ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 श्री गुरु ग्रन्थ साहिबः
पुटः - 315
ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥
सलोक मः ५ ॥सलोक, पञ्चम मेहलः १.
ਰਹਦੇ ਖੁਹਦੇ ਨਿੰਦਕ ਮਾਰਿਅਨੁ ਕਰਿ ਆਪੇ ਆਹਰੁ ॥
रहदे खुहदे निंदक मारिअनु करि आपे आहरु ॥स्वप्रयत्नेन निन्दकैः सर्वावशेषान् नष्टाः ।
ਸੰਤ ਸਹਾਈ ਨਾਨਕਾ ਵਰਤੈ ਸਭ ਜਾਹਰੁ ॥੧॥
संत सहाई नानका वरतै सभ जाहरु ॥१॥सन्तानाम् आश्रयः सर्वत्र व्याप्तः व्यक्तः नानक। ||१||
ਮਃ ੫ ॥
मः ५ ॥पञ्चमः मेहलः १.
ਮੁੰਢਹੁ ਭੁਲੇ ਮੁੰਢ ਤੇ ਕਿਥੈ ਪਾਇਨਿ ਹਥੁ ॥
मुंढहु भुले मुंढ ते किथै पाइनि हथु ॥ये आदौ एव आदिभूतात् भ्रष्टाः - ते कुत्र शरणं प्राप्नुयुः ?
ਤਿੰਨੈ ਮਾਰੇ ਨਾਨਕਾ ਜਿ ਕਰਣ ਕਾਰਣ ਸਮਰਥੁ ॥੨॥
तिंनै मारे नानका जि करण कारण समरथु ॥२॥हे नानक निहताः सर्वशक्त्या हेतुहेतुना। ||२||
ਪਉੜੀ ੫ ॥
पउड़ी ५ ॥पौरी, पञ्चम मेहलः १.
ਲੈ ਫਾਹੇ ਰਾਤੀ ਤੁਰਹਿ ਪ੍ਰਭੁ ਜਾਣੈ ਪ੍ਰਾਣੀ ॥
लै फाहे राती तुरहि प्रभु जाणै प्राणी ॥पाशं हस्ते गृहीत्वा रात्रौ बहिः गच्छन्ति अन्येषां गले गले, परन्तु ईश्वरः सर्वं जानाति मर्त्य।
ਤਕਹਿ ਨਾਰਿ ਪਰਾਈਆ ਲੁਕਿ ਅੰਦਰਿ ਠਾਣੀ ॥
तकहि नारि पराईआ लुकि अंदरि ठाणी ॥परस्त्रीणां गुप्तचरं कुर्वन्ति निगूढेषु ।
ਸੰਨੑੀ ਦੇਨਿੑ ਵਿਖੰਮ ਥਾਇ ਮਿਠਾ ਮਦੁ ਮਾਣੀ ॥
संनी देनि विखंम थाइ मिठा मदु माणी ॥सुरक्षितस्थानेषु भित्त्वा मधुरमद्येषु आनन्दं लभन्ते।
ਕਰਮੀ ਆਪੋ ਆਪਣੀ ਆਪੇ ਪਛੁਤਾਣੀ ॥
करमी आपो आपणी आपे पछुताणी ॥ते तु कर्माणि पश्चात्तापं कर्तुं आगमिष्यन्ति - स्वकर्म सृजन्ति।
ਅਜਰਾਈਲੁ ਫਰੇਸਤਾ ਤਿਲ ਪੀੜੇ ਘਾਣੀ ॥੨੭॥
अजराईलु फरेसता तिल पीड़े घाणी ॥२७॥अज्रा-ईलः मृत्युदूतः तान् तैल-पीडके तिलानि इव मर्दयिष्यति। ||२७||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥
सलोक मः ५ ॥सलोक, पञ्चम मेहलः १.
