ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 श्री गुरु ग्रन्थ साहिबः
पुटः - 640
ਮੇਰਾ ਤੇਰਾ ਛੋਡੀਐ ਭਾਈ ਹੋਈਐ ਸਭ ਕੀ ਧੂਰਿ ॥
मेरा तेरा छोडीऐ भाई होईऐ सभ की धूरि ॥मम तव च भावः त्यक्त्वा दैवभ्रातरः सर्वेषां पादरजः भव।
ਘਟਿ ਘਟਿ ਬ੍ਰਹਮੁ ਪਸਾਰਿਆ ਭਾਈ ਪੇਖੈ ਸੁਣੈ ਹਜੂਰਿ ॥
घटि घटि ब्रहमु पसारिआ भाई पेखै सुणै हजूरि ॥प्रत्येकं हृदये ईश्वरः समाहितः हे दैवभ्रातरः; पश्यति शृणोति च अस्माभिः सह नित्यं वर्तते।
ਜਿਤੁ ਦਿਨਿ ਵਿਸਰੈ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ ਭਾਈ ਤਿਤੁ ਦਿਨਿ ਮਰੀਐ ਝੂਰਿ ॥
जितु दिनि विसरै पारब्रहमु भाई तितु दिनि मरीऐ झूरि ॥तस्मिन् दिने यदा परमेश्वरं विस्मरति हे दैवभ्रातरः तस्मिन् दिने दुःखेन क्रन्दन् मृतव्यः।
ਕਰਨ ਕਰਾਵਨ ਸਮਰਥੋ ਭਾਈ ਸਰਬ ਕਲਾ ਭਰਪੂਰਿ ॥੪॥
करन करावन समरथो भाई सरब कला भरपूरि ॥४॥सः कारणानां सर्वशक्तिमान् हे दैवभ्रातरः; सः सर्वथा सर्वशक्तयः पूरितः अस्ति। ||४||
ਪ੍ਰੇਮ ਪਦਾਰਥੁ ਨਾਮੁ ਹੈ ਭਾਈ ਮਾਇਆ ਮੋਹ ਬਿਨਾਸੁ ॥
प्रेम पदारथु नामु है भाई माइआ मोह बिनासु ॥नामप्रेम एव महत्तमं निधिः हे दैवभ्रातरः; तया माध्यमेन माया प्रति भावात्मकः आसक्तिः निवर्तते।
ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਤਾ ਮੇਲਿ ਲਏ ਭਾਈ ਹਿਰਦੈ ਨਾਮ ਨਿਵਾਸੁ ॥
तिसु भावै ता मेलि लए भाई हिरदै नाम निवासु ॥यदि तस्य इच्छायाः प्रियं भवति तर्हि सः अस्मान् स्वसङ्घे एकीकरोति हे दैवभ्रातरः; नाम भगवतः नाम मनसि स्थातुं आगच्छति।
ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਮਲੁ ਪ੍ਰਗਾਸੀਐ ਭਾਈ ਰਿਦੈ ਹੋਵੈ ਪਰਗਾਸੁ ॥
गुरमुखि कमलु प्रगासीऐ भाई रिदै होवै परगासु ॥गुरमुखस्य हृदय-कमलं प्रफुल्लितं दैवभ्रातरः हृदयं च प्रकाशते।
ਪ੍ਰਗਟੁ ਭਇਆ ਪਰਤਾਪੁ ਪ੍ਰਭ ਭਾਈ ਮਉਲਿਆ ਧਰਤਿ ਅਕਾਸੁ ॥੫॥
