अस्मिन् कलियुगस्य कृष्णयुगे सद्कर्मे, धर्मश्रद्धे वा कस्यचित् रुचिः नास्ति।
अयं कृष्णयुगः दुष्टस्य गृहे जातः।
नाम विना नानक न कश्चिद्विमुच्यते । ||४||१०||३०||
गौरी, तृतीय मेहल, ग्वारायरी : १.
सत्यं भगवान् राजा सत्यं तस्य राज आज्ञा।
येषां मनः सत्यानुरूपं भवति,
निश्चिन्ता प्रभुः स्वस्य सन्निधिस्य सच्चिदानन्दं प्रविश्य, सत्यनाम्नि विलीयते। ||१||
शृणु मे मन: शबदस्य वचनं चिन्तय।
भगवतः नाम जप्य, भयङ्करं जगत्-सागरं लङ्घयन्तु। ||१||विराम||
संशये आगच्छति, संशये च गच्छति।
द्वैतप्रेमात् संसारोऽयं जायते।
स्वेच्छा मनमुखः भगवन्तं न स्मरति; सः पुनर्जन्मनि आगच्छन् गच्छति च निरन्तरं करोति। ||२||
किं सः स्वयमेव पथभ्रष्टः भवति, उत ईश्वरः तं पथभ्रष्टं करोति?
अयं आत्मा अन्यस्य सेवायै आज्ञापितः भवति।
घोरदुःखमात्रं अर्जयति, वृथा नष्टमिदं जीवनम्। ||३||
अनुग्रहं दत्त्वा सः अस्मान् सच्चिगुरुं मिलितुं नेति।
एकनाम स्मृत्वा संशयः अन्तः निक्षिप्तः भवति।
नानक नाम जपन् भगवतः नाम नव निधिः प्राप्यते। ||४||११||३१||
गौरी ग्वारायरी, तृतीय मेहलः : १.
गत्वा गुरमुखान् पृच्छन्तु भगवन्तं ध्यायन्ते |
गुरुं सेवन् मनः तृप्तं भवति।
ये भगवतः नाम अर्जयन्ति ते धनिनः।
सिद्धगुरुद्वारा अवगमनं लभ्यते। ||१||
भगवतः नाम जपन्तु हर हर, दैवभ्रातृजनाः।
गुरमुखाः भगवन्तं सेवन्ते, अतः ते स्वीक्रियन्ते। ||१||विराम||
ये आत्मनः परिचिनोति - तेषां मनः शुद्धं भवति।
जीवन्मुक्ताः भवन्ति जीविते मुक्ताः, ते भगवन्तं विन्दन्ति।
भगवतः महिमा स्तुतिं गायन् बुद्धिः शुद्धा उदात्तं च भवति,
ते च सहजतया सहजतया च भगवति लीनाः भवन्ति। ||२||
द्वन्द्वप्रेमेण न कश्चित् भगवतः सेवां कर्तुं शक्नोति।
अहंकारे मायां च विषं विषं खादन्ति।
ते स्वसन्ततिषु, परिवारेषु, गृहेषु च भावात्मकरूपेण आसक्ताः भवन्ति।
अन्धाः स्वेच्छा मनुष्यमुखाः पुनर्जन्मम् आगच्छन्ति गच्छन्ति च। ||३||
येभ्यः भगवता नाम प्रयच्छति।
रात्रि-दिनं तस्य पूजां कुरुत, गुरुस्य शबादस्य वचनस्य माध्यमेन।
गुरुशिक्षां बोधकाः कियत् दुर्लभाः सन्ति!
हे नानक, ते नाम भगवतः नामे लीना भवन्ति। ||४||१२||३२||
गौरी ग्वारायरी, तृतीय मेहलः : १.
चतुर्युगेषु गुरुसेवा कृता अस्ति।
अत्यल्पाः एव ते सिद्धाः ये एतत् सुकृतं कुर्वन्ति।
भगवन्नामस्य धनं अक्षयम्; कदापि न क्षीयते।
इह लोके नित्यं शान्तिं जनयति, भगवतः द्वारे गौरवं जनयति। ||१||
हे मम मनसि एतस्मिन्न संशयः।
ये गुर्मुखाः सेवन्ते, ते अम्ब्रोसियलामृते पिबन्ति। ||१||विराम||
ये सत्यगुरुं सेवन्ते ते जगतः परमजनाः।
ते आत्मानं तारयन्ति, ते सर्वान् जनान् अपि मोचयन्ति।
भगवतः नाम हृदये दृढतया संलग्नं कुर्वन्ति।
नामस्य अनुकूलाः ते भयानकं विश्वसमुद्रं लङ्घयन्ति। ||२||
सच्चिगुरुं सेवां कुर्वन् मनः सदा विनयशीलं भवति।
अहङ्कारः वशीकृतः, हृदयपद्मं च प्रफुल्लितं भवति।
अप्रहृतः रागः स्पन्दते, यथा ते आत्मनः गृहस्य अन्तः निवसन्ति।
नामानुरूपाः स्वगृहे एव विरक्ताः तिष्ठन्ति । ||३||
सत्यगुरुं सेवन्ते तेषां वचनं सत्यम्।
युगेषु भक्ताः जपन्ति पुनः पुनः ।
रात्रौ दिवा च ध्यायन्ति भगवन्तं पृथिवीपालनम्।