ਸੇਵਕ ਸਚੇ ਸਾਹ ਕੇ ਸੇਈ ਪਰਵਾਣੁ ॥
सेवक सचे साह के सेई परवाणु ॥सत्यराजस्य भृत्याः ग्राह्याः अनुमोदिताः च भवन्ति।
ਦੂਜਾ ਸੇਵਨਿ ਨਾਨਕਾ ਸੇ ਪਚਿ ਪਚਿ ਮੁਏ ਅਜਾਣ ॥੧॥
दूजा सेवनि नानका से पचि पचि मुए अजाण ॥१॥द्वन्द्वसेवकाः अविज्ञाः नानक जर्जन्ति, अपव्ययन्ते, म्रियन्ते च। ||१||
ਮਃ ੫ ॥
मः ५ ॥पञ्चमः मेहलः १.
ਜੋ ਧੁਰਿ ਲਿਖਿਆ ਲੇਖੁ ਪ੍ਰਭ ਮੇਟਣਾ ਨ ਜਾਇ ॥
जो धुरि लिखिआ लेखु प्रभ मेटणा न जाइ ॥तत् दैवं प्रारभ्यादेव पूर्वनिर्धारितं न मेटयितुं शक्यते।
ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਧਨੁ ਵਖਰੋ ਨਾਨਕ ਸਦਾ ਧਿਆਇ ॥੨॥
राम नामु धनु वखरो नानक सदा धिआइ ॥२॥भगवन्नामस्य धनं नानकस्य राजधानी; सः तत् सदा ध्यायति। ||२||
ਪਉੜੀ ੫ ॥
पउड़ी ५ ॥पौरी, पञ्चम मेहलः १.
ਨਾਰਾਇਣਿ ਲਇਆ ਨਾਠੂੰਗੜਾ ਪੈਰ ਕਿਥੈ ਰਖੈ ॥
नाराइणि लइआ नाठूंगड़ा पैर किथै रखै ॥भगवतः ईश्वरतः पादप्रहारं प्राप्य - पादं कुत्र स्थापयितुं शक्नोति ?
ਕਰਦਾ ਪਾਪ ਅਮਿਤਿਆ ਨਿਤ ਵਿਸੋ ਚਖੈ ॥
करदा पाप अमितिआ नित विसो चखै ॥असंख्यपापं करोति, विषं खादति च सततम्।
ਨਿੰਦਾ ਕਰਦਾ ਪਚਿ ਮੁਆ ਵਿਚਿ ਦੇਹੀ ਭਖੈ ॥
निंदा करदा पचि मुआ विचि देही भखै ॥अन्येषां निन्दां कुर्वन् सः अपव्ययम् करोति, म्रियते च; शरीरस्य अन्तः सः दहति।
ਸਚੈ ਸਾਹਿਬ ਮਾਰਿਆ ਕਉਣੁ ਤਿਸ ਨੋ ਰਖੈ ॥
सचै साहिब मारिआ कउणु तिस नो रखै ॥सच्चे भगवता गुरुणा च प्रहृतः - को इदानीं तं तारयितुं शक्नोति?
ਨਾਨਕ ਤਿਸੁ ਸਰਣਾਗਤੀ ਜੋ ਪੁਰਖੁ ਅਲਖੈ ॥੨੮॥
नानक तिसु सरणागती जो पुरखु अलखै ॥२८॥नानकः अदृष्टेश्वरस्य आदिभूतस्य अभयारण्यं प्रविष्टः अस्ति। ||२८||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥
सलोक मः ५ ॥सलोक, पञ्चम मेहलः १.
ਨਰਕ ਘੋਰ ਬਹੁ ਦੁਖ ਘਣੇ ਅਕਿਰਤਘਣਾ ਕਾ ਥਾਨੁ ॥
नरक घोर बहु दुख घणे अकिरतघणा का थानु ॥अत्यन्तं घोरे नरके घोरदुःखं दुःखं च भवति। कृतघ्नानां स्थानम् अस्ति।
ਤਿਨਿ ਪ੍ਰਭਿ ਮਾਰੇ ਨਾਨਕਾ ਹੋਇ ਹੋਇ ਮੁਏ ਹਰਾਮੁ ॥੧॥
तिनि प्रभि मारे नानका होइ होइ मुए हरामु ॥१॥ईश्वरेण प्रहृताः नानक म्रियन्तेऽतिदुःखमृत्युः | ||१||
ਮਃ ੫ ॥
मः ५ ॥पञ्चमः मेहलः १.
