भगवतः मणिः मम हृदये गहनः अस्ति, परन्तु तस्य विषये मम किमपि ज्ञानं नास्ति।
हे सेवक नानक, अस्पन्दन, भगवन्तं ध्यायन्, मानवजीवनं व्यर्थं व्यर्थं नष्टं च भवति। ||२||१||
जैत्श्री, नवम मेहलः १.
हे प्रिय भगवन् मम मानं त्राहि!
मृत्योः भयं मम हृदयं प्रविष्टम्; तव अभयारण्यस्य रक्षणं लप्यते भगवन् दयार्णवे | ||१||विराम||
अहं महान् पापी मूर्खः लोभी च; किन्तु इदानीं अन्ते पापं कृत्वा श्रान्तः अभवम्।
मृत्योः भयं विस्मर्तुं न शक्नोमि; एषा चिन्ता मम शरीरं भक्षयति। ||१||
अहं दश दिक्षु धावन् मुक्तिं कर्तुं प्रयतमानोऽस्मि ।
शुद्धः अमलः मम हृदये गभीरं तिष्ठति, किन्तु तस्य रहस्यस्य रहस्यं न अवगच्छामि । ||२||
न मे पुण्यं, ध्यानं तपः वा किमपि न जानामि; इदानीं किं कर्तव्यम् ?
हे नानक श्रान्तोऽस्मि; अहं तव अभयारण्यस्य आश्रयं अन्वेषयामि; अभयदानेन मे देव भगवन् । ||३||२||
जैत्श्री, नवम मेहलः १.
हे मनः सत्यं चिन्तनं आलिंगय ।
भगवन्नामं विना विद्धि सर्वमिदं जगत् मिथ्याम्। ||१||विराम||
योगिनः तस्य अन्वेषणं श्रान्ताः, परन्तु तेषां सीमां न लब्धाः।
भवता अवश्यं ज्ञातव्यं यत् भगवतः गुरुः च समीपे अस्ति, परन्तु तस्य रूपं वा विशेषता वा नास्ति । ||१||
नाम, भगवतः नाम संसारे शुद्धिकरणं, तथापि त्वं तत् कदापि न स्मरसि।
नानकः एकस्य अभयारण्यं प्रविष्टः, यस्य पुरतः सर्वं जगत् नमति; कृपया मां रक्ष रक्ष त्वत्स्वभावेन । ||२||३||
जैतश्री, पंचम मेहल, छन्त, प्रथम सदन : १.
एकः सार्वभौमिकः प्रजापतिः ईश्वरः। सच्चे गुरुप्रसादेन : १.
सलोक् : १.
भगवतः दर्शनस्य भगवतः दर्शनस्य तृष्णा अस्मि, दिवारात्रौ; तम् आकांक्षामि नित्यं रात्रौ दिवा च।
द्वारं उद्घाट्य नानक गुरुणा मां भगवता मित्रेण सह मिलितुं नीतवान्। ||१||
छन्त: १.
शृणु मम आत्मीय मित्र - मम एकमेव प्रार्थना कर्तव्या अस्ति।
अहं तं लोभनीयं मधुरं प्रियं अन्वेष्य भ्रमन् अस्मि।
यः मां मम प्रियतमस्य समीपं नयति - अहं मम शिरः छित्त्वा तस्मै अर्पयामि स्म, यद्यपि मम क्षणमात्रस्य कृते तस्य दर्शनस्य धन्यदृष्टिः प्रदत्ता स्यात्।
मम नेत्राणि मम प्रियस्य प्रेम्णा सिक्ताः सन्ति; तया विना मम क्षणमपि शान्तिः नास्ति।
मम मनः भगवति सक्तं मत्स्यं जलं प्रति वर्षपक्षी वर्षाबिन्दुतृष्णा इव।
सेवकः नानकः सिद्धगुरुं प्राप्तवान्; तस्य तृष्णा सर्वथा शाम्यति। ||१||
हे आत्मीय मित्र, मम प्रियस्य एते सर्वे प्रेम्णः सहचराः सन्ति; तेषु कस्यापि तुलनां कर्तुं न शक्नोमि।
हे आत्मीय मित्र, तेषां प्रत्येकं अन्येभ्यः अपेक्षया सुन्दरतरम् अस्ति; कः मां विचारयितुं शक्नोति स्म ?
तेषां प्रत्येकं अन्येभ्यः अपेक्षया सुन्दरतरम् अस्ति; असंख्याताः तस्य कान्ताः नित्यं तेन सह आनन्दं भुङ्क्ते।
तान् पश्यन् मम मनसि कामः प्रवहति; कदा लभिष्यामि भगवन्तं गुणनिधिम्?
ये मम प्रियं प्रीणयन्ति, आकर्षयन्ति च तेभ्यः मम मनः समर्पयामि।
कथयति नानक, मम प्रार्थनां शृणु, हे सुखी आत्मा-वधूः; कथयतु, मम पतिः प्रभुः कीदृशः अस्ति? ||२||
हे आत्मीय मित्र, मम पतिः प्रभुः यत् इच्छति तत् करोति; सः कस्यचित् आश्रितः नास्ति।