ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 श्री गुरु ग्रन्थ साहिबः
पुटः - 966
ਧੰਨੁ ਸੁ ਤੇਰੇ ਭਗਤ ਜਿਨੑੀ ਸਚੁ ਤੂੰ ਡਿਠਾ ॥
धंनु सु तेरे भगत जिनी सचु तूं डिठा ॥धन्याः ते भक्ताः ये त्वां पश्यन्ति सत्येश्वर ।
ਜਿਸ ਨੋ ਤੇਰੀ ਦਇਆ ਸਲਾਹੇ ਸੋਇ ਤੁਧੁ ॥
जिस नो तेरी दइआ सलाहे सोइ तुधु ॥स एव त्वां स्तुवति त्वत्प्रसादेन धन्यम् ।
ਜਿਸੁ ਗੁਰ ਭੇਟੇ ਨਾਨਕ ਨਿਰਮਲ ਸੋਈ ਸੁਧੁ ॥੨੦॥
जिसु गुर भेटे नानक निरमल सोई सुधु ॥२०॥गुरुं नानक मिलति स निर्मलः पवित्रः। ||२०||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥
सलोक मः ५ ॥सलोक, पञ्चम मेहलः १.
ਫਰੀਦਾ ਭੂਮਿ ਰੰਗਾਵਲੀ ਮੰਝਿ ਵਿਸੂਲਾ ਬਾਗੁ ॥
फरीदा भूमि रंगावली मंझि विसूला बागु ॥फरीद, अयं संसारः सुन्दरः अस्ति, परन्तु तस्य अन्तः कण्टकयुक्तं उद्यानं अस्ति।
ਜੋ ਨਰ ਪੀਰਿ ਨਿਵਾਜਿਆ ਤਿਨੑਾ ਅੰਚ ਨ ਲਾਗ ॥੧॥
जो नर पीरि निवाजिआ तिना अंच न लाग ॥१॥ये गुरुणा धन्याः सन्ति ते न खरच्यन्ते । ||१||
ਮਃ ੫ ॥
मः ५ ॥पञ्चमः मेहलः १.
ਫਰੀਦਾ ਉਮਰ ਸੁਹਾਵੜੀ ਸੰਗਿ ਸੁਵੰਨੜੀ ਦੇਹ ॥
फरीदा उमर सुहावड़ी संगि सुवंनड़ी देह ॥फरीद, धन्य जीवनं, एतादृशं सुन्दरं शरीरम्।
ਵਿਰਲੇ ਕੇਈ ਪਾਈਅਨਿੑ ਜਿਨੑਾ ਪਿਆਰੇ ਨੇਹ ॥੨॥
विरले केई पाईअनि जिना पिआरे नेह ॥२॥कथं दुर्लभाः सन्ति ये प्रियेश्वरं प्रेम्णा दृश्यन्ते। ||२||
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥पौरी : १.
