ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 श्री गुरु ग्रन्थ साहिबः
पुटः - 946
ਵਰਨੁ ਭੇਖੁ ਅਸਰੂਪੁ ਸੁ ਏਕੋ ਏਕੋ ਸਬਦੁ ਵਿਡਾਣੀ ॥
वरनु भेखु असरूपु सु एको एको सबदु विडाणी ॥वर्णः, वेषः, रूपं च एकस्मिन् भगवति निहितम् आसीत्; शब्दः एकस्मिन् आश्चर्यकारिणे निहितः आसीत्।
ਸਾਚ ਬਿਨਾ ਸੂਚਾ ਕੋ ਨਾਹੀ ਨਾਨਕ ਅਕਥ ਕਹਾਣੀ ॥੬੭॥
साच बिना सूचा को नाही नानक अकथ कहाणी ॥६७॥सत्यनाम विना कोऽपि शुद्धः भवितुम् न शक्नोति; हे नानक, इदम् अवाच्यवाक्यम्। ||६७||
ਕਿਤੁ ਕਿਤੁ ਬਿਧਿ ਜਗੁ ਉਪਜੈ ਪੁਰਖਾ ਕਿਤੁ ਕਿਤੁ ਦੁਖਿ ਬਿਨਸਿ ਜਾਈ ॥
कितु कितु बिधि जगु उपजै पुरखा कितु कितु दुखि बिनसि जाई ॥"कथं केन प्रकारेण संसारः निर्मितः मनुष्य? का च विपत्तिः तस्य अन्त्यं करिष्यति?"
ਹਉਮੈ ਵਿਚਿ ਜਗੁ ਉਪਜੈ ਪੁਰਖਾ ਨਾਮਿ ਵਿਸਰਿਐ ਦੁਖੁ ਪਾਈ ॥
हउमै विचि जगु उपजै पुरखा नामि विसरिऐ दुखु पाई ॥अहङ्कारे जगत् निर्मितम्, हे मनुष्य; नाम विस्मृत्य दुःखं प्राप्नोति म्रियते च।
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੁ ਗਿਆਨੁ ਤਤੁ ਬੀਚਾਰੈ ਹਉਮੈ ਸਬਦਿ ਜਲਾਏ ॥
गुरमुखि होवै सु गिआनु ततु बीचारै हउमै सबदि जलाए ॥यः गुरमुखः भवति सः आध्यात्मिकप्रज्ञायाः सारं चिन्तयति; शाबादस्य माध्यमेन सः स्वस्य अहङ्कारं दहति।
ਤਨੁ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਨਿਰਮਲ ਬਾਣੀ ਸਾਚੈ ਰਹੈ ਸਮਾਏ ॥
तनु मनु निरमलु निरमल बाणी साचै रहै समाए ॥तस्य शरीरं मनश्च निर्मलं भवति, वचनस्य निर्मलबनिद्वारा। सः सत्ये लीनः तिष्ठति।
ਨਾਮੇ ਨਾਮਿ ਰਹੈ ਬੈਰਾਗੀ ਸਾਚੁ ਰਖਿਆ ਉਰਿ ਧਾਰੇ ॥
नामे नामि रहै बैरागी साचु रखिआ उरि धारे ॥नाम भगवतः नामद्वारा विरक्तः तिष्ठति; सः सच्चिदानन्दं हृदये निक्षिपति।
ਨਾਨਕ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਜੋਗੁ ਕਦੇ ਨ ਹੋਵੈ ਦੇਖਹੁ ਰਿਦੈ ਬੀਚਾਰੇ ॥੬੮॥
नानक बिनु नावै जोगु कदे न होवै देखहु रिदै बीचारे ॥६८॥नानक, नाम विना योगः कदापि न सिध्यति; एतत् हृदये चिन्तयित्वा पश्यतु। ||६८||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਾਚੁ ਸਬਦੁ ਬੀਚਾਰੈ ਕੋਇ ॥
गुरमुखि साचु सबदु बीचारै कोइ ॥गुरमुखः शब्दस्य सत्यं वचनं चिन्तयति।
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚੁ ਬਾਣੀ ਪਰਗਟੁ ਹੋਇ ॥
गुरमुखि सचु बाणी परगटु होइ ॥सत्या बाणी गुरमुखाय प्रकटिता भवति।
ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਨੁ ਭੀਜੈ ਵਿਰਲਾ ਬੂਝੈ ਕੋਇ ॥
गुरमुखि मनु भीजै विरला बूझै कोइ ॥गुरमुखस्य मनः भगवतः प्रेम्णा सिक्तं भवति, परन्तु एतत् अवगच्छन्ति जनाः कियत् दुर्लभाः सन्ति।
ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਾਸਾ ਹੋਇ ॥
गुरमुखि निज घरि वासा होइ ॥गुरमुखः आत्मनः गृहे, अन्तः गहने निवसति।
ਗੁਰਮੁਖਿ ਜੋਗੀ ਜੁਗਤਿ ਪਛਾਣੈ ॥
गुरमुखि जोगी जुगति पछाणै ॥गुरमुखः योगमार्गं साक्षात्करोति।
ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਨਕ ਏਕੋ ਜਾਣੈ ॥੬੯॥
गुरमुखि नानक एको जाणै ॥६९॥नानक गुरमुखः एकेश्वरं जानाति। ||६९||
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਜੋਗੁ ਨ ਹੋਈ ॥
बिनु सतिगुर सेवे जोगु न होई ॥सच्चि गुरवे सेवां विना योगो न सिध्यति;
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਭੇਟੇ ਮੁਕਤਿ ਨ ਕੋਈ ॥
बिनु सतिगुर भेटे मुकति न कोई ॥सत्यगुरुं विना न कश्चित् मुक्तः भवति।
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਭੇਟੇ ਨਾਮੁ ਪਾਇਆ ਨ ਜਾਇ ॥
बिनु सतिगुर भेटे नामु पाइआ न जाइ ॥सच्चे गुरुं विना न लभ्यते नाम।
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਭੇਟੇ ਮਹਾ ਦੁਖੁ ਪਾਇ ॥
बिनु सतिगुर भेटे महा दुखु पाइ ॥सत्यगुरुं विना मिलित्वा घोरदुःखं प्राप्नोति ।
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਭੇਟੇ ਮਹਾ ਗਰਬਿ ਗੁਬਾਰਿ ॥
बिनु सतिगुर भेटे महा गरबि गुबारि ॥सच्चिगुरुं न मिलित्वा केवलं अहङ्कारगर्वस्य गहनतमं भवति।
ਨਾਨਕ ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਮੁਆ ਜਨਮੁ ਹਾਰਿ ॥੭੦॥
नानक बिनु गुर मुआ जनमु हारि ॥७०॥सत्यगुरुं विना म्रियते नानक अस्य जीवनस्य अवसरं नष्टम्। ||७०||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਨੁ ਜੀਤਾ ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ॥
गुरमुखि मनु जीता हउमै मारि ॥अहङ्कारं वशीकृत्य मनः जियते गुरमुखः |
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਾਚੁ ਰਖਿਆ ਉਰ ਧਾਰਿ ॥
गुरमुखि साचु रखिआ उर धारि ॥गुरमुखः सत्यं हृदये निषेधयति।
ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਗੁ ਜੀਤਾ ਜਮਕਾਲੁ ਮਾਰਿ ਬਿਦਾਰਿ ॥
गुरमुखि जगु जीता जमकालु मारि बिदारि ॥गुरमुखः जगत् जिते; सः मृत्युदूतं पातयति, हन्ति च।
ਗੁਰਮੁਖਿ ਦਰਗਹ ਨ ਆਵੈ ਹਾਰਿ ॥
गुरमुखि दरगह न आवै हारि ॥गुरमुखः भगवतः न्यायालये न हास्यति।
ਗੁਰਮੁਖਿ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਏ ਸੁੋ ਜਾਣੈ ॥
गुरमुखि मेलि मिलाए सुो जाणै ॥गुरमुखः ईश्वरस्य संघे एकीकृतः अस्ति; स एव जानाति।
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਬਦਿ ਪਛਾਣੈ ॥੭੧॥
नानक गुरमुखि सबदि पछाणै ॥७१॥हे नानक, गुरमुखः शब्दवचनं साक्षात्करोति। ||७१||
