ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 श्री गुरु ग्रन्थ साहिबः
पुटः - 183
ਜਿਸੁ ਸਿਮਰਤ ਡੂਬਤ ਪਾਹਨ ਤਰੇ ॥੩॥
जिसु सिमरत डूबत पाहन तरे ॥३॥ध्याने तं स्मृत्वा मग्नशिलाः प्लवन्ति भवन्ति। ||३||
ਸੰਤ ਸਭਾ ਕਉ ਸਦਾ ਜੈਕਾਰੁ ॥
संत सभा कउ सदा जैकारु ॥अहं सन्तसङ्घं नमस्कारं करोमि, ताडयामि च।
ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਜਨ ਪ੍ਰਾਨ ਅਧਾਰੁ ॥
हरि हरि नामु जन प्रान अधारु ॥हर, हर नाम भगवतः भृत्यस्य प्राणाश्वासस्य आश्रयः।
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਮੇਰੀ ਸੁਣੀ ਅਰਦਾਸਿ ॥
कहु नानक मेरी सुणी अरदासि ॥कथयति नानक, भगवता मम प्रार्थना श्रुता;
ਸੰਤ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਮੋ ਕਉ ਨਾਮ ਨਿਵਾਸਿ ॥੪॥੨੧॥੯੦॥
संत प्रसादि मो कउ नाम निवासि ॥४॥२१॥९०॥सन्तप्रसादेन वसामि नाम भगवतः | ||४||२१||९०||
ਗਉੜੀ ਗੁਆਰੇਰੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
गउड़ी गुआरेरी महला ५ ॥गौरी ग्वारायरी, पञ्चम मेहलः १.
ਸਤਿਗੁਰ ਦਰਸਨਿ ਅਗਨਿ ਨਿਵਾਰੀ ॥
सतिगुर दरसनि अगनि निवारी ॥सत्यगुरुदर्शनस्य भगवद्दर्शनेन कामाग्निः शम्यते।
ਸਤਿਗੁਰ ਭੇਟਤ ਹਉਮੈ ਮਾਰੀ ॥
सतिगुर भेटत हउमै मारी ॥सत्यगुरुं मिलित्वा अहंकारः वशः भवति।
ਸਤਿਗੁਰ ਸੰਗਿ ਨਾਹੀ ਮਨੁ ਡੋਲੈ ॥
सतिगुर संगि नाही मनु डोलै ॥सत्यगुरुसङ्गमे मनः न भ्रमति।
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੋਲੈ ॥੧॥
अंम्रित बाणी गुरमुखि बोलै ॥१॥गुरमुखः गुरबानी इत्यस्य अम्ब्रोसियलवचनं वदति। ||१||
ਸਭੁ ਜਗੁ ਸਾਚਾ ਜਾ ਸਚ ਮਹਿ ਰਾਤੇ ॥
सभु जगु साचा जा सच महि राते ॥सः सत्यं सर्वं जगत् व्याप्तं पश्यति; सः सत्येन ओतप्रोतः अस्ति।
ਸੀਤਲ ਸਾਤਿ ਗੁਰ ਤੇ ਪ੍ਰਭ ਜਾਤੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
सीतल साति गुर ते प्रभ जाते ॥१॥ रहाउ ॥अहं शीतलः शान्तः अभवम्, ईश्वरं ज्ञात्वा, गुरुद्वारा। ||१||विराम||
ਸੰਤ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਜਪੈ ਹਰਿ ਨਾਉ ॥
संत प्रसादि जपै हरि नाउ ॥सन्तप्रसादात् भगवतः नाम जपेत् ।
ਸੰਤ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਹਰਿ ਕੀਰਤਨੁ ਗਾਉ ॥
संत प्रसादि हरि कीरतनु गाउ ॥साधुप्रसादात् भगवतः स्तुतिकीर्तनं गायति ।
ਸੰਤ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਸਗਲ ਦੁਖ ਮਿਟੇ ॥
संत प्रसादि सगल दुख मिटे ॥सन्तप्रसादात् सर्वाणि दुःखानि मेट्यन्ते।
ਸੰਤ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਬੰਧਨ ਤੇ ਛੁਟੇ ॥੨॥
संत प्रसादि बंधन ते छुटे ॥२॥सन्तप्रसादात् बन्धनात् मुक्तः भवति । ||२||
