ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شری گرو گرانت صاحب
صفحه - 1276
ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੩ ਅਸਟਪਦੀਆ ਘਰੁ ੧ ॥
malaar mahalaa 3 asattapadeea ghar 1 |ملاار، مهل سوم، اشتپدهیا، خانه اول:
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |خدای یکتا خالق جهانی. به لطف استاد واقعی:
ਕਰਮੁ ਹੋਵੈ ਤਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਾਈਐ ਵਿਣੁ ਕਰਮੈ ਪਾਇਆ ਨ ਜਾਇ ॥
karam hovai taa satigur paaeeai vin karamai paaeaa na jaae |اگر در کارمای او باشد، او گورو واقعی را می یابد. بدون چنین کارما، او را نمی توان یافت.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲਿਐ ਕੰਚਨੁ ਹੋਈਐ ਜਾਂ ਹਰਿ ਕੀ ਹੋਇ ਰਜਾਇ ॥੧॥
satigur miliaai kanchan hoeeai jaan har kee hoe rajaae |1|او با گورو واقعی ملاقات می کند و اگر اراده خداوند باشد به طلا تبدیل می شود. ||1||
ਮਨ ਮੇਰੇ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਚਿਤੁ ਲਾਇ ॥
man mere har har naam chit laae |ای ذهن من، آگاهی خود را بر نام خداوند، حر، حر متمرکز کن.
ਸਤਿਗੁਰ ਤੇ ਹਰਿ ਪਾਈਐ ਸਾਚਾ ਹਰਿ ਸਿਉ ਰਹੈ ਸਮਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
satigur te har paaeeai saachaa har siau rahai samaae |1| rahaau |خداوند از طریق گورو واقعی پیدا می شود، و سپس او با پروردگار واقعی ادغام می شود. ||1||مکث||
ਸਤਿਗੁਰ ਤੇ ਗਿਆਨੁ ਊਪਜੈ ਤਾਂ ਇਹ ਸੰਸਾ ਜਾਇ ॥
satigur te giaan aoopajai taan ih sansaa jaae |حکمت معنوی از طریق گورو واقعی سرازیر می شود و سپس این بدبینی از بین می رود.
ਸਤਿਗੁਰ ਤੇ ਹਰਿ ਬੁਝੀਐ ਗਰਭ ਜੋਨੀ ਨਹ ਪਾਇ ॥੨॥
satigur te har bujheeai garabh jonee nah paae |2|از طریق گورو واقعی، خداوند محقق می شود، و سپس، او هرگز به رحم تناسخ سپرده نمی شود. ||2||
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਜੀਵਤ ਮਰੈ ਮਰਿ ਜੀਵੈ ਸਬਦੁ ਕਮਾਇ ॥
guraparasaadee jeevat marai mar jeevai sabad kamaae |به لطف گورو، انسان فانی در زندگی می میرد، و با مردن، زندگی می کند تا کلام شاباد را عملی کند.
ਮੁਕਤਿ ਦੁਆਰਾ ਸੋਈ ਪਾਏ ਜਿ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ॥੩॥
mukat duaaraa soee paae ji vichahu aap gavaae |3|او به تنهایی درِ رستگاری را پیدا می کند که خودبزرگ بینی را از درون خود ریشه کن می کند. ||3||
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਸਿਵ ਘਰਿ ਜੰਮੈ ਵਿਚਹੁ ਸਕਤਿ ਗਵਾਇ ॥
guraparasaadee siv ghar jamai vichahu sakat gavaae |به لطف گورو، انسان فانی در خانه خداوند تناسخ می یابد و مایا را از درون ریشه کن می کند.
ਅਚਰੁ ਚਰੈ ਬਿਬੇਕ ਬੁਧਿ ਪਾਏ ਪੁਰਖੈ ਪੁਰਖੁ ਮਿਲਾਇ ॥੪॥
achar charai bibek budh paae purakhai purakh milaae |4|او ناخوردنی را می خورد و دارای عقلی متمایز است. او با شخص برتر، خدای خداوند اولیه ملاقات می کند. ||4||
ਧਾਤੁਰ ਬਾਜੀ ਸੰਸਾਰੁ ਅਚੇਤੁ ਹੈ ਚਲੈ ਮੂਲੁ ਗਵਾਇ ॥
dhaatur baajee sansaar achet hai chalai mool gavaae |جهان ناخودآگاه است، مانند نمایشی گذرا. مرد فانی با از دست دادن سرمایه خود می رود.
