ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 श्री गुरु ग्रन्थ साहिबः
पुटः - 417
ਰਾਗੁ ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ਅਸਟਪਦੀਆ ਘਰੁ ੩ ॥
रागु आसा महला १ असटपदीआ घरु ३ ॥राग आस, प्रथम मेहल, अष्टपधेया, तृतीय सदन: १.
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ੴ सतिगुर प्रसादि ॥एकः सार्वभौमिकः प्रजापतिः ईश्वरः। सच्चे गुरुप्रसादेन : १.
ਜਿਨ ਸਿਰਿ ਸੋਹਨਿ ਪਟੀਆ ਮਾਂਗੀ ਪਾਇ ਸੰਧੂਰੁ ॥
जिन सिरि सोहनि पटीआ मांगी पाइ संधूरु ॥वेष्टकेशभूषिताः शिराः सिन्दूरचित्रितभागाः
ਸੇ ਸਿਰ ਕਾਤੀ ਮੁੰਨੀਅਨਿੑ ਗਲ ਵਿਚਿ ਆਵੈ ਧੂੜਿ ॥
से सिर काती मुंनीअनि गल विचि आवै धूड़ि ॥तानि शिरः कैंचीभिः मुण्डितानि कण्ठानि च रजः गलितानि आसन् ।
ਮਹਲਾ ਅੰਦਰਿ ਹੋਦੀਆ ਹੁਣਿ ਬਹਣਿ ਨ ਮਿਲਨਿੑ ਹਦੂਰਿ ॥੧॥
महला अंदरि होदीआ हुणि बहणि न मिलनि हदूरि ॥१॥ते प्रासादभवनेषु निवसन्ति स्म, परन्तु अधुना, ते प्रासादसमीपे अपि उपविष्टुं न शक्नुवन्ति । ||१||
ਆਦੇਸੁ ਬਾਬਾ ਆਦੇਸੁ ॥
आदेसु बाबा आदेसु ॥अभिनन्दनं ते पितर भगवन्, नमस्ते!
ਆਦਿ ਪੁਰਖ ਤੇਰਾ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਇਆ ਕਰਿ ਕਰਿ ਦੇਖਹਿ ਵੇਸ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
आदि पुरख तेरा अंतु न पाइआ करि करि देखहि वेस ॥१॥ रहाउ ॥हे प्राइमल प्रभु। भवतः सीमाः न ज्ञायन्ते; त्वं सृजसि, सृजसि, दृश्यानि च पश्यसि। ||१||विराम||
ਜਦਹੁ ਸੀਆ ਵੀਆਹੀਆ ਲਾੜੇ ਸੋਹਨਿ ਪਾਸਿ ॥
जदहु सीआ वीआहीआ लाड़े सोहनि पासि ॥विवाहे तेषां पतिः पार्श्वे एवम् सुन्दराः दृश्यन्ते स्म ।
ਹੀਡੋਲੀ ਚੜਿ ਆਈਆ ਦੰਦ ਖੰਡ ਕੀਤੇ ਰਾਸਿ ॥
हीडोली चड़ि आईआ दंद खंड कीते रासि ॥ते हस्तिदन्तैः अलङ्कृतैः पालकीभिः आगतवन्तः;
ਉਪਰਹੁ ਪਾਣੀ ਵਾਰੀਐ ਝਲੇ ਝਿਮਕਨਿ ਪਾਸਿ ॥੨॥
उपरहु पाणी वारीऐ झले झिमकनि पासि ॥२॥तेषां शिरसि जलं सिक्तं, तेषां उपरि स्फुरद्व्यजनाः च तरङ्गिताः आसन् । ||२||
ਇਕੁ ਲਖੁ ਲਹਨਿੑ ਬਹਿਠੀਆ ਲਖੁ ਲਹਨਿੑ ਖੜੀਆ ॥
इकु लखु लहनि बहिठीआ लखु लहनि खड़ीआ ॥उपविष्टे शतसहस्राणि, स्थिते शतसहस्राणि च ।
ਗਰੀ ਛੁਹਾਰੇ ਖਾਂਦੀਆ ਮਾਣਨਿੑ ਸੇਜੜੀਆ ॥
गरी छुहारे खांदीआ माणनि सेजड़ीआ ॥नारिकेलं खजूरं च खादित्वा शय्यासु आरामेन विश्रामं कृतवन्तः ।
ਤਿਨੑ ਗਲਿ ਸਿਲਕਾ ਪਾਈਆ ਤੁਟਨਿੑ ਮੋਤਸਰੀਆ ॥੩॥
तिन गलि सिलका पाईआ तुटनि मोतसरीआ ॥३॥किन्तु तेषां कण्ठे पाशाः स्थापिताः, तेषां मौक्तिकताराः च भग्नाः आसन्। ||३||
ਧਨੁ ਜੋਬਨੁ ਦੁਇ ਵੈਰੀ ਹੋਏ ਜਿਨੑੀ ਰਖੇ ਰੰਗੁ ਲਾਇ ॥
