एकः सार्वभौमिकः प्रजापतिः ईश्वरः। नाम सत्यम् । सृजनात्मकः व्यक्तिः । न भयम्। न द्वेषः। अमृतस्य प्रतिमा, जन्मतः परं, स्वयमेव विद्यमानस्य। गुरु कृपा से ~
जपं ध्यानं च : १.
प्रभुः जगतः सृष्टेः पूर्वं सत्यम् आसीत्, युगादौ अपि सत्यम् (रूपम्) आसीत्।
सत्यम् अत्र अधुना च। हे नानक, सदा सदा सत्यम्। ||१||
चिन्तनेन सः विचारे न्यूनीकर्तुं न शक्नोति, शतसहस्राणि चिन्तयित्वा अपि।
मौनेन अन्तः मौनं न लभ्यते, प्रेम्णा अन्तः गभीरेण लीनत्वेन अपि ।
क्षुधां न शान्तं भवति लौकिकद्रव्यभारसञ्चयेन अपि।
शतसहस्राणि चतुराः युक्तयः, परन्तु तेषु एकः अपि अन्ते भवता सह न गमिष्यति ।
अतः कथं सत्यवादी भवितुम् अर्हसि ? कथं च मायावरणं विदीर्णं भवेत्।
हे नानक, लिखितं यत् त्वं तस्य आज्ञायाः हुकमम् आज्ञापयसि, तस्य इच्छामार्गेण च गच्छसि। ||१||
तस्य आज्ञया शरीराणि निर्मीयन्ते; तस्य आज्ञा वर्णयितुं न शक्यते।
तस्य आज्ञानुसारं प्राणाः अस्तित्वं प्राप्नुवन्ति; तस्य आज्ञया महिमा माहात्म्यं च लभ्यते।
तस्य आज्ञानुसारं केचन उच्चाः केचन नीचाः; तस्य लिखित-आज्ञया दुःखं सुखं च लभ्यते।
केचन तस्य आज्ञया धन्याः क्षमिताः च भवन्ति; अन्ये तस्य आज्ञया निरर्थकं भ्रमन्ति सदा।
सर्वे तस्य आज्ञायाः अधीनाः सन्ति; न कश्चित् तस्य आज्ञातः परः अस्ति।
अहङ्कारं न वदति नानक आज्ञां विज्ञाय । ||२||
केचन तस्य शक्तिं गायन्ति-कस्य सा शक्तिः अस्ति?
केचन तस्य दानस्य गायन्ति, तस्य चिह्नं चिह्नं च जानन्ति।
तस्य गौरवगुणमाहात्म्यं सौन्दर्यं च केचन गायन्ति।
केचन तस्य प्राप्तं ज्ञानं गायन्ति, कठिनदार्शनिक अध्ययनद्वारा।
केचन गायन्ति यत् सः शरीरं कल्पयति, ततः पुनः रजःरूपेण न्यूनीकरोति।
केचन गायन्ति यत् सः जीवनं हरति, ततः पुनः पुनः स्थापयति।
केचन गायन्ति यत् सः एतावत् अतीव दूरः इव दृश्यते।