1|وقتی هزار نشان رسوایی بر بدنش آمد، آن وقت در ذهنش احساس پشیمانی کرد. ||1||
ਕੋਈ ਜਾਣਿ ਨ ਭੂਲੈ ਭਾਈ ॥
koee jaan na bhoolai bhaaee |ای خواهران و برادران سرنوشت، هیچ کس آگاهانه اشتباه نمی کند.
ਸੋ ਭੂਲੈ ਜਿਸੁ ਆਪਿ ਭੁਲਾਏ ਬੂਝੈ ਜਿਸੈ ਬੁਝਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
so bhoolai jis aap bhulaae boojhai jisai bujhaaee |1| rahaau |تنها او اشتباه می کند که خداوند خود او را چنین می کند. او تنها او را می فهمد که خداوند او را به درک وا می دارد. ||1||مکث||
ਤਿਨਿ ਹਰੀ ਚੰਦਿ ਪ੍ਰਿਥਮੀ ਪਤਿ ਰਾਜੈ ਕਾਗਦਿ ਕੀਮ ਨ ਪਾਈ ॥
tin haree chand prithamee pat raajai kaagad keem na paaee |هاریچند، پادشاه و فرمانروای سرزمینش، ارزش سرنوشت از پیش تعیین شده خود را ندانست.
ਅਉਗਣੁ ਜਾਣੈ ਤ ਪੁੰਨ ਕਰੇ ਕਿਉ ਕਿਉ ਨੇਖਾਸਿ ਬਿਕਾਈ ॥੨॥
aaugan jaanai ta pun kare kiau kiau nekhaas bikaaee |2|اگر می دانست که این کار اشتباه است، چنین صدقه ای نمی کرد و در بازار فروخته نمی شد. ||2||
ਕਰਉ ਅਢਾਈ ਧਰਤੀ ਮਾਂਗੀ ਬਾਵਨ ਰੂਪਿ ਬਹਾਨੈ ॥
krau adtaaee dharatee maangee baavan roop bahaanai |خداوند به شکل یک کوتوله در آمد و کمی زمین خواست.
ਕਿਉ ਪਇਆਲਿ ਜਾਇ ਕਿਉ ਛਲੀਐ ਜੇ ਬਲਿ ਰੂਪੁ ਪਛਾਨੈ ॥੩॥
kiau peaal jaae kiau chhaleeai je bal roop pachhaanai |3|اگر بال پادشاه او را می شناخت، فریب نمی خورد و به عالم اموات فرستاده نمی شد. ||3||
ਰਾਜਾ ਜਨਮੇਜਾ ਦੇ ਮਤਂੀ ਬਰਜਿ ਬਿਆਸਿ ਪੜੑਾਇਆ ॥
raajaa janamejaa de matanee baraj biaas parraaeaa |ویااس به پادشاه جانمایجا تعلیم داد و هشدار داد که سه کار را انجام ندهد.
ਤਿਨਿੑ ਕਰਿ ਜਗ ਅਠਾਰਹ ਘਾਏ ਕਿਰਤੁ ਨ ਚਲੈ ਚਲਾਇਆ ॥੪॥
tini kar jag atthaarah ghaae kirat na chalai chalaaeaa |4|اما او جشن مقدس را به جا آورد و هجده برهمن را کشت. پرونده اعمال گذشته شخص پاک نمی شود. ||4||
ਗਣਤ ਨ ਗਣਂੀ ਹੁਕਮੁ ਪਛਾਣਾ ਬੋਲੀ ਭਾਇ ਸੁਭਾਈ ॥
ganat na gananee hukam pachhaanaa bolee bhaae subhaaee |من سعی نمی کنم حساب را محاسبه کنم. من حکم خدا را قبول دارم. من با عشق و احترام شهودی صحبت می کنم.
ਜੋ ਕਿਛੁ ਵਰਤੈ ਤੁਧੈ ਸਲਾਹਂੀ ਸਭ ਤੇਰੀ ਵਡਿਆਈ ॥੫॥
jo kichh varatai tudhai salaahanee sabh teree vaddiaaee |5|هر اتفاقی بیفتد، خداوند را ستایش خواهم کرد. این همه عظمت شکوهمند توست، پروردگارا. ||5||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਅਲਿਪਤੁ ਲੇਪੁ ਕਦੇ ਨ ਲਾਗੈ ਸਦਾ ਰਹੈ ਸਰਣਾਈ ॥
guramukh alipat lep kade na laagai sadaa rahai saranaaee |گورموک جدا باقی می ماند. کثیفی هرگز خود را به او نمی چسباند. او برای همیشه در حرم خدا می ماند.