ਸਬਦੈ ਕਾ ਨਿਬੇੜਾ ਸੁਣਿ ਤੂ ਅਉਧੂ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਜੋਗੁ ਨ ਹੋਈ ॥
सबदै का निबेड़ा सुणि तू अउधू बिनु नावै जोगु न होई ॥एष शब्दसारः - शृणुत हे सन्यासी योगिनः | नाम विना योगः नास्ति।
ਨਾਮੇ ਰਾਤੇ ਅਨਦਿਨੁ ਮਾਤੇ ਨਾਮੈ ਤੇ ਸੁਖੁ ਹੋਈ ॥
नामे राते अनदिनु माते नामै ते सुखु होई ॥ये नामानुरूपाः सन्ति, ते रात्रौ दिवा मत्ताः तिष्ठन्ति; नामद्वारा ते शान्तिं प्राप्नुवन्ति।
ਨਾਮੈ ਹੀ ਤੇ ਸਭੁ ਪਰਗਟੁ ਹੋਵੈ ਨਾਮੇ ਸੋਝੀ ਪਾਈ ॥
नामै ही ते सभु परगटु होवै नामे सोझी पाई ॥नामद्वारा सर्वं प्रकाशितं भवति; नामद्वारा अवगमनं लभ्यते।
ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਭੇਖ ਕਰਹਿ ਬਹੁਤੇਰੇ ਸਚੈ ਆਪਿ ਖੁਆਈ ॥
बिनु नावै भेख करहि बहुतेरे सचै आपि खुआई ॥नाम विना जनाः सर्वविधधर्मवस्त्रं धारयन्ति; सत्येश्वरेन एव तान् भ्रमिताः।
ਸਤਿਗੁਰ ਤੇ ਨਾਮੁ ਪਾਈਐ ਅਉਧੂ ਜੋਗ ਜੁਗਤਿ ਤਾ ਹੋਈ ॥
सतिगुर ते नामु पाईऐ अउधू जोग जुगति ता होई ॥सच्चे गुरवे संन्यासी नाम लभ्यते, ततः, योगमार्गः लभ्यते।
ਕਰਿ ਬੀਚਾਰੁ ਮਨਿ ਦੇਖਹੁ ਨਾਨਕ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਮੁਕਤਿ ਨ ਹੋਈ ॥੭੨॥
करि बीचारु मनि देखहु नानक बिनु नावै मुकति न होई ॥७२॥एतत् मनसि चिन्तय, पश्य च; नाम विना नानक मुक्तिर्न विद्यते। ||७२||
ਤੇਰੀ ਗਤਿ ਮਿਤਿ ਤੂਹੈ ਜਾਣਹਿ ਕਿਆ ਕੋ ਆਖਿ ਵਖਾਣੈ ॥
तेरी गति मिति तूहै जाणहि किआ को आखि वखाणै ॥त्वमेव तव स्थितिं विस्तारं च जानासि भगवन्; तस्य विषये कोऽपि किं वक्तुं शक्नोति ?
ਤੂ ਆਪੇ ਗੁਪਤਾ ਆਪੇ ਪਰਗਟੁ ਆਪੇ ਸਭਿ ਰੰਗ ਮਾਣੈ ॥
तू आपे गुपता आपे परगटु आपे सभि रंग माणै ॥त्वं स्वयं गुप्तोऽसि स्वयं च प्रकाशितः । त्वं स्वयं सर्वान् भोगान् भुङ्क्ते ।
ਸਾਧਿਕ ਸਿਧ ਗੁਰੂ ਬਹੁ ਚੇਲੇ ਖੋਜਤ ਫਿਰਹਿ ਫੁਰਮਾਣੈ ॥
साधिक सिध गुरू बहु चेले खोजत फिरहि फुरमाणै ॥साधकाः सिद्धाः बहवः गुरुशिष्याः त्वां अन्वेष्य भ्रमन्ति भवतः इच्छानुसारम्।
ਮਾਗਹਿ ਨਾਮੁ ਪਾਇ ਇਹ ਭਿਖਿਆ ਤੇਰੇ ਦਰਸਨ ਕਉ ਕੁਰਬਾਣੈ ॥
मागहि नामु पाइ इह भिखिआ तेरे दरसन कउ कुरबाणै ॥तव नाम याचन्ते, त्वं च तेभ्यः दानेन आशीर्वादं ददासि । अहं तव दर्शनस्य धन्यदृष्टेः बलिदानः अस्मि।
ਅਬਿਨਾਸੀ ਪ੍ਰਭਿ ਖੇਲੁ ਰਚਾਇਆ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੋਝੀ ਹੋਈ ॥
अबिनासी प्रभि खेलु रचाइआ गुरमुखि सोझी होई ॥शाश्वतः अविनाशी भगवान् ईश्वरः एतत् नाटकं मञ्चितवान्; गुरमुखः तत् अवगच्छति।
ਨਾਨਕ ਸਭਿ ਜੁਗ ਆਪੇ ਵਰਤੈ ਦੂਜਾ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ॥੭੩॥੧॥
नानक सभि जुग आपे वरतै दूजा अवरु न कोई ॥७३॥१॥हे नानक, सः युगपर्यन्तं प्रसारयति; तस्मात् अन्यः नास्ति। ||७३||१||