ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 श्री गुरु ग्रन्थ साहिबः
पुटः - 898
ਰਾਮਕਲੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
रामकली महला ५ ॥रामकली, पंचम मेहलः १.
ਕਿਸੁ ਭਰਵਾਸੈ ਬਿਚਰਹਿ ਭਵਨ ॥
किसु भरवासै बिचरहि भवन ॥अस्मिन् जगति भवतः किं समर्थनं भवति ?
ਮੂੜ ਮੁਗਧ ਤੇਰਾ ਸੰਗੀ ਕਵਨ ॥
मूड़ मुगध तेरा संगी कवन ॥अज्ञानी मूर्ख, कः तव सहचरः?
ਰਾਮੁ ਸੰਗੀ ਤਿਸੁ ਗਤਿ ਨਹੀ ਜਾਨਹਿ ॥
रामु संगी तिसु गति नही जानहि ॥प्रभुः तव एकमात्रः सहचरः अस्ति; तस्य स्थितिं कोऽपि न जानाति।
ਪੰਚ ਬਟਵਾਰੇ ਸੇ ਮੀਤ ਕਰਿ ਮਾਨਹਿ ॥੧॥
पंच बटवारे से मीत करि मानहि ॥१॥पञ्च चौरान् त्वं मित्राणि पश्यसि | ||१||
ਸੋ ਘਰੁ ਸੇਵਿ ਜਿਤੁ ਉਧਰਹਿ ਮੀਤ ॥
सो घरु सेवि जितु उधरहि मीत ॥तत् गृहं सेवस्व, यत् त्वां तारयिष्यति मित्रम्।
ਗੁਣ ਗੋਵਿੰਦ ਰਵੀਅਹਿ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਸਾਧਸੰਗਿ ਕਰਿ ਮਨ ਕੀ ਪ੍ਰੀਤਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
गुण गोविंद रवीअहि दिनु राती साधसंगि करि मन की प्रीति ॥१॥ रहाउ ॥विश्वेश्वरस्य महिमा स्तुतिं जपन्तु, दिवारात्रौ; पवित्रसङ्गे साधसंगते तं मनसि प्रेम करोतु। ||१||विराम||
ਜਨਮੁ ਬਿਹਾਨੋ ਅਹੰਕਾਰਿ ਅਰੁ ਵਾਦਿ ॥
जनमु बिहानो अहंकारि अरु वादि ॥अहङ्कारेण विग्रहेण च एतत् मानवजीवनं गच्छति।
ਤ੍ਰਿਪਤਿ ਨ ਆਵੈ ਬਿਖਿਆ ਸਾਦਿ ॥
त्रिपति न आवै बिखिआ सादि ॥त्वं न तृप्तः; तादृशः पापस्य रसः।
ਭਰਮਤ ਭਰਮਤ ਮਹਾ ਦੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥
भरमत भरमत महा दुखु पाइआ ॥भ्रमन् भ्रमन् च घोरं दुःखं प्राप्नोषि ।
ਤਰੀ ਨ ਜਾਈ ਦੁਤਰ ਮਾਇਆ ॥੨॥
तरी न जाई दुतर माइआ ॥२॥न त्वं मायासमुद्रं दुर्गमं तरितुं शक्नोषि । ||२||
ਕਾਮਿ ਨ ਆਵੈ ਸੁ ਕਾਰ ਕਮਾਵੈ ॥
कामि न आवै सु कार कमावै ॥यानि कर्माणि तानि सर्वथा न साहाय्यं कुर्वन्ति तानि करोषि।
ਆਪਿ ਬੀਜਿ ਆਪੇ ਹੀ ਖਾਵੈ ॥
आपि बीजि आपे ही खावै ॥यथा त्वं रोपसि तथा त्वं फलानां कटनीं करिष्यसि।
ਰਾਖਨ ਕਉ ਦੂਸਰ ਨਹੀ ਕੋਇ ॥
राखन कउ दूसर नही कोइ ॥त्वां तारयितुं भगवतः परः कोऽपि नास्ति।
ਤਉ ਨਿਸਤਰੈ ਜਉ ਕਿਰਪਾ ਹੋਇ ॥੩॥
तउ निसतरै जउ किरपा होइ ॥३॥भवन्तः उद्धारं प्राप्नुयुः, केवलं तदा एव यदा परमेश्वरः स्वस्य अनुग्रहं प्रदास्यति। ||३||
ਪਤਿਤ ਪੁਨੀਤ ਪ੍ਰਭ ਤੇਰੋ ਨਾਮੁ ॥
पतित पुनीत प्रभ तेरो नामु ॥तव नाम देव पापीनां शुद्धिकरणम् |
ਅਪਨੇ ਦਾਸ ਕਉ ਕੀਜੈ ਦਾਨੁ ॥
अपने दास कउ कीजै दानु ॥तेन दानेन तव दासस्य आशीर्वादं कुरु ।
ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਪ੍ਰਭ ਗਤਿ ਕਰਿ ਮੇਰੀ ॥
करि किरपा प्रभ गति करि मेरी ॥कृपां देवं प्रयच्छ मां मुक्तिं कुरु ।
ਸਰਣਿ ਗਹੀ ਨਾਨਕ ਪ੍ਰਭ ਤੇਰੀ ॥੪॥੩੭॥੪੮॥
सरणि गही नानक प्रभ तेरी ॥४॥३७॥४८॥नानकः तव अभयारण्यं गृहीतवान् देव। ||४||३७||४८||
ਰਾਮਕਲੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
रामकली महला ५ ॥रामकली, पंचम मेहलः १.
