ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 श्री गुरु ग्रन्थ साहिबः
पुटः - 1001
ਮੂੜੇ ਤੈ ਮਨ ਤੇ ਰਾਮੁ ਬਿਸਾਰਿਓ ॥
मूड़े तै मन ते रामु बिसारिओ ॥त्वं मूर्ख, त्वं मनसा भगवन्तं विस्मृतवान्!
ਲੂਣੁ ਖਾਇ ਕਰਹਿ ਹਰਾਮਖੋਰੀ ਪੇਖਤ ਨੈਨ ਬਿਦਾਰਿਓ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
लूणु खाइ करहि हरामखोरी पेखत नैन बिदारिओ ॥१॥ रहाउ ॥त्वं तस्य लवणं खादसि, ततः त्वं तस्य असत्यः असि; तव नेत्रयोः पुरतः त्वं विदीर्णः भविष्यसि। ||१||विराम||
ਅਸਾਧ ਰੋਗੁ ਉਪਜਿਓ ਤਨ ਭੀਤਰਿ ਟਰਤ ਨ ਕਾਹੂ ਟਾਰਿਓ ॥
असाध रोगु उपजिओ तन भीतरि टरत न काहू टारिओ ॥असाध्यः रोगः तव शरीरे उत्पन्नः; न तस्य निष्कासनं, अतिक्रान्तं वा।
ਪ੍ਰਭ ਬਿਸਰਤ ਮਹਾ ਦੁਖੁ ਪਾਇਓ ਇਹੁ ਨਾਨਕ ਤਤੁ ਬੀਚਾਰਿਓ ॥੨॥੮॥
प्रभ बिसरत महा दुखु पाइओ इहु नानक ततु बीचारिओ ॥२॥८॥ईश्वरं विस्मृत्य सर्वथा पीडा सहते; एतत् एव वास्तविकतायाः सारं यत् नानकेन साक्षात्कृतम्। ||२||८||
ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੫ ॥
मारू महला ५ ॥मारू, पंचम मेहलः १.
ਚਰਨ ਕਮਲ ਪ੍ਰਭ ਰਾਖੇ ਚੀਤਿ ॥
चरन कमल प्रभ राखे चीति ॥मया चैतन्ये भगवतः चरणकमलानि निहितानि।
ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵਹ ਨੀਤਾ ਨੀਤ ॥
हरि गुण गावह नीता नीत ॥भगवतः महिमा स्तुतिं गायामि, निरन्तरं, निरन्तरं।
ਤਿਸੁ ਬਿਨੁ ਦੂਜਾ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਊ ॥
तिसु बिनु दूजा अवरु न कोऊ ॥तस्मात् अन्यः कश्चित् सर्वथा नास्ति।
ਆਦਿ ਮਧਿ ਅੰਤਿ ਹੈ ਸੋਊ ॥੧॥
आदि मधि अंति है सोऊ ॥१॥स एव विद्यते, आदौ, मध्ये, अन्ते च। ||१||
ਸੰਤਨ ਕੀ ਓਟ ਆਪੇ ਆਪਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
संतन की ओट आपे आपि ॥१॥ रहाउ ॥सः एव सन्तानाम् आश्रयः अस्ति। ||१||विराम||
ਜਾ ਕੈ ਵਸਿ ਹੈ ਸਗਲ ਸੰਸਾਰੁ ॥
जा कै वसि है सगल संसारु ॥तस्य वशं सर्वं जगत् अस्ति ।
ਆਪੇ ਆਪਿ ਆਪਿ ਨਿਰੰਕਾਰੁ ॥
आपे आपि आपि निरंकारु ॥स्वयं निराकारेश्वरः स्वयं स्वतः।
ਨਾਨਕ ਗਹਿਓ ਸਾਚਾ ਸੋਇ ॥
नानक गहिओ साचा सोइ ॥नानकः तं सत्यं भगवन्तं दृढतया धारयति।
ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਫਿਰਿ ਦੂਖੁ ਨ ਹੋਇ ॥੨॥੯॥
सुखु पाइआ फिरि दूखु न होइ ॥२॥९॥सः शान्तिं लब्धः, पुनः कदापि दुःखं न प्राप्स्यति। ||२||९||
ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੫ ਘਰੁ ੩ ॥
मारू महला ५ घरु ३ ॥मारू, पंचम मेहल, तृतीय सदन : १.
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ੴ सतिगुर प्रसादि ॥एकः सार्वभौमिकः प्रजापतिः ईश्वरः। सच्चे गुरुप्रसादेन : १.
