سري راگ، ٽيون مهل:
جسم جي خوبصورت وڻ ۾ روح پکيءَ سچائيءَ سان، گروءَ سان پيار ڪري ٿو.
هوءَ رب جي عظيم ذات ۾ پيئي ٿي، ۽ آسانيءَ سان رهي ٿي. هوءَ اچڻ ۽ وڃڻ جي چوڌاري نه اڏامي.
هوءَ پنهنجو گهر پنهنجي دل ۾ حاصل ڪري ٿي. هوءَ رب، هار، هار جي نالي ۾ جذب ٿي ويندي آهي. ||1||
اي دماغ، گرو جي خدمت ڪرڻ لاء ڪم ڪر.
جيڪڏهن تون گروءَ جي مرضيءَ مطابق هلندين، ته تون ڏينهن رات رب جي نالي ۾ مشغول رهندين. ||1||روڪ||
خوبصورت وڻن ۾ پکي چئن طرفن طرف اڏامندا آهن.
جيترا وڌيڪ اُڏامندا اُڏامندا، اوترو اُنھن کي تڪليف ٿيندي. اهي جلن ٿا ۽ درد ۾ رڙيون ڪن ٿا.
گروءَ کان سواءِ، کين رب جي درگاهه جي درگاهه نه ملي ٿي، ۽ نه وري اُن جو ميوو حاصل ٿئي ٿو. ||2||
گرومخ خدا جي وڻ وانگر آهي، هميشه سبز، سچي جي عظيم محبت سان برڪت وارو، اندروني امن ۽ شان سان.
هو ٽن خاصيتن جي ٽن شاخن کي ڪٽي ٿو، ۽ لفظ جي هڪ لفظ سان پيار ڪري ٿو.
اڪيلي رب ئي امرت وارو ميوو آهي. هو پاڻ اسان کي کائڻ لاءِ ڏئي ٿو. ||3||
پاڻ سڳورا اُتي بيٺا ۽ سڪي ويا. اهي ڪو ميوو نه کڻندا آهن، ۽ اهي ڪنهن به ڇانو مهيا نه ڪندا آهن.
انھن جي ويجھو ويھڻ جي بہ زحمت نہ ڪجو- انھن جو ڪو گھر يا ڳوٺ ڪونھي.
اهي هر روز ڪٽي ۽ ساڙيا ويندا آهن. انهن وٽ نه ئي لفظ آهي ۽ نه ئي رب جو نالو. ||4||
رب جي حڪم موجب، ماڻهو پنهنجن ڪمن کي انجام ڏئي ٿو؛ اهي چوڌاري گھمي رهيا آهن، انهن جي گذريل عملن جي ڪرم جي ذريعي.
رب جي حڪم سان، انهن کي سندس درگاهه جو برڪت وارو نظارو نظر اچي ٿو. جتي هو انهن کي موڪلي ٿو، اتي اهي وڃن ٿا.
سندس حڪم سان، رب، هار، هار، اسان جي ذهنن ۾ رهي ٿو. سندس حڪم سان اسين سچ ۾ ضم ٿي وڃون ٿا. ||5||
خراب بيوقوف رب جي مرضي نه ڄاڻندا آهن. اهي غلطيون ڪري رهيا آهن.
اُھي پنھنجي ڌنڌي جي باري ۾ ضد ڪن ٿا؛ اھي ھميشه لاء خوار آھن.
اندروني سڪون کين نه ٿو اچي. اھي سچي پالڻھار سان پيار نه ڪندا آھن. ||6||
خوبصورت آهن گرو مُخن جا چهرا، جن کي گروءَ لاءِ پيار ۽ پيار آهي.
سچي عقيدت جي پوڄا ذريعي، اهي سچ سان ملن ٿا؛ سچي دروازي تي، اهي سچا مليا آهن.
برڪت آهي سندن وجود ۾ اچڻ؛ اهي پنهنجن سڀني ابن ڏاڏن کي بچائيندا آهن. ||7||
سڀ پنهنجا ڪم رب جي فضل جي نظر هيٺ ڪن ٿا. ڪو به سندس نظر کان ٻاهر نه آهي.
جنهن نظر سان سچو پالڻهار اسان کي ڏسي ٿو، سو ئي ٿي وڃون ٿا.
اي نانڪ، نام جي عظيم عظمت، رب جو نالو، صرف سندس رحمت سان ملي ٿو. ||8||3||20||
سري راگ، ٽيون مهل:
گرومخ اسم تي غور ڪن ٿا؛ پاڻ سڳورا نه سمجھندا آھن.
گورمڪن جا منهن هميشه روشن آهن. رب انهن جي ذهنن ۾ رهڻ آيو آهي.
وجدان جي ذريعي اهي سڪون ۾ آهن، ۽ سمجهه جي ذريعي اهي رب ۾ جذب ٿيندا آهن. ||1||
اي تقدير جا ڀائرو، رب جي ٻانهن جا غلام ٿي وڃو.
گرو جي خدمت گرو جي عبادت آهي. ڪيڏا ناياب آهن جيڪي حاصل ڪن! ||1||روڪ||
خوش روح دلہن هميشه پنهنجي مڙس سان گڏ آهي، جيڪڏهن هوء سچي گرو جي مرضي مطابق هلندي آهي.
هوءَ پنهنجي ابدي، سدا قائم رهندڙ مڙس کي حاصل ڪري ٿي، جيڪو ڪڏهن به نه مرندو آهي ۽ نه وري هليو ويندو آهي.
لفظ جي لفظ سان گڏ، هوء ٻيهر جدا نه ٿيندي. هوءَ پنهنجي محبوب جي گود ۾ ويڙهيل آهي. ||2||
رب پاڪ ۽ روشن آهي؛ گروءَ کان سواءِ، هو نه ٿو ملي.
هن کي صحيفن پڙهڻ سان سمجهي نه ٿو سگهجي. ٺڳي ڪندڙ ٺڳي ڪندڙ شڪ ۾ ڦاٿل آهن.
گرو جي تعليمات ذريعي، رب هميشه مليو آهي، ۽ زبان رب جي عظيم ذات سان ڀريل آهي. ||3||
مايا سان جذباتي وابستگي آسانيء سان، گرو جي تعليمات ذريعي، وجھي وئي آهي.