ਇਹ ਲੋਕੇ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥
इह लोके सुखु पाइआ ॥मया संसारे शान्तिः प्राप्ता।
ਨਹੀ ਭੇਟਤ ਧਰਮ ਰਾਇਆ ॥
नही भेटत धरम राइआ ॥मम लेखान् दातुं धर्मन्यायाधीशस्य समक्षं न उपस्थितः भविष्यामि।
ਹਰਿ ਦਰਗਹ ਸੋਭਾਵੰਤ ॥
हरि दरगह सोभावंत ॥अहं भगवतः प्राङ्गणे आदरणीयः भविष्यामि,
ਫੁਨਿ ਗਰਭਿ ਨਾਹੀ ਬਸੰਤ ॥੧॥
फुनि गरभि नाही बसंत ॥१॥पुनर्जन्मगर्भे च मया पुनः कदापि प्रवेशः न भविष्यति। ||१||
ਜਾਨੀ ਸੰਤ ਕੀ ਮਿਤ੍ਰਾਈ ॥
जानी संत की मित्राई ॥अधुना, अहं सन्तैः सह मैत्रीयाः मूल्यं जानामि।
ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਦੀਨੋ ਹਰਿ ਨਾਮਾ ਪੂਰਬਿ ਸੰਜੋਗਿ ਮਿਲਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
करि किरपा दीनो हरि नामा पूरबि संजोगि मिलाई ॥१॥ रहाउ ॥अनुग्रहेण भगवता नाम्ना मम आशीर्वादः दत्तः । मम पूर्वनिर्धारितं दैवं सिद्धम् अभवत्। ||१||विराम||
ਗੁਰ ਕੈ ਚਰਣਿ ਚਿਤੁ ਲਾਗਾ ॥
गुर कै चरणि चितु लागा ॥गुरुचरणसक्तं मम चैतन्यम्।
ਧੰਨਿ ਧੰਨਿ ਸੰਜੋਗੁ ਸਭਾਗਾ ॥
धंनि धंनि संजोगु सभागा ॥धन्यः धन्यः अयं सौभाग्यशाली संयोगकालः |
ਸੰਤ ਕੀ ਧੂਰਿ ਲਾਗੀ ਮੇਰੈ ਮਾਥੇ ॥
संत की धूरि लागी मेरै माथे ॥मया ललाटे सन्तपादरजः प्रयुक्ता, ।
ਕਿਲਵਿਖ ਦੁਖ ਸਗਲੇ ਮੇਰੇ ਲਾਥੇ ॥੨॥
किलविख दुख सगले मेरे लाथे ॥२॥सर्वपापदुःखानि च निर्मूलितानि। ||२||
ਸਾਧ ਕੀ ਸਚੁ ਟਹਲ ਕਮਾਨੀ ॥
साध की सचु टहल कमानी ॥पवित्रस्य सत्यं सेवां कुर्वन्, २.
ਤਬ ਹੋਏ ਮਨ ਸੁਧ ਪਰਾਨੀ ॥
तब होए मन सुध परानी ॥मर्त्यस्य मनः शुद्धं भवति।
ਜਨ ਕਾ ਸਫਲ ਦਰਸੁ ਡੀਠਾ ॥
जन का सफल दरसु डीठा ॥भगवतः विनयदासस्य फलदृष्टिः मया दृष्टा।
ਨਾਮੁ ਪ੍ਰਭੂ ਕਾ ਘਟਿ ਘਟਿ ਵੂਠਾ ॥੩॥
नामु प्रभू का घटि घटि वूठा ॥३॥प्रत्येकस्य हृदयस्य अन्तः ईश्वरस्य नाम निवसति। ||३||
ਮਿਟਾਨੇ ਸਭਿ ਕਲਿ ਕਲੇਸ ॥
मिटाने सभि कलि कलेस ॥मम सर्वे क्लेशाः दुःखानि च अपहृतानि;
ਜਿਸ ਤੇ ਉਪਜੇ ਤਿਸੁ ਮਹਿ ਪਰਵੇਸ ॥
जिस ते उपजे तिसु महि परवेस ॥यस्मात्प्रभवोऽहं तस्मिन् प्रलीनोऽस्मि ।
ਪ੍ਰਗਟੇ ਆਨੂਪ ਗੁੋਵਿੰਦ ॥
प्रगटे आनूप गुोविंद ॥अतुलं सुन्दरं विश्वेश्वरं दयालुः अभवत् ।
ਪ੍ਰਭ ਪੂਰੇ ਨਾਨਕ ਬਖਸਿੰਦ ॥੪॥੩੮॥੪੯॥
प्रभ पूरे नानक बखसिंद ॥४॥३८॥४९॥हे नानक, ईश्वरः सिद्धः क्षमाशीलः च। ||४||३८||४९||
ਰਾਮਕਲੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
रामकली महला ५ ॥रामकली, पंचम मेहलः १.
