ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 श्री गुरु ग्रन्थ साहिबः
पुटः - 754
ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਸਤਿ ਕਰਿ ਜਾਣੈ ਗੁਰ ਕੈ ਭਾਇ ਪਿਆਰੇ ॥
हरि का नामु सति करि जाणै गुर कै भाइ पिआरे ॥भगवतः नाम सत्यं ज्ञायते, प्रियगुरुप्रेमद्वारा।
ਸਚੀ ਵਡਿਆਈ ਗੁਰ ਤੇ ਪਾਈ ਸਚੈ ਨਾਇ ਪਿਆਰੇ ॥
सची वडिआई गुर ते पाई सचै नाइ पिआरे ॥सत्यं महिमामहात्म्यं गुरुतः, प्रियसत्यनामद्वारा लभ्यते।
ਏਕੋ ਸਚਾ ਸਭ ਮਹਿ ਵਰਤੈ ਵਿਰਲਾ ਕੋ ਵੀਚਾਰੇ ॥
एको सचा सभ महि वरतै विरला को वीचारे ॥एकः सत्यः प्रभुः सर्वेषु व्याप्तः व्याप्तः च अस्ति; कथं दुर्लभः यः एतत् चिन्तयति।
ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਲਏ ਤਾ ਬਖਸੇ ਸਚੀ ਭਗਤਿ ਸਵਾਰੇ ॥੭॥
आपे मेलि लए ता बखसे सची भगति सवारे ॥७॥भगवान् एव अस्मान् संघे एकीकरोति, क्षमति च; सः अस्मान् सच्चिदानन्दपूजया अलङ्करोति। ||७||
ਸਭੋ ਸਚੁ ਸਚੁ ਸਚੁ ਵਰਤੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਕੋਈ ਜਾਣੈ ॥
सभो सचु सचु सचु वरतै गुरमुखि कोई जाणै ॥सर्वं सत्यम्; सत्यं, सत्यमेव च व्याप्तम्; कथं दुर्लभः गुरमुखः यः एतत् जानाति।
ਜੰਮਣ ਮਰਣਾ ਹੁਕਮੋ ਵਰਤੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਪੁ ਪਛਾਣੈ ॥
जंमण मरणा हुकमो वरतै गुरमुखि आपु पछाणै ॥जन्म मृत्युः च तस्य आज्ञायाः हुकमद्वारा भवति; गुरमुखः स्वस्य आत्मनः अवगच्छति।
ਨਾਮੁ ਧਿਆਏ ਤਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਭਾਏ ਜੋ ਇਛੈ ਸੋ ਫਲੁ ਪਾਏ ॥
नामु धिआए ता सतिगुरु भाए जो इछै सो फलु पाए ॥ध्यायति नाम भगवतः नाम तथा सच्चे गुरुं प्रीणयति। यद् इष्टं फलं लभते।
ਨਾਨਕ ਤਿਸ ਦਾ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਹੋਵੈ ਜਿ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਏ ॥੮॥੧॥
नानक तिस दा सभु किछु होवै जि विचहु आपु गवाए ॥८॥१॥अन्ततः आत्मदम्भं निर्मूलनं नानक सर्वमस्ति । ||८||१||
ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥
सूही महला ३ ॥सूही, तृतीय मेहलः : १.
ਕਾਇਆ ਕਾਮਣਿ ਅਤਿ ਸੁਆਲਿੑਉ ਪਿਰੁ ਵਸੈ ਜਿਸੁ ਨਾਲੇ ॥
काइआ कामणि अति सुआलिउ पिरु वसै जिसु नाले ॥देहवधूः अतीव सुन्दरी अस्ति; सा भर्त्रा सह प्रभुना सह निवसति।
ਪਿਰ ਸਚੇ ਤੇ ਸਦਾ ਸੁਹਾਗਣਿ ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਸਮੑਾਲੇ ॥
पिर सचे ते सदा सुहागणि गुर का सबदु समाले ॥सा गुरुशब्दस्य वचनं चिन्तयन्ती स्वस्य सच्चिदानन्दस्य भगवतः सुखी आत्मा-वधूः भवति।
ਹਰਿ ਕੀ ਭਗਤਿ ਸਦਾ ਰੰਗਿ ਰਾਤਾ ਹਉਮੈ ਵਿਚਹੁ ਜਾਲੇ ॥੧॥
