ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 श्री गुरु ग्रन्थ साहिबः
पुटः - 883
ਜਿਨਿ ਕੀਆ ਸੋਈ ਪ੍ਰਭੁ ਜਾਣੈ ਹਰਿ ਕਾ ਮਹਲੁ ਅਪਾਰਾ ॥
जिनि कीआ सोई प्रभु जाणै हरि का महलु अपारा ॥यः जानाति यत् ईश्वरः तं सृष्टवान्, सः भगवतः सान्निध्यस्य अतुलं भवनं प्राप्नोति।
ਭਗਤਿ ਕਰੀ ਹਰਿ ਕੇ ਗੁਣ ਗਾਵਾ ਨਾਨਕ ਦਾਸੁ ਤੁਮਾਰਾ ॥੪॥੧॥
भगति करी हरि के गुण गावा नानक दासु तुमारा ॥४॥१॥भगवन्तं पूजयन् तस्य महिमा स्तुतिं गायामि। नानकः तव दासः अस्ति। ||४||१||
ਰਾਮਕਲੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
रामकली महला ५ ॥रामकली, पंचम मेहलः १.
ਪਵਹੁ ਚਰਣਾ ਤਲਿ ਊਪਰਿ ਆਵਹੁ ਐਸੀ ਸੇਵ ਕਮਾਵਹੁ ॥
पवहु चरणा तलि ऊपरि आवहु ऐसी सेव कमावहु ॥सर्वेषां पादयोः अधः आत्मानं स्थापयतु, तर्हि त्वं उत्थापितः भविष्यसि; एवं तस्य सेवां कुर्वन्तु।
ਆਪਸ ਤੇ ਊਪਰਿ ਸਭ ਜਾਣਹੁ ਤਉ ਦਰਗਹ ਸੁਖੁ ਪਾਵਹੁ ॥੧॥
आपस ते ऊपरि सभ जाणहु तउ दरगह सुखु पावहु ॥१॥सर्वे भवतः उपरि सन्ति इति ज्ञात्वा भगवतः प्राङ्गणे शान्तिं प्राप्स्यथ । ||१||
ਸੰਤਹੁ ਐਸੀ ਕਥਹੁ ਕਹਾਣੀ ॥
संतहु ऐसी कथहु कहाणी ॥देवशुद्धिं दिव्यपवित्रं च तां वाक्यं वद सन्ताः।
ਸੁਰ ਪਵਿਤ੍ਰ ਨਰ ਦੇਵ ਪਵਿਤ੍ਰਾ ਖਿਨੁ ਬੋਲਹੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬਾਣੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
सुर पवित्र नर देव पवित्रा खिनु बोलहु गुरमुखि बाणी ॥१॥ रहाउ ॥गुरमुखत्वेन तस्य बनिवचनं क्षणमपि जप। ||१||विराम||
ਪਰਪੰਚੁ ਛੋਡਿ ਸਹਜ ਘਰਿ ਬੈਸਹੁ ਝੂਠਾ ਕਹਹੁ ਨ ਕੋਈ ॥
परपंचु छोडि सहज घरि बैसहु झूठा कहहु न कोई ॥कपटयोजनानि परित्यज्य आकाशप्रासादे निवसन्तु; अन्यं कञ्चित् मिथ्या इति मा वदतु।
ਸਤਿਗੁਰ ਮਿਲਹੁ ਨਵੈ ਨਿਧਿ ਪਾਵਹੁ ਇਨ ਬਿਧਿ ਤਤੁ ਬਿਲੋਈ ॥੨॥
सतिगुर मिलहु नवै निधि पावहु इन बिधि ततु बिलोई ॥२॥सत्यगुरुं मिलित्वा नव निधिं प्राप्स्यसि; एवं त्वं यथार्थतत्त्वं प्राप्स्यसि । ||२||
ਭਰਮੁ ਚੁਕਾਵਹੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਲਿਵ ਲਾਵਹੁ ਆਤਮੁ ਚੀਨਹੁ ਭਾਈ ॥
भरमु चुकावहु गुरमुखि लिव लावहु आतमु चीनहु भाई ॥संशयं निर्मूलयतु, गुरमुखत्वेन च भगवत्प्रेमं निरूपयतु; स्वस्य आत्मानं अवगच्छन्तु हे दैवभ्रातरः।
ਨਿਕਟਿ ਕਰਿ ਜਾਣਹੁ ਸਦਾ ਪ੍ਰਭੁ ਹਾਜਰੁ ਕਿਸੁ ਸਿਉ ਕਰਹੁ ਬੁਰਾਈ ॥੩॥
निकटि करि जाणहु सदा प्रभु हाजरु किसु सिउ करहु बुराई ॥३॥ईश्वरः समीपे अस्ति, नित्यं च वर्तते इति ज्ञातव्यम्। कथं त्वं अन्यस्य क्षतिं कर्तुं प्रयतसे ? ||३||
ਸਤਿਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਮਾਰਗੁ ਮੁਕਤਾ ਸਹਜੇ ਮਿਲੇ ਸੁਆਮੀ ॥
सतिगुरि मिलिऐ मारगु मुकता सहजे मिले सुआमी ॥सच्चे गुरुणा सह मिलित्वा तव मार्गः स्पष्टः भविष्यति, त्वं च स्वेश्वरं गुरुं च सहजतया मिलिष्यसि।
ਧਨੁ ਧਨੁ ਸੇ ਜਨ ਜਿਨੀ ਕਲਿ ਮਹਿ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ਜਨ ਨਾਨਕ ਸਦ ਕੁਰਬਾਨੀ ॥੪॥੨॥
धनु धनु से जन जिनी कलि महि हरि पाइआ जन नानक सद कुरबानी ॥४॥२॥धन्याः धन्याः ते विनयशीलाः, ये अस्मिन् कलियुगस्य कृष्णयुगे भगवन्तं विन्दन्ति। तेषां कृते नानकः सदा यज्ञः अस्ति। ||४||२||
ਰਾਮਕਲੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
रामकली महला ५ ॥रामकली, पंचम मेहलः १.
