ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 श्री गुरु ग्रन्थ साहिबः
पुटः - 840
ਆਈ ਪੂਤਾ ਇਹੁ ਜਗੁ ਸਾਰਾ ॥
आई पूता इहु जगु सारा ॥इदं सर्वं जगत् मायायाः बालकः अस्ति।
ਪ੍ਰਭ ਆਦੇਸੁ ਆਦਿ ਰਖਵਾਰਾ ॥
प्रभ आदेसु आदि रखवारा ॥अहं कालारम्भात् एव मम रक्षकं ईश्वरं वशीकृत्य नमामि।
ਆਦਿ ਜੁਗਾਦੀ ਹੈ ਭੀ ਹੋਗੁ ॥
आदि जुगादी है भी होगु ॥सः आदौ आसीत्, सः युगेषु आसीत्, सः अधुना अस्ति, सः सर्वदा भविष्यति।
ਓਹੁ ਅਪਰੰਪਰੁ ਕਰਣੈ ਜੋਗੁ ॥੧੧॥
ओहु अपरंपरु करणै जोगु ॥११॥असीमः, सर्वं कर्तुं समर्थः च अस्ति। ||११||
ਦਸਮੀ ਨਾਮੁ ਦਾਨੁ ਇਸਨਾਨੁ ॥
दसमी नामु दानु इसनानु ॥दशमः दिवसः- नाम ध्यात्वा दानं कुरु, आत्मनः शुद्धिः।
ਅਨਦਿਨੁ ਮਜਨੁ ਸਚਾ ਗੁਣ ਗਿਆਨੁ ॥
अनदिनु मजनु सचा गुण गिआनु ॥रात्रिदिनं स्नानं कुरुत आध्यात्मिकप्रज्ञां सत्येश्वरस्य गौरवगुणैः।
ਸਚਿ ਮੈਲੁ ਨ ਲਾਗੈ ਭ੍ਰਮੁ ਭਉ ਭਾਗੈ ॥
सचि मैलु न लागै भ्रमु भउ भागै ॥सत्यं दूषितं कर्तुं न शक्यते; संशयः भयं च तस्मात् पलायन्ते।
ਬਿਲਮੁ ਨ ਤੂਟਸਿ ਕਾਚੈ ਤਾਗੈ ॥
बिलमु न तूटसि काचै तागै ॥क्षीणसूत्रं क्षणमात्रेण भग्नं भवति।
ਜਿਉ ਤਾਗਾ ਜਗੁ ਏਵੈ ਜਾਣਹੁ ॥
जिउ तागा जगु एवै जाणहु ॥एतत् सूत्रमिव एव जगत् इति ज्ञातव्यम्।
ਅਸਥਿਰੁ ਚੀਤੁ ਸਾਚਿ ਰੰਗੁ ਮਾਣਹੁ ॥੧੨॥
असथिरु चीतु साचि रंगु माणहु ॥१२॥सच्चिदानन्दं सच्चिदानन्दं भोक्त्वा स्थिरं स्थिरं च भविष्यति । ||१२||
ਏਕਾਦਸੀ ਇਕੁ ਰਿਦੈ ਵਸਾਵੈ ॥
एकादसी इकु रिदै वसावै ॥एकादशदिनम् : एकेश्वरं हृदये निक्षिपतु।
ਹਿੰਸਾ ਮਮਤਾ ਮੋਹੁ ਚੁਕਾਵੈ ॥
हिंसा ममता मोहु चुकावै ॥क्रूरतां, अहंकारं, भावनात्मकं आसक्तिं च निर्मूलयन्तु।
ਫਲੁ ਪਾਵੈ ਬ੍ਰਤੁ ਆਤਮ ਚੀਨੈ ॥
फलु पावै ब्रतु आतम चीनै ॥फलं फलं अर्जय, स्वस्य आत्मनः ज्ञानस्य उपवासं कृत्वा।
