جن تي رب پنهنجي رحمت جي بارش ڪري ٿو، اهي سچي گرو جي پيرن تي ڪرين ٿا.
هتي ۽ آخرت، انهن جا منهن روشن آهن. اهي عزت جي پوشاڪ ۾ رب جي درٻار ڏانهن ويندا آهن. ||14||
سالڪ، ٻيو محل:
اُن سر کي ڪٽي ڇڏ، جيڪو رب جي آڏو نه جهڪي.
اي نانڪ، اُهو انساني جسم، جنهن ۾ رب کان جدا ٿيڻ جو ڪو به درد نه آهي- اُهو جسم وٺي ساڙي ڇڏ. ||1||
پنجين مهل:
پرڀوءَ کي وساري، اي نانڪ، ماڻهو ڄمن ٿا ۽ مرن ٿا، بار بار.
اُن کي مشڪ سمجھي گندگي جي کڏ ۾ ڪري پيا آھن. ||2||
پورو:
اُن رب جي نالي تي غور ڪر، اي منهنجا ذهن، جنهن جو حڪم سڀني تي آهي.
اي منهنجا دل، رب جو نالو ٻڌ، جيڪو توکي آخري وقت ۾ بچائيندو.
اي منهنجا دماغ، رب جي نالي کي ياد ڪر، جيڪو توهان جي دماغ مان تمام بک ۽ خواهش ڪڍي ڇڏيندو.
ڏاڍو خوش نصيب ۽ برڪت وارو آهي اُهو گرو مُخ جيڪو نالو ڳائيندو آهي؛ اهو سڀني بدمعاش ۽ بدڪار دشمنن کي پنهنجي پيرن تي ڪري ڇڏيندو.
اي نانڪ، سڀ کان وڏو نالو، سڀ کان وڏو نالو، جنهن جي اڳيان سڀ اچن ۽ سجدو ڪن. ||15||
سالڪ، ٽيون مهل:
هوءَ سٺا ڪپڙا پائي سگهي ٿي، پر ڪنوار بدصورت ۽ بدتميز آهي. هن جو ذهن ڪوڙو ۽ ناپاڪ آهي.
هوءَ پنهنجي مڙس جي مرضيءَ مطابق نه هلندي آهي. ان جي بدران، هوء بيوقوفيء سان کيس حڪم ڏئي ٿي.
پر هوءَ جيڪا گروءَ جي مرضيءَ مطابق هلندي، ان کي هر ڏک ۽ تڪليف کان بچي ويندي.
اها تقدير جيڪا اڳيئي خالق جي طرفان مقرر ڪئي وئي هئي، ان کي ختم نه ٿو ڪري سگهجي.
هن کي پنهنجي ذهن ۽ جسم کي پنهنجي مڙس رب جي لاءِ وقف ڪرڻ گهرجي، ۽ لفظ جي ڪلام لاءِ محبت جو اظهار ڪرڻ گهرجي.
هن جي نالي کان سواء، ڪنهن به کيس نه مليو آهي. هن کي ڏسو ۽ پنهنجي دل ۾ ان تي غور ڪريو.
اي نانڪ، هوءَ سهڻي ۽ سهڻي آهي. خالق رب ان کي خوش ڪري ٿو ۽ لطف اندوز ڪري ٿو. ||1||
ٽيون مهل:
مايا سان وابستگي اوندهه جو سمنڊ آهي. نه ته هي ڪنارو ڏسي سگهجي ٿو ۽ نه ان کان ٻاهر جو.
جاهل، خود غرض انسان سخت دردن ۾ مبتلا آهن. اهي رب جي نالي کي وساريندا آهن ۽ غرق ڪندا آهن.
اهي صبح جو اٿندا آهن ۽ هر قسم جون رسمون ادا ڪندا آهن، پر اهي دوئي جي محبت ۾ پڪڙي ويندا آهن.
جيڪي سچي گروءَ جي خدمت ڪن ٿا، سي خوفناڪ عالمي سمنڊ پار ڪري وڃن ٿا.
اي نانڪ، گرو مُخش، سچو نالو پنهنجي دلين ۾ سمائي رکيو آهي. اهي سچي ذات ۾ جذب ٿي ويندا آهن. ||2||
پورو:
رب پاڻي، زمين ۽ آسمان ۾ پکڙيل ۽ ڦهليل آهي. ٻيو ڪو به نه آهي.
رب پاڻ پنهنجي عرش تي ويٺو آهي ۽ انصاف جو انتظام ڪري ٿو. هو ڪوڙو دلين کي ماري ٿو ۽ ٻاهر ڪڍي ٿو.
رب تعاليٰ انهن کي عظيم عظمت عطا ڪري ٿو جيڪي سچا آهن. هو صحيح انصاف جو انتظام ڪري ٿو.
تنهن ڪري رب جي ساراهه، هرڪو؛ هو غريب ۽ گم ٿيل روحن جي حفاظت ڪندو آهي.
هو نيڪن جي عزت ڪندو آهي ۽ گنهگارن کي سزا ڏيندو آهي. ||16||
سالڪ، ٽيون مهل:
بيوقوف ڪنوار، خود پسند انسان، گندي، بدتميز ۽ بڇڙي زال آهي.
پنهنجي مڙس کي ڇڏي ۽ پنهنجو گهر ڇڏي، هوءَ پنهنجو پيار ٻئي کي ڏئي ٿي.
هن جون خواهشون ڪڏهن به پوريون نه ٿيون ٿين، ۽ هوءَ سڙي ٿي ۽ درد ۾ روئي ٿي.
اي نانڪ، نالي کان سواء، هوء بدصورت ۽ بيڪار آهي. هوءَ ڇڏي وئي آهي ۽ پنهنجي مڙس جي پويان ڇڏي وئي آهي. ||1||