ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شري گرو گرنتھ صاحب
صفحو - 965
ਆਤਮੁ ਜਿਤਾ ਗੁਰਮਤੀ ਆਗੰਜ ਤਪਾਗਾ ॥
aatam jitaa guramatee aaganj tapaagaa |هو پنهنجي روح کي فتح ڪري ٿو، گرو جي تعليمات جي پيروي ڪري، ۽ ناقابل برداشت رب کي حاصل ڪري ٿو.
ਜਿਸਹਿ ਧਿਆਇਆ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ ਸੋ ਕਲਿ ਮਹਿ ਤਾਗਾ ॥
jiseh dhiaaeaa paarabraham so kal meh taagaa |ڪالي يوگ جي هن اونداهي دور ۾ اڪيلو هو ئي رهي ٿو، جيڪو خدا جي عظيم رب تي غور ڪري ٿو.
ਸਾਧੂ ਸੰਗਤਿ ਨਿਰਮਲਾ ਅਠਸਠਿ ਮਜਨਾਗਾ ॥
saadhoo sangat niramalaa atthasatth majanaagaa |ساد سنگت، حضور جي صحبت ۾، هو ائين بيحد پاڪ آهي، ڄڻ ته هن اڍائي مقدس درگاهن تي غسل ڪيو آهي.
ਜਿਸੁ ਪ੍ਰਭੁ ਮਿਲਿਆ ਆਪਣਾ ਸੋ ਪੁਰਖੁ ਸਭਾਗਾ ॥
jis prabh miliaa aapanaa so purakh sabhaagaa |اھو اڪيلو ھڪڙو خوش نصيب ماڻھو آھي، جيڪو خدا سان مليو آھي.
ਨਾਨਕ ਤਿਸੁ ਬਲਿਹਾਰਣੈ ਜਿਸੁ ਏਵਡ ਭਾਗਾ ॥੧੭॥
naanak tis balihaaranai jis evadd bhaagaa |17|نانڪ اهڙي ذات تي قربان آهي، جنهن جي تقدير تمام وڏي آهي! ||17||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥
salok mahalaa 5 |سالڪ، پنجون مهل:
ਜਾਂ ਪਿਰੁ ਅੰਦਰਿ ਤਾਂ ਧਨ ਬਾਹਰਿ ॥
jaan pir andar taan dhan baahar |جڏهن مڙس دل ۾ هوندو آهي، تڏهن مايا، ڪنوار، ٻاهر نڪري ويندي آهي.
ਜਾਂ ਪਿਰੁ ਬਾਹਰਿ ਤਾਂ ਧਨ ਮਾਹਰਿ ॥
jaan pir baahar taan dhan maahar |جڏهن ڪنهن جو مڙس رب پنهنجي ذات کان ٻاهر آهي، تڏهن مايا، ڪنوار، عظيم آهي.
ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਬਹੁ ਫੇਰੁ ਫਿਰਾਹਰਿ ॥
bin naavai bahu fer firaahar |نالي کان سواءِ، ماڻهو هر طرف ڀڄندو آهي.
ਸਤਿਗੁਰਿ ਸੰਗਿ ਦਿਖਾਇਆ ਜਾਹਰਿ ॥
satigur sang dikhaaeaa jaahar |سچو گرو اسان کي ڏيکاري ٿو ته رب اسان سان گڏ آهي.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਸਚੇ ਸਚਿ ਸਮਾਹਰਿ ॥੧॥
jan naanak sache sach samaahar |1|ٻانهو نانڪ، سچ جي سچائيءَ ۾ ملي ٿو. ||1||
ਮਃ ੫ ॥
mahalaa 5 |پنجين مهل:
ਆਹਰ ਸਭਿ ਕਰਦਾ ਫਿਰੈ ਆਹਰੁ ਇਕੁ ਨ ਹੋਇ ॥
aahar sabh karadaa firai aahar ik na hoe |ھر قسم جون ڪوششون ڪري، ھو گھمندا ڦرندا آھن. پر اهي هڪ به ڪوشش نه ڪندا آهن.
ਨਾਨਕ ਜਿਤੁ ਆਹਰਿ ਜਗੁ ਉਧਰੈ ਵਿਰਲਾ ਬੂਝੈ ਕੋਇ ॥੨॥
naanak jit aahar jag udharai viralaa boojhai koe |2|اي نانڪ، ڪيڏا نه ٿورڙا آهن، جيڪي سمجهن ٿا ان ڪوشش کي جيڪا دنيا بچائي ٿي. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |پورو:
ਵਡੀ ਹੂ ਵਡਾ ਅਪਾਰੁ ਤੇਰਾ ਮਰਤਬਾ ॥
vaddee hoo vaddaa apaar teraa maratabaa |عظيم کان وڏو، لامحدود توهان جي عظمت آهي.
ਰੰਗ ਪਰੰਗ ਅਨੇਕ ਨ ਜਾਪਨਿੑ ਕਰਤਬਾ ॥
rang parang anek na jaapani karatabaa |توهان جا رنگ ۽ رنگ تمام گهڻا آهن؛ ڪو به توهان جي عملن کي نه ٿو ڄاڻي سگهي.
