شري گرو گرنتھ صاحب

صفحو - 89


ਜਿਨ ਕਉ ਹੋਆ ਕ੍ਰਿਪਾਲੁ ਹਰਿ ਸੇ ਸਤਿਗੁਰ ਪੈਰੀ ਪਾਹੀ ॥
jin kau hoaa kripaal har se satigur pairee paahee |

جن تي رب پنهنجي رحمت جي بارش ڪري ٿو، اهي سچي گرو جي پيرن تي ڪرين ٿا.

ਤਿਨ ਐਥੈ ਓਥੈ ਮੁਖ ਉਜਲੇ ਹਰਿ ਦਰਗਹ ਪੈਧੇ ਜਾਹੀ ॥੧੪॥
tin aaithai othai mukh ujale har daragah paidhe jaahee |14|

هتي ۽ آخرت، انهن جا منهن روشن آهن. اهي عزت جي پوشاڪ ۾ رب جي درٻار ڏانهن ويندا آهن. ||14||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੨ ॥
salok mahalaa 2 |

سالڪ، ٻيو محل:

ਜੋ ਸਿਰੁ ਸਾਂਈ ਨਾ ਨਿਵੈ ਸੋ ਸਿਰੁ ਦੀਜੈ ਡਾਰਿ ॥
jo sir saanee naa nivai so sir deejai ddaar |

اُن سر کي ڪٽي ڇڏ، جيڪو رب جي آڏو نه جهڪي.

ਨਾਨਕ ਜਿਸੁ ਪਿੰਜਰ ਮਹਿ ਬਿਰਹਾ ਨਹੀ ਸੋ ਪਿੰਜਰੁ ਲੈ ਜਾਰਿ ॥੧॥
naanak jis pinjar meh birahaa nahee so pinjar lai jaar |1|

اي نانڪ، اُهو انساني جسم، جنهن ۾ رب کان جدا ٿيڻ جو ڪو به درد نه آهي- اُهو جسم وٺي ساڙي ڇڏ. ||1||

ਮਃ ੫ ॥
mahalaa 5 |

پنجين مهل:

ਮੁੰਢਹੁ ਭੁਲੀ ਨਾਨਕਾ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਜਨਮਿ ਮੁਈਆਸੁ ॥
mundtahu bhulee naanakaa fir fir janam mueeaas |

پرڀوءَ کي وساري، اي نانڪ، ماڻهو ڄمن ٿا ۽ مرن ٿا، بار بار.

ਕਸਤੂਰੀ ਕੈ ਭੋਲੜੈ ਗੰਦੇ ਡੁੰਮਿ ਪਈਆਸੁ ॥੨॥
kasatooree kai bholarrai gande ddunm peeaas |2|

اُن کي مشڪ سمجھي گندگي جي کڏ ۾ ڪري پيا آھن. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਸੋ ਐਸਾ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈਐ ਮਨ ਮੇਰੇ ਜੋ ਸਭਨਾ ਉਪਰਿ ਹੁਕਮੁ ਚਲਾਏ ॥
so aaisaa har naam dhiaaeeai man mere jo sabhanaa upar hukam chalaae |

اُن رب جي نالي تي غور ڪر، اي منهنجا ذهن، جنهن جو حڪم سڀني تي آهي.

ਸੋ ਐਸਾ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਜਪੀਐ ਮਨ ਮੇਰੇ ਜੋ ਅੰਤੀ ਅਉਸਰਿ ਲਏ ਛਡਾਏ ॥
so aaisaa har naam japeeai man mere jo antee aausar le chhaddaae |

اي منهنجا دل، رب جو نالو ٻڌ، جيڪو توکي آخري وقت ۾ بچائيندو.

ਸੋ ਐਸਾ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਜਪੀਐ ਮਨ ਮੇਰੇ ਜੁ ਮਨ ਕੀ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਸਭ ਭੁਖ ਗਵਾਏ ॥
so aaisaa har naam japeeai man mere ju man kee trisanaa sabh bhukh gavaae |

اي منهنجا دماغ، رب جي نالي کي ياد ڪر، جيڪو توهان جي دماغ مان تمام بک ۽ خواهش ڪڍي ڇڏيندو.

