گروءَ جي خدمت ڪرڻ سان رب جي درگاهه جي درگاهه حاصل ٿئي ٿي، ۽ بي انت عالمي سمنڊ پار ٿي وڃي ٿو. ||2||
تنهنجي نظر سان، سڪون حاصل ٿيندو آهي، ۽ خزانو ذهن کي ڀريندو آهي.
اهو ٻانهو، جنهن تي تون رحم ڪرين ٿو، اهو منظور ۽ قبول آهي. ||3||
ڪيڏو ناياب آهي اهو ماڻهو، جيڪو رب جي ڪرت جي خوشبوءِ ۾ پيئي.
نانڪ کي هڪ نالي جي شيءِ ملي آهي. هُو پنهنجي دل ۾ اُن تي جپ ۽ مراقبو ڪندي رهي ٿو. ||4||14||116||
آسا، پنجين مهل:
مان خدا جي ٻانهي آهيان؛ هو سڀني کان مٿاهون آهي.
سڀ شيون، وڏيون ۽ ننڍيون، چئبو ته سندس واسطو آهي. ||1||
مان پنھنجي جان، پنھنجي جان ۽ پنھنجو مال، پنھنجي پالڻھار جي حوالي ڪريان ٿو.
هن جي نالي سان، مان روشن ٿيان ٿو. مان هن جي غلام طور سڃاتل آهيان. ||1||روڪ||
تون بي پرواهه آهين، نعمت جو مجسمو. تنهنجو نالو هڪ جواهر آهي، جواهر آهي.
جيڪو توهان کي پنهنجي مالڪ جي حيثيت ۾ رکي ٿو، اهو هميشه لاء مطمئن، مطمئن ۽ خوش آهي. ||2||
اي منهنجا ساٿيو ۽ ساٿيو، مهرباني ڪري منهنجي اندر اها متوازن سمجهه پيدا ڪريو.
اوليائن جي پيار سان خدمت ڪريو، ۽ رب جو خزانو ڳوليو. ||3||
سڀيئي رب مالڪ جا خادم آهن، ۽ سڀ کيس پنهنجو سڏين ٿا.
هوءَ اڪيلو امن ۾ رهي ٿي، اي نانڪ، جنهن کي رب سينگاريو آهي. ||4||15||117||
آسا، پنجين مهل:
اوليائن جو ٻانهو ٿيو، ۽ زندگي جو هي طريقو سکيو.
سڀني فضيلتن مان، سڀ کان وڏي فضيلت پنهنجي مڙس کي ويجهو ڏسڻ آهي. ||1||
تنهن ڪري، پنهنجي هن ذهن کي رب جي محبت جي رنگ سان رنگيو.
هوشياريءَ ۽ چالبازيءَ کي ڇڏي ڏيو ۽ ڄاڻو ته دنيا جو پالڻھار توسان گڏ آھي. ||1||روڪ||
تنهنجو رب جيڪو ڪجهه چوي، ان کي قبول ڪر ۽ ان کي پنهنجو سينگار بڻائي.
دوئي جي محبت کي وساري، هن پان کي چبا. ||2||
گرو جي ڪلام کي پنهنجو چراغ بنايو، ۽ پنهنجي بستري کي سچائي ڏي.
ڏينهن ۾ چوويهه ڪلاڪ، پنهنجي هٿن سان گڏ دٻايو، ۽ رب، توهان جو بادشاهه، توهان سان ملندو. ||3||
هوءَ اڪيلي ئي سڌريل ۽ سينگاريل آهي، ۽ هوءَ اڪيلي ئي بي مثال حسن جي مالڪ آهي.
هوءَ اڪيلي ئي خوش روح دلہن آهي، اي نانڪ، جيڪا خالق رب کي راضي ڪري ٿي. ||4||16||118||
آسا، پنجين مهل:
جيستائين ذهن ۾ شڪ آهن، تيستائين انسان لرزندو ۽ گرندو رهندو.
گرو منهنجي شڪ کي دور ڪيو، ۽ مون کي آرام جي جاء حاصل ڪئي. ||1||
انهن جهيڙيندڙ دشمنن تي غالب ٿي ويا آهن، گرو جي ذريعي.
مان هاڻي انهن کان ڀڄي ويو آهيان، ۽ اهي مون کان ڀڄي ويا آهن. ||1||روڪ||
هن جو تعلق ’منهنجو ۽ تنهنجو‘ سان آهي، تنهنڪري هو غلاميءَ ۾ جڪڙيل آهي.
جڏهن گروءَ منهنجي جهالت دور ڪئي، تڏهن منهنجي ڳچيءَ مان موت جو ڦڙو ڪٽي ويو. ||2||
جيستائين هو خدا جي حڪم کي نه ٿو سمجهي، تيستائين هو بدبخت رهندو.
گروءَ سان ملڻ سان، هو خدا جي مرضيءَ کي سڃاڻي ٿو، ۽ پوءِ، هو خوش ٿئي ٿو. ||3||
منهنجو نه ڪو دشمن آهي ۽ نه دشمن؛ مون لاءِ ڪو به بڇڙو ناهي.
اهو نوڪر، جيڪو رب جي خدمت ڪري ٿو، اي نانڪ، رب مالڪ جو غلام آهي. ||4||17||119||
آسا، پنجين مهل:
سڪون، آسماني شان ۽ مطلق خوشي حاصل ٿئي ٿي، رب جي حمد جا گيت ڳائڻ سان.
هن جو نالو ڏيڻ سان، سچو گرو بڇڙا شگون ختم ڪري ٿو. ||1||
مان پنهنجي گرو تي قربان آهيان. هميشه لاءِ، مان هن تي قربان آهيان.