ਮਨਮੁਖੁ ਮੁਗਧੁ ਆਗੈ ਚੇਤੈ ਨਾਹੀ ਦੁਖਿ ਲਾਗੈ ਪਛੁਤਾਈ ॥੬॥
manamukh mugadh aagai chetai naahee dukh laagai pachhutaaee |6|منموک خودخواه احمق به آینده فکر نمی کند. درد او را فرا می گیرد و بعد پشیمان می شود. ||6||
ਆਪੇ ਕਰੇ ਕਰਾਏ ਕਰਤਾ ਜਿਨਿ ਏਹ ਰਚਨਾ ਰਚੀਐ ॥
aape kare karaae karataa jin eh rachanaa racheeai |آفریدگاری که این خلقت را آفریده عمل می کند و همه را وادار به عمل می کند.
ਹਰਿ ਅਭਿਮਾਨੁ ਨ ਜਾਈ ਜੀਅਹੁ ਅਭਿਮਾਨੇ ਪੈ ਪਚੀਐ ॥੭॥
har abhimaan na jaaee jeeahu abhimaane pai pacheeai |7|پروردگارا، غرور خودپسندانه از روح خارج نمی شود. در غرور خودپرستانه افتادن، تباه می شود. ||7||
ਭੁਲਣ ਵਿਚਿ ਕੀਆ ਸਭੁ ਕੋਈ ਕਰਤਾ ਆਪਿ ਨ ਭੁਲੈ ॥
bhulan vich keea sabh koee karataa aap na bhulai |همه اشتباه می کنند؛ فقط خالق اشتباه نمی کند.
ਨਾਨਕ ਸਚਿ ਨਾਮਿ ਨਿਸਤਾਰਾ ਕੋ ਗੁਰਪਰਸਾਦਿ ਅਘੁਲੈ ॥੮॥੪॥
naanak sach naam nisataaraa ko guraparasaad aghulai |8|4|ای ناناک، رستگاری از طریق نام حقیقی حاصل می شود. توسط Guru's Grace، یکی منتشر شد. ||8||4||
ਪ੍ਰਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
prabhaatee mahalaa 1 |پرابهاتی، اول مهل:
ਆਖਣਾ ਸੁਨਣਾ ਨਾਮੁ ਅਧਾਰੁ ॥
aakhanaa sunanaa naam adhaar |خواندن و گوش دادن به نعم، نام خداوند، تکیه گاه من است.
ਧੰਧਾ ਛੁਟਕਿ ਗਇਆ ਵੇਕਾਰੁ ॥
dhandhaa chhuttak geaa vekaar |گرفتاری های بی ارزش پایان یافته و از بین رفته اند.
ਜਿਉ ਮਨਮੁਖਿ ਦੂਜੈ ਪਤਿ ਖੋਈ ॥
jiau manamukh doojai pat khoee |منمخ خودخواه که گرفتار دوگانگی شده است، آبروی خود را از دست می دهد.
ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਮੈ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ॥੧॥
bin naavai mai avar na koee |1|به جز نام، من هیچ چیز دیگری ندارم. ||1||
ਸੁਣਿ ਮਨ ਅੰਧੇ ਮੂਰਖ ਗਵਾਰ ॥
sun man andhe moorakh gavaar |گوش کن ای ذهن کور، احمق، احمق.
ਆਵਤ ਜਾਤ ਲਾਜ ਨਹੀ ਲਾਗੈ ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਬੂਡੈ ਬਾਰੋ ਬਾਰ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
aavat jaat laaj nahee laagai bin gur booddai baaro baar |1| rahaau |آیا از آمدن و رفتن خود در تناسخ شرم ندارید؟ بدون گورو، بارها و بارها غرق خواهید شد. ||1||مکث||
ਇਸੁ ਮਨ ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਬਿਨਾਸੁ ॥
eis man maaeaa mohi binaas |این ذهن از وابستگی به مایا خراب شده است.