हरि की भगति सदा रंगि राता हउमै विचहु जाले ॥१॥भगवतः भक्तः भगवतः प्रेम्णा सह सदा अनुकूलः भवति; तस्याः अहङ्कारः अन्तः दूरं दग्धः भवति। ||१||
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਕੀ ਬਾਣੀ ॥
वाहु वाहु पूरे गुर की बाणी ॥वाहो ! वाहो ! धन्यः धन्यः सिद्धगुरुबनिवचनम् |
ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਤੇ ਉਪਜੀ ਸਾਚਿ ਸਮਾਣੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
पूरे गुर ते उपजी साचि समाणी ॥१॥ रहाउ ॥निःसृत्य सिद्धगुरुतः प्रभवति, सत्ये च विलीयते। ||१||विराम||
ਕਾਇਆ ਅੰਦਰਿ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਵਸੈ ਖੰਡ ਮੰਡਲ ਪਾਤਾਲਾ ॥
काइआ अंदरि सभु किछु वसै खंड मंडल पाताला ॥सर्वं भगवतः अन्तः अस्ति - महाद्वीपाः, लोकाः, अधः प्रदेशाः च।
ਕਾਇਆ ਅੰਦਰਿ ਜਗਜੀਵਨ ਦਾਤਾ ਵਸੈ ਸਭਨਾ ਕਰੇ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲਾ ॥
काइआ अंदरि जगजीवन दाता वसै सभना करे प्रतिपाला ॥जगतः जीवनं महान् दाता शरीरस्य अन्तः निवसति; सः सर्वेषां पोषकः अस्ति।
ਕਾਇਆ ਕਾਮਣਿ ਸਦਾ ਸੁਹੇਲੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਸਮੑਾਲਾ ॥੨॥
काइआ कामणि सदा सुहेली गुरमुखि नामु समाला ॥२॥देहवधूः नित्यं सुन्दरी अस्ति; गुरमुखः नाम चिन्तयति। ||२||
ਕਾਇਆ ਅੰਦਰਿ ਆਪੇ ਵਸੈ ਅਲਖੁ ਨ ਲਖਿਆ ਜਾਈ ॥
काइआ अंदरि आपे वसै अलखु न लखिआ जाई ॥शरीरस्य अन्तः भगवान् एव निवसति; सः अदृश्यः, न च द्रष्टुं शक्यते।
ਮਨਮੁਖੁ ਮੁਗਧੁ ਬੂਝੈ ਨਾਹੀ ਬਾਹਰਿ ਭਾਲਣਿ ਜਾਈ ॥
मनमुखु मुगधु बूझै नाही बाहरि भालणि जाई ॥मूर्खः स्वेच्छा मनमुखः न अवगच्छति; सः बाह्यरूपेण भगवन्तं अन्वेष्य निर्गच्छति।
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੇ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ਸਤਿਗੁਰਿ ਅਲਖੁ ਦਿਤਾ ਲਖਾਈ ॥੩॥
सतिगुरु सेवे सदा सुखु पाए सतिगुरि अलखु दिता लखाई ॥३॥सत्यगुरुं सेवते सदा शान्तिः भवति; सत्यगुरुः अदृश्यं भगवन्तं दर्शितवान्। ||३||
ਕਾਇਆ ਅੰਦਰਿ ਰਤਨ ਪਦਾਰਥ ਭਗਤਿ ਭਰੇ ਭੰਡਾਰਾ ॥
काइआ अंदरि रतन पदारथ भगति भरे भंडारा ॥शरीरस्य अन्तः रत्नानि बहुमूल्यानि च भक्तिनिधिः अतिप्रवाहः।
ਇਸੁ ਕਾਇਆ ਅੰਦਰਿ ਨਉਖੰਡ ਪ੍ਰਿਥਮੀ ਹਾਟ ਪਟਣ ਬਾਜਾਰਾ ॥
इसु काइआ अंदरि नउखंड प्रिथमी हाट पटण बाजारा ॥अस्मिन् शरीरे नव महाद्वीपाः तस्य विपणयः नगराः वीथीः च सन्ति ।
ਇਸੁ ਕਾਇਆ ਅੰਦਰਿ ਨਾਮੁ ਨਉ ਨਿਧਿ ਪਾਈਐ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰਾ ॥੪॥
इसु काइआ अंदरि नामु नउ निधि पाईऐ गुर कै सबदि वीचारा ॥४॥अस्य शरीरस्य अन्तः नामस्य नव निधयः सन्ति; गुरोः शब्दवचनं चिन्तयन् प्राप्यते। ||४||
ਕਾਇਆ ਅੰਦਰਿ ਤੋਲਿ ਤੁਲਾਵੈ ਆਪੇ ਤੋਲਣਹਾਰਾ ॥
