स तु मूर्खः लोभी च, कथितं न शृणोति कदाचन। ||२||
एकं, द्वौ, त्रीणि, चत्वारि गणयितुं किमर्थं कष्टम् ? तेनैव प्रलोभनैः सर्वं जगत् वञ्चितं भवति।
कदापि कोऽपि भगवतः नाम प्रेम्णा न करोति; कथं दुर्लभं तत् स्थानं यत् पुष्पितम् अस्ति। ||३||
सच्चे न्यायालये भक्ताः सुन्दराः दृश्यन्ते; रात्रौ दिवा च सुखिनः भवन्ति।
ते पारमार्थिकस्य प्रेम्णा ओतप्रोताः; सेवकः नानकः तेषां यज्ञः। ||४||१||१६९||
गौरी, पंचम मेहल, माझ: १.
शोकनाशनं तव नाम भगवन्; दुःखनाशकं तव नाम।
चतुर्विंशतिघण्टाः दिने, सिद्धसत्यगुरुस्य प्रज्ञायां निवसन्ति। ||१||विराम||
यस्मिन् हृदये भगवान् देवः तिष्ठति, तत् रम्यतमं स्थानम् ।
जिह्वाया भगवतः महिमा स्तुतिं जपन्तोऽपि मृत्युदूतोऽपि न उपसृत्य गच्छति। ||१||
तस्य सेवनस्य प्रज्ञा न मया ज्ञाता न च ध्यानेन पूजितः ।
त्वं मम समर्थकः असि, हे जगतः जीवनम्; अगम्यमबोधाय च भगवन् गुरो मम | ||२||
दयालुः भूत्वा जगदीश्वरः शोकदुःखं जगाम ।
उष्णवाता अपि न स्पृशन्ति सत्यगुरुणा रक्षितान् | ||३||
गुरुः सर्वव्यापी भगवान्, गुरुः दयालुः गुरुः; गुरुः सत्यः प्रजापतिः प्रभुः अस्ति।
यदा गुरुः सर्वथा तृप्तः अभवत् तदा अहं सर्वं लब्धवान्। सेवकः नानकः तस्य सदा यज्ञः अस्ति। ||४||२||१७०||
गौरी माझ, पंचम मेहलः १.
भगवान् भगवान् राम राम राम : १.
तं ध्यात्वा सर्वे कार्याणि निराकृतानि भवन्ति। ||१||विराम||
विश्वेश्वरनामजप्य मुखं पवित्रं भवति ।
भगवतः स्तुतिं यः पठति सः मम मित्रं भ्राता च मम । ||१||
सर्वे निधयः सर्वे फलाः सर्वे गुणाः विश्वेश्वरे एव सन्ति।
किमर्थं तं मनसा विस्मरन्ति ? ध्याने तं स्मृत्वा वेदना प्रयाति। ||२||
तस्य वस्त्रस्य पार्श्वभागं गृहीत्वा वयं जीवामः, भयानकं जगत्-समुद्रं च लङ्घयामः।
पवित्रसङ्घस्य साधसंगतस्य सह मिलित्वा एकः उद्धारः भवति, भगवतः प्राङ्गणे मुखं च प्रकाशमानं भवति। ||३||
जगत्धारकस्य स्तुतिः जीवनस्य सारः, तस्य सन्तानाम् धनं च।
नानकः त्रायते, नाम जपन् भगवतः नाम; सत्यन्यायालये सः हर्षितः, ताडितः च भवति। ||४||३||१७१||
गौरी माझ, पंचम मेहलः १.
भगवतः मधुरस्तुतिं गाय, ममात्मने, भगवतः मधुरस्तुतिं गायतु।
सत्यस्य अनुकूलाः निराश्रयाः अपि गृहं प्राप्नुवन्ति । ||१||विराम||
अन्ये सर्वे रसाः मृदुः, अस्वादयुक्ताः च सन्ति; तेषां माध्यमेन शरीरं मनः च अस्वादयुक्तं भवति।
परमेश्वरं विना किं कुर्याद् कश्चित् । शप्तं तस्य जीवनं, शप्तं च कीर्तिः। ||१||
पवित्रसन्तस्य वस्त्रस्य पार्श्वभागं गृहीत्वा वयं विश्वसमुद्रं लङ्घयामः।
परमेश्वरं भजस्व पूजस्व सर्वं कुटुम्बं च त्राणं भविष्यति । ||२||
सः मम सहचरः, बन्धुः, सुहृद् च अस्ति, यः मम हृदयस्य अन्तः भगवतः नाम रोपयति ।
सः मम सर्वान् दोषान् प्रक्षालयति, मम कृते एतावत् उदारः अस्ति। ||३||
धनं निधिं गृहं च सर्वं भग्नावशेषमेव; भगवतः पादाः एव निधिः अस्ति।
नानकः तव द्वारे स्थितः याचकः देव; स तव दानं याचते। ||४||४||१७२||