ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 श्री गुरु ग्रन्थ साहिबः
पुटः - 903
ਆਖੁ ਗੁਣਾ ਕਲਿ ਆਈਐ ॥
आखु गुणा कलि आईऐ ॥भगवतः स्तुतिं जपत; कलियुगः आगतः।
ਤਿਹੁ ਜੁਗ ਕੇਰਾ ਰਹਿਆ ਤਪਾਵਸੁ ਜੇ ਗੁਣ ਦੇਹਿ ਤ ਪਾਈਐ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
तिहु जुग केरा रहिआ तपावसु जे गुण देहि त पाईऐ ॥१॥ रहाउ ॥पूर्वत्रियुगस्य न्यायः गतः। लभते गुणं भगवता दत्तमात्रम्। ||१||विराम||
ਕਲਿ ਕਲਵਾਲੀ ਸਰਾ ਨਿਬੇੜੀ ਕਾਜੀ ਕ੍ਰਿਸਨਾ ਹੋਆ ॥
कलि कलवाली सरा निबेड़ी काजी क्रिसना होआ ॥अस्मिन् कलियुगस्य अशांतयुगे मुस्लिमन्यायः प्रकरणानाम् निर्णयं करोति, नीलवस्त्रधारी काजी न्यायाधीशः च भवति ।
ਬਾਣੀ ਬ੍ਰਹਮਾ ਬੇਦੁ ਅਥਰਬਣੁ ਕਰਣੀ ਕੀਰਤਿ ਲਹਿਆ ॥੫॥
बाणी ब्रहमा बेदु अथरबणु करणी कीरति लहिआ ॥५॥गुरुबाणी ब्रह्मवेदस्य स्थानं गृहीतवती, भगवतः स्तुतिगायनं च सुकर्म। ||५||
ਪਤਿ ਵਿਣੁ ਪੂਜਾ ਸਤ ਵਿਣੁ ਸੰਜਮੁ ਜਤ ਵਿਣੁ ਕਾਹੇ ਜਨੇਊ ॥
पति विणु पूजा सत विणु संजमु जत विणु काहे जनेऊ ॥श्रद्धाहीनं पूजां कुरुत; सत्यं विना आत्म-अनुशासनम्; पवित्रसूत्रसंस्कारः पतिव्रताहीनः - किं हितं एते ?
ਨਾਵਹੁ ਧੋਵਹੁ ਤਿਲਕੁ ਚੜਾਵਹੁ ਸੁਚ ਵਿਣੁ ਸੋਚ ਨ ਹੋਈ ॥੬॥
नावहु धोवहु तिलकु चड़ावहु सुच विणु सोच न होई ॥६॥स्नानं प्रक्षाल्य च ललाटे संस्कारात्मकं तिलकचिह्नं प्रयोजयन्तु, परन्तु अन्तः शुद्धिं विना अवगमनं नास्ति। ||६||
ਕਲਿ ਪਰਵਾਣੁ ਕਤੇਬ ਕੁਰਾਣੁ ॥
कलि परवाणु कतेब कुराणु ॥कलियुगे कुरान्, बाइबिलं च प्रसिद्धं जातम् ।
ਪੋਥੀ ਪੰਡਿਤ ਰਹੇ ਪੁਰਾਣ ॥
पोथी पंडित रहे पुराण ॥पण्डितस्य शास्त्रपुराणानां च न आदरः।
ਨਾਨਕ ਨਾਉ ਭਇਆ ਰਹਮਾਣੁ ॥
नानक नाउ भइआ रहमाणु ॥हे नानक भगवतः नाम अधुना रेहमान दयालुः।
ਕਰਿ ਕਰਤਾ ਤੂ ਏਕੋ ਜਾਣੁ ॥੭॥
करि करता तू एको जाणु ॥७॥सृष्टेः एकः एव प्रजापतिः इति विद्धि। ||७||
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਮਿਲੈ ਵਡਿਆਈ ਏਦੂ ਉਪਰਿ ਕਰਮੁ ਨਹੀ ॥
नानक नामु मिलै वडिआई एदू उपरि करमु नही ॥नानकः लब्धः गौरवमहात्म्यं नाम भगवतः । अस्मात् उच्चतरं कर्म न विद्यते।
ਜੇ ਘਰਿ ਹੋਦੈ ਮੰਗਣਿ ਜਾਈਐ ਫਿਰਿ ਓਲਾਮਾ ਮਿਲੈ ਤਹੀ ॥੮॥੧॥
जे घरि होदै मंगणि जाईऐ फिरि ओलामा मिलै तही ॥८॥१॥यदि कश्चित् स्वगृहे विद्यमानं याचयितुम् निर्गच्छति तर्हि तस्य दण्डः कर्तव्यः । ||८||१||
ਰਾਮਕਲੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
रामकली महला १ ॥रामकली, प्रथम मेहल : १.