ਆਵਤ ਹਰਖ ਨ ਜਾਵਤ ਦੂਖਾ ਨਹ ਬਿਆਪੈ ਮਨ ਰੋਗਨੀ ॥
आवत हरख न जावत दूखा नह बिआपै मन रोगनी ॥आगमनं न मे प्रीणयति, गमनं च मे दुःखं न जनयति, तथा च मम मनः रोगेण पीडितः नास्ति।
ਸਦਾ ਅਨੰਦੁ ਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ਪਾਇਆ ਤਉ ਉਤਰੀ ਸਗਲ ਬਿਓਗਨੀ ॥੧॥
सदा अनंदु गुरु पूरा पाइआ तउ उतरी सगल बिओगनी ॥१॥अहं आनन्दे सदा, यतः मया सिद्धगुरुः प्राप्तः; मम भगवतः वियोगः सर्वथा समाप्तः अस्ति। ||१||
ਇਹ ਬਿਧਿ ਹੈ ਮਨੁ ਜੋਗਨੀ ॥
इह बिधि है मनु जोगनी ॥एवं मया भगवता सह मनः संयोजितम्।
ਮੋਹੁ ਸੋਗੁ ਰੋਗੁ ਲੋਗੁ ਨ ਬਿਆਪੈ ਤਹ ਹਰਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਰਸ ਭੋਗਨੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
मोहु सोगु रोगु लोगु न बिआपै तह हरि हरि हरि रस भोगनी ॥१॥ रहाउ ॥आसक्तिः, शोकः, रोगः, जनमतं च मां न प्रभावितं कुर्वन्ति, तथा च, अहं भगवतः सूक्ष्मतत्त्वं हरं हरं हरं भोजयामि। ||१||विराम||
ਸੁਰਗ ਪਵਿਤ੍ਰਾ ਮਿਰਤ ਪਵਿਤ੍ਰਾ ਪਇਆਲ ਪਵਿਤ੍ਰ ਅਲੋਗਨੀ ॥
सुरग पवित्रा मिरत पवित्रा पइआल पवित्र अलोगनी ॥स्वर्गे शुद्धोऽहं पृथिव्यां शुद्धोऽहं पातालस्य पातालप्रदेशेषु शुचिः । अहं जगतः जनानां पृथक् तिष्ठामि।
ਆਗਿਆਕਾਰੀ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਭੁੰਚੈ ਜਤ ਕਤ ਪੇਖਉ ਹਰਿ ਗੁਨੀ ॥੨॥
आगिआकारी सदा सुखु भुंचै जत कत पेखउ हरि गुनी ॥२॥भगवतः आज्ञाकारी अहं शान्तिं रमामि सदा; यत्र यत्र पश्यामि तत्र पश्यामि वैभवगुणेश्वरम् | ||२||
ਨਹ ਸਿਵ ਸਕਤੀ ਜਲੁ ਨਹੀ ਪਵਨਾ ਤਹ ਅਕਾਰੁ ਨਹੀ ਮੇਦਨੀ ॥
नह सिव सकती जलु नही पवना तह अकारु नही मेदनी ॥न शिवः शक्तिः, न ऊर्जा न द्रव्यं, न जलं न वायुः, न तत्र रूपलोकः,
ਸਤਿਗੁਰ ਜੋਗ ਕਾ ਤਹਾ ਨਿਵਾਸਾ ਜਹ ਅਵਿਗਤ ਨਾਥੁ ਅਗਮ ਧਨੀ ॥੩॥
सतिगुर जोग का तहा निवासा जह अविगत नाथु अगम धनी ॥३॥यत्र सच्चः गुरुः योगी निवसति, यत्र वसति अक्षयः भगवान् ईश्वरः, अगम्यः गुरुः। ||३||
ਤਨੁ ਮਨੁ ਹਰਿ ਕਾ ਧਨੁ ਸਭੁ ਹਰਿ ਕਾ ਹਰਿ ਕੇ ਗੁਣ ਹਉ ਕਿਆ ਗਨੀ ॥
तनु मनु हरि का धनु सभु हरि का हरि के गुण हउ किआ गनी ॥शरीरं मनः च भगवतः एव; सर्वं धनं भगवतः एव; भगवतः के के गौरवपूर्णाः गुणाः वर्णयितुं शक्नोमि?
