अस्माकं प्रभुः स्वामी च अतुलनीयः अस्ति; सः तौलितुं न शक्नोति। सः केवलं वार्तालापेन एव न लभ्यते। ||५||
वणिक् व्यापारिणः च आगताः; तेषां लाभः पूर्वनिर्धारितः भवति।
ये सत्यस्य आचरणं कुर्वन्ति ते ईश्वरस्य इच्छायां स्थित्वा लाभं लभन्ते।
सत्यस्य मालेन सह ते गुरुं मिलन्ति, यस्य लोभस्य लेशः नास्ति। ||६||
गुरमुखत्वेन ते तौल्यमानाः सत्यस्य तुलायां तराजुषु च।
आशाकामप्रलोभनानि शान्तानि गुरुणा सत्यवचनम्।
सः एव तराजूना सह तौलति; सिद्ध इति सिद्धस्य तौलनम्। ||७||
न कश्चित् केवलं वार्तालापेन, न च पुस्तकभारपठनेन तारितः भवति।
न शौचं लभते भगवन्तं प्रेम्णा भक्तिं विना।
हे नानक कदापि नाम न विस्मर; गुरुः अस्मान् प्रजापतिना सह संयोजयिष्यति। ||८||९||
सिरी राग, प्रथम मेहल : १.
सिद्धसत्यगुरुं मिलित्वा ध्यानचिन्तनस्य रत्नं प्राप्नुमः।
अस्माकं गुरुं प्रति मनः समर्प्य वयं सार्वभौमिकं प्रेम प्राप्नुमः।
मोक्षधनं विन्दामः, दोषाः च मेटिताः भवन्ति। ||१||
हे दैवभ्रातरः गुरुं विना आध्यात्मिकं प्रज्ञा नास्ति।
गत्वा ब्रह्मनारदं व्यासं च वेदकारं पृच्छतु | ||१||विराम||
ज्ञातव्यं यत् वचनस्य स्पन्दनात् आध्यात्मिकं प्रज्ञां ध्यानं च प्राप्नुमः। तस्य माध्यमेन वयं अवाच्यम् वदामः।
स फलप्रदः वृक्षः विलासः हरितः प्रचुरच्छायाम्।
माणिक्यरत्नानि मरकतानि च गुरुकोषे सन्ति। ||२||
गुरुकोषात् अमलनामस्य प्रेम्णः भगवतः नाम प्राप्नुमः।
वयं सच्चे मालवे समागच्छामः, अनन्तस्य सम्यक् प्रसादेन।
सच्चो गुरुः शान्तिप्रदः, वेदनानाशकः, राक्षसविनाशकः। ||३||
भयङ्करः विश्वसमुद्रः कठिनः घोरः च अस्ति; अस्मिन् पार्श्वे वा परं वा तीरं नास्ति।
नावः न स्तम्भः न पलवः नावपालः ।
सत्यगुरुः एव अस्मिन् भयानकसागरे नौका अस्ति। तस्य Glance of Grace अस्मान् पारं वहति। ||४||
यदि अहं मम प्रियं विस्मरामि क्षणमपि मां दुःखं आक्रम्य शान्तिः प्रयाति।
तां जिह्वा ज्वालाभिः दह्यताम्, या प्रेम्णा नाम न जपति।
यदा शरीरस्य कलशः स्फुटति तदा घोरं वेदना भवति; ये मृत्युमन्त्रिणा गृहीताः सन्ति ते पश्चात्तापं कुर्वन्ति पश्चात्तापं च कुर्वन्ति। ||५||
मम! मम!
नाम विना धनं व्यर्थं भवति; धनेन वञ्चिताः मार्गं नष्टाः।
अतः सत्येश्वरस्य सेवां कुरुत; गुरमुखं भूत्वा अवाच्यम् वदतु। ||६||
आगच्छन्ति गच्छन्ति च जनाः पुनर्जन्मद्वारा भ्रमन्ति; ते पूर्वकर्मणानुसारं कुर्वन्ति।
कथं पूर्वनिर्धारितं दैवं मेट्यते । भगवतः इच्छानुसारेण लिखितम् अस्ति।
भगवतः नाम विना कश्चित् त्रातुं न शक्नोति। गुरुशिक्षायाः माध्यमेन वयं तस्य संघे एकीकृताः स्मः। ||७||
तस्य विना मम स्वकीयः इति कश्चित् नास्ति । मम आत्मा मम प्राणाश्वासः च तस्यैव अस्ति।
अहङ्कारः स्वामित्वं च भस्म दग्धं भवतु, मम लोभः अहंकारः च दर्पः अग्नौ निक्षिप्तः।
शबदं चिन्तयन् नानक लभते उत्कृष्टनिधिः। ||८||१०||
सिरी राग, प्रथम मेहल : १.
मनसि भगवन्तं प्रेम करोतु यथा पद्मं जलं प्रेम करोति।
तरङ्गैः क्षिप्तं अद्यापि प्रेम्णा प्रफुल्लितम् अस्ति।
जले प्रजाः सृज्यन्ते; जलात् बहिः ते म्रियन्ते। ||१||