ਲਾਹਾ ਹਰਿ ਸਤਸੰਗਤਿ ਪਾਈਐ ਕਰਮੀ ਪਲੈ ਪਾਇ ॥੫॥
laahaa har satasangat paaeeai karamee palai paae |5|سود خداوند در سات سنگات، جماعت حقیقی به دست می آید. با کارما خوب، پیدا می شود. ||5||
ਸਤਿਗੁਰ ਵਿਣੁ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਆ ਮਨਿ ਵੇਖਹੁ ਰਿਦੈ ਬੀਚਾਰਿ ॥
satigur vin kinai na paaeaa man vekhahu ridai beechaar |بدون استاد واقعی، هیچ کس آن را پیدا نمی کند. این را در ذهن خود ببینید و این را در قلب خود در نظر بگیرید.
ਵਡਭਾਗੀ ਗੁਰੁ ਪਾਇਆ ਭਵਜਲੁ ਉਤਰੇ ਪਾਰਿ ॥੬॥
vaddabhaagee gur paaeaa bhavajal utare paar |6|با خوش شانسی، فانی گورو را پیدا می کند و از اقیانوس وحشتناک جهانی عبور می کند. ||6||
ਹਰਿ ਨਾਮਾਂ ਹਰਿ ਟੇਕ ਹੈ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਅਧਾਰੁ ॥
har naamaan har ttek hai har har naam adhaar |نام خداوند لنگر و تکیه گاه من است. من فقط حمایت از نام خداوند، حر، حر را می گیرم.
ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਹੁ ਗੁਰੁ ਮੇਲਹੁ ਹਰਿ ਜੀਉ ਪਾਵਉ ਮੋਖ ਦੁਆਰੁ ॥੭॥
kripaa karahu gur melahu har jeeo paavau mokh duaar |7|ای پروردگار عزیز، لطفا مهربان باش و مرا به دیدار مرشد راهنمایی کن تا درگاه نجات را بیابم. ||7||
ਮਸਤਕਿ ਲਿਲਾਟਿ ਲਿਖਿਆ ਧੁਰਿ ਠਾਕੁਰਿ ਮੇਟਣਾ ਨ ਜਾਇ ॥
masatak lilaatt likhiaa dhur tthaakur mettanaa na jaae |سرنوشت از پیش تعیین شده ای که توسط پروردگار و استاد ما بر پیشانی فانی حک شده است قابل پاک شدن نیست.
ਨਾਨਕ ਸੇ ਜਨ ਪੂਰਨ ਹੋਏ ਜਿਨ ਹਰਿ ਭਾਣਾ ਭਾਇ ॥੮॥੧॥
naanak se jan pooran hoe jin har bhaanaa bhaae |8|1|ای نانک، آن موجودات متواضع کاملند، که به خواست پروردگار خشنودند. ||8||1||
ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੩ ॥
malaar mahalaa 3 |ملاار، مهل سوم:
ਬੇਦ ਬਾਣੀ ਜਗੁ ਵਰਤਦਾ ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਕਰੇ ਬੀਚਾਰੁ ॥
bed baanee jag varatadaa trai gun kare beechaar |جهان با کلمات وداها درگیر است و به سه گونا فکر می کند - سه منش.
ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਜਮ ਡੰਡੁ ਸਹੈ ਮਰਿ ਜਨਮੈ ਵਾਰੋ ਵਾਰ ॥
bin naavai jam ddandd sahai mar janamai vaaro vaar |بدون نام، مجازات رسول مرگ را می گیرد. بارها و بارها در تناسخ می آید و می رود.