प्रगटु भइआ परतापु प्रभ भाई मउलिआ धरति अकासु ॥५॥ईश्वरस्य महिमा प्रकाशिता हे दैवभ्रातरः, पृथिवी आकाशं च प्रफुल्लितम्। ||५||
ਗੁਰਿ ਪੂਰੈ ਸੰਤੋਖਿਆ ਭਾਈ ਅਹਿਨਿਸਿ ਲਾਗਾ ਭਾਉ ॥
गुरि पूरै संतोखिआ भाई अहिनिसि लागा भाउ ॥सिद्धगुरुः सन्तोषेण आशीर्वादं दत्तवान् हे दैवभ्रातरः; दिवारात्रौ अहं भगवतः प्रेम्णि आसक्तः तिष्ठामि।
ਰਸਨਾ ਰਾਮੁ ਰਵੈ ਸਦਾ ਭਾਈ ਸਾਚਾ ਸਾਦੁ ਸੁਆਉ ॥
रसना रामु रवै सदा भाई साचा सादु सुआउ ॥मम जिह्वा नित्यं भगवतः नाम जपति, हे दैवभ्रातरः; एषः एव सत्यः रसः, मानवजीवनस्य विषयः च।
ਕਰਨੀ ਸੁਣਿ ਸੁਣਿ ਜੀਵਿਆ ਭਾਈ ਨਿਹਚਲੁ ਪਾਇਆ ਥਾਉ ॥
करनी सुणि सुणि जीविआ भाई निहचलु पाइआ थाउ ॥कर्णैः शृण्वन् शृणोमि तथा जीवामि हे दैवभ्रातरः; अविचलमचलावस्था मया प्राप्ता।
ਜਿਸੁ ਪਰਤੀਤਿ ਨ ਆਵਈ ਭਾਈ ਸੋ ਜੀਅੜਾ ਜਲਿ ਜਾਉ ॥੬॥
जिसु परतीति न आवई भाई सो जीअड़ा जलि जाउ ॥६॥स आत्मा,यः भगवते श्रद्धां न स्थापयति, सः दह्यते दैवभ्रातरः। ||६||
ਬਹੁ ਗੁਣ ਮੇਰੇ ਸਾਹਿਬੈ ਭਾਈ ਹਉ ਤਿਸ ਕੈ ਬਲਿ ਜਾਉ ॥
बहु गुण मेरे साहिबै भाई हउ तिस कै बलि जाउ ॥मम भगवतः स्वामी च एतावन्तः गुणाः सन्ति, हे दैवभ्रातरः; अहं तस्मै यज्ञः अस्मि।
ਓਹੁ ਨਿਰਗੁਣੀਆਰੇ ਪਾਲਦਾ ਭਾਈ ਦੇਇ ਨਿਥਾਵੇ ਥਾਉ ॥
ओहु निरगुणीआरे पालदा भाई देइ निथावे थाउ ॥सः निरर्थकान् अपि पोषयति हे दैवभ्रातरः, निराश्रयेभ्यः गृहं ददाति च।
ਰਿਜਕੁ ਸੰਬਾਹੇ ਸਾਸਿ ਸਾਸਿ ਭਾਈ ਗੂੜਾ ਜਾ ਕਾ ਨਾਉ ॥
रिजकु संबाहे सासि सासि भाई गूड़ा जा का नाउ ॥सः अस्मान् प्रत्येकं निःश्वासेन पोषणं ददाति, हे दैवभ्रातरः; तस्य नाम शाश्वतम् अस्ति।
ਜਿਸੁ ਗੁਰੁ ਸਾਚਾ ਭੇਟੀਐ ਭਾਈ ਪੂਰਾ ਤਿਸੁ ਕਰਮਾਉ ॥੭॥
जिसु गुरु साचा भेटीऐ भाई पूरा तिसु करमाउ ॥७॥सत्यगुरुं दैवभ्रातृभिः सह मिलित्वा सम्यक् दैवमात्रेण एव करोति। ||७||
ਤਿਸੁ ਬਿਨੁ ਘੜੀ ਨ ਜੀਵੀਐ ਭਾਈ ਸਰਬ ਕਲਾ ਭਰਪੂਰਿ ॥