ਪਾਖੰਡਿ ਰਾਚਿ ਤਤੁ ਨਹੀ ਬੀਨੈ ॥
पाखंडि राचि ततु नही बीनै ॥पाखण्डे निमग्नः, सत्यं न पश्यति।
ਨਿਰਮਲੁ ਨਿਰਾਹਾਰੁ ਨਿਹਕੇਵਲੁ ॥
निरमलु निराहारु निहकेवलु ॥भगवान् निर्मलः, आत्मनिर्भरः, असक्तः च अस्ति।
ਸੂਚੈ ਸਾਚੇ ਨਾ ਲਾਗੈ ਮਲੁ ॥੧੩॥
सूचै साचे ना लागै मलु ॥१३॥शुद्धः सत्यः प्रभुः दूषितः न भवितुम् अर्हति। ||१३||
ਜਹ ਦੇਖਉ ਤਹ ਏਕੋ ਏਕਾ ॥
जह देखउ तह एको एका ॥यत्र यत्र पश्यामि तत्रैकं भगवन्तं पश्यामि ।
ਹੋਰਿ ਜੀਅ ਉਪਾਏ ਵੇਕੋ ਵੇਕਾ ॥
होरि जीअ उपाए वेको वेका ॥सृजत् परान् भूतान् बहूनां नानाविधान् |
ਫਲੋਹਾਰ ਕੀਏ ਫਲੁ ਜਾਇ ॥
फलोहार कीए फलु जाइ ॥केवलं फलं खादित्वा जीवनस्य फलं नष्टं भवति।
ਰਸ ਕਸ ਖਾਏ ਸਾਦੁ ਗਵਾਇ ॥
रस कस खाए सादु गवाइ ॥नानाविधं स्वादिष्टमात्रं खादित्वा सच्चिदानन्दः नष्टः भवति ।
ਕੂੜੈ ਲਾਲਚਿ ਲਪਟੈ ਲਪਟਾਇ ॥
कूड़ै लालचि लपटै लपटाइ ॥वञ्चने लोभे च जनाः मग्नाः उलझिताः च भवन्ति ।
ਛੂਟੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਾਚੁ ਕਮਾਇ ॥੧੪॥
छूटै गुरमुखि साचु कमाइ ॥१४॥गुरमुखः मुक्तः सत्यम् आचरति। ||१४||
ਦੁਆਦਸਿ ਮੁਦ੍ਰਾ ਮਨੁ ਅਉਧੂਤਾ ॥
दुआदसि मुद्रा मनु अउधूता ॥द्वादशदिनम्- द्वादशचिह्नेषु न सक्तं मनः यस्य सः ।
ਅਹਿਨਿਸਿ ਜਾਗਹਿ ਕਬਹਿ ਨ ਸੂਤਾ ॥
अहिनिसि जागहि कबहि न सूता ॥दिवारात्रौ जागृतः तिष्ठति, कदापि न निद्रां करोति।
ਜਾਗਤੁ ਜਾਗਿ ਰਹੈ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
जागतु जागि रहै लिव लाइ ॥सः जागरितः जागरूकः च तिष्ठति, प्रेम्णा भगवन्तं केन्द्रितः।
ਗੁਰ ਪਰਚੈ ਤਿਸੁ ਕਾਲੁ ਨ ਖਾਇ ॥
गुर परचै तिसु कालु न खाइ ॥गुरुश्रद्धया मृत्युना न भक्ष्यते।
ਅਤੀਤ ਭਏ ਮਾਰੇ ਬੈਰਾਈ ॥
अतीत भए मारे बैराई ॥ये विरक्ताः भवन्ति, पञ्च शत्रून् जित्वा च