ਜੀਆ ਅੰਦਰਿ ਜੀਉ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਜਾਣਲਾ ॥
jeea andar jeeo sabh kichh jaanalaa |تون سڀني روحن ۾ روح آهين. تون ئي سڀ ڪجهه ڄاڻين ٿو.
ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਤੇਰੈ ਵਸਿ ਤੇਰਾ ਘਰੁ ਭਲਾ ॥
sabh kichh terai vas teraa ghar bhalaa |هر شي توهان جي ڪنٽرول هيٺ آهي؛ توهان جو گهر خوبصورت آهي.
ਤੇਰੈ ਘਰਿ ਆਨੰਦੁ ਵਧਾਈ ਤੁਧੁ ਘਰਿ ॥
terai ghar aanand vadhaaee tudh ghar |توهان جو گهر خوشين سان ڀريل آهي، جيڪو توهان جي گهر ۾ گونجندو ۽ گونجندو آهي.
ਮਾਣੁ ਮਹਤਾ ਤੇਜੁ ਆਪਣਾ ਆਪਿ ਜਰਿ ॥
maan mahataa tej aapanaa aap jar |تنهنجي عزت، شان ۽ شان فقط تنهنجي آهي.
ਸਰਬ ਕਲਾ ਭਰਪੂਰੁ ਦਿਸੈ ਜਤ ਕਤਾ ॥
sarab kalaa bharapoor disai jat kataa |توهان سڀني طاقتن سان ڀريل آهيو. جتي اسان ڏسون ٿا، اتي تون آهين.
ਨਾਨਕ ਦਾਸਨਿ ਦਾਸੁ ਤੁਧੁ ਆਗੈ ਬਿਨਵਤਾ ॥੧੮॥
naanak daasan daas tudh aagai binavataa |18|نانڪ، تنهنجي ٻانهن جو ٻانهو، توکان ئي دعا گهري ٿو. ||18||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥
salok mahalaa 5 |سالڪ، پنجون مهل:
ਛਤੜੇ ਬਾਜਾਰ ਸੋਹਨਿ ਵਿਚਿ ਵਪਾਰੀਏ ॥
chhatarre baajaar sohan vich vapaaree |توهان جون گهٽيون ڇتين سان ڍڪيل آهن. انھن جي ھيٺان، واپاري خوبصورت نظر اچن ٿا.
ਵਖਰੁ ਹਿਕੁ ਅਪਾਰੁ ਨਾਨਕ ਖਟੇ ਸੋ ਧਣੀ ॥੧॥
vakhar hik apaar naanak khatte so dhanee |1|اي نانڪ، اهو ئي سچ پچ هڪ بينڪر آهي، جيڪو لامحدود شين کي خريد ڪري ٿو. ||1||
ਮਹਲਾ ੫ ॥
mahalaa 5 |پنجين مهل:
ਕਬੀਰਾ ਹਮਰਾ ਕੋ ਨਹੀ ਹਮ ਕਿਸ ਹੂ ਕੇ ਨਾਹਿ ॥
kabeeraa hamaraa ko nahee ham kis hoo ke naeh |ڪبير، ڪو منهنجو ناهي ۽ مان ڪنهن جو ناهي.
ਜਿਨਿ ਇਹੁ ਰਚਨੁ ਰਚਾਇਆ ਤਿਸ ਹੀ ਮਾਹਿ ਸਮਾਹਿ ॥੨॥
jin ihu rachan rachaaeaa tis hee maeh samaeh |2|مان ان ذات ۾ سمايل آهيان، جنهن هيءَ مخلوق پيدا ڪئي آهي. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |پورو:
ਸਫਲਿਉ ਬਿਰਖੁ ਸੁਹਾਵੜਾ ਹਰਿ ਸਫਲ ਅੰਮ੍ਰਿਤਾ ॥
safaliau birakh suhaavarraa har safal amritaa |رب سڀ کان وڌيڪ خوبصورت ميوو جو وڻ آهي، جيڪو Ambrosial Nectar جو ميوو کڻندو آهي.
ਮਨੁ ਲੋਚੈ ਉਨੑ ਮਿਲਣ ਕਉ ਕਿਉ ਵੰਞੈ ਘਿਤਾ ॥
man lochai una milan kau kiau vanyai ghitaa |منهنجو ذهن هن سان ملڻ جي خواهش رکي ٿو. مان هن کي ڪيئن ڳولي سگهان ٿو؟
ਵਰਨਾ ਚਿਹਨਾ ਬਾਹਰਾ ਓਹੁ ਅਗਮੁ ਅਜਿਤਾ ॥
varanaa chihanaa baaharaa ohu agam ajitaa |هن جو ڪوبه رنگ يا روپ ناهي. هو ناقابل تسخير ۽ ناقابل شڪست آهي.
