راگ آسا، پهرين مهل، اشٽپديا، ٽيون بيت:
هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:
اهي مٿو لٽي وارن وارن سان سينگاريل هئا، جن جا حصا ورملين سان رنگيل هئا
انهن جا مٿو قينچي سان ڪٽجي ويا هئا ۽ انهن جا ڳلا مٽيءَ سان دٻجي ويا هئا.
اهي محلاتن ۾ رهندا هئا، پر هاڻي، اهي محلات جي ويجهو به نه ويهندا آهن. ||1||
تو کي سلام، اي پيءُ رب، تو کي سلام!
اي رب العالمين. توهان جون حدون معلوم نه آهن؛ توهان ٺاهي، ۽ ٺاهي، ۽ منظر ڏسو. ||1||روڪ||
جڏهن انهن جي شادي ٿي هئي، انهن جا مڙس انهن جي ڀرسان تمام خوبصورت نظر اچن ٿا.
اُھي پالڪيءَ ۾ آيا، جن کي ھٿ جي دانت سان سينگاريو ويو.
انهن جي مٿي تي پاڻي جو ڇنڊڇاڻ ڪيو ويو، ۽ چمڪندڙ پنن کي انهن جي مٿان لڙڪايو ويو. ||2||
انهن کي سوين هزارين سڪا ڏنا ويا جڏهن اهي ويٺا هئا، ۽ سوين هزارين سڪا جڏهن اهي بيٺا هئا.
هنن ناريل ۽ کجور کائيندا هئا، ۽ آرام سان پنهنجن بسترن تي ويٺا هئا.
پر سندن ڳچيءَ ۾ رسي وجھي وئي، ۽ سندن موتين جون تارون ٽوڙي ويون. ||3||
انهن جي دولت ۽ جوانيءَ جو حسن، جنهن کين تمام گهڻي خوشي ڏني هئي، اهي هاڻي سندن دشمن بڻجي ويون آهن.
سپاهين کي حڪم ڏنو ويو، جن انهن جي بي عزتي ڪئي، ۽ انهن کي کڻي ويا.
جيڪڏھن اھو خدا جي مرضي تي راضي آھي، اھو عظمت عطا ڪري ٿو؛ جيڪڏھن سندس مرضي آھي، اھو سزا ڏئي ٿو. ||4||
جيڪڏهن ڪو اڳيئي رب تي ڌيان ڏئي ته پوءِ کيس سزا ڇو ڏجي؟
بادشاهن پنهنجي اعليٰ شعور کي وڃائي ڇڏيو هو، لذت ۽ حسرت ۾ مگن هئا.
جڏهن کان بابر جي حڪومت جو اعلان ٿيو آهي، تڏهن کان شهزادن وٽ به کائڻ لاءِ کاڌو نه آهي. ||5||
مسلمانن جون پنج وقت نمازون ضايع ٿي ويون آهن، ۽ هندن جي عبادت به ختم ٿي وئي آهي.
انهن جي مقدس چوڪن کان سواء، هندو عورتون ڪيئن غسل ڪنديون ۽ انهن جي پيشانين تي اڳئين نشان لڳندا؟
هنن ڪڏهن به پنهنجي رب کي رام ڪري ياد نه ڪيو ۽ هاڻي خدائي 6|| جا نعرا به نٿا هڻي سگهن
ڪي وري پنهنجن گهرن ڏانهن ويا آهن، ۽ پنهنجن مائٽن سان ملاقات ڪري، انهن جي حفاظت بابت پڇن ٿا.
ڪن لاءِ اڳواٽ ئي مقرر ٿيل آهي ته اهي ويهندا ۽ درد ۾ رڙيون ڪندا.
جيڪو کيس راضي ڪري ٿو، سو اچي ٿو. اي نانڪ، انسان جي قسمت ڇا آهي؟ ||7||11||
آسا، پهرين مهل:
ڪٿي آھن رانديون، اصطبل، گھوڙا؟ ڪٿي آهن ڊرم ۽ بگل؟
ڪٿي آهن تلوار-پٺيون ۽ رتيون؟ اهي ڳاڙهي رنگ جا يونيفارم ڪٿي آهن؟
ڪٿي آهن رڙيون ۽ سهڻا چهرا؟ اهي هاڻي هتي ڏسڻ لاء نه آهن. ||1||
هيءَ دنيا تنهنجي آهي؛ تون آهين رب العالمين.
هڪ لمحي ۾، توهان قائم ۽ ختم ڪريو. توهان دولت کي ورهايو جيئن اهو توهان کي راضي ڪري. ||1||روڪ||
ڪٿي آهن گهر، دروازا، هوٽلون ۽ محلات؟ اهي خوبصورت اسٽيشنون ڪٿي آهن؟
ڪٿي آهن اهي سهڻيون عورتون، جيڪي پنهنجي بسترن تي ٽيڪ ڏئي ويٺيون آهن، جن جو حسن ڪنهن کي سمهڻ نه ڏيندو هو؟
ڪٿي آهن اهي پان، وڪرو ڪندڙ ۽ هاري؟ اهي ڇانو وانگر غائب ٿي ويا آهن. ||2||
اُن دولت جي خاطر، ڪيترائي برباد ٿي ويا؛ ان دولت جي ڪري، ڪيترائي ذليل ٿيا.
اهو گناهه کان سواء گڏ نه ڪيو ويو، ۽ اهو مئلن سان گڏ نه ٿو وڃي.
اُھي، جن کي پالڻھار پالڻھار ناس ڪري، پھريائين انھن کي نيڪيءَ کان محروم ڪري ٿو. ||3||
لکين مذهبي اڳواڻن حملي آور کي روڪڻ ۾ ناڪام ٿي ويا، جڏهن انهن شهنشاهه جي حملي جي خبر ٻڌي.