ਪ੍ਰਣਵਤਿ ਨਾਨਕ ਤਹ ਲਿਵ ਲਾਈ ॥੧੫॥
प्रणवति नानक तह लिव लाई ॥१५॥- प्रार्थयति नानकः, ते प्रेम्णा भगवति लीनाः सन्ति। ||१५||
ਦੁਆਦਸੀ ਦਇਆ ਦਾਨੁ ਕਰਿ ਜਾਣੈ ॥
दुआदसी दइआ दानु करि जाणै ॥द्वादशदिनम् : ज्ञात्वा अभ्यासं च करुणां दानं च।
ਬਾਹਰਿ ਜਾਤੋ ਭੀਤਰਿ ਆਣੈ ॥
बाहरि जातो भीतरि आणै ॥बहिर्गच्छन्तं मनः गृहं प्रति आनयतु।
ਬਰਤੀ ਬਰਤ ਰਹੈ ਨਿਹਕਾਮ ॥
बरती बरत रहै निहकाम ॥निराकामस्य उपवासं पालयेत्।
ਅਜਪਾ ਜਾਪੁ ਜਪੈ ਮੁਖਿ ਨਾਮ ॥
अजपा जापु जपै मुखि नाम ॥अजपितं नाम जपं मुखेन ।
ਤੀਨਿ ਭਵਣ ਮਹਿ ਏਕੋ ਜਾਣੈ ॥
तीनि भवण महि एको जाणै ॥एकेश्वरं विद्धि त्रैलोक्ये समाहितम्।
ਸਭਿ ਸੁਚਿ ਸੰਜਮ ਸਾਚੁ ਪਛਾਣੈ ॥੧੬॥
सभि सुचि संजम साचु पछाणै ॥१६॥शुद्धिः स्वानुशासनं च सर्वं सत्यज्ञाने समाहितम्। ||१६||
ਤੇਰਸਿ ਤਰਵਰ ਸਮੁਦ ਕਨਾਰੈ ॥
तेरसि तरवर समुद कनारै ॥त्रयोदशदिनम् : समुद्रतीरे वृक्ष इव सः ।
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਮੂਲੁ ਸਿਖਰਿ ਲਿਵ ਤਾਰੈ ॥
अंम्रितु मूलु सिखरि लिव तारै ॥परन्तु तस्य मूलं अमरं भवितुम् अर्हति, यदि तस्य मनः भगवतः प्रेम्णा अनुकूलं भवति।
ਡਰ ਡਰਿ ਮਰੈ ਨ ਬੂਡੈ ਕੋਇ ॥
डर डरि मरै न बूडै कोइ ॥तदा, भयेन चिन्ता वा न म्रियते, न च न मज्जति ।
ਨਿਡਰੁ ਬੂਡਿ ਮਰੈ ਪਤਿ ਖੋਇ ॥
निडरु बूडि मरै पति खोइ ॥ईश्वरभयं विना मग्नः म्रियते, मानं च नष्टं करोति।
ਡਰ ਮਹਿ ਘਰੁ ਘਰ ਮਹਿ ਡਰੁ ਜਾਣੈ ॥
डर महि घरु घर महि डरु जाणै ॥हृदये ईश्वरभयं, ईश्वरभयेन च हृदयं कृत्वा ईश्वरं जानाति।
ਤਖਤਿ ਨਿਵਾਸੁ ਸਚੁ ਮਨਿ ਭਾਣੈ ॥੧੭॥
तखति निवासु सचु मनि भाणै ॥१७॥सिंहासने उपविशति, सच्चित्तस्य मनसः प्रियं भवति। ||१७||
ਚਉਦਸਿ ਚਉਥੇ ਥਾਵਹਿ ਲਹਿ ਪਾਵੈ ॥
चउदसि चउथे थावहि लहि पावै ॥चतुर्दशदिनम्- चतुर्थावस्थां यः प्रविशति, .
