गुरमुखत्वेन भगवतः नाम जपामि।
मम चिन्ता गता, अहं नाम भगवतः नाम प्रेम्णः अस्मि ।
अहं असंख्यजीवनं सुप्तः आसम्, परन्तु अधुना अहं जागरितः अस्मि । ||१||
अनुग्रहं दत्त्वा मां स्वसेवाया: सह सम्बद्धवान्।
साधसङ्गे पवित्रसङ्घे सर्वे भोगाः प्राप्यन्ते। ||१||विराम||
गुरुस्य शबादस्य वचनेन रोगाशुभं निर्मूलितम्।
नाम औषधं मम मनः अवशोषितम् अस्ति।
गुरुणा सह मिलित्वा मम मनः आनन्दे अस्ति।
सर्वे निधयः भगवतः ईश्वरस्य नाम्ना सन्ति। ||२||
जन्ममृत्युभयं मम मृत्युदूतस्य च निवृत्तम्।
साधसंगते मम हृदयस्य विपर्यस्तं कमलं प्रफुल्लितम् अस्ति।
भगवतः महिमा स्तुतिं गायन् अहं शाश्वतं शाश्वतं शान्तिं प्राप्नोमि।
मम सर्वाणि कार्याणि सम्यक् सिद्धानि सन्ति। ||३||
एतावता दुष्प्राप्यमानुषशरीरं भगवता अनुमोदितम् ।
हर हर इति नाम जप्य फलं जातम्।
नानकः वदति, ईश्वरः मम कृपायाः आशीर्वादं दत्तवान्।
प्रत्येकं निःश्वासेन अन्नस्य कटाक्षेण च भगवन्तं हरं हरं ध्यायामि। ||४||२९||४२||
भैरव, पंचम मेहल: १.
तस्य नाम सर्वेभ्यः परमम् अस्ति।
तस्य महिमा स्तुतिं गायन्तु, नित्यं नित्यम्।
तस्य स्मरणेन ध्यात्वा सर्वदुःखानि निवर्तन्ते।
सर्वे भोगाः मनसि निवसितुं आगच्छन्ति। ||१||
सच्चिदानन्दं स्मरणेन ध्याय मे मनः |
इह परत्र च त्वं त्राता भविष्यसि। ||१||विराम||
अमलः प्रभुः ईश्वरः सर्वेषां प्रजापतिः अस्ति।
सर्वभूतानां प्राणिनां च पोषणं ददाति।
क्षणमात्रेण पापदोषान् कोटिशो क्षमते |
प्रेम्णः भक्तिपूजाद्वारा सदा मुक्तः भवति । ||२||
सत्यं धनं सत्यं च महिमामहात्म्यम्,
शाश्वतं च अविचलं प्रज्ञा सिद्धगुरुतः प्राप्यते।
यदा रक्षकः त्राता प्रभुः कृपां प्रयच्छति ।
सर्वं आध्यात्मिकं तमः निष्कासितम् अस्ति। ||३||
अहं परमेश्वरे ध्यानं केन्द्रीक्रियते।
निर्वाणेश्वरः सर्वथा व्याप्तः सर्वव्याप्तः।
संशयं भयं च निर्मूलयन् अहं जगत्पतिं मिलितवान्।
गुरुः नानकस्य दयालुः अभवत्। ||४||३०||४३||
भैरव, पंचम मेहल: १.
तस्य स्मरणेन ध्यात्वा मनः प्रकाशते।
दुःखं निर्मूलितं भवति, शान्तिं शान्तिं च वसितुं आगच्छति।
ते एव तत् प्राप्नुवन्ति, यस्मै ईश्वरः तत् ददाति।
ते सिद्धगुरुसेवायां धन्याः भवन्ति। ||१||
सर्वा शान्तिः आरामः च तव नाम्ना अस्ति देव।
चतुर्विंशतिः घण्टाः दिने मनसि तस्य गौरवं स्तुतिं गायतु। ||१||विराम||
त्वं स्वकामफलं प्राप्स्यसि, .
यदा भगवतः नाम मनसि वसितुं आगच्छति।
ध्यात्वा भगवन्तं निवर्तन्ते आगमनं गमनं च।
प्रेम्णा भक्तिपूजायाः माध्यमेन प्रेम्णा ईश्वरं प्रति ध्यानं केन्द्रीकुरुत। ||२||
कामः क्रोधः अहङ्कारः च निवर्तते ।
माया प्रति प्रेम आसक्तिः च भग्नः भवति।
ईश्वरस्य समर्थनस्य उपरि अवलम्बं कुरुत, दिवारात्रौ।
परमेश्वरेन इदं दानं दत्तम्। ||३||
अस्माकं प्रभुः स्वामी च प्रजापतिः कारणकारणः।
सः अन्तःज्ञः सर्वहृदयानां अन्वेषकः अस्ति।
आशीर्वादं ददातु भगवन्, स्वसेवाया सह मां सम्बध्दयतु।
दास नानकः तव अभयारण्यम् आगतः। ||४||३१||४४||
भैरव, पंचम मेहल: १.
नाम भगवतः नाम न पुनरुक्तः स लज्जया म्रियते ।
नाम्ना विना कथं सः कदापि शान्ततया निद्रां करिष्यति।
मर्त्यः भगवतः ध्यानस्मरणं त्यजति, ततः परममोक्षावस्थां कामयति;