ਜਪੁ ਤਪੁ ਸੰਜਮੁ ਦਇਆ ਧਰਮੁ ਜਿਸੁ ਦੇਹਿ ਸੁ ਪਾਏ ॥
जपु तपु संजमु दइआ धरमु जिसु देहि सु पाए ॥स एव ध्यानं तपः आत्मसंयमं करुणं धर्मश्रद्धां च लभते, यस्य भगवता एवं आशीर्वादं ददाति।
ਜਿਸੁ ਬੁਝਾਇਹਿ ਅਗਨਿ ਆਪਿ ਸੋ ਨਾਮੁ ਧਿਆਏ ॥
जिसु बुझाइहि अगनि आपि सो नामु धिआए ॥स एव ध्यायति नाम भगवतः नाम यस्य वह्निं भगवान् निवारयति।
ਅੰਤਰਜਾਮੀ ਅਗਮ ਪੁਰਖੁ ਇਕ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਦਿਖਾਏ ॥
अंतरजामी अगम पुरखु इक द्रिसटि दिखाए ॥अन्तःज्ञः, हृदयानाम् अन्वेषकः, दुर्गमः प्राथमिकः प्रभुः अस्मान् सर्वान् निष्पक्षदृष्ट्या पश्यितुं प्रेरयति।
ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਕੈ ਆਸਰੈ ਪ੍ਰਭ ਸਿਉ ਰੰਗੁ ਲਾਏ ॥
साधसंगति कै आसरै प्रभ सिउ रंगु लाए ॥पवित्रसङ्घस्य साधसंगतस्य समर्थनेन ईश्वरस्य प्रेम्णि पतति ।
ਅਉਗਣ ਕਟਿ ਮੁਖੁ ਉਜਲਾ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਤਰਾਏ ॥
अउगण कटि मुखु उजला हरि नामि तराए ॥दोषाः निर्मूलिताः भवन्ति, मुखं च दीप्तिमत् उज्ज्वलं भवति; भगवतः नामद्वारा एकः तरति।
ਜਨਮ ਮਰਣ ਭਉ ਕਟਿਓਨੁ ਫਿਰਿ ਜੋਨਿ ਨ ਪਾਏ ॥
जनम मरण भउ कटिओनु फिरि जोनि न पाए ॥जन्ममरणभयं निवृत्तं न पुनर्जन्म भवति ।
ਅੰਧ ਕੂਪ ਤੇ ਕਾਢਿਅਨੁ ਲੜੁ ਆਪਿ ਫੜਾਏ ॥
अंध कूप ते काढिअनु लड़ु आपि फड़ाए ॥ईश्वरः तं उत्थाप्य गभीरात् कृष्णगर्तात् बहिः आकृष्य स्वस्य वस्त्रस्य पार्श्वभागे संलग्नं करोति।
ਨਾਨਕ ਬਖਸਿ ਮਿਲਾਇਅਨੁ ਰਖੇ ਗਲਿ ਲਾਏ ॥੨੧॥
नानक बखसि मिलाइअनु रखे गलि लाए ॥२१॥हे नानक क्षमते भगवान् आलिंगने समीपं धारयति। ||२१||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥
सलोक मः ५ ॥सलोक, पञ्चम मेहलः १.
ਮੁਹਬਤਿ ਜਿਸੁ ਖੁਦਾਇ ਦੀ ਰਤਾ ਰੰਗਿ ਚਲੂਲਿ ॥
मुहबति जिसु खुदाइ दी रता रंगि चलूलि ॥यः ईश्वरं प्रेम करोति सः तस्य प्रेमस्य गहनेन किरमिजीवर्णेन ओतप्रोतः भवति।
ਨਾਨਕ ਵਿਰਲੇ ਪਾਈਅਹਿ ਤਿਸੁ ਜਨ ਕੀਮ ਨ ਮੂਲਿ ॥੧॥
नानक विरले पाईअहि तिसु जन कीम न मूलि ॥१॥हे नानक, तादृशः पुरुषः दुर्लभः एव; एतादृशस्य विनयशीलस्य मूल्यं कदापि अनुमानितुं न शक्यते। ||१||
ਮਃ ੫ ॥
मः ५ ॥पञ्चमः मेहलः १.
ਅੰਦਰੁ ਵਿਧਾ ਸਚਿ ਨਾਇ ਬਾਹਰਿ ਭੀ ਸਚੁ ਡਿਠੋਮਿ ॥
अंदरु विधा सचि नाइ बाहरि भी सचु डिठोमि ॥सत्यनाम मम आत्मनः नाभिकं गभीरं विदारितवान् अस्ति। बहिः सत्यं भगवन्तमपि पश्यामि।
ਨਾਨਕ ਰਵਿਆ ਹਭ ਥਾਇ ਵਣਿ ਤ੍ਰਿਣਿ ਤ੍ਰਿਭਵਣਿ ਰੋਮਿ ॥੨॥
नानक रविआ हभ थाइ वणि त्रिणि त्रिभवणि रोमि ॥२॥सर्वस्थानानि वनानि च तृणानि च त्रिलोकानि प्रत्येकं रोमाणि च व्याप्तः व्याप्तः नानक। ||२||
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥पौरी : १.
ਆਪੇ ਕੀਤੋ ਰਚਨੁ ਆਪੇ ਹੀ ਰਤਿਆ ॥
आपे कीतो रचनु आपे ही रतिआ ॥सः एव जगत् निर्मितवान्; सः एव तत् ओतप्रोतयति।
ਆਪੇ ਹੋਇਓ ਇਕੁ ਆਪੇ ਬਹੁ ਭਤਿਆ ॥
आपे होइओ इकु आपे बहु भतिआ ॥स्वयं एकः, तस्यैव च अनेकाः रूपाणि सन्ति।
ਆਪੇ ਸਭਨਾ ਮੰਝਿ ਆਪੇ ਬਾਹਰਾ ॥
आपे सभना मंझि आपे बाहरा ॥स्वयं सर्वेषां अन्तः स एव तेभ्यः परः।
ਆਪੇ ਜਾਣਹਿ ਦੂਰਿ ਆਪੇ ਹੀ ਜਾਹਰਾ ॥
आपे जाणहि दूरि आपे ही जाहरा ॥स्वयं दूरं ज्ञायते स्वयं च अत्रैव वर्तते ।
ਆਪੇ ਹੋਵਹਿ ਗੁਪਤੁ ਆਪੇ ਪਰਗਟੀਐ ॥
आपे होवहि गुपतु आपे परगटीऐ ॥स्वयं निगूढः, स्वयं च प्रकाशितः।
ਕੀਮਤਿ ਕਿਸੈ ਨ ਪਾਇ ਤੇਰੀ ਥਟੀਐ ॥
कीमति किसै न पाइ तेरी थटीऐ ॥न कश्चित् तव सृष्टेः मूल्यं अनुमानयितुं शक्नोति भगवन् ।
ਗਹਿਰ ਗੰਭੀਰੁ ਅਥਾਹੁ ਅਪਾਰੁ ਅਗਣਤੁ ਤੂੰ ॥
गहिर गंभीरु अथाहु अपारु अगणतु तूं ॥त्वं गभीरं गहनं च अगाह्यम् अनन्तम् अमूल्यम्।
ਨਾਨਕ ਵਰਤੈ ਇਕੁ ਇਕੋ ਇਕੁ ਤੂੰ ॥੨੨॥੧॥੨॥ ਸੁਧੁ ॥
नानक वरतै इकु इको इकु तूं ॥२२॥१॥२॥ सुधु ॥हे नानक एकेश्वरः सर्वव्यापी । त्वमेव एक एव । ||२२||१||२|| सुध||
ਰਾਮਕਲੀ ਕੀ ਵਾਰ ਰਾਇ ਬਲਵੰਡਿ ਤਥਾ ਸਤੈ ਡੂਮਿ ਆਖੀ ॥
रामकली की वार राइ बलवंडि तथा सतै डूमि आखी ॥Vaar Of Raamkalee, Uttered By Satta And Balwannd द ढोलकवादक:
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ੴ सतिगुर प्रसादि ॥एकः सार्वभौमिकः प्रजापतिः ईश्वरः। सच्चे गुरुप्रसादेन : १.