ਧੁਰਿ ਹੁਕਮੁ ਲਿਖਿਆ ਤਾਂ ਕਹੀਐ ਕਾਸੁ ॥
dhur hukam likhiaa taan kaheeai kaas |فرمان پروردگار اولیه از پیش تعیین شده است. پیش چه کسی گریه کنم؟
ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਿਰਲਾ ਚੀਨੑੈ ਕੋਈ ॥
guramukh viralaa cheenaai koee |فقط تعداد کمی به عنوان گورمخ این را درک می کنند.
ਨਾਮ ਬਿਹੂਨਾ ਮੁਕਤਿ ਨ ਹੋਈ ॥੨॥
naam bihoonaa mukat na hoee |2|بدون Naam، هیچ کس آزاد نمی شود. ||2||
ਭ੍ਰਮਿ ਭ੍ਰਮਿ ਡੋਲੈ ਲਖ ਚਉਰਾਸੀ ॥
bhram bhram ddolai lakh chauraasee |مردم در میان 8.4 میلیون تجسم سرگردان، سرگردان و سرگردان هستند.
ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਬੂਝੇ ਜਮ ਕੀ ਫਾਸੀ ॥
bin gur boojhe jam kee faasee |بدون شناخت گورو، آنها نمی توانند از طناب مرگ فرار کنند.
ਇਹੁ ਮਨੂਆ ਖਿਨੁ ਖਿਨੁ ਊਭਿ ਪਇਆਲਿ ॥
eihu manooaa khin khin aoobh peaal |این ذهن از لحظه ای به لحظه دیگر از بهشت به عالم اموات می رود.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਛੂਟੈ ਨਾਮੁ ਸਮੑਾਲਿ ॥੩॥
guramukh chhoottai naam samaal |3|گورمخ به نعم می اندیشد و آزاد می شود. ||3||
ਆਪੇ ਸਦੇ ਢਿਲ ਨ ਹੋਇ ॥
aape sade dtil na hoe |وقتی خداوند احضار خود را می فرستد، زمانی برای تأخیر وجود ندارد.
ਸਬਦਿ ਮਰੈ ਸਹਿਲਾ ਜੀਵੈ ਸੋਇ ॥
sabad marai sahilaa jeevai soe |وقتی کسی در کلام شاباد می میرد، در آرامش زندگی می کند.
ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਸੋਝੀ ਕਿਸੈ ਨ ਹੋਇ ॥
bin gur sojhee kisai na hoe |بدون گورو، هیچ کس نمی فهمد.
ਆਪੇ ਕਰੈ ਕਰਾਵੈ ਸੋਇ ॥੪॥
aape karai karaavai soe |4|خداوند خود عمل می کند و همه را به عمل الهام می کند. ||4||
ਝਗੜੁ ਚੁਕਾਵੈ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ॥
jhagarr chukaavai har gun gaavai |درگیری درونی با خواندن ستایش های با شکوه خداوند به پایان می رسد.
ਪੂਰਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸਹਜਿ ਸਮਾਵੈ ॥
pooraa satigur sahaj samaavai |از طریق گورو واقعی کامل، شخص به طور شهودی جذب خداوند می شود.
ਇਹੁ ਮਨੁ ਡੋਲਤ ਤਉ ਠਹਰਾਵੈ ॥
eihu man ddolat tau tthaharaavai |این ذهن متزلزل و ناپایدار تثبیت شده است،
ਸਚੁ ਕਰਣੀ ਕਰਿ ਕਾਰ ਕਮਾਵੈ ॥੫॥
sach karanee kar kaar kamaavai |5|و شخص به سبک زندگی اعمال واقعی زندگی می کند. ||5||
ਅੰਤਰਿ ਜੂਠਾ ਕਿਉ ਸੁਚਿ ਹੋਇ ॥
antar jootthaa kiau such hoe |اگر کسی در درون خود دروغ می گوید، پس چگونه می تواند پاک باشد؟
ਸਬਦੀ ਧੋਵੈ ਵਿਰਲਾ ਕੋਇ ॥
sabadee dhovai viralaa koe |چه نادر هستند کسانی که با شاباد می شویند.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਕੋਈ ਸਚੁ ਕਮਾਵੈ ॥
guramukh koee sach kamaavai |چه نادر هستند کسانی که به عنوان گورمخ حقیقت را زندگی می کنند.
ਆਵਣੁ ਜਾਣਾ ਠਾਕਿ ਰਹਾਵੈ ॥੬॥
aavan jaanaa tthaak rahaavai |6|آمدن و رفتن آنها در تناسخ تمام شده و تمام شده است. ||6||