ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 श्री गुरु ग्रन्थ साहिबः
पुटः - 660
ਧਨਾਸਰੀ ਮਹਲਾ ੧ ਘਰੁ ੧ ਚਉਪਦੇ ॥
धनासरी महला १ घरु १ चउपदे ॥धनासरी, प्रथम मेहल, प्रथम गृह, चौ-पढ़ाय : १.
ੴ ਸਤਿ ਨਾਮੁ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਨਿਰਭਉ ਨਿਰਵੈਰੁ ਅਕਾਲ ਮੂਰਤਿ ਅਜੂਨੀ ਸੈਭੰ ਗੁਰਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ੴ सति नामु करता पुरखु निरभउ निरवैरु अकाल मूरति अजूनी सैभं गुरप्रसादि ॥एकः सार्वभौमिकः प्रजापतिः ईश्वरः। सत्यं नाम । सृजनात्मकः व्यक्तिः । न भयम्। न द्वेषः। Image Of The Undying इति । जन्मतः परम् । स्व-अस्तित्वम् । गुरुप्रसादेन : १.
ਜੀਉ ਡਰਤੁ ਹੈ ਆਪਣਾ ਕੈ ਸਿਉ ਕਰੀ ਪੁਕਾਰ ॥
जीउ डरतु है आपणा कै सिउ करी पुकार ॥मम आत्मा भीतः अस्ति; कस्मै अहं शिकायतुं शक्नोमि ?
ਦੂਖ ਵਿਸਾਰਣੁ ਸੇਵਿਆ ਸਦਾ ਸਦਾ ਦਾਤਾਰੁ ॥੧॥
दूख विसारणु सेविआ सदा सदा दातारु ॥१॥अहं तं सेवयामि, यः मां मम दुःखानि विस्मरयति; स दाता सदा नित्यम्। ||१||
ਸਾਹਿਬੁ ਮੇਰਾ ਨੀਤ ਨਵਾ ਸਦਾ ਸਦਾ ਦਾਤਾਰੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
साहिबु मेरा नीत नवा सदा सदा दातारु ॥१॥ रहाउ ॥मम प्रभुः गुरुः च सदा नवीनः अस्ति; स दाता सदा नित्यम्। ||१||विराम||
ਅਨਦਿਨੁ ਸਾਹਿਬੁ ਸੇਵੀਐ ਅੰਤਿ ਛਡਾਏ ਸੋਇ ॥
अनदिनु साहिबु सेवीऐ अंति छडाए सोइ ॥रात्रौ दिवा अहं मम भगवन्तं गुरुं च सेवयामि; सः मां अन्ते तारयिष्यति।
ਸੁਣਿ ਸੁਣਿ ਮੇਰੀ ਕਾਮਣੀ ਪਾਰਿ ਉਤਾਰਾ ਹੋਇ ॥੨॥
सुणि सुणि मेरी कामणी पारि उतारा होइ ॥२॥श्रुत्वा शृण्वन् मम प्रिये भगिने लङ्घितोऽस्मि । ||२||
ਦਇਆਲ ਤੇਰੈ ਨਾਮਿ ਤਰਾ ॥
दइआल तेरै नामि तरा ॥तव नाम तव करुणाय पारं वहति ।
ਸਦ ਕੁਰਬਾਣੈ ਜਾਉ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
सद कुरबाणै जाउ ॥१॥ रहाउ ॥अहं भवतः सदा यज्ञः अस्मि। ||१||विराम||
ਸਰਬੰ ਸਾਚਾ ਏਕੁ ਹੈ ਦੂਜਾ ਨਾਹੀ ਕੋਇ ॥
सरबं साचा एकु है दूजा नाही कोइ ॥सर्वेषु लोकेषु एकः एव सत्यः प्रभुः अस्ति; अन्यः सर्वथा नास्ति।
ਤਾ ਕੀ ਸੇਵਾ ਸੋ ਕਰੇ ਜਾ ਕਉ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ॥੩॥
ता की सेवा सो करे जा कउ नदरि करे ॥३॥स एव भगवन्तं सेवते, यस्य उपरि भगवान् स्वस्य कृपाकटाक्षं निक्षिपति। ||३||
ਤੁਧੁ ਬਾਝੁ ਪਿਆਰੇ ਕੇਵ ਰਹਾ ॥
तुधु बाझु पिआरे केव रहा ॥त्वया विना कथं जीवामि कान्तोऽहम् ।
ਸਾ ਵਡਿਆਈ ਦੇਹਿ ਜਿਤੁ ਨਾਮਿ ਤੇਰੇ ਲਾਗਿ ਰਹਾਂ ॥
सा वडिआई देहि जितु नामि तेरे लागि रहां ॥आशिषं माहात्म्यं यथा त्वत्नाम्नि सक्तोऽस्मि ।
ਦੂਜਾ ਨਾਹੀ ਕੋਇ ਜਿਸੁ ਆਗੈ ਪਿਆਰੇ ਜਾਇ ਕਹਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
दूजा नाही कोइ जिसु आगै पिआरे जाइ कहा ॥१॥ रहाउ ॥नान्योऽस्ति प्रिये यं गत्वा वदामि । ||१||विराम||
ਸੇਵੀ ਸਾਹਿਬੁ ਆਪਣਾ ਅਵਰੁ ਨ ਜਾਚੰਉ ਕੋਇ ॥
सेवी साहिबु आपणा अवरु न जाचंउ कोइ ॥अहं मम प्रभुं गुरुं च सेवयामि; अन्यं न याचयामि।
ਨਾਨਕੁ ਤਾ ਕਾ ਦਾਸੁ ਹੈ ਬਿੰਦ ਬਿੰਦ ਚੁਖ ਚੁਖ ਹੋਇ ॥੪॥
नानकु ता का दासु है बिंद बिंद चुख चुख होइ ॥४॥नानकः तस्य दासः; क्षणं क्षणं क्षणं क्षणं तस्य यज्ञः। ||४||
ਸਾਹਿਬ ਤੇਰੇ ਨਾਮ ਵਿਟਹੁ ਬਿੰਦ ਬਿੰਦ ਚੁਖ ਚੁਖ ਹੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥੪॥੧॥
साहिब तेरे नाम विटहु बिंद बिंद चुख चुख होइ ॥१॥ रहाउ ॥४॥१॥क्षणं मुहूर्तं तव नाम्न यज्ञोऽस्मि भगवन् । ||१||विराम||४||१||
ਧਨਾਸਰੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
धनासरी महला १ ॥धनासरी, प्रथम मेहल : १.