तिसु बिनु घड़ी न जीवीऐ भाई सरब कला भरपूरि ॥तं विना अहं जीवितुं न शक्नोमि, क्षणमपि, हे दैवभ्रातरः; सः सर्वथा सर्वशक्तयः पूरितः अस्ति।
ਸਾਸਿ ਗਿਰਾਸਿ ਨ ਵਿਸਰੈ ਭਾਈ ਪੇਖਉ ਸਦਾ ਹਜੂਰਿ ॥
सासि गिरासि न विसरै भाई पेखउ सदा हजूरि ॥प्रत्येकं निःश्वासेन, अन्नस्य खण्डेन च अहं तं न विस्मरामि, हे दैवभ्रातरः; अहं तं नित्यं वर्तमानं पश्यामि।
ਸਾਧੂ ਸੰਗਿ ਮਿਲਾਇਆ ਭਾਈ ਸਰਬ ਰਹਿਆ ਭਰਪੂਰਿ ॥
साधू संगि मिलाइआ भाई सरब रहिआ भरपूरि ॥साधसंगते पवित्रसङ्गमे तं मिलित्वा हे दैवभ्रातरः; सः सर्वथा व्याप्तः सर्वत्र व्याप्तः च अस्ति।
ਜਿਨਾ ਪ੍ਰੀਤਿ ਨ ਲਗੀਆ ਭਾਈ ਸੇ ਨਿਤ ਨਿਤ ਮਰਦੇ ਝੂਰਿ ॥੮॥
जिना प्रीति न लगीआ भाई से नित नित मरदे झूरि ॥८॥ये भगवतः प्रेम न आलिंगयन्ति, हे दैवभ्रातरः, ते सदा दुःखेन क्रन्दन्तः म्रियन्ते। ||८||
ਅੰਚਲਿ ਲਾਇ ਤਰਾਇਆ ਭਾਈ ਭਉਜਲੁ ਦੁਖੁ ਸੰਸਾਰੁ ॥
अंचलि लाइ तराइआ भाई भउजलु दुखु संसारु ॥तस्य वस्त्रस्य पार्श्वभागं गृहीत्वा, हे दैवभ्रातरः, वयं भयदुःखसमुद्रं पारं नीताः स्मः।
ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਨਦਰਿ ਨਿਹਾਲਿਆ ਭਾਈ ਕੀਤੋਨੁ ਅੰਗੁ ਅਪਾਰੁ ॥
करि किरपा नदरि निहालिआ भाई कीतोनु अंगु अपारु ॥अनुग्रहदृष्ट्या अस्मान् आशीर्वादं दत्तवान् हे दैवभ्रातरः; सः अस्माभिः सह अन्त्यपर्यन्तं भविष्यति।
ਮਨੁ ਤਨੁ ਸੀਤਲੁ ਹੋਇਆ ਭਾਈ ਭੋਜਨੁ ਨਾਮ ਅਧਾਰੁ ॥
मनु तनु सीतलु होइआ भाई भोजनु नाम अधारु ॥मम मनः शरीरं च शान्तं शान्तं च हे दैवभ्रातरः नामभोजनेन पोषिताः।
ਨਾਨਕ ਤਿਸੁ ਸਰਣਾਗਤੀ ਭਾਈ ਜਿ ਕਿਲਬਿਖ ਕਾਟਣਹਾਰੁ ॥੯॥੧॥
नानक तिसु सरणागती भाई जि किलबिख काटणहारु ॥९॥१॥नानकः स्वस्य अभयारण्यं प्रविष्टः, हे दैवभ्रातरः; प्रभुः पापनाशकः अस्ति। ||९||१||
ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੫ ॥
सोरठि महला ५ ॥सोरत्'ह, पञ्चम मेहल: १.
