यः मम आत्मानं दत्तवान् गुरुः, .
स्वयमेव मां क्रीतवान्, मां च दासः कृतवान्। ||६||
सः एव मां स्वस्य प्रेम्णा आशीर्वादं दत्तवान्।
नित्यं नित्यं गुरुं नमामि विनयेन | ||७||
मम क्लेशाः, विग्रहाः, भयाः, संशयाः, दुःखानि च निवृत्ताः;
इति नानकः मम गुरुः सर्वशक्तिमान् | ||८||९||
गौरी, पञ्चम मेहलः १.
मिलित्वा मां जगत्पते | त्वं नाम्ना मां आशीर्वादं ददातु ।
नाम विना भगवतः नाम, शापित, शापित प्रेम आत्मीयता। ||१||विराम||
नाम विना यः वेषं कृत्वा सुभक्षणं करोति
श्वः इव भवति, यः पतति, अशुद्धान् खादति च। ||१||
नाम विना सर्वव्यापाराः निरर्थकाः,
मृतशरीरे अलङ्काराः इव। ||२||
नाम विस्मृत्य भोगेषु रमते यः ।
स्वप्नेषु अपि शान्तिं न प्राप्स्यति; तस्य शरीरं व्याधिग्रस्तं भविष्यति। ||३||
नाम परित्यागं कृत्वा अन्येषु वृत्तिषु प्रवर्तते ।
द्रक्ष्यति तस्य सर्वाणि मिथ्याप्रपञ्चानि पतन्ति। ||४||
यस्य मनः नाम प्रेम न आलिंगयति
नरकं गमिष्यति, यद्यपि सः कोटि-कोटि-संस्कारान् करोति। ||५||
यस्य मनः भगवतः नाम न चिन्तयति
बद्धः चोर इव, मृत्युपुरे। ||६||
शतसहस्राणि आडम्बरपूर्णाः शो महान् विस्ताराः च
- नाम विना एते सर्वे प्रदर्शनाः मिथ्या भवन्ति। ||७||
स विनयशीलः भूयः भगवतः नाम पुनः पुनः वदति,
यं नानके भगवता दयया आशीर्वादं ददाति। ||८||१०||
गौरी, पञ्चम मेहलः १.
तत्मित्रं मम मनः स्पृहति,
आदौ मध्येऽन्ते च कः मम पार्श्वे तिष्ठति। ||१||
भगवतः प्रेम अस्माभिः सह सदा गच्छति।
सिद्धः दयालुः प्रभुः सर्वान् पोषयति। ||१||विराम||
स नश्यति कदाचिदपि मां न त्यजति ।
यत्र यत्र पश्यामि तत्र तं व्याप्तं व्याप्तं च पश्यामि । ||२||
सुन्दरः सर्वज्ञः परमचतुरः प्राणदाता।
ईश्वरः मम भ्राता, पुत्रः, पिता, माता च अस्ति। ||३||
सः जीवनस्य निःश्वासस्य आश्रयः अस्ति; सः मम धनम् अस्ति।
हृदये स्थितः सः मां स्वप्रेमं निरूपयितुं प्रेरयति। ||४||
मयस्य पाशं छिनत्ति जगेश्वरः |
सः मां स्वस्य कृतवान्, स्वस्य अनुग्रहदृष्ट्या मां आशीर्वादं दत्तवान्। ||५||
स्मृत्वा ध्याने तं स्मृत्वा सर्वे रोगाः चिकित्सिताः भवन्ति।
तस्य पादयोः ध्यानं कृत्वा सर्वाणि आरामानि भोज्यन्ते। ||६||
सिद्धः प्राइमलः प्रभुः नित्यं नवीनः नित्यं च युवा अस्ति।
भगवता मया सह अन्तः बहिश्च मम रक्षकः। ||७||
कथयति नानकः स भक्तः यः भगवतः स्थितिं बोधयति, हरः, हरः,
नामनिधिना धन्यः भवति। ||८||११||
राग गौरी माझ, पंचम मेहल : १.
एकः सार्वभौमिकः प्रजापतिः ईश्वरः। सच्चे गुरुप्रसादेन : १.
असंख्याकाः त्वां अन्वेष्य भ्रमन्ति न तु तव सीमां विन्दन्ति ।
ते एव तव भक्ताः त्वत्प्रसादेन धन्याः । ||१||
अहं यज्ञः, अहं त्वयि यज्ञः अस्मि। ||१||विराम||
सततं श्रुत्वा भयंकरं मार्गं, अहं तावत् भीतः अस्मि।
मया सन्तानाम् रक्षणं अन्विषम्; कृपया, मां तारयतु! ||२||