ਹਮ ਆਦਮੀ ਹਾਂ ਇਕ ਦਮੀ ਮੁਹਲਤਿ ਮੁਹਤੁ ਨ ਜਾਣਾ ॥
हम आदमी हां इक दमी मुहलति मुहतु न जाणा ॥वयं संक्षिप्ततमस्य क्षणस्य मानवाः स्मः; वयं अस्माकं प्रस्थानस्य नियतसमयं न जानीमः।
ਨਾਨਕੁ ਬਿਨਵੈ ਤਿਸੈ ਸਰੇਵਹੁ ਜਾ ਕੇ ਜੀਅ ਪਰਾਣਾ ॥੧॥
नानकु बिनवै तिसै सरेवहु जा के जीअ पराणा ॥१॥प्रार्थयति नानकं, तस्य सेवां कुरु, यस्य अस्माकं आत्मा प्राणः प्राणः च अस्ति। ||१||
ਅੰਧੇ ਜੀਵਨਾ ਵੀਚਾਰਿ ਦੇਖਿ ਕੇਤੇ ਕੇ ਦਿਨਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
अंधे जीवना वीचारि देखि केते के दिना ॥१॥ रहाउ ॥त्वं अन्धः असि - पश्यन्तु विचार्य च, भवतः जीवनं कियत् दिवसं स्थास्यति। ||१||विराम||
ਸਾਸੁ ਮਾਸੁ ਸਭੁ ਜੀਉ ਤੁਮਾਰਾ ਤੂ ਮੈ ਖਰਾ ਪਿਆਰਾ ॥
सासु मासु सभु जीउ तुमारा तू मै खरा पिआरा ॥प्राणा मे मांसं मम आत्मा च सर्वे तव भगवन्; त्वं मम तावत् अतीव प्रियः असि।
ਨਾਨਕੁ ਸਾਇਰੁ ਏਵ ਕਹਤੁ ਹੈ ਸਚੇ ਪਰਵਦਗਾਰਾ ॥੨॥
नानकु साइरु एव कहतु है सचे परवदगारा ॥२॥नानकः कविः कथयति सच्चे भगवन् पोषक | ||२||
ਜੇ ਤੂ ਕਿਸੈ ਨ ਦੇਹੀ ਮੇਰੇ ਸਾਹਿਬਾ ਕਿਆ ਕੋ ਕਢੈ ਗਹਣਾ ॥
जे तू किसै न देही मेरे साहिबा किआ को कढै गहणा ॥यदि न दत्त्वा किंचिदपि भगवन्, किं त्वां प्रतिज्ञां कुर्याद् कश्चित् ।
ਨਾਨਕੁ ਬਿਨਵੈ ਸੋ ਕਿਛੁ ਪਾਈਐ ਪੁਰਬਿ ਲਿਖੇ ਕਾ ਲਹਣਾ ॥੩॥
नानकु बिनवै सो किछु पाईऐ पुरबि लिखे का लहणा ॥३॥नानकः प्रार्थयति, वयं तत् प्राप्नुमः यत् अस्माकं पूर्वं नियतं भवति। ||३||
ਨਾਮੁ ਖਸਮ ਕਾ ਚਿਤਿ ਨ ਕੀਆ ਕਪਟੀ ਕਪਟੁ ਕਮਾਣਾ ॥
नामु खसम का चिति न कीआ कपटी कपटु कमाणा ॥वञ्चकः भगवतः नाम न स्मरति; सः केवलं वञ्चनं करोति।
ਜਮ ਦੁਆਰਿ ਜਾ ਪਕੜਿ ਚਲਾਇਆ ਤਾ ਚਲਦਾ ਪਛੁਤਾਣਾ ॥੪॥
जम दुआरि जा पकड़ि चलाइआ ता चलदा पछुताणा ॥४॥यदा सः शृङ्खलाबद्धः मृत्युद्वारं प्रति गच्छति तदा सः स्वकर्मणां पश्चात्तापं करोति। ||४||