आसा, तृतीय मेहलः १.
ये स्वात्मानं परिचिनन्ति ते मधुरस्वादं भोजयन्ति हे दैवभ्रातरः।
ये भगवतः उदात्ततत्त्वे पिबन्ति ते मुक्ताः भवन्ति; ते सत्यं प्रेम्णा पश्यन्ति। ||१||
शुद्धतमः प्रियः प्रभुः शुद्धतमः; शुद्धचित्ते निवसितुं आगच्छति।
भगवतः स्तुतिं कुर्वन् गुरुशिक्षाद्वारा भ्रष्टाचारेण अप्रभावितः तिष्ठति। ||१||विराम||
शाबादस्य वचनं विना ते स्वयमेव न अवगच्छन्ति -ते सर्वथा अन्धाः हे दैवभ्रातरः।
गुरुशिक्षाद्वारा हृदयं प्रकाशितं भवति, अन्ते केवलं नाम एव भवतः सहचरः भविष्यति। ||२||
नामेन व्याप्ताः, नाममात्रं च; ते नाममात्रे व्यवहारं कुर्वन्ति।
तेषां हृदयस्य गहने नाम अस्ति; तेषां अधरे नाम अस्ति; ते ईश्वरस्य वचनं, नाम च चिन्तयन्ति। ||३||
ते नाम शृण्वन्ति, नाम विश्वासं कुर्वन्ति, नामद्वारा वैभवं प्राप्नुवन्ति।
ते नाम स्तुवन्ति, नित्यं नित्यं, नामद्वारा च भगवतः सान्निध्यस्य भवनं प्राप्नुवन्ति। ||४||
नामद्वारा तेषां हृदयं प्रकाशितं भवति, नामद्वारा गौरवं प्राप्नुवन्ति।
नामद्वारा शान्तिः प्रवहति; अहं नाम अभयारण्यम् अन्वेषयामि। ||५||
नाम विना कोऽपि स्वीक्रियते; स्वेच्छा मनमुखाः मानं नष्टं कुर्वन्ति।
मृत्युपुरे ते बद्धाः ताडिताः च भवन्ति, तेषां प्राणाः वृथा नष्टाः भवन्ति । ||६||
ये गुर्मुखाः नाम साक्षात्कृताः, ते सर्वे नाम सेवन्ते।
अतः नाम विश्वासं कुरुत, नाममात्रं च; नामद्वारा गौरवपूर्णं महत्त्वं प्राप्यते। ||७||
स एव गृह्णाति यस्मै दीयते। गुरुशिक्षाद्वारा नाम साक्षात्कारः भवति।
हे नानक सर्वं नामप्रभावे; सम्यक् सद्भाग्येन कतिपये तत् प्राप्नुवन्ति। ||८||७||२९||
आसा, तृतीय मेहलः १.
निर्जनवधूः भर्तुः सान्निध्यभवनं न प्राप्नुवन्ति, न च तस्य रसं जानन्ति।
परुषं वचनं वदन्ति, न च तं नमन्ति; ते अन्यस्य प्रेम्णा भवन्ति। ||१||
कथं एतत् मनः वशं प्राप्नुयात् ?
गुरुप्रसादेन नियन्त्रणे धार्यते; आध्यात्मिकबुद्ध्या उपदिष्टः स्वगृहं प्रति आगच्छति। ||१||विराम||
सः एव सुखिनः आत्मा-वधूः अलङ्करोति; ते तं प्रेम्णः स्नेहं च वहन्ति।
ते सच्चिगुरुस्य मधुर इच्छया सह सङ्गतिं कुर्वन्ति, स्वाभाविकतया नाम अलङ्कृताः। ||२||
रमन्ते प्रियं सदा सत्येन अलङ्कृतं शयनम् ।
भर्तुः भगवतः प्रेम्णा मुग्धाः भवन्ति; प्रियं मिलित्वा शान्तिं प्राप्नुवन्ति। ||३||
आध्यात्मिक प्रज्ञा सुखी आत्मा वधूस्य अतुलं अलङ्कारः।
सा तावत् सुन्दरी - सा सर्वेषां राज्ञी अस्ति; सा भर्तुः भगवतः प्रेम्णः स्नेहं च भुङ्क्ते। ||४||
सत्येश्वरः अदृष्टः अनन्तः प्रसन्नात्मवधूषु स्वस्य प्रेमं प्रविष्टवान्।
ते स्वस्य सत्यगुरुं सेवन्ते, सच्चिदानन्देन स्नेहेन च। ||५||
सुखी आत्मा वधूः गुणहारेन अलङ्कृता अस्ति।
सा प्रेमगन्धं शरीरे प्रयोजयति, तस्याः मनसः अन्तः चिन्तनात्मकध्यानरत्नम् अस्ति । ||६||
भक्तिपूजायुक्ता ये ते परम उदात्ताः। तेषां सामाजिकस्थितिः, सम्मानः च शाबादस्य वचनाद् एव आगच्छति।
नाम विना सर्वे निम्नवर्गाः, गोबरस्य कीटाः इव । ||७||
सर्वे "मम, अहं!", इति घोषयन्ति; शाबादं विना तु अहङ्कारः न प्रयाति।
हे नानक, ये नामेन ओतप्रोताः अहङ्कारं नष्टं कुर्वन्ति; ते सत्येश्वरे लीना तिष्ठन्ति। ||८||८||३०||
आसा, तृतीय मेहलः १.
ये सत्येश्वरेन ओतप्रोताः ते निर्मलाः शुद्धाः च; तेषां कीर्तिः सदा सत्या एव।
अत्र ते गृहे प्रसिद्धाः, अतः परं युगपर्यन्तं प्रसिद्धाः सन्ति । ||१||