ਸੋ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਜਪਿਆ ਵਡਭਾਗੀ ਤਿਨ ਨਿੰਦਕ ਦੁਸਟ ਸਭਿ ਪੈਰੀ ਪਾਏ ॥
so guramukh naam japiaa vaddabhaagee tin nindak dusatt sabh pairee paae |

ڏاڍو خوش نصيب ۽ برڪت وارو آهي اُهو گرو مُخ جيڪو نالو ڳائيندو آهي؛ اهو سڀني بدمعاش ۽ بدڪار دشمنن کي پنهنجي پيرن تي ڪري ڇڏيندو.

ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਅਰਾਧਿ ਸਭਨਾ ਤੇ ਵਡਾ ਸਭਿ ਨਾਵੈ ਅਗੈ ਆਣਿ ਨਿਵਾਏ ॥੧੫॥
naanak naam araadh sabhanaa te vaddaa sabh naavai agai aan nivaae |15|

اي نانڪ، سڀ کان وڏو نالو، سڀ کان وڏو نالو، جنهن جي اڳيان سڀ اچن ۽ سجدو ڪن. ||15||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |

سالڪ، ٽيون مهل:

ਵੇਸ ਕਰੇ ਕੁਰੂਪਿ ਕੁਲਖਣੀ ਮਨਿ ਖੋਟੈ ਕੂੜਿਆਰਿ ॥
ves kare kuroop kulakhanee man khottai koorriaar |

هوءَ سٺا ڪپڙا پائي سگهي ٿي، پر ڪنوار بدصورت ۽ بدتميز آهي. هن جو ذهن ڪوڙو ۽ ناپاڪ آهي.

ਪਿਰ ਕੈ ਭਾਣੈ ਨਾ ਚਲੈ ਹੁਕਮੁ ਕਰੇ ਗਾਵਾਰਿ ॥
pir kai bhaanai naa chalai hukam kare gaavaar |

هوءَ پنهنجي مڙس جي مرضيءَ مطابق نه هلندي آهي. ان جي بدران، هوء بيوقوفيء سان کيس حڪم ڏئي ٿي.

ਗੁਰ ਕੈ ਭਾਣੈ ਜੋ ਚਲੈ ਸਭਿ ਦੁਖ ਨਿਵਾਰਣਹਾਰਿ ॥
gur kai bhaanai jo chalai sabh dukh nivaaranahaar |

پر هوءَ جيڪا گروءَ جي مرضيءَ مطابق هلندي، ان کي هر ڏک ۽ تڪليف کان بچي ويندي.

ਲਿਖਿਆ ਮੇਟਿ ਨ ਸਕੀਐ ਜੋ ਧੁਰਿ ਲਿਖਿਆ ਕਰਤਾਰਿ ॥
likhiaa mett na sakeeai jo dhur likhiaa karataar |

اها تقدير جيڪا اڳيئي خالق جي طرفان مقرر ڪئي وئي هئي، ان کي ختم نه ٿو ڪري سگهجي.

ਮਨੁ ਤਨੁ ਸਉਪੇ ਕੰਤ ਕਉ ਸਬਦੇ ਧਰੇ ਪਿਆਰੁ ॥
man tan saupe kant kau sabade dhare piaar |

هن کي پنهنجي ذهن ۽ جسم کي پنهنجي مڙس رب جي لاءِ وقف ڪرڻ گهرجي، ۽ لفظ جي ڪلام لاءِ محبت جو اظهار ڪرڻ گهرجي.

ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਆ ਦੇਖਹੁ ਰਿਦੈ ਬੀਚਾਰਿ ॥
bin naavai kinai na paaeaa dekhahu ridai beechaar |

هن جي نالي کان سواء، ڪنهن به کيس نه مليو آهي. هن کي ڏسو ۽ پنهنجي دل ۾ ان تي غور ڪريو.

ਨਾਨਕ ਸਾ ਸੁਆਲਿਓ ਸੁਲਖਣੀ ਜਿ ਰਾਵੀ ਸਿਰਜਨਹਾਰਿ ॥੧॥
naanak saa suaalio sulakhanee ji raavee sirajanahaar |1|

اي نانڪ، هوءَ سهڻي ۽ سهڻي آهي. خالق رب ان کي خوش ڪري ٿو ۽ لطف اندوز ڪري ٿو. ||1||

ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |

ٽيون مهل:

ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਗੁਬਾਰੁ ਹੈ ਤਿਸ ਦਾ ਨ ਦਿਸੈ ਉਰਵਾਰੁ ਨ ਪਾਰੁ ॥
maaeaa mohu gubaar hai tis daa na disai uravaar na paar |

مايا سان وابستگي اوندهه جو سمنڊ آهي. نه ته هي ڪنارو ڏسي سگهجي ٿو ۽ نه ان کان ٻاهر جو.