धनु जोबनु दुइ वैरी होए जिनी रखे रंगु लाइ ॥तेषां धनं यौवनं च सौन्दर्यं च यत् तेभ्यः एतावत् सुखप्रदं, अधुना तेषां शत्रवः अभवन् ।
ਦੂਤਾ ਨੋ ਫੁਰਮਾਇਆ ਲੈ ਚਲੇ ਪਤਿ ਗਵਾਇ ॥
दूता नो फुरमाइआ लै चले पति गवाइ ॥आदेशः सैनिकानाम् अपमानं कृत्वा तान् नीतवान् ।
ਜੇ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਦੇ ਵਡਿਆਈ ਜੇ ਭਾਵੈ ਦੇਇ ਸਜਾਇ ॥੪॥
जे तिसु भावै दे वडिआई जे भावै देइ सजाइ ॥४॥यदि ईश्वरस्य इच्छायाः प्रियं भवति तर्हि सः महत्त्वं ददाति; यदि तस्य इच्छां प्रीणयति तर्हि सः दण्डं ददाति। ||४||
ਅਗੋ ਦੇ ਜੇ ਚੇਤੀਐ ਤਾਂ ਕਾਇਤੁ ਮਿਲੈ ਸਜਾਇ ॥
अगो दे जे चेतीऐ तां काइतु मिलै सजाइ ॥यदि कश्चित् पूर्वं भगवते ध्यानं ददाति तर्हि किमर्थं दण्डः भवेत् ।
ਸਾਹਾਂ ਸੁਰਤਿ ਗਵਾਈਆ ਰੰਗਿ ਤਮਾਸੈ ਚਾਇ ॥
साहां सुरति गवाईआ रंगि तमासै चाइ ॥नृपाः उच्चतरं चेतनां नष्टवन्तः आसन्, भोगेषु, कामुकतासु च आनन्दिताः आसन् ।
ਬਾਬਰਵਾਣੀ ਫਿਰਿ ਗਈ ਕੁਇਰੁ ਨ ਰੋਟੀ ਖਾਇ ॥੫॥
बाबरवाणी फिरि गई कुइरु न रोटी खाइ ॥५॥बाबरस्य शासनस्य घोषणायाः कारणात् राजपुत्राणां अपि भोजनं नास्ति । ||५||
ਇਕਨਾ ਵਖਤ ਖੁਆਈਅਹਿ ਇਕਨੑਾ ਪੂਜਾ ਜਾਇ ॥
इकना वखत खुआईअहि इकना पूजा जाइ ॥मुसलमानानां पञ्चवारं नित्यं प्रार्थना नष्टा, हिन्दुभिः अपि पूजा नष्टा अस्ति ।
ਚਉਕੇ ਵਿਣੁ ਹਿੰਦਵਾਣੀਆ ਕਿਉ ਟਿਕੇ ਕਢਹਿ ਨਾਇ ॥
चउके विणु हिंदवाणीआ किउ टिके कढहि नाइ ॥तेषां पवित्रचतुष्कोणान् विना हिन्दुस्त्रीः कथं स्नानं कृत्वा ललाटेषु अग्रचिह्नानि प्रयोजयिष्यन्ति?
ਰਾਮੁ ਨ ਕਬਹੂ ਚੇਤਿਓ ਹੁਣਿ ਕਹਣਿ ਨ ਮਿਲੈ ਖੁਦਾਇ ॥੬॥
रामु न कबहू चेतिओ हुणि कहणि न मिलै खुदाइ ॥६॥न राम इति न स्मरन् भगवन्तं, इदानीं खुडा-इति जपमपि न शक्नुवन्ति||६||
ਇਕਿ ਘਰਿ ਆਵਹਿ ਆਪਣੈ ਇਕਿ ਮਿਲਿ ਮਿਲਿ ਪੁਛਹਿ ਸੁਖ ॥
इकि घरि आवहि आपणै इकि मिलि मिलि पुछहि सुख ॥केचन स्वगृहं प्रत्यागताः, स्वजनं मिलित्वा स्वस्य अभयस्य विषये पृच्छन्ति।
ਇਕਨੑਾ ਏਹੋ ਲਿਖਿਆ ਬਹਿ ਬਹਿ ਰੋਵਹਿ ਦੁਖ ॥
इकना एहो लिखिआ बहि बहि रोवहि दुख ॥केषाञ्चित् उपविश्य दुःखेन क्रन्दन्ति इति पूर्वविहितम् ।
ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੋ ਥੀਐ ਨਾਨਕ ਕਿਆ ਮਾਨੁਖ ॥੭॥੧੧॥
जो तिसु भावै सो थीऐ नानक किआ मानुख ॥७॥११॥यद् तस्य प्रीतिः भवति, तत् भवति। हे नानक, किं भाग्यं मनुष्याणां? ||७||११||
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ॥
आसा महला १ ॥आसा, प्रथम मेहल : १.
