ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شری گرو گرانت صاحب
صفحه - 1329
ਗੁਰੁ ਦਰੀਆਉ ਸਦਾ ਜਲੁ ਨਿਰਮਲੁ ਮਿਲਿਆ ਦੁਰਮਤਿ ਮੈਲੁ ਹਰੈ ॥
gur dareeaau sadaa jal niramal miliaa duramat mail harai |گورو رودخانه ای است که از آن آب خالص برای همیشه به دست می آید. پلیدی و آلودگی بد اندیشی را می شوید.
ਸਤਿਗੁਰਿ ਪਾਇਐ ਪੂਰਾ ਨਾਵਣੁ ਪਸੂ ਪਰੇਤਹੁ ਦੇਵ ਕਰੈ ॥੨॥
satigur paaeaai pooraa naavan pasoo paretahu dev karai |2|با یافتن گورو واقعی، حمام پاکسازی عالی به دست می آید که حتی جانوران و ارواح را به خدایان تبدیل می کند. ||2||
ਰਤਾ ਸਚਿ ਨਾਮਿ ਤਲ ਹੀਅਲੁ ਸੋ ਗੁਰੁ ਪਰਮਲੁ ਕਹੀਐ ॥
rataa sach naam tal heeal so gur paramal kaheeai |گفته می شود که او گورو است، با بوی چوب صندل، که با نام واقعی تا ته قلبش آغشته شده است.
ਜਾ ਕੀ ਵਾਸੁ ਬਨਾਸਪਤਿ ਸਉਰੈ ਤਾਸੁ ਚਰਣ ਲਿਵ ਰਹੀਐ ॥੩॥
jaa kee vaas banaasapat saurai taas charan liv raheeai |3|بوسیله عطر او، دنیای گیاهان معطر می شود. با عشق روی پاهای او تمرکز کنید. ||3||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਜੀਅ ਪ੍ਰਾਨ ਉਪਜਹਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਿਵ ਘਰਿ ਜਾਈਐ ॥
guramukh jeea praan upajeh guramukh siv ghar jaaeeai |زندگی روح برای گورمخ خوب است. گورمخ به خانه خدا می رود.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਨਕ ਸਚਿ ਸਮਾਈਐ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਿਜ ਪਦੁ ਪਾਈਐ ॥੪॥੬॥
guramukh naanak sach samaaeeai guramukh nij pad paaeeai |4|6|گورمخ، ای ناناک، در حقیقت یکی می شود. گورمخ به مقام متعالی خود دست می یابد. ||4||6||
ਪ੍ਰਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
prabhaatee mahalaa 1 |پرابهاتی، اول مهل:
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਵਿਦਿਆ ਵੀਚਾਰੈ ਪੜਿ ਪੜਿ ਪਾਵੈ ਮਾਨੁ ॥
guraparasaadee vidiaa veechaarai parr parr paavai maan |به لطف گورو، دانش معنوی را در نظر بگیرید. آن را بخوان و مطالعه کن و به تو افتخار خواهد شد.
ਆਪਾ ਮਧੇ ਆਪੁ ਪਰਗਾਸਿਆ ਪਾਇਆ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਨਾਮੁ ॥੧॥
aapaa madhe aap paragaasiaa paaeaa amrit naam |1|در درون خود، هنگامی که شخص با نعم آمبروسیال، نام خداوند متبرک می شود، خود آشکار می شود. ||1||
ਕਰਤਾ ਤੂ ਮੇਰਾ ਜਜਮਾਨੁ ॥
karataa too meraa jajamaan |ای خالق پروردگار، تنها تو بخشنده منی.
ਇਕ ਦਖਿਣਾ ਹਉ ਤੈ ਪਹਿ ਮਾਗਉ ਦੇਹਿ ਆਪਣਾ ਨਾਮੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
eik dakhinaa hau tai peh maagau dehi aapanaa naam |1| rahaau |من فقط یک نعمت را از تو التماس می کنم: لطفاً مرا با نام خود برکت ده. ||1||مکث||
ਪੰਚ ਤਸਕਰ ਧਾਵਤ ਰਾਖੇ ਚੂਕਾ ਮਨਿ ਅਭਿਮਾਨੁ ॥
panch tasakar dhaavat raakhe chookaa man abhimaan |پنج دزد سرگردان دستگیر و نگهداری می شوند و غرور خودپسندانه ذهن فروکش می کند.