ਮਨਮੁਖ ਅਗਿਆਨੀ ਮਹਾ ਦੁਖੁ ਪਾਇਦੇ ਡੁਬੇ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿ ॥
manamukh agiaanee mahaa dukh paaeide ddube har naam visaar |

جاهل، خود غرض انسان سخت دردن ۾ مبتلا آهن. اهي رب جي نالي کي وساريندا آهن ۽ غرق ڪندا آهن.

ਭਲਕੇ ਉਠਿ ਬਹੁ ਕਰਮ ਕਮਾਵਹਿ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਪਿਆਰੁ ॥
bhalake utth bahu karam kamaaveh doojai bhaae piaar |

اهي صبح جو اٿندا آهن ۽ هر قسم جون رسمون ادا ڪندا آهن، پر اهي دوئي جي محبت ۾ پڪڙي ويندا آهن.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਹਿ ਆਪਣਾ ਭਉਜਲੁ ਉਤਰੇ ਪਾਰਿ ॥
satigur seveh aapanaa bhaujal utare paar |

جيڪي سچي گروءَ جي خدمت ڪن ٿا، سي خوفناڪ عالمي سمنڊ پار ڪري وڃن ٿا.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚਿ ਸਮਾਵਹਿ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਉਰ ਧਾਰਿ ॥੨॥
naanak guramukh sach samaaveh sach naam ur dhaar |2|

اي نانڪ، گرو مُخش، سچو نالو پنهنجي دلين ۾ سمائي رکيو آهي. اهي سچي ذات ۾ جذب ٿي ويندا آهن. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਹਰਿ ਜਲਿ ਥਲਿ ਮਹੀਅਲਿ ਭਰਪੂਰਿ ਦੂਜਾ ਨਾਹਿ ਕੋਇ ॥
har jal thal maheeal bharapoor doojaa naeh koe |

رب پاڻي، زمين ۽ آسمان ۾ پکڙيل ۽ ڦهليل آهي. ٻيو ڪو به نه آهي.

ਹਰਿ ਆਪਿ ਬਹਿ ਕਰੇ ਨਿਆਉ ਕੂੜਿਆਰ ਸਭ ਮਾਰਿ ਕਢੋਇ ॥
har aap beh kare niaau koorriaar sabh maar kadtoe |

رب پاڻ پنهنجي عرش تي ويٺو آهي ۽ انصاف جو انتظام ڪري ٿو. هو ڪوڙو دلين کي ماري ٿو ۽ ٻاهر ڪڍي ٿو.

ਸਚਿਆਰਾ ਦੇਇ ਵਡਿਆਈ ਹਰਿ ਧਰਮ ਨਿਆਉ ਕੀਓਇ ॥
sachiaaraa dee vaddiaaee har dharam niaau keeoe |

رب تعاليٰ انهن کي عظيم عظمت عطا ڪري ٿو جيڪي سچا آهن. هو صحيح انصاف جو انتظام ڪري ٿو.

ਸਭ ਹਰਿ ਕੀ ਕਰਹੁ ਉਸਤਤਿ ਜਿਨਿ ਗਰੀਬ ਅਨਾਥ ਰਾਖਿ ਲੀਓਇ ॥
sabh har kee karahu usatat jin gareeb anaath raakh leeoe |

تنهن ڪري رب جي ساراهه، هرڪو؛ هو غريب ۽ گم ٿيل روحن جي حفاظت ڪندو آهي.

ਜੈਕਾਰੁ ਕੀਓ ਧਰਮੀਆ ਕਾ ਪਾਪੀ ਕਉ ਡੰਡੁ ਦੀਓਇ ॥੧੬॥
jaikaar keeo dharameea kaa paapee kau ddandd deeoe |16|

هو نيڪن جي عزت ڪندو آهي ۽ گنهگارن کي سزا ڏيندو آهي. ||16||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |

سالڪ، ٽيون مهل:

ਮਨਮੁਖ ਮੈਲੀ ਕਾਮਣੀ ਕੁਲਖਣੀ ਕੁਨਾਰਿ ॥
manamukh mailee kaamanee kulakhanee kunaar |

بيوقوف ڪنوار، خود پسند انسان، گندي، بدتميز ۽ بڇڙي زال آهي.