ਸੰਤ ਕ੍ਰਿਪਾ ਤੇ ਮਿਟੇ ਮੋਹ ਭਰਮ ॥
संत क्रिपा ते मिटे मोह भरम ॥सन्तदयादया भावासक्तिः संशयः च निवर्तते।
ਸਾਧ ਰੇਣ ਮਜਨ ਸਭਿ ਧਰਮ ॥
साध रेण मजन सभि धरम ॥पवित्रस्य पादरजसा स्नानं कृत्वा - एषा सत्या धर्मी श्रद्धा।
ਸਾਧ ਕ੍ਰਿਪਾਲ ਦਇਆਲ ਗੋਵਿੰਦੁ ॥
साध क्रिपाल दइआल गोविंदु ॥पवित्रस्य दयालुतया विश्वेश्वरः दयालुः भवति ।
ਸਾਧਾ ਮਹਿ ਇਹ ਹਮਰੀ ਜਿੰਦੁ ॥੩॥
साधा महि इह हमरी जिंदु ॥३॥मम आत्मानः जीवनं पवित्रेण सह अस्ति। ||३||
ਕਿਰਪਾ ਨਿਧਿ ਕਿਰਪਾਲ ਧਿਆਵਉ ॥
किरपा निधि किरपाल धिआवउ ॥ध्यात्वा दयनीयं भगवन्तं दयानां निधिं ।
ਸਾਧਸੰਗਿ ਤਾ ਬੈਠਣੁ ਪਾਵਉ ॥
साधसंगि ता बैठणु पावउ ॥साधसंगते मया आसनं प्राप्तम्।
ਮੋਹਿ ਨਿਰਗੁਣ ਕਉ ਪ੍ਰਭਿ ਕੀਨੀ ਦਇਆ ॥
मोहि निरगुण कउ प्रभि कीनी दइआ ॥अहं व्यर्थः अस्मि, परन्तु ईश्वरः मयि दयालुः अभवत्।
ਸਾਧਸੰਗਿ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਲਇਆ ॥੪॥੨੨॥੯੧॥
साधसंगि नानक नामु लइआ ॥४॥२२॥९१॥साधसंगते नानकः नाम भगवतः नाम गृहीतवान् अस्ति। ||४||२२||९१||
ਗਉੜੀ ਗੁਆਰੇਰੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
गउड़ी गुआरेरी महला ५ ॥गौरी ग्वारायरी, पञ्चम मेहलः १.
ਸਾਧਸੰਗਿ ਜਪਿਓ ਭਗਵੰਤੁ ॥
साधसंगि जपिओ भगवंतु ॥पवित्रसङ्गे साधसंगते अहं भगवन्तं ध्यायामि।
ਕੇਵਲ ਨਾਮੁ ਦੀਓ ਗੁਰਿ ਮੰਤੁ ॥
केवल नामु दीओ गुरि मंतु ॥गुरुणा नाम मन्त्रं भगवतः नाम दत्तः।
ਤਜਿ ਅਭਿਮਾਨ ਭਏ ਨਿਰਵੈਰ ॥
तजि अभिमान भए निरवैर ॥अहङ्कारं पातयन् अहं द्वेषरहितः अभवम्।
ਆਠ ਪਹਰ ਪੂਜਹੁ ਗੁਰ ਪੈਰ ॥੧॥
आठ पहर पूजहु गुर पैर ॥१॥चतुर्विंशति घण्टा दिने गुरुपादं पूजयामि। ||१||
ਅਬ ਮਤਿ ਬਿਨਸੀ ਦੁਸਟ ਬਿਗਾਨੀ ॥
अब मति बिनसी दुसट बिगानी ॥अधुना मम दुष्टभावः परागतिः निवृत्तः,
ਜਬ ਤੇ ਸੁਣਿਆ ਹਰਿ ਜਸੁ ਕਾਨੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
जब ते सुणिआ हरि जसु कानी ॥१॥ रहाउ ॥यतः मया भगवतः स्तुतिः कर्णैः श्रुतः। ||१||विराम||
ਸਹਜ ਸੂਖ ਆਨੰਦ ਨਿਧਾਨ ॥
सहज सूख आनंद निधान ॥त्राता प्रभुः सहजशान्तिः, शान्तिः, आनन्दः च निधिः अस्ति।
ਰਾਖਨਹਾਰ ਰਖਿ ਲੇਇ ਨਿਦਾਨ ॥
राखनहार रखि लेइ निदान ॥सः मां अन्ते तारयिष्यति।
ਦੂਖ ਦਰਦ ਬਿਨਸੇ ਭੈ ਭਰਮ ॥
दूख दरद बिनसे भै भरम ॥मम दुःखानि दुःखानि भयानि संशयानि च मेटितानि।
ਆਵਣ ਜਾਣ ਰਖੇ ਕਰਿ ਕਰਮ ॥੨॥
आवण जाण रखे करि करम ॥२॥पुनर्जन्मनि आगमनगमनात् करुणतया मां तारितवान् । ||२||
ਪੇਖੈ ਬੋਲੈ ਸੁਣੈ ਸਭੁ ਆਪਿ ॥
पेखै बोलै सुणै सभु आपि ॥स्वयं सर्वान् पश्यति, वदति, शृणोति च।
ਸਦਾ ਸੰਗਿ ਤਾ ਕਉ ਮਨ ਜਾਪਿ ॥
सदा संगि ता कउ मन जापि ॥त्वया सह नित्यं ध्यात्वा मनसि ।