ਪ੍ਰਾਨ ਸੁਖਦਾਤਾ ਜੀਅ ਸੁਖਦਾਤਾ ਤੁਮ ਕਾਹੇ ਬਿਸਾਰਿਓ ਅਗਿਆਨਥ ॥
प्रान सुखदाता जीअ सुखदाता तुम काहे बिसारिओ अगिआनथ ॥स जीवनस्य निःश्वासस्य शान्तिदाता, आत्मायाः जीवनदाता; कथं तं विस्मरिष्यसि अज्ञे |
ਹੋਛਾ ਮਦੁ ਚਾਖਿ ਹੋਏ ਤੁਮ ਬਾਵਰ ਦੁਲਭ ਜਨਮੁ ਅਕਾਰਥ ॥੧॥
होछा मदु चाखि होए तुम बावर दुलभ जनमु अकारथ ॥१॥त्वं दुर्बलं अस्वादं मद्यं चस्वादसि, उन्मत्तः च असि । त्वया एतत् बहुमूल्यं मानवजीवनं व्यर्थतया अपव्ययितम्। ||१||
ਰੇ ਨਰ ਐਸੀ ਕਰਹਿ ਇਆਨਥ ॥
रे नर ऐसी करहि इआनथ ॥हे मनुष्य, तादृशं मूर्खता भवता आचर्यते।
ਤਜਿ ਸਾਰੰਗਧਰ ਭ੍ਰਮਿ ਤੂ ਭੂਲਾ ਮੋਹਿ ਲਪਟਿਓ ਦਾਸੀ ਸੰਗਿ ਸਾਨਥ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
तजि सारंगधर भ्रमि तू भूला मोहि लपटिओ दासी संगि सानथ ॥१॥ रहाउ ॥पृथिव्याः आश्रयं भगवन्तं त्यक्त्वा संशयमोहितः भ्रमसि; त्वं भावात्मकसङ्गे मग्नः असि, माया दासकन्यायाः सह सङ्गतः। ||१||विराम||
ਧਰਣੀਧਰੁ ਤਿਆਗਿ ਨੀਚ ਕੁਲ ਸੇਵਹਿ ਹਉ ਹਉ ਕਰਤ ਬਿਹਾਵਥ ॥
धरणीधरु तिआगि नीच कुल सेवहि हउ हउ करत बिहावथ ॥पृथिव्याः आश्रयं भगवन्तं परित्यज्य नीचवंशं तां सेवसि, अहङ्कारं कुर्वन् जीवनं यापयसि।
ਫੋਕਟ ਕਰਮ ਕਰਹਿ ਅਗਿਆਨੀ ਮਨਮੁਖਿ ਅੰਧ ਕਹਾਵਥ ॥੨॥
फोकट करम करहि अगिआनी मनमुखि अंध कहावथ ॥२॥निष्प्रयोजनानि कर्माणि करोषि अज्ञानी; अत एव त्वं अन्धः स्वेच्छा मनमुखः इति उच्यते । ||२||
ਸਤਿ ਹੋਤਾ ਅਸਤਿ ਕਰਿ ਮਾਨਿਆ ਜੋ ਬਿਨਸਤ ਸੋ ਨਿਹਚਲੁ ਜਾਨਥ ॥
सति होता असति करि मानिआ जो बिनसत सो निहचलु जानथ ॥यत् सत्यं तत् असत्यं मन्यसे; यत् क्षणिकं, तत् भवन्तः स्थायित्वं मन्यन्ते।
ਪਰ ਕੀ ਕਉ ਅਪਨੀ ਕਰਿ ਪਕਰੀ ਐਸੇ ਭੂਲ ਭੁਲਾਨਥ ॥੩॥
पर की कउ अपनी करि पकरी ऐसे भूल भुलानथ ॥३॥त्वं स्वस्य इव गृह्णासि, यत् परस्य; तादृशेषु मोहेषु भवन्तः मोहिताः भवन्ति। ||३||
ਖਤ੍ਰੀ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਸੂਦ ਵੈਸ ਸਭ ਏਕੈ ਨਾਮਿ ਤਰਾਨਥ ॥
खत्री ब्राहमण सूद वैस सभ एकै नामि तरानथ ॥ख'शात्रियः ब्राह्मणाः सूद्राः वैश्याश्च सर्वे तरन्ति, एकेश्वरस्य नाम्ना।
ਗੁਰੁ ਨਾਨਕੁ ਉਪਦੇਸੁ ਕਹਤੁ ਹੈ ਜੋ ਸੁਨੈ ਸੋ ਪਾਰਿ ਪਰਾਨਥ ॥੪॥੧॥੧੦॥
गुरु नानकु उपदेसु कहतु है जो सुनै सो पारि परानथ ॥४॥१॥१०॥गुरु नानकः उपदेशं वदति; यः तान् शृणोति सः पारं वहति। ||४||१||१०||
ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੫ ॥
मारू महला ५ ॥मारू, पंचम मेहलः १.
