اونهاري هاڻي اسان جي پويان آهي، ۽ سياري جي موسم اڳيان آهي. هن ڊرامي کي ڏسندي، منهنجو دماغ لرزجي ٿو.
سڀني ڏهن طرفن ۾، شاخون سائي ۽ زنده آهن. جيڪو آهستي آهستي پڪڙجي، سو مٺو آهي.
اي نانڪ، آسو ۾، مهرباني ڪري مون سان مل، منهنجي محبوب. سچو گرو منهنجو وڪيل ۽ دوست بڻجي ويو آهي. ||11||
ڪَٽڪَ ۾، اُهو اڪيلو اچي ٿو، جيڪو خدا جي مرضيءَ سان راضي ٿئي.
وجدان جو چراغ جلجي ٿو، حقيقت جي جوهر سان.
محبت چراغ ۾ تيل آهي، جيڪو روح جي ڪنوار کي پنهنجي رب سان ملائي ٿو. ڪنوار خوش آهي، خوشيءَ ۾.
جيڪو عيب ۽ عيب ۾ مري وڃي، ان جو موت ڪامياب نه ٿيو. پر جيڪو عظيم فضيلت ۾ مري ٿو، واقعي واقعي مري ٿو.
جن کي خدا جي نالي جي پوڄا سان برڪت ملي ٿي، سي پنهنجي اندر جي گهر ۾ ويٺا آهن. اهي پنهنجون اميدون توهان ۾ رکندا آهن.
نانڪ: مهرباني ڪري پنهنجي دروازي جا بند کوليو، اي رب، ۽ مون سان ملن. هڪ لمحو مون لاء ڇهن مهينن وانگر آهي. ||12||
مڱر جو مهينو چڱو آهي، انهن لاءِ جيڪي رب جي حمد جا گيت ڳائين ٿا ۽ سندس ذات ۾ ضم ٿي وڃن ٿا.
نيڪ زال سندس شاندار ساراهه ڪري ٿي؛ منهنجو پيارو مڙس رب دائمي ۽ بدلجندڙ آهي.
اصل رب نه بدلجندڙ ۽ نه بدلجڻ وارو، هوشيار ۽ حڪمت وارو آهي. سڄي دنيا لڪل آهي.
روحاني حڪمت ۽ مراقبت جي فضيلت سان، هوء هن جي وجود ۾ ضم ٿي. هوءَ خدا جي رضامندي آهي، ۽ هو هن لاءِ راضي آهي.
مون غزل، موسيقي ۽ شاعرن جا شعر ٻڌا آهن. پر صرف رب جو نالو منهنجي درد کي دور ڪري ٿو.
اي نانڪ، اها روح-ڌڻيءَ پنهنجي مڙس کي راضي ڪري ٿي، جيڪو پنهنجي محبوب جي اڳيان پيار ڀري عبادت ڪري ٿو. ||13||
پوڇ ۾ برف پوي ٿي ۽ وڻن ۽ ٻنين جو رس سڪي وڃي ٿو.
تون ڇو نه آيو آهين؟ مان توکي پنهنجي دماغ، جسم ۽ وات ۾ رکندو آهيان.
هو منهنجي ذهن ۽ جسم ۾ پکڙيل ۽ ڦهليل آهي. هو دنيا جي زندگي آهي. گرو جي ڪلام جي ذريعي، مون کي هن جي پيار مان لطف اندوز ٿيو.
هن جي روشني انهن سڀني کي ڀريندي آهي جيڪي آنڊن مان پيدا ٿين ٿا، پيٽ مان پيدا ٿين ٿا، پگهر مان پيدا ٿين ٿا ۽ زمين مان پيدا ٿين ٿا، هر هڪ دل.
مون کي پنهنجي درشن جي برڪت وارو نظارو عطا ڪر، اي رحمت ۽ شفقت جي پالڻهار. اي عظيم عطا ڪندڙ، مون کي سمجهه ڏي، ته مان نجات حاصل ڪري سگهان.
اي نانڪ، پالڻھار ان دلہن کي مزو ڏئي ٿو، مزو ڏئي ٿو ۽ خوش ڪري ٿو، جيڪا ساڻس پيار ۾ آھي. ||14||
ماڳ ۾، مان پاڪ ٿي ويس. مون کي خبر آهي ته زيارت جو مقدس درگاهه منهنجي اندر ۾ آهي.
مون پنهنجي دوست سان آساني سان ملاقات ڪئي آهي؛ مان هن جي عظيم فضيلت کي سمجهان ٿو، ۽ هن جي ذات ۾ ضم ٿي ويو آهيان.
اي منهنجا پيارا، خوبصورت رب خدا، مهرباني ڪري ٻڌو: مان توهان جا گيت ڳايان ٿو، ۽ توهان جي ذات ۾ ضم ٿي. جيڪڏهن اهو توهان جي مرضي مطابق آهي، مان اندر مقدس تلاء ۾ غسل ڪندس.
گنگا، جمنا، ٽن دريائن جو مقدس ميلاپ، ست سمنڊ،
خيرات، عطيا، عبادت ۽ پوڄا باقي سڀ ماورا رب خدا ۾؛ سڄي عمر، مان هڪ کي محسوس ڪندو آهيان.
اي نانڪ، ماگھ ۾، سڀ کان شاندار جوهر آهي رب تي مراقبو؛ هي آهي 68 مقدس زيارتن جو پاڪ غسل. ||15||
ڦولن ۾، هن جو دماغ، پنهنجي محبوب جي محبت سان خوش ٿيو.
رات ڏينهن، هوءَ خوش ٿي رهي آهي، ۽ هن جي خود غرضي ختم ٿي وئي آهي.
جذباتي وابستگي هن جي ذهن مان ختم ٿي ويندي آهي، جڏهن اهو هن کي راضي ڪندو آهي؛ هن جي رحمت ۾، هو منهنجي گهر اچي ٿو.
مان مختلف لباس پهچان ٿو، پر پنهنجي محبوب کان سواءِ، مون کي هن جي درگاهه ۾ جاءِ نه ملندي.
مون پاڻ کي گلن جي هارن، موتين جي هارن، خوشبودار تيل ۽ ريشمي لباس سان سينگاريو آهي.
اي نانڪ، گرو مون کي پاڻ سان ملايو آهي. روح جي ڪنوار کي پنهنجي دل جي گهر ۾، پنهنجي مڙس کي مليو آهي. ||16||
ٻارهن مهينا، موسمون، هفتا، ڏينهن، ڪلاڪ، منٽ ۽ سيڪنڊ سڀ شاندار آهن،
جڏهن سچو رب اچي ٿو ۽ هن سان قدرتي آسانيء سان ملي ٿو.
خدا، منهنجو محبوب، مون کي مليو آهي، ۽ منهنجو معاملو حل ٿي ويو آهي. خلقيندڙ رب سڀني طريقن ۽ طريقن کي ڄاڻي ٿو.
مان ان سان پيار ڪريان ٿو جنهن مون کي سينگاريو ۽ بلند ڪيو. مون هن سان ملاقات ڪئي آهي، ۽ مان هن جي محبت جو مزو وٺندو آهيان.
منهنجي دل جو بسترو تڏهن خوبصورت ٿي ويندو آهي، جڏهن منهنجو رب مون کي خوش ڪندو آهي. گرو مُخ جي حيثيت ۾، منهنجي پيشاني تي تقدير جاڳندي ۽ چالو ٿي وئي آهي.