ਸਤਿਗੁਰ ਭੇਟੇ ਮੁਕਤਿ ਹੋਇ ਪਾਏ ਮੋਖ ਦੁਆਰੁ ॥੧॥
satigur bhette mukat hoe paae mokh duaar |1|با ملاقات با گورو واقعی، جهان آزاد می شود و درب نجات را می یابد. ||1||
ਮਨ ਰੇ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਸਮਾਇ ॥
man re satigur sev samaae |ای فانی، در خدمت به گورو واقعی غوطه ور شو.
ਵਡੈ ਭਾਗਿ ਗੁਰ ਪੂਰਾ ਪਾਇਆ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
vaddai bhaag gur pooraa paaeaa har har naam dhiaae |1| rahaau |با اقبال بسیار خوب، فانی گورو کامل را پیدا می کند و در نام خداوند، هار، هار مراقبه می کند. ||1||مکث||
ਹਰਿ ਆਪਣੈ ਭਾਣੈ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਉਪਾਈ ਹਰਿ ਆਪੇ ਦੇਇ ਅਧਾਰੁ ॥
har aapanai bhaanai srisatt upaaee har aape dee adhaar |خداوند به خشنودی خود جهان هستی را آفرید و خداوند خود به آن روزی و حمایت می کند.
ਹਰਿ ਆਪਣੈ ਭਾਣੈ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਕੀਆ ਹਰਿ ਸਿਉ ਲਾਗਾ ਪਿਆਰੁ ॥
har aapanai bhaanai man niramal keea har siau laagaa piaar |خداوند، با اراده خود، ذهن انسان فانی را بی آلایش می کند، و او را با محبت با خداوند هماهنگ می کند.
ਹਰਿ ਕੈ ਭਾਣੈ ਸਤਿਗੁਰੁ ਭੇਟਿਆ ਸਭੁ ਜਨਮੁ ਸਵਾਰਣਹਾਰੁ ॥੨॥
har kai bhaanai satigur bhettiaa sabh janam savaaranahaar |2|خداوند، با اراده خود، فانی را به ملاقات گورو واقعی، زینت دهنده تمام زندگی او هدایت می کند. ||2||
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਬਾਣੀ ਸਤਿ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝੈ ਕੋਇ ॥
vaahu vaahu baanee sat hai guramukh boojhai koe |واهو! واهو! مبارک و بزرگ است کلام حق بنی او. فقط تعداد کمی، به عنوان گورمخ، می فهمند.
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਸਾਲਾਹੀਐ ਤਿਸੁ ਜੇਵਡੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥
vaahu vaahu kar prabh saalaaheeai tis jevadd avar na koe |واهو! واهو! ستایش خدا به عنوان بزرگ! هیچ کس به اندازه او بزرگ نیست.
ਆਪੇ ਬਖਸੇ ਮੇਲਿ ਲਏ ਕਰਮਿ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਇ ॥੩॥
aape bakhase mel le karam paraapat hoe |3|هنگامی که فیض خدا دریافت می شود، خود انسان فانی را می بخشد و او را با خود متحد می کند. ||3||
ਸਾਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਮਾਹਰੋ ਸਤਿਗੁਰਿ ਦੀਆ ਦਿਖਾਇ ॥
saachaa saahib maaharo satigur deea dikhaae |گورو واقعی، پروردگار و استاد واقعی ما را آشکار کرده است.
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਵਰਸੈ ਮਨੁ ਸੰਤੋਖੀਐ ਸਚਿ ਰਹੈ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
amrit varasai man santokheeai sach rahai liv laae |شهد آمبروسیال می بارد و ذهن راضی می شود و عاشقانه با خداوند واقعی هماهنگ می شود.
ਹਰਿ ਕੈ ਨਾਇ ਸਦਾ ਹਰੀਆਵਲੀ ਫਿਰਿ ਸੁਕੈ ਨਾ ਕੁਮਲਾਇ ॥੪॥
har kai naae sadaa hareeaavalee fir sukai naa kumalaae |4|به نام خداوند، برای همیشه جوان می شود. دیگر هرگز پژمرده و خشک نخواهد شد. ||4||