ਅਵਖਧ ਸਭੇ ਕੀਤਿਅਨੁ ਨਿੰਦਕ ਕਾ ਦਾਰੂ ਨਾਹਿ ॥
अवखध सभे कीतिअनु निंदक का दारू नाहि ॥सर्वविधौषधानि स्युः, किन्तु निन्दकस्य चिकित्सा नास्ति ।
ਆਪਿ ਭੁਲਾਏ ਨਾਨਕਾ ਪਚਿ ਪਚਿ ਜੋਨੀ ਪਾਹਿ ॥੨॥
आपि भुलाए नानका पचि पचि जोनी पाहि ॥२॥ये भगवता स्वयं भ्रामयति नानक पुनर्जन्मनि जीर्णाः जर्जन्ति च। ||२||
ਪਉੜੀ ੫ ॥
पउड़ी ५ ॥पौरी, पञ्चम मेहलः १.
ਤੁਸਿ ਦਿਤਾ ਪੂਰੈ ਸਤਿਗੁਰੂ ਹਰਿ ਧਨੁ ਸਚੁ ਅਖੁਟੁ ॥
तुसि दिता पूरै सतिगुरू हरि धनु सचु अखुटु ॥सच्चिद्गुरुना मम प्रीत्या सच्चे भगवतः नाम्ना अक्षयसम्पदः ।
ਸਭਿ ਅੰਦੇਸੇ ਮਿਟਿ ਗਏ ਜਮ ਕਾ ਭਉ ਛੁਟੁ ॥
सभि अंदेसे मिटि गए जम का भउ छुटु ॥मम सर्वा चिन्ता समाप्ता; अहं मृत्युभयात् मुक्तः अस्मि।
ਕਾਮ ਕ੍ਰੋਧ ਬੁਰਿਆਈਆਂ ਸੰਗਿ ਸਾਧੂ ਤੁਟੁ ॥
काम क्रोध बुरिआईआं संगि साधू तुटु ॥पवित्रसङ्घस्य साधसंगते यौनकामना, क्रोधादिदोषाः वशीकृताः सन्ति।
ਵਿਣੁ ਸਚੇ ਦੂਜਾ ਸੇਵਦੇ ਹੁਇ ਮਰਸਨਿ ਬੁਟੁ ॥
विणु सचे दूजा सेवदे हुइ मरसनि बुटु ॥ये परसेवन्ते सत्येश्वरस्य स्थाने ते अन्ते अपूर्णाः म्रियन्ते ।
ਨਾਨਕ ਕਉ ਗੁਰਿ ਬਖਸਿਆ ਨਾਮੈ ਸੰਗਿ ਜੁਟੁ ॥੨੯॥
नानक कउ गुरि बखसिआ नामै संगि जुटु ॥२९॥गुरुणा नानकं क्षमायाः आशीर्वादं दत्तवान्; सः नाम भगवतः नामेन सह संयुक्तः अस्ति। ||२९||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥
सलोक मः ४ ॥सलोक, चतुर्थ मेहल : १.
ਤਪਾ ਨ ਹੋਵੈ ਅੰਦ੍ਰਹੁ ਲੋਭੀ ਨਿਤ ਮਾਇਆ ਨੋ ਫਿਰੈ ਜਜਮਾਲਿਆ ॥
तपा न होवै अंद्रहु लोभी नित माइआ नो फिरै जजमालिआ ॥न पश्चात्तापी हृदि लुब्धः कुष्ठी इव मायाम् अनुसरणं सततं करोति।
ਅਗੋ ਦੇ ਸਦਿਆ ਸਤੈ ਦੀ ਭਿਖਿਆ ਲਏ ਨਾਹੀ ਪਿਛੋ ਦੇ ਪਛੁਤਾਇ ਕੈ ਆਣਿ ਤਪੈ ਪੁਤੁ ਵਿਚਿ ਬਹਾਲਿਆ ॥
अगो दे सदिआ सतै दी भिखिआ लए नाही पिछो दे पछुताइ कै आणि तपै पुतु विचि बहालिआ ॥यदा अयं पश्चात्तापी प्रथमवारं आमन्त्रितः अभवत् तदा सः अस्माकं दानं अङ्गीकृतवान्; किन्तु पश्चात् सः पश्चात्तापं कृत्वा सङ्घस्य उपविष्टं पुत्रं प्रेषितवान्।