ਗੁਪਤੁ ਕਰਤਾ ਸੰਗਿ ਸੋ ਪ੍ਰਭੁ ਡਹਕਾਵਏ ਮਨੁਖਾਇ ॥
गुपतु करता संगि सो प्रभु डहकावए मनुखाइ ॥भवान् गुप्तरूपेण कार्यं कर्तुं शक्नोति, परन्तु ईश्वरः अद्यापि भवता सह अस्ति; त्वं केवलं अन्येषां जनानां वञ्चनं कर्तुं शक्नोषि।
ਬਿਸਾਰਿ ਹਰਿ ਜੀਉ ਬਿਖੈ ਭੋਗਹਿ ਤਪਤ ਥੰਮ ਗਲਿ ਲਾਇ ॥੧॥
बिसारि हरि जीउ बिखै भोगहि तपत थंम गलि लाइ ॥१॥विस्मृत्य त्वं भ्रष्टभोगान् भुङ्क्ते, अतः त्वं रक्तस्तम्भान् आलिंगयितुं प्रवृत्तः भविष्यसि । ||१||
ਰੇ ਨਰ ਕਾਇ ਪਰ ਗ੍ਰਿਹਿ ਜਾਇ ॥
रे नर काइ पर ग्रिहि जाइ ॥परेषां गृहेषु किमर्थं निर्गच्छसि पुरुष ।
ਕੁਚਲ ਕਠੋਰ ਕਾਮਿ ਗਰਧਭ ਤੁਮ ਨਹੀ ਸੁਨਿਓ ਧਰਮ ਰਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
कुचल कठोर कामि गरधभ तुम नही सुनिओ धरम राइ ॥१॥ रहाउ ॥त्वं मलिनः हृदयहीनः कामुकः गदः ! किं त्वया धर्मस्य धर्मन्यायाधीशस्य विषये न श्रुतम्? ||१||विराम||
ਬਿਕਾਰ ਪਾਥਰ ਗਲਹਿ ਬਾਧੇ ਨਿੰਦ ਪੋਟ ਸਿਰਾਇ ॥
बिकार पाथर गलहि बाधे निंद पोट सिराइ ॥भ्रष्टाशिला तव कण्ठे बद्धा, निन्दायाः भारः भवतः शिरसि अस्ति।
ਮਹਾ ਸਾਗਰੁ ਸਮੁਦੁ ਲੰਘਨਾ ਪਾਰਿ ਨ ਪਰਨਾ ਜਾਇ ॥੨॥
महा सागरु समुदु लंघना पारि न परना जाइ ॥२॥त्वया विशालं मुक्तं समुद्रं लङ्घयितुं शक्यते, परन्तु परं पारं गन्तुं न शक्यते । ||२||
ਕਾਮਿ ਕ੍ਰੋਧਿ ਲੋਭਿ ਮੋਹਿ ਬਿਆਪਿਓ ਨੇਤ੍ਰ ਰਖੇ ਫਿਰਾਇ ॥
कामि क्रोधि लोभि मोहि बिआपिओ नेत्र रखे फिराइ ॥त्वं यौनकाम, क्रोध, लोभ, भावनात्मक आसक्तिः च मग्नः असि; त्वया सत्यात् नेत्राणि विमुखीकृतानि।
ਸੀਸੁ ਉਠਾਵਨ ਨ ਕਬਹੂ ਮਿਲਈ ਮਹਾ ਦੁਤਰ ਮਾਇ ॥੩॥
सीसु उठावन न कबहू मिलई महा दुतर माइ ॥३॥मायासमुद्रस्य विशालस्य दुर्गमस्य जलस्य उपरि शिरः अपि उत्थापयितुं न शक्नोषि । ||३||
ਸੂਰੁ ਮੁਕਤਾ ਸਸੀ ਮੁਕਤਾ ਬ੍ਰਹਮ ਗਿਆਨੀ ਅਲਿਪਾਇ ॥
सूरु मुकता ससी मुकता ब्रहम गिआनी अलिपाइ ॥सूर्यः मुक्तः, चन्द्रः च मुक्तः भवति; ईश्वर-साक्षात्कृतः जीवः शुद्धः अस्पृष्टः च अस्ति।
ਸੁਭਾਵਤ ਜੈਸੇ ਬੈਸੰਤਰ ਅਲਿਪਤ ਸਦਾ ਨਿਰਮਲਾਇ ॥੪॥
सुभावत जैसे बैसंतर अलिपत सदा निरमलाइ ॥४॥तस्य अन्तःस्वभावः वह्निसदृशः अस्पृष्टः सदा निर्मलः । ||४||
ਜਿਸੁ ਕਰਮੁ ਖੁਲਿਆ ਤਿਸੁ ਲਹਿਆ ਪੜਦਾ ਜਿਨਿ ਗੁਰ ਪਹਿ ਮੰਨਿਆ ਸੁਭਾਇ ॥
जिसु करमु खुलिआ तिसु लहिआ पड़दा जिनि गुर पहि मंनिआ सुभाइ ॥सुकर्म प्रभाते सति संशयस्य भित्तिः विदारिता भवति। सः प्रेम्णा गुरुस्य इच्छां स्वीकुर्वति।