ਗਊ ਕਉ ਚਾਰੇ ਸਾਰਦੂਲੁ ॥
गऊ कउ चारे सारदूलु ॥व्याघ्रः गां चरागणं प्रति नयति, .
ਕਉਡੀ ਕਾ ਲਖ ਹੂਆ ਮੂਲੁ ॥
कउडी का लख हूआ मूलु ॥शंखस्य मूल्यं सहस्राणि डॉलरं भवति,
ਬਕਰੀ ਕਉ ਹਸਤੀ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲੇ ॥
बकरी कउ हसती प्रतिपाले ॥गजं च बकं पोषयति, .
ਅਪਨਾ ਪ੍ਰਭੁ ਨਦਰਿ ਨਿਹਾਲੇ ॥੧॥
अपना प्रभु नदरि निहाले ॥१॥यदा ईश्वरः स्वस्य अनुग्रहदृष्टिं ददाति। ||१||
ਕ੍ਰਿਪਾ ਨਿਧਾਨ ਪ੍ਰੀਤਮ ਪ੍ਰਭ ਮੇਰੇ ॥
क्रिपा निधान प्रीतम प्रभ मेरे ॥दयायाः निधिः त्वं मम प्रियेश्वर देव।
ਬਰਨਿ ਨ ਸਾਕਉ ਬਹੁ ਗੁਨ ਤੇਰੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
बरनि न साकउ बहु गुन तेरे ॥१॥ रहाउ ॥तव बहूनां गौरवगुणान् वर्णयितुं न शक्नोमि । ||१||विराम||
ਦੀਸਤ ਮਾਸੁ ਨ ਖਾਇ ਬਿਲਾਈ ॥
दीसत मासु न खाइ बिलाई ॥बिडालः मांसं पश्यति, किन्तु न खादति,
ਮਹਾ ਕਸਾਬਿ ਛੁਰੀ ਸਟਿ ਪਾਈ ॥
महा कसाबि छुरी सटि पाई ॥महान् कसाई च स्वस्य छूरीम् क्षिपति;
ਕਰਣਹਾਰ ਪ੍ਰਭੁ ਹਿਰਦੈ ਵੂਠਾ ॥
करणहार प्रभु हिरदै वूठा ॥प्रजापतिः प्रभुः परमेश्वरः हृदये एव तिष्ठति;
ਫਾਥੀ ਮਛੁਲੀ ਕਾ ਜਾਲਾ ਤੂਟਾ ॥੨॥
फाथी मछुली का जाला तूटा ॥२॥मत्स्यं धारयन् जालं विच्छिन्दति। ||२||
ਸੂਕੇ ਕਾਸਟ ਹਰੇ ਚਲੂਲ ॥
सूके कासट हरे चलूल ॥शुष्ककाष्ठं हरितवर्णेषु रक्तपुष्पेषु च प्रफुल्लितं भवति;
ਊਚੈ ਥਲਿ ਫੂਲੇ ਕਮਲ ਅਨੂਪ ॥
ऊचै थलि फूले कमल अनूप ॥उच्चे मरुभूमिषु रम्यं पद्मपुष्पम् |
ਅਗਨਿ ਨਿਵਾਰੀ ਸਤਿਗੁਰ ਦੇਵ ॥
अगनि निवारी सतिगुर देव ॥दिव्यः सच्चः गुरुः अग्निं निवारयति।
ਸੇਵਕੁ ਅਪਨੀ ਲਾਇਓ ਸੇਵ ॥੩॥
सेवकु अपनी लाइओ सेव ॥३॥सः स्वस्य सेवकं स्वसेवाया: सह सम्बध्दयति। ||३||
ਅਕਿਰਤਘਣਾ ਕਾ ਕਰੇ ਉਧਾਰੁ ॥
अकिरतघणा का करे उधारु ॥कृतघ्नानाम् अपि तारयति;
ਪ੍ਰਭੁ ਮੇਰਾ ਹੈ ਸਦਾ ਦਇਆਰੁ ॥
प्रभु मेरा है सदा दइआरु ॥मम ईश्वरः सदा दयालुः अस्ति।
ਸੰਤ ਜਨਾ ਕਾ ਸਦਾ ਸਹਾਈ ॥
संत जना का सदा सहाई ॥सः सदा विनयशीलसन्तानाम् सहायकः, आश्रयदाता च अस्ति।
ਚਰਨ ਕਮਲ ਨਾਨਕ ਸਰਣਾਈ ॥੪॥੩੯॥੫੦॥
चरन कमल नानक सरणाई ॥४॥३९॥५०॥नानकः स्वस्य चरणकमलस्य अभयारण्यम् अवाप्तवान्। ||४||३९||५०||
ਰਾਮਕਲੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
रामकली महला ५ ॥रामकली, पंचम मेहलः १.