گروءَ جي مهربانيءَ سان، چڱا ڪم ڪر.
نالي سان گڏ، رب جي پاڪائي ساراهه ڳايو. ||5||
گروءَ جي خدمت ڪري، پاڻ کي سمجهه ۾ آيو آهيان.
امن بخشڻ وارو، امرت وارو نالو، منهنجي ذهن ۾ رهي ٿو.
رات ڏينهن مان گروءَ جي ڪلام ۽ اسم سان سمايل آهيان. ||6||
جڏهن منهنجو خدا ڪنهن کي پاڻ سان ڳنڍي ٿو، تڏهن ئي اهو ماڻهو جڙيل آهي.
انا کي فتح ڪري، هو سدا جي ڪلام ڏانهن بيدار رهي ٿو.
هتي ۽ آخرت، هن کي دائمي امن حاصل آهي. ||7||
ٿڪل دماغ کي واٽ جي خبر ناهي.
ناپاڪ نفس پرست انسان لفظ کي نٿو سمجهي.
گرو مُخ بي مثال نالو ڳائيندو آهي. ||8||
مان پنهنجي رب کي دعا گهران ٿو،
ته جيئن مان ساد سنگت ۾ رهان.
اتي، گناهه ۽ تڪليفون ختم ٿي وينديون آهن، ۽ انسان کي رب جي نالي سان روشن ڪيو ويندو آهي. ||9||
عڪاسي مراقبي ۾، مون کي سٺي اخلاق سان پيار ڪرڻ آيو آهي.
سچي گرو جي ڪلام جي ذريعي، مان هڪ رب کي سڃاڻان ٿو.
اي نانڪ، منهنجو ذهن رب جي نالي سان ڀريل آهي. ||10||7||
آسا، پهرين مهل:
بي ايمان سنسار جو ذهن چريو هاٿي وانگر هوندو آهي.
اهو مايا جي وابستگي کان پريشان ٿي جنگل ۾ گهمي ٿو.
اُتي ۽ اُتي وڃي ٿو، موت جي تڙپ ۾.
گرومک ڳولي ٿو، ۽ پنهنجو گهر ڳولي ٿو. ||1||
گرو جي ڪلام کان سواءِ، ذهن کي آرام جي جاءِ نه ملندي آهي.
مراقبي ۾ رب جي نالي کي ياد ڪريو، سڀ کان وڌيڪ پاڪ ۽ عظيم؛ پنهنجي تلخ انا کي ڇڏي ڏيو. ||1||روڪ||
مون کي ٻڌايو ته، هن بيوقوف ذهن کي ڪيئن بچايو ويندو؟
بغير سمجھڻ جي، موت جي تڪليف کي برداشت ڪندو.
رب پاڻ اسان کي معاف ڪري ٿو، ۽ اسان کي سچي گرو سان متحد ڪري ٿو.
سچو رب فتح ڪري ٿو ۽ موت جي اذيتن تي غالب اچي ٿو. ||2||
هي ذهن پنهنجي ڪرم جو ڪم ڪري ٿو، ۽ هي ذهن مذهب جي پيروي ڪري ٿو.
هي ذهن پنجن عنصرن مان پيدا ٿيو آهي.
هي بيوقوف ذهن خراب ۽ لالچي آهي.
نالو جپڻ سان، گرومڪ جو ذهن خوبصورت ٿي ويندو آهي. ||3||
گرو مُک جو ذهن رب جي گهر کي ڳولي ٿو.
گرومخ کي ٽن جهانن جي خبر پوي ٿي.
هي ذهن هڪ يوگي آهي، هڪ لطف وٺندڙ، هڪ مشق ڪندڙ آهي.
گرومک پاڻ کي رب خدا سمجهي ٿو. ||4||
هي ذهن هڪ جدا جدا، اناپرستي کي ڇڏي ڏيڻ وارو آهي.
خواهش ۽ دوئي هر دل کي متاثر ڪن ٿا.
گرو مُخ رب جي عظيم جوهر ۾ پيئندو آهي.
هن جي در تي، رب جي درگاهه ۾، هو پنهنجي عزت بچائي ٿو. ||5||
هي ذهن بادشاهه آهي، ڪائناتي جنگين جو هيرو.
گرومخ جو ذهن نام جي ذريعي بي خوف ٿي ويندو آهي.
پنجن جذبن تي غالب ۽ ماتحت ڪرڻ،
انا کي پنهنجي گرفت ۾ رکندي، اهو انهن کي هڪ جڳهه تي محدود ڪري ٿو. ||6||
گرومخ ٻين گيتن ۽ ذوقن کي ڇڏي ڏئي ٿو.
گرو مُک جو ذهن عقيدت لاءِ جاڳندو آهي.
آواز جي اڻ کٽ موسيقي ٻڌي، هي ذهن لفظ تي غور ڪري ٿو، ۽ ان کي قبول ڪري ٿو.
پاڻ کي سمجهي، هي روح بي صورت رب سان ملي ٿو. ||7||
اهو ذهن رب جي درٻار ۽ گهر ۾ بيحد خالص ٿي وڃي ٿو.
گرو مُخ پنهنجي محبت کي عقيدتمند عبادت ذريعي ڏيکاري ٿو.
رات ڏينهن، گرو جي مهربانيءَ سان، رب جي ساراهه ڳايو.
خدا هر هڪ دل ۾ رهي ٿو، وقت جي شروعات کان وٺي، ۽ سڄي عمر ۾. ||8||
هي ذهن رب جي عظيم ذات سان مست آهي.
گرو مُخ کي مجموعي جي جوهر جو احساس ٿئي ٿو.
عقيدت جي پوڄا جي خاطر، هو گرو جي پيرن ۾ رهندو آهي.
نانڪ رب جي ٻانهن جي ٻانهن جو عاجز خادم آهي. ||9||8||