ਪੰਚ ਲੋਗ ਸਭਿ ਹਸਣ ਲਗੇ ਤਪਾ ਲੋਭਿ ਲਹਰਿ ਹੈ ਗਾਲਿਆ ॥
पंच लोग सभि हसण लगे तपा लोभि लहरि है गालिआ ॥ग्रामवृद्धाः सर्वे हसन्ति स्म, लोभस्य तरङ्गैः अस्य पश्चात्तापस्य नाशः कृतः इति।
ਜਿਥੈ ਥੋੜਾ ਧਨੁ ਵੇਖੈ ਤਿਥੈ ਤਪਾ ਭਿਟੈ ਨਾਹੀ ਧਨਿ ਬਹੁਤੈ ਡਿਠੈ ਤਪੈ ਧਰਮੁ ਹਾਰਿਆ ॥
जिथै थोड़ा धनु वेखै तिथै तपा भिटै नाही धनि बहुतै डिठै तपै धरमु हारिआ ॥यदि किञ्चित् धनं पश्यति तर्हि तत्र गन्तुं न कष्टं करोति; बहुधनं तु दृष्ट्वा पश्चात्तापी व्रतं त्यजति।
ਭਾਈ ਏਹੁ ਤਪਾ ਨ ਹੋਵੀ ਬਗੁਲਾ ਹੈ ਬਹਿ ਸਾਧ ਜਨਾ ਵੀਚਾਰਿਆ ॥
भाई एहु तपा न होवी बगुला है बहि साध जना वीचारिआ ॥हे दैवभ्रातरः, सः न पश्चात्तापी - सः केवलं सारसः एव। एकत्र उपविश्य पवित्रसङ्घः एवम् निर्णयं कृतवान् अस्ति।
ਸਤ ਪੁਰਖ ਕੀ ਤਪਾ ਨਿੰਦਾ ਕਰੈ ਸੰਸਾਰੈ ਕੀ ਉਸਤਤੀ ਵਿਚਿ ਹੋਵੈ ਏਤੁ ਦੋਖੈ ਤਪਾ ਦਯਿ ਮਾਰਿਆ ॥
सत पुरख की तपा निंदा करै संसारै की उसतती विचि होवै एतु दोखै तपा दयि मारिआ ॥पश्चात्तापी सच्चिदानन्दं निन्दति, भौतिकलोकस्य स्तुतिं च गायति। अस्य पापस्य कृते सः भगवता शापितः भवति।
ਮਹਾ ਪੁਰਖਾਂ ਕੀ ਨਿੰਦਾ ਕਾ ਵੇਖੁ ਜਿ ਤਪੇ ਨੋ ਫਲੁ ਲਗਾ ਸਭੁ ਗਇਆ ਤਪੇ ਕਾ ਘਾਲਿਆ ॥
महा पुरखां की निंदा का वेखु जि तपे नो फलु लगा सभु गइआ तपे का घालिआ ॥पश्यन्तु पश्चात्तापी फलं सङ्गृह्णाति, महान् आदिमानसत्त्वस्य निन्दां कृत्वा; तस्य सर्वाणि परिश्रमाणि व्यर्थं गतानि।
ਬਾਹਰਿ ਬਹੈ ਪੰਚਾ ਵਿਚਿ ਤਪਾ ਸਦਾਏ ॥ ਅੰਦਰਿ ਬਹੈ ਤਪਾ ਪਾਪ ਕਮਾਏ ॥ ਹਰਿ ਅੰਦਰਲਾ ਪਾਪੁ ਪੰਚਾ ਨੋ ਉਘਾ ਕਰਿ ਵੇਖਾਲਿਆ ॥
बाहरि बहै पंचा विचि तपा सदाए ॥ अंदरि बहै तपा पाप कमाए ॥ हरि अंदरला पापु पंचा नो उघा करि वेखालिआ ॥यदा सः बहिर्वृद्धानां मध्ये उपविशति तदा सः पश्चात्तापी उच्यते; यदा तु सङ्घस्य अन्तः उपविशति तदा पश्चात्तापी पापं करोति। भगवता पश्चात्तापस्य गुप्तपापं वृद्धानां समक्षं प्रकाशितम्।