ਮਾਤ ਗਰਭ ਦੁਖ ਸਾਗਰੋ ਪਿਆਰੇ ਤਹ ਅਪਣਾ ਨਾਮੁ ਜਪਾਇਆ ॥
मात गरभ दुख सागरो पिआरे तह अपणा नामु जपाइआ ॥मातुः गर्भः दुःखाब्धिः प्रिये; तत्रापि भगवान् स्वनामजपं करोति।
ਬਾਹਰਿ ਕਾਢਿ ਬਿਖੁ ਪਸਰੀਆ ਪਿਆਰੇ ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਵਧਾਇਆ ॥
बाहरि काढि बिखु पसरीआ पिआरे माइआ मोहु वधाइआ ॥उद्भवे सर्वत्र व्याप्तं भ्रष्टाचारं विन्दति प्रिये, सः मायासक्तः वर्धमानः भवति।
ਜਿਸ ਨੋ ਕੀਤੋ ਕਰਮੁ ਆਪਿ ਪਿਆਰੇ ਤਿਸੁ ਪੂਰਾ ਗੁਰੂ ਮਿਲਾਇਆ ॥
जिस नो कीतो करमु आपि पिआरे तिसु पूरा गुरू मिलाइआ ॥यं भगवान् अनुग्रहेण आशीर्वादं ददाति सः सिद्धगुरुं मिलति।
ਸੋ ਆਰਾਧੇ ਸਾਸਿ ਸਾਸਿ ਪਿਆਰੇ ਰਾਮ ਨਾਮ ਲਿਵ ਲਾਇਆ ॥੧॥
सो आराधे सासि सासि पिआरे राम नाम लिव लाइआ ॥१॥एकैकं निःश्वासेन भगवन्तं पूजयति प्रिये; सः भगवतः नाम्नः प्रेम्णा आसक्तः अस्ति। ||१||
ਮਨਿ ਤਨਿ ਤੇਰੀ ਟੇਕ ਹੈ ਪਿਆਰੇ ਮਨਿ ਤਨਿ ਤੇਰੀ ਟੇਕ ॥
मनि तनि तेरी टेक है पिआरे मनि तनि तेरी टेक ॥त्वं मम मनसः शरीरस्य च आश्रयः प्रिये; त्वं मम मनसः शरीरस्य च आश्रयः असि।
ਤੁਧੁ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕਰਨਹਾਰੁ ਪਿਆਰੇ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ਏਕ ॥ ਰਹਾਉ ॥
तुधु बिनु अवरु न करनहारु पिआरे अंतरजामी एक ॥ रहाउ ॥त्वां विना अन्यः प्रजापतिः नास्ति प्रिये; त्वमेव अन्तःज्ञः हृदयानां अन्वेषकः। ||विरामः||
ਕੋਟਿ ਜਨਮ ਭ੍ਰਮਿ ਆਇਆ ਪਿਆਰੇ ਅਨਿਕ ਜੋਨਿ ਦੁਖੁ ਪਾਇ ॥
कोटि जनम भ्रमि आइआ पिआरे अनिक जोनि दुखु पाइ ॥कोटि-कोटि-अवतार-संशय-भ्रमन् स लोकमायाति प्रिये; असंख्य आयुः यावत् सः दुःखं प्राप्नोत्।
ਸਾਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਵਿਸਰਿਆ ਪਿਆਰੇ ਬਹੁਤੀ ਮਿਲੈ ਸਜਾਇ ॥
साचा साहिबु विसरिआ पिआरे बहुती मिलै सजाइ ॥स विस्मृतः सच्चिद्रं गुरुं च प्रिये तथा घोरं दण्डं लभते।
ਜਿਨ ਭੇਟੈ ਪੂਰਾ ਸਤਿਗੁਰੂ ਪਿਆਰੇ ਸੇ ਲਾਗੇ ਸਾਚੈ ਨਾਇ ॥
जिन भेटै पूरा सतिगुरू पिआरे से लागे साचै नाइ ॥ये सिद्धसत्यगुरुणा सह मिलन्ति प्रिये सत्नामसक्ताः।