ਰਾਜਸ ਤਾਮਸ ਸਤ ਕਾਲ ਸਮਾਵੈ ॥
राजस तामस सत काल समावै ॥कालम् अतिक्रमयति, राजस्, वोस्, सत्त्वा च त्रयः गुणाः।
ਸਸੀਅਰ ਕੈ ਘਰਿ ਸੂਰੁ ਸਮਾਵੈ ॥
ससीअर कै घरि सूरु समावै ॥ततः सूर्यः सोमस्य गृहं प्रविशति,
ਜੋਗ ਜੁਗਤਿ ਕੀ ਕੀਮਤਿ ਪਾਵੈ ॥
जोग जुगति की कीमति पावै ॥तथा योगप्रौद्योगिक्याः मूल्यं जानाति।
ਚਉਦਸਿ ਭਵਨ ਪਾਤਾਲ ਸਮਾਏ ॥
चउदसि भवन पाताल समाए ॥चतुर्दशलोकव्याप्तं ईश्वरं प्रेम्णा एव तिष्ठति ।
ਖੰਡ ਬ੍ਰਹਮੰਡ ਰਹਿਆ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥੧੮॥
खंड ब्रहमंड रहिआ लिव लाए ॥१८॥पातालस्य पातालप्रदेशाः आकाशगङ्गाः सौरमण्डलाः च । ||१८||
ਅਮਾਵਸਿਆ ਚੰਦੁ ਗੁਪਤੁ ਗੈਣਾਰਿ ॥
अमावसिआ चंदु गुपतु गैणारि ॥अमावः - अमावस्या रात्रिः - चन्द्रः आकाशे निगूढः अस्ति।
ਬੂਝਹੁ ਗਿਆਨੀ ਸਬਦੁ ਬੀਚਾਰਿ ॥
बूझहु गिआनी सबदु बीचारि ॥शबदस्य वचनं विज्ञाय चिन्तय च धीमते |
ਸਸੀਅਰੁ ਗਗਨਿ ਜੋਤਿ ਤਿਹੁ ਲੋਈ ॥
ससीअरु गगनि जोति तिहु लोई ॥आकाशे चन्द्रः त्रैलोक्यं प्रकाशयति।
ਕਰਿ ਕਰਿ ਵੇਖੈ ਕਰਤਾ ਸੋਈ ॥
करि करि वेखै करता सोई ॥सृष्टिं सृजन् प्रजापतिः पश्यति।
ਗੁਰ ਤੇ ਦੀਸੈ ਸੋ ਤਿਸ ਹੀ ਮਾਹਿ ॥
गुर ते दीसै सो तिस ही माहि ॥यः पश्यति गुरुद्वारा तस्मिन् विलीयते।
ਮਨਮੁਖਿ ਭੂਲੇ ਆਵਹਿ ਜਾਹਿ ॥੧੯॥
मनमुखि भूले आवहि जाहि ॥१९॥स्वेच्छा मनमुखाः मोहिताः पुनर्जन्म आगच्छन्ति गच्छन्ति च। ||१९||
ਘਰੁ ਦਰੁ ਥਾਪਿ ਥਿਰੁ ਥਾਨਿ ਸੁਹਾਵੈ ॥
घरु दरु थापि थिरु थानि सुहावै ॥स्वहृदयान्तर्गतं गृहं स्थापयति, सुन्दरतमं स्थायिस्थानं प्राप्नोति।
ਆਪੁ ਪਛਾਣੈ ਜਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਾਵੈ ॥
आपु पछाणै जा सतिगुरु पावै ॥आत्मनः अवगन्तुं आगच्छति, यदा सः सत्यगुरुं लभते।
ਜਹ ਆਸਾ ਤਹ ਬਿਨਸਿ ਬਿਨਾਸਾ ॥
जह आसा तह बिनसि बिनासा ॥आशा यत्र विद्यते तत्र विनाशः विनाशः ।
ਫੂਟੈ ਖਪਰੁ ਦੁਬਿਧਾ ਮਨਸਾ ॥
फूटै खपरु दुबिधा मनसा ॥द्वन्द्वस्य स्वार्थस्य च कटोरा भग्नः भवति।
ਮਮਤਾ ਜਾਲ ਤੇ ਰਹੈ ਉਦਾਸਾ ॥
ममता जाल ते रहै उदासा ॥प्रार्थयति नानकः, अहं तस्य दासः,
ਪ੍ਰਣਵਤਿ ਨਾਨਕ ਹਮ ਤਾ ਕੇ ਦਾਸਾ ॥੨੦॥੧॥
प्रणवति नानक हम ता के दासा ॥२०॥१॥आसक्तिजालमध्ये यः विरक्तः तिष्ठति। ||२०||१||