ਓਹੁ ਪਿਆਰਾ ਜੀਅ ਕਾ ਜੋ ਖੋਲੑੈ ਭਿਤਾ ॥
ohu piaaraa jeea kaa jo kholaai bhitaa |مان هن کي پنهنجي سڄي جان سان پيار ڪريان ٿو. هو منهنجي لاءِ دروازو کولي ٿو.
ਸੇਵਾ ਕਰੀ ਤੁਸਾੜੀਆ ਮੈ ਦਸਿਹੁ ਮਿਤਾ ॥
sevaa karee tusaarreea mai dasihu mitaa |جيڪڏهن تون مون کي منهنجي دوست جي باري ۾ ٻڌائيندين ته مان هميشه تنهنجي خدمت ڪندس.
ਕੁਰਬਾਣੀ ਵੰਞਾ ਵਾਰਣੈ ਬਲੇ ਬਲਿ ਕਿਤਾ ॥
kurabaanee vanyaa vaaranai bale bal kitaa |مان هڪ قرباني آهيان، هڪ وقف، وقف ڪيل قرباني.
ਦਸਨਿ ਸੰਤ ਪਿਆਰਿਆ ਸੁਣਹੁ ਲਾਇ ਚਿਤਾ ॥
dasan sant piaariaa sunahu laae chitaa |پيارا اولياءَ اسان کي چوندا آهن، ته هوش سان ٻڌو.
ਜਿਸੁ ਲਿਖਿਆ ਨਾਨਕ ਦਾਸ ਤਿਸੁ ਨਾਉ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਸਤਿਗੁਰਿ ਦਿਤਾ ॥੧੯॥
jis likhiaa naanak daas tis naau amrit satigur ditaa |19|اي غلام نانڪ، جنهن کي اهڙي اڳئين مقرر ڪيل تقدير آهي، ان کي سچي گروءَ طرفان امرت وارو نالو عطا ڪيو ويو آهي. ||19||
ਸਲੋਕ ਮਹਲਾ ੫ ॥
salok mahalaa 5 |سالڪ، پنجون مهل:
ਕਬੀਰ ਧਰਤੀ ਸਾਧ ਕੀ ਤਸਕਰ ਬੈਸਹਿ ਗਾਹਿ ॥
kabeer dharatee saadh kee tasakar baiseh gaeh |ڪبير، زمين پاڪ جي آهي، پر چور اچي ويا آهن، هاڻي انهن ۾ ويٺا آهن.
ਧਰਤੀ ਭਾਰਿ ਨ ਬਿਆਪਈ ਉਨ ਕਉ ਲਾਹੂ ਲਾਹਿ ॥੧॥
dharatee bhaar na biaapee un kau laahoo laeh |1|زمين سندن وزن محسوس نه ڪندو آھي. جيتوڻيڪ اهي نفعو. ||1||
ਮਹਲਾ ੫ ॥
mahalaa 5 |پنجين مهل:
ਕਬੀਰ ਚਾਵਲ ਕਾਰਣੇ ਤੁਖ ਕਉ ਮੁਹਲੀ ਲਾਇ ॥
kabeer chaaval kaarane tukh kau muhalee laae |ڪبير، چانورن جي خاطر، ڀاڄيون کائي، ٿڌائي.
ਸੰਗਿ ਕੁਸੰਗੀ ਬੈਸਤੇ ਤਬ ਪੂਛੇ ਧਰਮ ਰਾਇ ॥੨॥
sang kusangee baisate tab poochhe dharam raae |2|جڏهن ڪو ماڻهو بڇڙن ماڻهن جي صحبت ۾ ويهندو، تڏهن هن کي مذهب جي صحيح جج طرفان حساب ڪتاب ڪيو ويندو. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |پورو:
ਆਪੇ ਹੀ ਵਡ ਪਰਵਾਰੁ ਆਪਿ ਇਕਾਤੀਆ ॥
aape hee vadd paravaar aap ikaateea |هن پاڻ کي تمام وڏو خاندان آهي؛ هو پاڻ ئي اڪيلو آهي.
ਆਪਣੀ ਕੀਮਤਿ ਆਪਿ ਆਪੇ ਹੀ ਜਾਤੀਆ ॥
aapanee keemat aap aape hee jaateea |اُهو ئي ڄاڻي ٿو پنهنجي قدر.
ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਆਪੇ ਆਪਿ ਆਪਿ ਉਪੰਨਿਆ ॥
sabh kichh aape aap aap upaniaa |هن پاڻ، پنهنجي طرفان، سڀ ڪجهه پيدا ڪيو.
ਆਪਣਾ ਕੀਤਾ ਆਪਿ ਆਪਿ ਵਰੰਨਿਆ ॥
aapanaa keetaa aap aap varaniaa |صرف هو پاڻ ئي پنهنجي تخليق کي بيان ڪري سگهي ٿو.
ਧੰਨੁ ਸੁ ਤੇਰਾ ਥਾਨੁ ਜਿਥੈ ਤੂ ਵੁਠਾ ॥
dhan su teraa thaan jithai too vutthaa |برڪت وارو آھي تنھنجي جاءِ، جتي تون رھين، اي پالڻھار.