اي ڪائنات جا رب، مان اهڙو گنهگار آهيان!
خدا مون کي جسم ۽ روح ڏنو آهي، پر مون هن جي محبت واري عبادت نه ڪئي آهي. ||1||روڪ||
ٻين جو مال، ٻين جو جسم، ٻين جون زالون، ٻين جي بدمعاشي ۽ ٻين جو جهيڙو- مون انهن کي نه ڇڏيو آهي.
ان لاءِ وري جنم ۾ اچڻ ۽ وڃڻ بار بار ٿيندو رهندو آهي ۽ اها ڪهاڻي ڪڏهن به ختم نه ٿيندي آهي. ||2||
اُهو گھر، جنهن ۾ اولياءَ رب جي باري ۾ ڳالهائين ٿا- مون اُن کي هڪ پل لاءِ به نه ڏٺو آهي.
شرابي، چور ۽ بدڪردار - مان هميشه انهن سان گڏ رهندو آهيان. ||3||
جنسي خواهش، ڪاوڙ، مايا جي شراب، ۽ حسد - اهي آهن جيڪي مون پنهنجي اندر گڏ ڪيا آهن.
شفقت، صداقت، ۽ گرو جي خدمت - اهي مون وٽ نه ايندا آهن، منهنجي خوابن ۾ به. ||4||
هو رحمدل، رحمدل ۽ رحمدل، پنهنجي بندن جو عاشق، خوف کي ختم ڪرڻ وارو آهي.
ڪبير صاحب فرمائي ٿو ته پنهنجي عاجز ٻانهي کي آفت کان بچاءِ. اي منهنجا مالڪ، مان صرف توهان جي خدمت ڪريان ٿو. ||5||8||
کيس مراقبي ۾ ياد ڪرڻ سان ئي ڇوٽڪاري جو دروازو ملي ٿو.
تون جنت ۾ ويندين، ۽ هن زمين تي واپس نه ايندين.
بي خوف رب جي گهر ۾، آسماني صور گونجي ٿو.
اڻڄاتل آواز وارو وهڪرو هميشه لاءِ وائبريٽ ۽ گونجندو رهندو. ||1||
پنهنجي ذهن ۾ اهڙي مراقبي يادگيري جي مشق ڪريو.
هن مراقبي جي ياد کان سواءِ، آزادي ڪڏهن به نه ملندي. ||1||روڪ||
هن کي مراقبي ۾ ياد ڪرڻ سان، توهان کي بغير ڪنهن رڪاوٽ جي ملندي.
توهان کي آزاد ڪيو ويندو، ۽ وڏو بار کڻي ويندو.
پنهنجي دل ۾ عاجزي ۾ رکو،
۽ توهان کي بار بار ٻيهر جنم نه وٺڻو پوندو. ||2||
هن کي مراقبي ۾ ياد ڪريو، جشن ڪريو ۽ خوش ٿيو.
خدا پنهنجو ڏيئو توهان جي اندر ۾ رکي ڇڏيو آهي، جيڪو بغير ڪنهن تيل جي جلندو آهي.
اھو چراغ دنيا کي امر ڪري ٿو.
اهو فتح ڪري ٿو ۽ جنسي خواهش ۽ ڪاوڙ جي زهر کي ڪڍي ٿو. ||3||
هن کي مراقبي ۾ ياد ڪندي، توهان کي ڇوٽڪارو ملندو.
انهيءَ مراقبي يادگيريءَ کي پنهنجو هار بڻائي ڇڏيو.
ان مراقبي واري يادگيري تي عمل ڪريو، ۽ ان کي ڪڏهن به وڃڻ نه ڏيو.
گروءَ جي مهربانيءَ سان، تون پار ٿيندين. ||4||
مراقبي ۾ هن کي ياد ڪرڻ، توهان کي ٻين تي واجب نه ڪيو ويندو.
تون پنهنجي حويلي ۾، ريشم جي چادرن ۾ سمهندين.
تنهنجو روح هن آرامده بستري تي خوشيءَ سان ٽمٽار ٿيندو.
تنهن ڪري هن مراقبي جي ياد ۾ رات ڏينهن پيئو. ||5||
هن کي مراقبي ۾ ياد ڪرڻ سان، توهان جون مشڪلاتون دور ٿي وينديون.
مراقبي ۾ کيس ياد ڪرڻ سان، مايا توکي تنگ نه ڪندي.
غور ڪريو، غور ڪريو رب، هار، هار جي ياد ۾، ۽ پنهنجي ذهن ۾ سندس ساراهه ڳايو.
اٿڻ ۽ ويهڻ وقت، هر ساهه ۽ کاڌي جي لوڻ سان.
رب جي يادگيري سٺي قسمت سان ملي ٿي. ||7||
هن کي مراقبي ۾ ياد ڪندي، توهان کي دٻايو نه ويندو.
رب جي نالي جي هن يادگيريءَ کي پنهنجو سهارو بنايو.
ڪبير چوي ٿو، هن جي ڪا حد ناهي.
هن جي خلاف ڪوبه تنتر يا منتر استعمال نٿو ڪري سگهجي. ||8||9||
رامڪلي، ٻيو بيت، ڪبير جي ڪلام:
هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:
مايا، ٽريپر، هن کي ڦوڪيو آهي.
گرو، آزاد ٿيل هڪ، باھ وجھي ڇڏيو آهي.