ਜਗੁ ਪਰਬੋਧਹਿ ਮੜੀ ਬਧਾਵਹਿ ॥
जगु परबोधहि मड़ी बधावहि ॥त्वं लोकं प्रचारयसि, स्वगृहं च स्थापयसि।
ਆਸਣੁ ਤਿਆਗਿ ਕਾਹੇ ਸਚੁ ਪਾਵਹਿ ॥
आसणु तिआगि काहे सचु पावहि ॥योगमुद्रां परित्यज्य कथं सत्येश्वरं लभेष्यसि।
ਮਮਤਾ ਮੋਹੁ ਕਾਮਣਿ ਹਿਤਕਾਰੀ ॥
ममता मोहु कामणि हितकारी ॥स्वामित्वे च मैथुनप्रीते च सक्तोऽसि ।
ਨਾ ਅਉਧੂਤੀ ਨਾ ਸੰਸਾਰੀ ॥੧॥
ना अउधूती ना संसारी ॥१॥न त्वं संन्यासी, न च जगतः पुरुषः। ||१||
ਜੋਗੀ ਬੈਸਿ ਰਹਹੁ ਦੁਬਿਧਾ ਦੁਖੁ ਭਾਗੈ ॥
जोगी बैसि रहहु दुबिधा दुखु भागै ॥योगी आसनस्थितः द्वन्द्वदुःखं ते पलायिष्यति।
ਘਰਿ ਘਰਿ ਮਾਗਤ ਲਾਜ ਨ ਲਾਗੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
घरि घरि मागत लाज न लागै ॥१॥ रहाउ ॥द्वारे द्वारे याचसे, लज्जा न भवति । ||१||विराम||
ਗਾਵਹਿ ਗੀਤ ਨ ਚੀਨਹਿ ਆਪੁ ॥
गावहि गीत न चीनहि आपु ॥गीतानि गासि त्वं तु स्वात्मानं न अवगच्छसि ।
ਕਿਉ ਲਾਗੀ ਨਿਵਰੈ ਪਰਤਾਪੁ ॥
किउ लागी निवरै परतापु ॥अन्तः प्रज्वलितवेदना कथं निवृत्ता भविष्यति।
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਰਚੈ ਮਨ ਭਾਇ ॥
गुर कै सबदि रचै मन भाइ ॥गुरुस्य शबादस्य वचनस्य माध्यमेन भवतः मनः भगवतः प्रेम्णि लीनः भवतु,
ਭਿਖਿਆ ਸਹਜ ਵੀਚਾਰੀ ਖਾਇ ॥੨॥
भिखिआ सहज वीचारी खाइ ॥२॥तथा च भवन्तः सहजतया चिन्तनस्य दानं अनुभविष्यन्ति। ||२||
ਭਸਮ ਚੜਾਇ ਕਰਹਿ ਪਾਖੰਡੁ ॥
भसम चड़ाइ करहि पाखंडु ॥भस्मं शरीरे प्रयोजसि, पाखण्डं कुर्वन् ।
ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਸਹਹਿ ਜਮ ਡੰਡੁ ॥
माइआ मोहि सहहि जम डंडु ॥मायासक्तः त्वं मृत्युस्य गुरुगदया ताडितः भविष्यसि।
ਫੂਟੈ ਖਾਪਰੁ ਭੀਖ ਨ ਭਾਇ ॥
फूटै खापरु भीख न भाइ ॥तव भिक्षाकटोरा भग्नः अस्ति; भगवतः प्रेमस्य दानं न धारयिष्यति।
ਬੰਧਨਿ ਬਾਧਿਆ ਆਵੈ ਜਾਇ ॥੩॥
बंधनि बाधिआ आवै जाइ ॥३॥बन्धने बद्धः, आगच्छ गच्छसि च। ||३||