ਦਿਸਟਿ ਬਿਕਾਰੀ ਦੁਰਮਤਿ ਭਾਗੀ ਐਸਾ ਬ੍ਰਹਮ ਗਿਆਨੁ ॥੨॥
disatt bikaaree duramat bhaagee aaisaa braham giaan |2|تصورات فساد، رذیله و بد اندیشی فرار می کند. حکمت معنوی خداوند چنین است. ||2||
ਜਤੁ ਸਤੁ ਚਾਵਲ ਦਇਆ ਕਣਕ ਕਰਿ ਪ੍ਰਾਪਤਿ ਪਾਤੀ ਧਾਨੁ ॥
jat sat chaaval deaa kanak kar praapat paatee dhaan |لطفا برنج حقیقت و خویشتن داری، گندم شفقت، و بشقاب برگی مراقبه را به من برکت ده.
ਦੂਧੁ ਕਰਮੁ ਸੰਤੋਖੁ ਘੀਉ ਕਰਿ ਐਸਾ ਮਾਂਗਉ ਦਾਨੁ ॥੩॥
doodh karam santokh gheeo kar aaisaa maangau daan |3|به من شیر کارمای خوب و کره زلال شده، روغن شفقت را برکت بده. چنین هدایایی است که از تو می خواهم، پروردگارا. ||3||
ਖਿਮਾ ਧੀਰਜੁ ਕਰਿ ਗਊ ਲਵੇਰੀ ਸਹਜੇ ਬਛਰਾ ਖੀਰੁ ਪੀਐ ॥
khimaa dheeraj kar gaoo laveree sahaje bachharaa kheer peeai |عفو و بردباری شیر گاوهای من باشد و گوساله ذهنم شهوداً در این شیر بنوشد.
ਸਿਫਤਿ ਸਰਮ ਕਾ ਕਪੜਾ ਮਾਂਗਉ ਹਰਿ ਗੁਣ ਨਾਨਕ ਰਵਤੁ ਰਹੈ ॥੪॥੭॥
sifat saram kaa kaparraa maangau har gun naanak ravat rahai |4|7|لباس حیا و حمد پروردگار را التماس می کنم. نانک ستایش های با شکوه پروردگار را می خواند. ||4||7||
ਪ੍ਰਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
prabhaatee mahalaa 1 |پرابهاتی، اول مهل:
ਆਵਤੁ ਕਿਨੈ ਨ ਰਾਖਿਆ ਜਾਵਤੁ ਕਿਉ ਰਾਖਿਆ ਜਾਇ ॥
aavat kinai na raakhiaa jaavat kiau raakhiaa jaae |هیچ کس نمی تواند کسی را از آمدن باز دارد. چگونه کسی می تواند کسی را از رفتن باز دارد؟
ਜਿਸ ਤੇ ਹੋਆ ਸੋਈ ਪਰੁ ਜਾਣੈ ਜਾਂ ਉਸ ਹੀ ਮਾਹਿ ਸਮਾਇ ॥੧॥
jis te hoaa soee par jaanai jaan us hee maeh samaae |1|او به تنهایی این را کاملاً درک می کند، که همه موجودات از او می آیند. همه در او ادغام و غوطه ور شده اند. ||1||
ਤੂਹੈ ਹੈ ਵਾਹੁ ਤੇਰੀ ਰਜਾਇ ॥
toohai hai vaahu teree rajaae |واهو! - شما بزرگ هستید و اراده شما شگفت انگیز است.
ਜੋ ਕਿਛੁ ਕਰਹਿ ਸੋਈ ਪਰੁ ਹੋਇਬਾ ਅਵਰੁ ਨ ਕਰਣਾ ਜਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jo kichh kareh soee par hoeibaa avar na karanaa jaae |1| rahaau |هر کاری که انجام دهید، حتماً محقق خواهد شد. هیچ چیز دیگری نمی تواند اتفاق بیفتد. ||1||مکث||
ਜੈਸੇ ਹਰਹਟ ਕੀ ਮਾਲਾ ਟਿੰਡ ਲਗਤ ਹੈ ਇਕ ਸਖਨੀ ਹੋਰ ਫੇਰ ਭਰੀਅਤ ਹੈ ॥
jaise harahatt kee maalaa ttindd lagat hai ik sakhanee hor fer bhareeat hai |سطل های روی زنجیر چرخ ایرانی می چرخند; یکی خالی می شود تا دیگری را پر کند.
