पित्रा मां दूरे विवाहे दत्तं न प्रत्यागमिष्यामि मातापितृगृहम् ।
मम पतिं भगवन्तं समीपे समीपे दृष्ट्वा अहं हर्षितः अस्मि; तस्य गृहे अहं तावत् सुन्दरः अस्मि।
मम सच्चिदानन्दः पतिः प्रभुः मां कामयति; सः मां स्वयमेव संयोजितवान्, मम बुद्धिं शुद्धां उदात्तं च कृतवान्।
सद्भाग्येन तं मिलित्वा विश्रामस्थानं दत्तम्; गुरुप्रज्ञाद्वारा अहं गुणवान् अभवम्।
अहं स्थायि सत्यं सन्तोषं च मम अङ्के सङ्गृह्णामि, मम सत्यवाक्येन मम प्रियः प्रसन्नः भवति।
नानक विरहदुःखं न भोक्ष्यामि; गुरुशिक्षायाः माध्यमेन अहं भगवतः सत्त्वस्य प्रेम्णः आलिंगने विलीयते। ||४||१||
राग सूही, प्रथम मेहल, छंट, द्वितीय सदन : १.
एकः सार्वभौमिकः प्रजापतिः ईश्वरः। सच्चे गुरुप्रसादेन : १.
मम मित्राणि मम गृहे आगताः।
सत्या भगवता मां तेषां सह संयोजितम्।
भगवान् स्वयमेव मां तेषां सह एकीकृतवान् यदा तस्य प्रीतिः अभवत्; चयनितैः सह मिलित्वा अहं शान्तिं प्राप्नोमि।
प्राप्तं मया तत् वस्तु यत् मम मनः कामितम्।
ताभिः सह मिलित्वा रात्रौ दिवा मम मनः प्रसन्नं भवति; मम गृहं भवनं च शोभितम् अस्ति।
पञ्चशब्दस्य अप्रहृतः ध्वनिप्रवाहः पञ्च प्राइमलध्वनयः स्पन्दते, प्रतिध्वनितुं च; मम मित्राणि मम गृहे आगताः। ||१||
अतः आगच्छन्तु मम प्रियसखयः,
आनन्दगीतानि च गायन्तु भगिन्यः |
सच्चिदानन्दगीतानि गायन्तु ईश्वरः प्रसन्नः भविष्यति। चतुर्युगेषु भवन्तः उत्सवः करिष्यन्ति।
मम पतिः प्रभुः मम गृहे आगतः, मम स्थानं च अलङ्कृतं अलङ्कृतं च । शाबादस्य माध्यमेन मम कार्याणि निराकृतानि सन्ति।
दिव्यप्रज्ञायाः परमं तत्त्वमञ्जनं मम नेत्रेषु प्रयोजयन् पश्यामि त्रिषु लोकेषु भगवतः रूपम्।
अतः मया सह भगिनीभिः सह मिलित्वा आनन्दस्य आनन्दस्य च गीतानि गायन्तु; मम मित्राणि मम गृहे आगताः। ||२||
मम मनः शरीरं च अम्ब्रोसियल अमृतेन सिक्तम् अस्ति;
मम आत्मनः नाभिके गहने, भगवतः प्रेमस्य रत्नम् अस्ति।
अयं अमूल्यरत्नः मम अन्तः गभीरः अस्ति; अहं यथार्थस्य परमं तत्त्वं चिन्तयामि।
जीवाः केवलं याचकाः एव सन्ति; त्वं फलप्रदः असि; त्वं प्रत्येकस्य भूतस्य दाता असि।
त्वं ज्ञानी सर्वज्ञः, अन्तःज्ञः; त्वया एव सृष्टिः सृष्टा ।
अतः शृणुत भगिन्यः - प्रलोभनकर्ता मम मनः प्रलोभितवान्। अमृतेन सिक्तं मम शरीरं मनः च | ||३||
विश्वस्य परमात्मने नमः ।
भवतः नाटकं सत्यम् अस्ति।
सत्यं तव क्रीडा अगम्यनन्तेश्वर; त्वां विना को मां अवगन्तुं शक्नोति?
सिद्धाः कोटिः प्रबुद्धाः साधकाः सन्ति, त्वां विना तु कः आत्मानं वक्तुं शक्नोति ।
मृत्युः पुनर्जन्म च मनः उन्मत्तं करोति; केवलं गुरुः एव तस्य स्थाने धारयितुं शक्नोति।
हे नानक, यः शब्देन स्वस्य दोषान् दोषान् च दहति, गुणसञ्चयं करोति, ईश्वरं विन्दति। ||४||१||२||
राग सूही, प्रथम मेहल, तृतीय सदन : १.
एकः सार्वभौमिकः प्रजापतिः ईश्वरः। सच्चे गुरुप्रसादेन : १.
आगच्छतु सखि यथा पश्यामि धन्यं तव दर्शनम् |
अहं त्वां पश्यन् मम द्वारे तिष्ठामि; एतादृशेन महता आकांक्षेण मम मनः पूरितम् अस्ति।
एतादृशेन महता आकांक्षेण मम मनः पूरितम् अस्ति; शृणु मां देव - अहं त्वयि विश्वासं करोमि।
भवतः दर्शनस्य भगवन्तं दर्शनं दृष्ट्वा अहं कामरहितः अभवम्; जन्ममरणयोः वेदनाः अपहृताः भवन्ति।