ਬਿੰਦੁ ਨ ਰਾਖਹਿ ਜਤੀ ਕਹਾਵਹਿ ॥
बिंदु न राखहि जती कहावहि ॥बीजं वीर्यं न नियन्त्रयसि तथापि संयमं वदसि ।
ਮਾਈ ਮਾਗਤ ਤ੍ਰੈ ਲੋਭਾਵਹਿ ॥
माई मागत त्रै लोभावहि ॥त्वं याचसे मायाद्गुणत्रयैः प्रलोभितः |
ਨਿਰਦਇਆ ਨਹੀ ਜੋਤਿ ਉਜਾਲਾ ॥
निरदइआ नही जोति उजाला ॥भवतः करुणा नास्ति; भगवतः प्रकाशः भवतः अन्तः न प्रकाशते।
ਬੂਡਤ ਬੂਡੇ ਸਰਬ ਜੰਜਾਲਾ ॥੪॥
बूडत बूडे सरब जंजाला ॥४॥लौकिकसंलग्नेषु मग्नोऽसि मज्जितः | ||४||
ਭੇਖ ਕਰਹਿ ਖਿੰਥਾ ਬਹੁ ਥਟੂਆ ॥
भेख करहि खिंथा बहु थटूआ ॥धर्मवस्त्रं धारयसि, तव पट्टिकायुक्तः कोटः बहुवेषं धारयति ।
ਝੂਠੋ ਖੇਲੁ ਖੇਲੈ ਬਹੁ ਨਟੂਆ ॥
झूठो खेलु खेलै बहु नटूआ ॥त्वं सर्वविधं मिथ्यायुक्तिं क्रीडसि, जुगलबन्दी इव।
ਅੰਤਰਿ ਅਗਨਿ ਚਿੰਤਾ ਬਹੁ ਜਾਰੇ ॥
अंतरि अगनि चिंता बहु जारे ॥चिन्ताग्निः तव अन्तः दीप्तः प्रज्वलितः।
ਵਿਣੁ ਕਰਮਾ ਕੈਸੇ ਉਤਰਸਿ ਪਾਰੇ ॥੫॥
विणु करमा कैसे उतरसि पारे ॥५॥सत्कर्मणां कर्म विना कथं तरिष्यसि । ||५||
ਮੁੰਦ੍ਰਾ ਫਟਕ ਬਨਾਈ ਕਾਨਿ ॥
मुंद्रा फटक बनाई कानि ॥त्वं कर्णेषु धारयितुं काचस्य कुण्डलानि करोषि।
ਮੁਕਤਿ ਨਹੀ ਬਿਦਿਆ ਬਿਗਿਆਨਿ ॥
मुकति नही बिदिआ बिगिआनि ॥अबोधेन तु न मुक्तिर्भवति।
ਜਿਹਵਾ ਇੰਦ੍ਰੀ ਸਾਦਿ ਲੁੋਭਾਨਾ ॥
जिहवा इंद्री सादि लुोभाना ॥जिह्वा-लिङ्ग-रसैः प्रलोभ्यते ।
ਪਸੂ ਭਏ ਨਹੀ ਮਿਟੈ ਨੀਸਾਨਾ ॥੬॥
पसू भए नही मिटै नीसाना ॥६॥त्वं पशुः असि; एतत् चिह्नं मेटयितुं न शक्यते। ||६||
ਤ੍ਰਿਬਿਧਿ ਲੋਗਾ ਤ੍ਰਿਬਿਧਿ ਜੋਗਾ ॥
त्रिबिधि लोगा त्रिबिधि जोगा ॥त्रिगुणेषु संसारजनाः संलग्नाः सन्ति; योगिनः गुणत्रयेषु संलग्नाः भवन्ति।
ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰੈ ਚੂਕਸਿ ਸੋਗਾ ॥
सबदु वीचारै चूकसि सोगा ॥शाबादस्य वचनं चिन्तयन् दुःखानि निवर्तन्ते।
ਊਜਲੁ ਸਾਚੁ ਸੁ ਸਬਦੁ ਹੋਇ ॥
ऊजलु साचु सु सबदु होइ ॥शाबादद्वारा दीप्तिमान् निर्मलं सत्यं च भवति ।