ਸੰਤ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਭਇਓ ਪਰਗਾਸੁ ॥
संत प्रसादि भइओ परगासु ॥सन्तप्रसादेन ज्योतिः प्रभातम् |
ਪੂਰਿ ਰਹੇ ਏਕੈ ਗੁਣਤਾਸੁ ॥੩॥
पूरि रहे एकै गुणतासु ॥३॥एकेश्वरोत्तमनिधिः सम्यक् सर्वत्र व्याप्तः । ||३||
ਕਹਤ ਪਵਿਤ੍ਰ ਸੁਣਤ ਪੁਨੀਤ ॥
कहत पवित्र सुणत पुनीत ॥शुद्धा ये वदन्ति, पवित्राः च ये शृण्वन्ति गायन्ति च।
ਗੁਣ ਗੋਵਿੰਦ ਗਾਵਹਿ ਨਿਤ ਨੀਤ ॥
गुण गोविंद गावहि नित नीत ॥सदा नित्यं विश्वेश्वरस्य महिमा स्तुतिः।
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਜਾ ਕਉ ਹੋਹੁ ਕ੍ਰਿਪਾਲ ॥
कहु नानक जा कउ होहु क्रिपाल ॥कथयति नानकः यदा भगवता दयां प्रयच्छति।
ਤਿਸੁ ਜਨ ਕੀ ਸਭ ਪੂਰਨ ਘਾਲ ॥੪॥੨੩॥੯੨॥
तिसु जन की सभ पूरन घाल ॥४॥२३॥९२॥सर्वेषां प्रयत्नाः सिद्धाः भवन्ति। ||४||२३||९२||
ਗਉੜੀ ਗੁਆਰੇਰੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
गउड़ी गुआरेरी महला ५ ॥गौरी ग्वारायरी, पञ्चम मेहलः १.
ਬੰਧਨ ਤੋੜਿ ਬੋਲਾਵੈ ਰਾਮੁ ॥
बंधन तोड़ि बोलावै रामु ॥सः अस्माकं बन्धनं भङ्गयति, भगवतः नाम जपं कर्तुं प्रेरयति च।
ਮਨ ਮਹਿ ਲਾਗੈ ਸਾਚੁ ਧਿਆਨੁ ॥
मन महि लागै साचु धिआनु ॥सत्येश्वरध्यानकेन्द्रितचित्तेन ।
ਮਿਟਹਿ ਕਲੇਸ ਸੁਖੀ ਹੋਇ ਰਹੀਐ ॥
मिटहि कलेस सुखी होइ रहीऐ ॥क्लेशः निर्मूल्यते, शान्तिं वसितुं आगच्छति।
ਐਸਾ ਦਾਤਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਕਹੀਐ ॥੧॥
ऐसा दाता सतिगुरु कहीऐ ॥१॥तादृशः सच्चः गुरुः महान् दाता। ||१||
ਸੋ ਸੁਖਦਾਤਾ ਜਿ ਨਾਮੁ ਜਪਾਵੈ ॥
सो सुखदाता जि नामु जपावै ॥स एव शान्तिदाता यः अस्मान् नाम भगवतः नाम जपं कर्तुं प्रेरयति।
ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਤਿਸੁ ਸੰਗਿ ਮਿਲਾਵੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
करि किरपा तिसु संगि मिलावै ॥१॥ रहाउ ॥सः अस्मान् स्वप्रसादात् स्वेन सह विलयं कर्तुं नयति। ||१||विराम||
ਜਿਸੁ ਹੋਇ ਦਇਆਲੁ ਤਿਸੁ ਆਪਿ ਮਿਲਾਵੈ ॥
जिसु होइ दइआलु तिसु आपि मिलावै ॥येषु दयां कृतं तान् स्वयम् संयोजयति।
ਸਰਬ ਨਿਧਾਨ ਗੁਰੂ ਤੇ ਪਾਵੈ ॥
सरब निधान गुरू ते पावै ॥सर्वे निधयः गुरुतः प्राप्यन्ते।
ਆਪੁ ਤਿਆਗਿ ਮਿਟੈ ਆਵਣ ਜਾਣਾ ॥
आपु तिआगि मिटै आवण जाणा ॥स्वार्थं अभिमानं च परित्यज्य आगमनं गमनं च समाप्तं भवति।
ਸਾਧ ਕੈ ਸੰਗਿ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ ਪਛਾਣਾ ॥੨॥
साध कै संगि पारब्रहमु पछाणा ॥२॥साधसंगते पवित्रस्य सङ्घः परमेश्वरः परमेश्वरः ज्ञायते। ||२||
ਜਨ ਊਪਰਿ ਪ੍ਰਭ ਭਏ ਦਇਆਲ ॥
जन ऊपरि प्रभ भए दइआल ॥ईश्वरः स्वस्य विनयशीलस्य सेवकस्य प्रति दयालुः अभवत्।