सारङ्ग, चतुर्थ मेहल : १.
हे मम प्रिये हर, हर, मम अम्ब्रोसियलनाम्ना आशीर्वादं ददातु।
येषां मनः गुरमुखत्वेन प्रसन्नं भवति - तेषां परियोजनां भगवान् सम्पन्नं करोति। ||१||विराम||
ये विनयशीलाः भूताः गुरुपूर्वं नम्राः भवन्ति-तेषां वेदनाः हरन्ति।
रात्रौ दिवा गुरुं भक्तिपूजां कुर्वन्ति; ते गुरुशब्दवचनेन अलङ्कृताः सन्ति। ||१||
तेषां हृदयानाम् अन्तः भगवतः नाम नामस्य अम्ब्रोसियलसारः अस्ति; ते अस्य तत्त्वस्य आस्वादं कुर्वन्ति, अस्य तत्त्वस्य स्तुतिं गायन्ति, एतत् तत्त्वं चिन्तयन्ति च।
गुरुप्रसादेन ते अस्य अम्ब्रोसियलसारस्य विषये अवगताः सन्ति; ते मोक्षद्वारं प्राप्नुवन्ति। ||२||
सत्यं आदिभूतं अचलं अविचलं च। नामस्य समर्थनं भगवतः नाम गृह्णाति - तस्य बुद्धिः एकाग्रं स्थिरं च भवति।
तस्मै मम आत्मानं समर्पयामि; अहं मम सच्चे गुरुं यज्ञः अस्मि। ||३||
स्वेच्छा मनमुखाः संशये अटन्ति द्वन्द्वसक्ताः; आध्यात्मिक अज्ञानस्य अन्धकारः तेषां अन्तः अस्ति।
न पश्यन्ति सच्चं गुरुं दातारं; ते अस्मिन् तीरे, अन्ये वा न सन्ति। ||४||
अस्माकं प्रभुः गुरुः च प्रत्येकं हृदयं व्याप्तः व्याप्तः च अस्ति; सः परमं शक्तिं प्रयोक्तुं समर्थः अस्ति।
नानकः स्वदासदासः कथयति, कृपया, दयालुः भूत्वा मां तारयतु! ||५||३||
सारङ्ग, चतुर्थ मेहल : १.
एषः एव मार्गः भगवतः कृते कार्यं कर्तुं।
यत्किमपि करोति तत् सत्यं स्वीकुरुत। गुरमुखत्वेन तस्य नाम्नि प्रेम्णा लीनाः भवन्तु। ||१||विराम||
विश्वेश्वरस्य प्रेम परमं मधुरं दृश्यते। अन्यत् सर्वं विस्मृतं भवति।
रात्रौ दिवा च सः आनन्दे भवति; तस्य मनः प्रसन्नं शान्तं च भवति, तस्य प्रकाशः प्रकाशे विलीयते। ||१||
भगवतः महिमा स्तुतिं गायन् तस्य मनः तृप्तं भवति। तस्य मनसि शान्तिः शान्तिः च स्थातुं आगच्छति।
यदा गुरुः दयालुः भवति तदा मर्त्यः भगवन्तं विन्दति; सः भगवतः पादकमलेषु स्वस्य चैतन्यं केन्द्रीक्रियते। ||२||
बुद्धिः प्रबुद्धा, भगवन्तं ध्यायन्ती। सः आध्यात्मिकप्रज्ञायाः सारेण सह प्रेम्णा अनुकूलः तिष्ठति।
तस्य सत्तायाः अन्तः गभीरं दिव्यं प्रकाशं विकीर्णं भवति; तस्य मनः प्रसन्नं शान्तं च भवति। सः सहजतया आकाशीयसमाधिषु विलीयते। ||३||
यस्य हृदयं मिथ्यापूर्णं भवति, सः भगवतः विषये उपदिशन् उपदेशं च कुर्वन् अपि मिथ्यावादं कुर्वन् अस्ति।
तस्य अन्तः लोभस्य सर्वथा अन्धकारः अस्ति। गोधूमवत् मर्दितः, दुःखेन पीडितः भवति। ||४||
यदा मम ईश्वरः सर्वथा प्रसन्नः भवति तदा मर्त्यः धुनिं कृत्वा गुरमुखः भवति।
नानकः अमलं नाम भगवतः नाम प्राप्तवान् अस्ति। नाम जपन् सः शान्तिं प्राप्तवान् अस्ति। ||५||४||
सारङ्ग, चतुर्थ मेहल : १.
मम मनः प्रसन्नं प्रसादितं च नाम्ना ।
सत्यगुरुः मम हृदये दिव्यप्रेमम् अरोपितवान्। हर, हर इति भगवतः प्रवचनं मम मनः प्रियम् अस्ति। ||१||विराम||
कृपया तव नम्रस्य विनयशीलस्य च सेवकस्य प्रति दयालुः भव; अवाच्यभाषणेन विनयशीलं भृत्यस्य आशीर्वादं कुरु ।
विनयशीलसन्तैः सह मिलित्वा भगवतः उदात्ततत्त्वं मया लब्धम्। भगवता मम मनसि शरीरे च एतावत् मधुर इव दृश्यते। ||१||
ते एव असक्ताः, ये भगवतः प्रेम्णा ओतप्रोताः; गुरुशिक्षायाः माध्यमेन ते नाम, भगवतः नाम साक्षात्करोति।
आदिमजीवेन सह मिलित्वा शान्तिं प्राप्नोति, पुनर्जन्मस्य आगमनं च समाप्तं भवति। ||२||
नेत्रैः ईश्वरं मम प्रभुं गुरुं च प्रेम्णा पश्यामि। अहं जिह्वाया तस्य नाम जपयामि।