ਨਾਉ ਕਰਤਾ ਕਾਦਰੁ ਕਰੇ ਕਿਉ ਬੋਲੁ ਹੋਵੈ ਜੋਖੀਵਦੈ ॥
नाउ करता कादरु करे किउ बोलु होवै जोखीवदै ॥विभुः प्रजापतिनाम जपेत् - तस्य वचनं कथं न्याय्यं भवेत्।
ਦੇ ਗੁਨਾ ਸਤਿ ਭੈਣ ਭਰਾਵ ਹੈ ਪਾਰੰਗਤਿ ਦਾਨੁ ਪੜੀਵਦੈ ॥
दे गुना सति भैण भराव है पारंगति दानु पड़ीवदै ॥तस्य दिव्यगुणाः सत्या भगिन्यः भ्रातरः च; तेषां माध्यमेन परमपदवीदानं प्राप्यते।
ਨਾਨਕਿ ਰਾਜੁ ਚਲਾਇਆ ਸਚੁ ਕੋਟੁ ਸਤਾਣੀ ਨੀਵ ਦੈ ॥
नानकि राजु चलाइआ सचु कोटु सताणी नीव दै ॥नानकः राज्यं स्थापितवान्; सः दृढतमेषु आधारेषु सच्चिदानन्दं दुर्गं निर्मितवान् ।
ਲਹਣੇ ਧਰਿਓਨੁ ਛਤੁ ਸਿਰਿ ਕਰਿ ਸਿਫਤੀ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਵਦੈ ॥
लहणे धरिओनु छतु सिरि करि सिफती अंम्रितु पीवदै ॥सः लेहनस्य शिरसि राजवितानं स्थापितवान्; भगवतः स्तुतिं जपन् अम्ब्रोसियलामृते पिबति स्म।
ਮਤਿ ਗੁਰ ਆਤਮ ਦੇਵ ਦੀ ਖੜਗਿ ਜੋਰਿ ਪਰਾਕੁਇ ਜੀਅ ਦੈ ॥
मति गुर आतम देव दी खड़गि जोरि पराकुइ जीअ दै ॥गुरुः स्वस्य आत्मानं प्रकाशयितुं शिक्षायाः सर्वशक्तिमान् खड्गं रोपितवान्।
ਗੁਰਿ ਚੇਲੇ ਰਹਰਾਸਿ ਕੀਈ ਨਾਨਕਿ ਸਲਾਮਤਿ ਥੀਵਦੈ ॥
गुरि चेले रहरासि कीई नानकि सलामति थीवदै ॥गुरुः शिष्यं प्रणम्य नानकः जीवितः आसीत् ।
ਸਹਿ ਟਿਕਾ ਦਿਤੋਸੁ ਜੀਵਦੈ ॥੧॥
सहि टिका दितोसु जीवदै ॥१॥ललाटे तु कर्म चिह्नं राजा जीवितः सन् । ||१||
ਲਹਣੇ ਦੀ ਫੇਰਾਈਐ ਨਾਨਕਾ ਦੋਹੀ ਖਟੀਐ ॥
लहणे दी फेराईऐ नानका दोही खटीऐ ॥नानकः लेहना उत्तराधिकारं घोषितवान् - सः तत् अर्जितवान्।
ਜੋਤਿ ਓਹਾ ਜੁਗਤਿ ਸਾਇ ਸਹਿ ਕਾਇਆ ਫੇਰਿ ਪਲਟੀਐ ॥
जोति ओहा जुगति साइ सहि काइआ फेरि पलटीऐ ॥ते एकं प्रकाशं साझां कृतवन्तः तथा च; राजा केवलं स्वशरीरं परिवर्तयति स्म।
ਝੁਲੈ ਸੁ ਛਤੁ ਨਿਰੰਜਨੀ ਮਲਿ ਤਖਤੁ ਬੈਠਾ ਗੁਰ ਹਟੀਐ ॥
झुलै सु छतु निरंजनी मलि तखतु बैठा गुर हटीऐ ॥निर्मलं वितानं तस्य उपरि तरङ्गयति, सः च गुरुदुकाने सिंहासने उपविशति।
ਕਰਹਿ ਜਿ ਗੁਰ ਫੁਰਮਾਇਆ ਸਿਲ ਜੋਗੁ ਅਲੂਣੀ ਚਟੀਐ ॥
करहि जि गुर फुरमाइआ सिल जोगु अलूणी चटीऐ ॥यथा गुरुः आज्ञापयति तथा करोति; सः योगस्य अस्वादशिलाम् आस्वादितवान्।