ਪਿਰੁ ਛੋਡਿਆ ਘਰਿ ਆਪਣਾ ਪਰ ਪੁਰਖੈ ਨਾਲਿ ਪਿਆਰੁ ॥
pir chhoddiaa ghar aapanaa par purakhai naal piaar |

پنهنجي مڙس کي ڇڏي ۽ پنهنجو گهر ڇڏي، هوءَ پنهنجو پيار ٻئي کي ڏئي ٿي.

ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਕਦੇ ਨ ਚੁਕਈ ਜਲਦੀ ਕਰੇ ਪੂਕਾਰ ॥
trisanaa kade na chukee jaladee kare pookaar |

هن جون خواهشون ڪڏهن به پوريون نه ٿيون ٿين، ۽ هوءَ سڙي ٿي ۽ درد ۾ روئي ٿي.

ਨਾਨਕ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਕੁਰੂਪਿ ਕੁਸੋਹਣੀ ਪਰਹਰਿ ਛੋਡੀ ਭਤਾਰਿ ॥੧॥
naanak bin naavai kuroop kusohanee parahar chhoddee bhataar |1|

اي نانڪ، نالي کان سواء، هوء بدصورت ۽ بيڪار آهي. هوءَ ڇڏي وئي آهي ۽ پنهنجي مڙس جي پويان ڇڏي وئي آهي. ||1||


اشاريه (1 - 1430)
جپ صفحو: 1 - 8
سو در صفحو: 8 - 10
سو پرکھ صفحو: 10 - 12
سوهلا صفحو: 12 - 13
سري راگ صفحو: 14 - 93
راگ ماجھ صفحو: 94 - 150
راگ گوري صفحو: 151 - 346
راگ آسا صفحو: 347 - 488
راگ گوجری صفحو: 489 - 526
راگ دیوگندھاری صفحو: 527 - 536
راگ بھیگاڑہ صفحو: 537 - 556
راگ وڈھنص صفحو: 557 - 594
راگ سورٹھ صفحو: 595 - 659
راگ دھنہسری صفحو: 660 - 695
راگ جیتسری صفحو: 696 - 710
راگ ٹوڈی صفحو: 711 - 718
راگ بیراڑی صفحو: 719 - 720
راگ تِلنگ صفحو: 721 - 727
راگ سوہی صفحو: 728 - 794
راگ بلاول صفحو: 795 - 858
راگ گوند صفحو: 859 - 875
راگ رامکلی صفحو: 876 - 974
راگ نت نارائن صفحو: 975 - 983
راگ مالی گورا صفحو: 984 - 988
راگ مارو صفحو: 989 - 1106
راگ تکھاری صفحو: 1107 - 1117
راگ کیدارا صفحو: 1118 - 1124
راگ بھیراؤ صفحو: 1125 - 1167
راگ بسنت صفحو: 1168 - 1196
راگ سارنگ صفحو: 1197 - 1253
راگ ملار صفحو: 1254 - 1293
راگ کانڑا صفحو: 1294 - 1318
راگ کلین صفحو: 1319 - 1326
راگ پربھاتی صفحو: 1327 - 1351
راگ جے جاونتی صفحو: 1352 - 1359
سلوک سہسکرتی صفحو: 1353 - 1360
گاتھا مہلا ۵ صفحو: 1360 - 1361
فُنے مہلا ۵ صفحو: 1361 - 1363
چوبولے مہلا ۵ صفحو: 1363 - 1364
سلوک بھگت کبیرا جی صفحو: 1364 - 1377
سلوک سیخ فرید کے صفحو: 1377 - 1385
سوئے سری مکھباک مہلا ۵ صفحو: 1385 - 1389
سوئے مہلے پہلے کے صفحو: 1389 - 1390
سوئے مہلے دوسرے کے صفحو: 1391 - 1392
سوئے مہلے تیجے کے صفحو: 1392 - 1396
سوئے مہلے چوتھے کے صفحو: 1396 - 1406
سوئے مہلے پنجویں کے صفحو: 1406 - 1409
سلوک وارا تے ودھیک صفحو: 1410 - 1426
سلوک مہلا ۹ صفحو: 1426 - 1429
منداوڑنی مہلا ۵ صفحو: 1429 - 1429
راگمالا صفحو: 1430 - 1430