ਤੈਸੋ ਹੀ ਇਹੁ ਖੇਲੁ ਖਸਮ ਕਾ ਜਿਉ ਉਸ ਕੀ ਵਡਿਆਈ ॥੨॥
taiso hee ihu khel khasam kaa jiau us kee vaddiaaee |2|این درست مانند بازی پروردگار و استاد ما است. عظمت شکوهمند او چنین است. ||2||
ਸੁਰਤੀ ਕੈ ਮਾਰਗਿ ਚਲਿ ਕੈ ਉਲਟੀ ਨਦਰਿ ਪ੍ਰਗਾਸੀ ॥
suratee kai maarag chal kai ulattee nadar pragaasee |انسان با پیمودن مسیر آگاهی شهودی، از دنیا دور می شود و بینش او روشن می شود.
ਮਨਿ ਵੀਚਾਰਿ ਦੇਖੁ ਬ੍ਰਹਮ ਗਿਆਨੀ ਕਉਨੁ ਗਿਰਹੀ ਕਉਨੁ ਉਦਾਸੀ ॥੩॥
man veechaar dekh braham giaanee kaun girahee kaun udaasee |3|این را در ذهن خود بیندیش و ببین ای معلم روحانی. صاحب خانه کیست و انصراف دهنده کیست؟ ||3||
ਜਿਸ ਕੀ ਆਸਾ ਤਿਸ ਹੀ ਸਉਪਿ ਕੈ ਏਹੁ ਰਹਿਆ ਨਿਰਬਾਣੁ ॥
jis kee aasaa tis hee saup kai ehu rahiaa nirabaan |امید از جانب خداوند می آید. با تسلیم شدن به او، در حالت نیروآنا باقی میمانیم.
ਜਿਸ ਤੇ ਹੋਆ ਸੋਈ ਕਰਿ ਮਾਨਿਆ ਨਾਨਕ ਗਿਰਹੀ ਉਦਾਸੀ ਸੋ ਪਰਵਾਣੁ ॥੪॥੮॥
jis te hoaa soee kar maaniaa naanak girahee udaasee so paravaan |4|8|ما از او آمده ایم. تسلیم در برابر او، ای نانک، خانه دار و انصراف پذیر است. ||4||8||
ਪ੍ਰਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
prabhaatee mahalaa 1 |پرابهاتی، اول مهل:
ਦਿਸਟਿ ਬਿਕਾਰੀ ਬੰਧਨਿ ਬਾਂਧੈ ਹਉ ਤਿਸ ਕੈ ਬਲਿ ਜਾਈ ॥
disatt bikaaree bandhan baandhai hau tis kai bal jaaee |من فدای آن کسی هستم که نگاه بد و فاسد خود را در بند می بندد.
ਪਾਪ ਪੁੰਨ ਕੀ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣੈ ਭੂਲਾ ਫਿਰੈ ਅਜਾਈ ॥੧॥
paap pun kee saar na jaanai bhoolaa firai ajaaee |1|کسی که فرق بین رذیله و فضیلت را نمی داند بیهوده سرگردان است. ||1||
ਬੋਲਹੁ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਕਰਤਾਰ ॥
bolahu sach naam karataar |نام واقعی خداوند خالق را بیان کنید.
ਫੁਨਿ ਬਹੁੜਿ ਨ ਆਵਣ ਵਾਰ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
fun bahurr na aavan vaar |1| rahaau |سپس، دیگر هرگز مجبور نخواهید شد به این دنیا بیایید. ||1||مکث||
ਊਚਾ ਤੇ ਫੁਨਿ ਨੀਚੁ ਕਰਤੁ ਹੈ ਨੀਚ ਕਰੈ ਸੁਲਤਾਨੁ ॥
aoochaa te fun neech karat hai neech karai sulataan |خالق بالا را به پست تبدیل می کند و پست را پادشاه می کند.
ਜਿਨੀ ਜਾਣੁ ਸੁਜਾਣਿਆ ਜਗਿ ਤੇ ਪੂਰੇ ਪਰਵਾਣੁ ॥੨॥
jinee jaan sujaaniaa jag te poore paravaan |2|کسانی که پروردگار دانا را می شناسند در این دنیا مورد تایید و تصدیق کامل هستند. ||2||
ਤਾ ਕਉ ਸਮਝਾਵਣ ਜਾਈਐ ਜੇ ਕੋ ਭੂਲਾ ਹੋਈ ॥
taa kau samajhaavan jaaeeai je ko bhoolaa hoee |اگر کسی اشتباه کرد و فریب خورد، باید به او آموزش دهید.