ਕਹਾ ਸੁ ਖੇਲ ਤਬੇਲਾ ਘੋੜੇ ਕਹਾ ਭੇਰੀ ਸਹਨਾਈ ॥
कहा सु खेल तबेला घोड़े कहा भेरी सहनाई ॥क्रीडाः कुतः अश्वाश्वाः कुत्र सन्ति ? कुत्र ढोलः, बगुलाः च सन्ति ?
ਕਹਾ ਸੁ ਤੇਗਬੰਦ ਗਾਡੇਰੜਿ ਕਹਾ ਸੁ ਲਾਲ ਕਵਾਈ ॥
कहा सु तेगबंद गाडेरड़ि कहा सु लाल कवाई ॥खड्गमेखला रथाः कुत्र सन्ति ? ताः रक्तवर्णीयाः वर्णाः कुत्र सन्ति ?
ਕਹਾ ਸੁ ਆਰਸੀਆ ਮੁਹ ਬੰਕੇ ਐਥੈ ਦਿਸਹਿ ਨਾਹੀ ॥੧॥
कहा सु आरसीआ मुह बंके ऐथै दिसहि नाही ॥१॥कुत्र वलयानि च सुन्दराणि मुखानि च? न पुनः अत्र द्रष्टव्याः। ||१||
ਇਹੁ ਜਗੁ ਤੇਰਾ ਤੂ ਗੋਸਾਈ ॥
इहु जगु तेरा तू गोसाई ॥संसारोऽयं तव; त्वं विश्वस्य स्वामी असि।
ਏਕ ਘੜੀ ਮਹਿ ਥਾਪਿ ਉਥਾਪੇ ਜਰੁ ਵੰਡਿ ਦੇਵੈ ਭਾਂਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
एक घड़ी महि थापि उथापे जरु वंडि देवै भांई ॥१॥ रहाउ ॥क्षणमात्रेण त्वं स्थापयसि विस्थापयसि च । यथेष्टं धनं वितरसि । ||१||विराम||
ਕਹਾਂ ਸੁ ਘਰ ਦਰ ਮੰਡਪ ਮਹਲਾ ਕਹਾ ਸੁ ਬੰਕ ਸਰਾਈ ॥
कहां सु घर दर मंडप महला कहा सु बंक सराई ॥गृहाणि, द्वाराणि, होटलानि, प्रासादानि च कुत्र सन्ति ? तानि सुन्दराणि मार्गस्थानकानि कुत्र सन्ति ?
ਕਹਾਂ ਸੁ ਸੇਜ ਸੁਖਾਲੀ ਕਾਮਣਿ ਜਿਸੁ ਵੇਖਿ ਨੀਦ ਨ ਪਾਈ ॥
कहां सु सेज सुखाली कामणि जिसु वेखि नीद न पाई ॥क्व ताः शयनाश्रिताः सुन्दरिणः स्त्रियः येषां सौन्दर्यं निद्रां न अनुमन्यते स्म ।
ਕਹਾ ਸੁ ਪਾਨ ਤੰਬੋਲੀ ਹਰਮਾ ਹੋਈਆ ਛਾਈ ਮਾਈ ॥੨॥
कहा सु पान तंबोली हरमा होईआ छाई माई ॥२॥कुत्र तानि सुपारीपत्राणि, तेषां विक्रेतारः, हरेमीः च। छाया इव विलुप्ताः। ||२||
ਇਸੁ ਜਰ ਕਾਰਣਿ ਘਣੀ ਵਿਗੁਤੀ ਇਨਿ ਜਰ ਘਣੀ ਖੁਆਈ ॥
इसु जर कारणि घणी विगुती इनि जर घणी खुआई ॥अस्य धनस्य कृते एतावन्तः नष्टाः अभवन्; एतस्य धनस्य कारणात् एतावन्तः अपमानिताः अभवन्।
ਪਾਪਾ ਬਾਝਹੁ ਹੋਵੈ ਨਾਹੀ ਮੁਇਆ ਸਾਥਿ ਨ ਜਾਈ ॥
पापा बाझहु होवै नाही मुइआ साथि न जाई ॥पापं विना न सङ्गृहीतं न च मृतैः सह गच्छति।
ਜਿਸ ਨੋ ਆਪਿ ਖੁਆਏ ਕਰਤਾ ਖੁਸਿ ਲਏ ਚੰਗਿਆਈ ॥੩॥
जिस नो आपि खुआए करता खुसि लए चंगिआई ॥३॥तान्, येषां प्रजापतिः प्रभुः नाशयिष्यति - प्रथमं सः तान् गुणान् विच्छिन्दति। ||३||
ਕੋਟੀ ਹੂ ਪੀਰ ਵਰਜਿ ਰਹਾਏ ਜਾ ਮੀਰੁ ਸੁਣਿਆ ਧਾਇਆ ॥
कोटी हू पीर वरजि रहाए जा मीरु सुणिआ धाइआ ॥कोटिकोटिधर्मनेतारः आक्रमणकर्तारं निवारयितुं असफलाः अभवन्, यदा ते सम्राट्-आक्रमणस्य विषये श्रुतवन्तः ।