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਹਮ ਤੁਮ ਗੁਰਿ ਖੋਈ ਹੈ ਅੰਭੈ ਅੰਭੁ ਮਿਲੋਗਨੀ ॥੪॥੩॥
कहु नानक हम तुम गुरि खोई है अंभै अंभु मिलोगनी ॥४॥३॥नानकः वदति, गुरुणा मम 'मम तव' इति भावः नाशितवान्। जलेन सह जलं इव अहं ईश्वरेण सह मिश्रितः अस्मि। ||४||३||
ਰਾਮਕਲੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
रामकली महला ५ ॥रामकली, पंचम मेहलः १.
ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਰਹਤ ਰਹੈ ਨਿਰਾਰੀ ਸਾਧਿਕ ਸਿਧ ਨ ਜਾਨੈ ॥
त्रै गुण रहत रहै निरारी साधिक सिध न जानै ॥गुणत्रयात् परं भवति; अस्पृष्टं तिष्ठति । साधकाः सिद्धाश्च न जानन्ति।
ਰਤਨ ਕੋਠੜੀ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਸੰਪੂਰਨ ਸਤਿਗੁਰ ਕੈ ਖਜਾਨੈ ॥੧॥
रतन कोठड़ी अंम्रित संपूरन सतिगुर कै खजानै ॥१॥गुरुकोषे अम्ब्रोसियलामृतेन प्रफुल्लितः रत्नैः पूर्णः कक्षः अस्ति। ||१||
ਅਚਰਜੁ ਕਿਛੁ ਕਹਣੁ ਨ ਜਾਈ ॥
अचरजु किछु कहणु न जाई ॥एतत् वस्तु अद्भुतं आश्चर्यजनकं च अस्ति! न वर्णयितुं शक्यते ।
ਬਸਤੁ ਅਗੋਚਰ ਭਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
बसतु अगोचर भाई ॥१॥ रहाउ ॥अगाह्य वस्तु अस्ति हे दैवभ्रातरः! ||१||विराम||
ਮੋਲੁ ਨਾਹੀ ਕਛੁ ਕਰਣੈ ਜੋਗਾ ਕਿਆ ਕੋ ਕਹੈ ਸੁਣਾਵੈ ॥
मोलु नाही कछु करणै जोगा किआ को कहै सुणावै ॥तस्य मूल्यं सर्वथा अनुमानितुं न शक्यते; तस्य विषये कोऽपि किं वक्तुं शक्नोति ?
ਕਥਨ ਕਹਣ ਕਉ ਸੋਝੀ ਨਾਹੀ ਜੋ ਪੇਖੈ ਤਿਸੁ ਬਣਿ ਆਵੈ ॥੨॥
कथन कहण कउ सोझी नाही जो पेखै तिसु बणि आवै ॥२॥तद् वदन् वर्णयित्वा च न गम्यते; पश्यन् एव तत् साक्षात्करोति। ||२||
ਸੋਈ ਜਾਣੈ ਕਰਣੈਹਾਰਾ ਕੀਤਾ ਕਿਆ ਬੇਚਾਰਾ ॥
सोई जाणै करणैहारा कीता किआ बेचारा ॥केवलं प्रजापतिः प्रभुः एव तत् जानाति; कोऽपि दरिद्रः प्राणी किं कर्तुं शक्नोति ?
ਆਪਣੀ ਗਤਿ ਮਿਤਿ ਆਪੇ ਜਾਣੈ ਹਰਿ ਆਪੇ ਪੂਰ ਭੰਡਾਰਾ ॥੩॥
आपणी गति मिति आपे जाणै हरि आपे पूर भंडारा ॥३॥केवलं स एव स्वस्य अवस्थां विस्तारं च जानाति। स्वयं भगवान् एव निधिः प्रफुल्लितः। ||३||
ਐਸਾ ਰਸੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਮਨਿ ਚਾਖਿਆ ਤ੍ਰਿਪਤਿ ਰਹੇ ਆਘਾਈ ॥
ऐसा रसु अंम्रितु मनि चाखिआ त्रिपति रहे आघाई ॥एतादृशं अम्ब्रोसियलामृतं चत्वा मनः तृप्तं तृप्तं च तिष्ठति।
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਮੇਰੀ ਆਸਾ ਪੂਰੀ ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਸਰਣਾਈ ॥੪॥੪॥
कहु नानक मेरी आसा पूरी सतिगुर की सरणाई ॥४॥४॥कथयति नानक, मम आशाः पूर्णाः; मया गुरु-अभयारण्यम् लब्धम्। ||४||४||