رب جي نالي تي غور ڪرڻ سان، آسانيءَ ۽ آرام سان، روحاني حڪمت ظاهر ٿئي ٿي. ||1||
اي منهنجا ذهن، رب کي پري نه سمجهي، هن کي هميشه هٿ جي ويجهو ڏسو.
هو هميشه ٻڌندو آهي، ۽ هميشه اسان کي ڏسندو آهي. سندس ڪلام هر هنڌ پکڙيل آهي. ||1||روڪ||
گرومخ پنهنجو پاڻ کي سمجهندا آهن. اهي اڪيلو ذهن سان رب تي غور ڪن ٿا.
اهي پنهنجي مڙس جي رب سان مسلسل لطف اندوز ٿيندا آهن. سچي نالي جي ذريعي، کين سڪون ملي ٿو. ||2||
اي منھنجا دماغ، ڪو به تنھنجو نه آھي. شبد تي غور ڪريو، ۽ ڏسو.
تنهن ڪري رب جي حرم ڏانهن ڊوڙو، ۽ نجات جو دروازو ڳوليو. ||3||
سَبَدَ کي ٻڌو، ۽ شَبَد کي سمجھو، ۽ محبت سان پنھنجي شعور کي سچي ذات تي مرکوز ڪريو.
شبد جي ذريعي، پنهنجي انا کي فتح ڪر، ۽ رب جي حضور جي سچي گهر ۾، توهان کي آرام ملندو. ||4||
هن دور ۾، نالو، رب جو نالو، جلال آهي. نالي کان سواءِ، ڪا شان ناهي.
هن مايا جي شان فقط ٿورن ڏينهن تائين رهي ٿي. اهو هڪ پل ۾ غائب ٿي ويندو. ||5||
جيڪي نالو وساري ويٺا آھن سي اڳي ئي مري ويا آھن ۽ مرندا رھندا آھن.
اهي رب جي ذائقي جي شاندار جوهر مان لطف اندوز نٿا ڪن. اهي مٽيءَ ۾ ٻڏي ويندا آهن. ||6||
ڪجھ رب جي طرفان معاف ٿيل آھن. هو انهن کي پاڻ سان ملائي ٿو، ۽ انهن کي رات ڏينهن هن نالي سان ڳنڍي ٿو.
اھي سچ تي عمل ڪن ٿا ۽ سچ ۾ رھن ٿا. سچا هجڻ ڪري، اهي سچ ۾ ضم ٿي وڃن ٿا. ||7||
سَبَدَ کان سواءِ، دنيا نه ٻڌي ٿي، نه ڏسندي آهي. ٻوڙو ۽ انڌو، چوڌاري ڦري ٿو.
نالي جي بغير، اهو صرف مصيبت حاصل ڪري ٿو. نالو صرف سندس مرضي سان ملي ٿو. ||8||
اهي ماڻهو جيڪي پنهنجي شعور کي سندس ڪلام سان ڳنڍيندا آهن، اهي خالص ۽ رب جي طرفان منظور ٿيل آهن.
اي نانڪ، اهي ڪڏهن به نالو نه وساريندا آهن، ۽ رب جي درٻار ۾، اهي سچا سڃاتل آهن. ||9||13||35||
آسا، ٽيون مهل:
سَبَدَ جي ڪلام سان، عقيدتمند سڃاتا وڃن ٿا. انهن جا لفظ سچا آهن.
اهي پنهنجي اندر مان انا کي ختم ڪن ٿا. اهي رب جي نالي کي تسليم ڪن ٿا ۽ حقيقي سان ملن ٿا. ||1||
رب جي نالي سان سندس ٻانهن کي عزت ملي ٿي.
سندن دنيا ۾ اچڻ ڪيڏو نه برڪت وارو آهي! هر ڪو انهن کي پسند ڪري ٿو. ||1||روڪ||
انا، خود غرضي، حد کان وڌيڪ غضب ۽ غرور انسانن جو وڏو حصو آهن.
جيڪڏهن ڪو به لفظ جي ڪلام ۾ مري وڃي ٿو، ته پوء هو ان کان نجات حاصل ڪري ٿو، ۽ هن جو نور رب خدا جي نور ۾ ضم ٿي ويو آهي. ||2||
ڪامل سچي گرو سان ملاقات، منهنجي زندگي ۾ برڪت آئي آهي.
مون کي اسم جا نو خزانا مليا آهن، ۽ منهنجو خزانو اڻ کٽ آهي، ڀرجي ويو آهي. ||3||
نام سان پيار ڪرڻ وارا نام جي واپار ۾ واپار ڪندڙ طور ايندا آهن.
جيڪي گرو مُخ ٿين ٿا، سي اھا دولت حاصل ڪن ٿا. اندر اندر، اهي لفظ تي غور ڪن ٿا. ||4||
مغرور، خود غرض انسان، عقيدتمند عبادت جي قدر نه ٿا ڪن.
پريم پالڻھار پاڻ انھن کي ٺڳيو آھي. اهي جوا ۾ پنهنجي جان وڃائي ويٺا آهن. ||5||
پيار محبت کان سواءِ عقيدتمند عبادت ممڪن نه آهي ۽ جسم کي سڪون نٿو ملي.
محبت جي دولت گروءَ مان ملي ٿي. عقيدت جي ذريعي، ذهن مستحڪم ٿئي ٿو. ||6||
اُهو ئي عقيدتمند عبادت ڪندو آهي، جنهن تي رب ڪريم بخشيندو آهي. هو گرو جي ڪلام تي غور ڪري ٿو.
هڪ نالو هن جي دل ۾ رهي ٿو، ۽ هو پنهنجي انا ۽ دوئي کي فتح ڪري ٿو. ||7||
هڪ ئي نالو آهي عقيدتمندن جي سماجي حيثيت ۽ عزت؛ رب پاڻ انهن کي سينگاريندو آهي.
اهي هميشه سندس حرم جي حفاظت ۾ رهندا آهن. جيئن هن جي مرضي آهي، هو انهن جي معاملن کي ترتيب ڏئي ٿو. ||8||