ਜੋਗੀ ਜੁਗਤਿ ਵੀਚਾਰੇ ਸੋਇ ॥੭॥
जोगी जुगति वीचारे सोइ ॥७॥यथार्थजीवनशैलीं चिन्तयति योगी । ||७||
ਤੁਝ ਪਹਿ ਨਉ ਨਿਧਿ ਤੂ ਕਰਣੈ ਜੋਗੁ ॥
तुझ पहि नउ निधि तू करणै जोगु ॥नव निधयः त्वया सह सन्ति भगवन्; त्वं वीर्यवान्, कारणानां कारणम्।
ਥਾਪਿ ਉਥਾਪੇ ਕਰੇ ਸੁ ਹੋਗੁ ॥
थापि उथापे करे सु होगु ॥त्वं स्थापयसि विस्थापयसि च; यत् त्वं करोषि, तत् भवति।
ਜਤੁ ਸਤੁ ਸੰਜਮੁ ਸਚੁ ਸੁਚੀਤੁ ॥
जतु सतु संजमु सचु सुचीतु ॥ब्रह्मचर्यं पतिव्रतां च संयमं सत्यं शुद्धं चैतन्यम्
ਨਾਨਕ ਜੋਗੀ ਤ੍ਰਿਭਵਣ ਮੀਤੁ ॥੮॥੨॥
नानक जोगी त्रिभवण मीतु ॥८॥२॥- हे नानक, स योगी त्रैलोक्यस्य मित्रम्। ||८||२||
ਰਾਮਕਲੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
रामकली महला १ ॥रामकली, प्रथम मेहल : १.
ਖਟੁ ਮਟੁ ਦੇਹੀ ਮਨੁ ਬੈਰਾਗੀ ॥
खटु मटु देही मनु बैरागी ॥शरीरस्य षट्चक्राणां उपरि विरक्तं मनः वसति।
ਸੁਰਤਿ ਸਬਦੁ ਧੁਨਿ ਅੰਤਰਿ ਜਾਗੀ ॥
सुरति सबदु धुनि अंतरि जागी ॥शब्दवचनस्य स्पन्दनस्य विषये जागरूकता अन्तः गहने जागृता अस्ति।
ਵਾਜੈ ਅਨਹਦੁ ਮੇਰਾ ਮਨੁ ਲੀਣਾ ॥
वाजै अनहदु मेरा मनु लीणा ॥ध्वनिप्रवाहस्य अप्रहृतः रागः अन्तः प्रतिध्वनितुं प्रतिध्वनितुं च शक्नोति; मम मनः तस्य अनुकूलम् अस्ति।
ਗੁਰ ਬਚਨੀ ਸਚਿ ਨਾਮਿ ਪਤੀਣਾ ॥੧॥
गुर बचनी सचि नामि पतीणा ॥१॥गुरुशिक्षाद्वारा मम विश्वासः सत्यनाम्नि पुष्टः भवति। ||१||
ਪ੍ਰਾਣੀ ਰਾਮ ਭਗਤਿ ਸੁਖੁ ਪਾਈਐ ॥
प्राणी राम भगति सुखु पाईऐ ॥भगवन्भक्त्या मर्त्य शान्तिर्भवति |
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਮੀਠਾ ਲਾਗੈ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਈਐ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
गुरमुखि हरि हरि मीठा लागै हरि हरि नामि समाईऐ ॥१॥ रहाउ ॥हर, हर, भगवान् हर, हर, भगवान् नाम्ना विलीयते गुरमुख मधुर प्रतीयते। ||१||विराम||