काइआ अंदरि तोलि तुलावै आपे तोलणहारा ॥शरीरस्य अन्तः भगवान् भारं अनुमानयति; सः एव तौलकः अस्ति।
ਇਹੁ ਮਨੁ ਰਤਨੁ ਜਵਾਹਰ ਮਾਣਕੁ ਤਿਸ ਕਾ ਮੋਲੁ ਅਫਾਰਾ ॥
इहु मनु रतनु जवाहर माणकु तिस का मोलु अफारा ॥इदं मनः रत्नं रत्नं हीरकं; तत् सर्वथा अमूल्यम् अस्ति।
ਮੋਲਿ ਕਿਤ ਹੀ ਨਾਮੁ ਪਾਈਐ ਨਾਹੀ ਨਾਮੁ ਪਾਈਐ ਗੁਰ ਬੀਚਾਰਾ ॥੫॥
मोलि कित ही नामु पाईऐ नाही नामु पाईऐ गुर बीचारा ॥५॥नाम भगवतः नाम किमपि मूल्येन क्रेतुं न शक्यते; गुरुचिन्तनेन नाम लभ्यते। ||५||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੁ ਕਾਇਆ ਖੋਜੈ ਹੋਰ ਸਭ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਈ ॥
गुरमुखि होवै सु काइआ खोजै होर सभ भरमि भुलाई ॥यः गुरमुखः भवति सः एतत् शरीरं अन्वेषयति; अन्ये सर्वे केवलं भ्रमेण भ्रमन्ति।
ਜਿਸ ਨੋ ਦੇਇ ਸੋਈ ਜਨੁ ਪਾਵੈ ਹੋਰ ਕਿਆ ਕੋ ਕਰੇ ਚਤੁਰਾਈ ॥
जिस नो देइ सोई जनु पावै होर किआ को करे चतुराई ॥स विनयः स एव लभते यस्मै प्रयच्छति भगवान्। अन्ये के चतुराः युक्तयः कोऽपि प्रयतितुं शक्नोति ?
ਕਾਇਆ ਅੰਦਰਿ ਭਉ ਭਾਉ ਵਸੈ ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਪਾਈ ॥੬॥
काइआ अंदरि भउ भाउ वसै गुरपरसादी पाई ॥६॥शरीरस्य अन्तः ईश्वरस्य भयं तस्य प्रेम च तिष्ठति; गुरुप्रसादेन ते प्राप्यन्ते। ||६||
ਕਾਇਆ ਅੰਦਰਿ ਬ੍ਰਹਮਾ ਬਿਸਨੁ ਮਹੇਸਾ ਸਭ ਓਪਤਿ ਜਿਤੁ ਸੰਸਾਰਾ ॥
काइआ अंदरि ब्रहमा बिसनु महेसा सभ ओपति जितु संसारा ॥शरीरान्तरे ब्रह्मा विष्णुः शिवश्च यस्मात् सर्वं जगत् निर्गतम्।
ਸਚੈ ਆਪਣਾ ਖੇਲੁ ਰਚਾਇਆ ਆਵਾ ਗਉਣੁ ਪਾਸਾਰਾ ॥
सचै आपणा खेलु रचाइआ आवा गउणु पासारा ॥सत्येश्वरः स्वस्य नाटकं मञ्चितवान्, कल्पितवान् च; ब्रह्माण्डस्य विस्तारः आगच्छति गच्छति च।
ਪੂਰੈ ਸਤਿਗੁਰਿ ਆਪਿ ਦਿਖਾਇਆ ਸਚਿ ਨਾਮਿ ਨਿਸਤਾਰਾ ॥੭॥
पूरै सतिगुरि आपि दिखाइआ सचि नामि निसतारा ॥७॥सम्यक् सत्यगुरुः एव स्पष्टं कृतवान्, यत् मुक्तिः सत्यनामद्वारा आगच्छति। ||७||
ਸਾ ਕਾਇਆ ਜੋ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੈ ਸਚੈ ਆਪਿ ਸਵਾਰੀ ॥
सा काइआ जो सतिगुरु सेवै सचै आपि सवारी ॥सत्यगुरुसेवकं स शरीरं सच्चिदेवेनैव अलङ्कृतम्।
ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਦਰਿ ਢੋਈ ਨਾਹੀ ਤਾ ਜਮੁ ਕਰੇ ਖੁਆਰੀ ॥
विणु नावै दरि ढोई नाही ता जमु करे खुआरी ॥नाम विना मर्त्यः भगवतः प्राङ्गणे विश्रामस्थानं न प्राप्नोति; सः मृत्युदूतेन पीडितः भविष्यति।
ਨਾਨਕ ਸਚੁ ਵਡਿਆਈ ਪਾਏ ਜਿਸ ਨੋ ਹਰਿ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰੀ ॥੮॥੨॥
नानक सचु वडिआई पाए जिस नो हरि किरपा धारी ॥८॥२॥नानक सत्यं महिमा दीयते, यदा भगवता कृपावृष्टिः भवति। ||८||२||